„Muzeum Susch” to nie Muzeum Tysiąca Kolekcjonerów, które prezentuje to, co każdy ma: wiszące posągi Olafura Eliassona, iluminowane rzeźby Dana Flavina czy utkane obrazy Rosemary Trockle. Sztuki konceptualne i sztukę zaprezentują kobiety, które zostały niesłusznie pominięte.

„Grażyna Kulczyk ma odwagę podkreślać wartość polskich artystów, umieszczając ich prace w kontekście międzynarodowym” – zauważa Anda Rottenberg.

Historyk sztuki i dziennikarz był m.in. dyrektorem Galerii Zachęta w Warszawie, centrum sztuki współczesnej w Polsce. „To porównanie pokazuje jego wysoką jakość, która wciąż jest niedoceniana na arenie międzynarodowej”, kontynuuje Rothenberg. „To zestawienie sprawia, że ​​kolekcja Kulczyk jest wyjątkowa, zwłaszcza w Szwajcarii, gdzie wielu prywatnych kolekcjonerów powtarza tę samą listę międzynarodowych gwiazd”.

W Muzeum Susch znajdują się dwa obszary: jedenaście stałych konstrukcji, takich jak te zaprojektowane przez Magdalenę Abakanowicz, Mirosława Bałkę, Izabellę Gustowską i Piotra Uklańskiego, jest na stałe zainstalowanych w przypominających jaskinie pomieszczeniach wykonanych z połyskującej skały. Architekci zaprojektowali dwa wąskie, ciągłe źródła w taki sposób, aby woda, która miała duże znaczenie dla browaru, nie zaszkodziła sztuce współczesnej. Naziemne jasne sale dwóch połączonych stuletnich domów w Engadynie. Jest zarezerwowany dla dwóch wystaw czasowych rocznie.

Dzieło kolumbijskiej rzeźbiarki Felisy Burstin (1933-1982) będzie można oglądać do 26 czerwca. I podkreśla: Świetne metalowe rzeźby taneczne powstały w Ameryce Południowej, a nie tylko w centrum europejsko-amerykańskim. Zaproszenie do ponownego odkrycia.

„Nie miałem pojęcia, jak skomplikowane jest budowanie na górze i w górach, kiedy zacząłem odnawiać browar w Soch w 2013 roku”, powiedział Handelsblatt jego uniwersytet, często ubrany w obcisłą skórę, w swoim wyłożonym drewnem biurze. „Chociaż mam duże doświadczenie w trudnych i wymagających mega projektach.” 71-latka nawiązuje do dwóch nieudanych projektów w rodzinnym Poznaniu i Warszawie.

Już jako studentka w latach 70. Grazina Kolczyk uwielbiała spędzać czas z projektantami i poetami w poznańskiej bibliotece, jak wyjaśnia cicho po angielsku absolwent prawa. Przed prawdziwą sztuką dostałem dobrze wykonane graficzne plakaty filmowe; Potem pasjonowała się polską sztuką konceptualną.

Kiedy jej były mąż Jan Kolczyk zawierał w latach 90. bardzo lukratywne interesy – w tym import marek samochodów Volkswagen do Polski – poparli kolekcjonerzy Jarosław Kozłowski i Izabela Gustowska. Następnie biznesmen zwrócił się do polskiego modernizmu, a potem do sztuki światowej.

Bogata w filie międzynarodowych firm w Polsce, Grażyna Kulczyk zainwestowała w 1998 roku w ośmiohektarowy kompleks przemysłowy dawnego browaru Hugger w Poznaniu. „Stary Browar” został otwarty w 2003 roku jako centrum handlowe ze sklepami, biurami, restauracjami i sceną artystyczną.

Właściciel projektu kilka lat później sprzedał kompleks za 290 mln euro firmie inwestycyjnej Deutsche Asset Management. Tak pisze na swojej stronie internetowej Dentons, globalna kancelaria prawna zajmująca się nieruchomościami.

Nieudane plany muzealne w Polsce

Ponadto Grażyna Kulczyk zaplanowała także muzeum dla Poznania z gwiazdą japońskiego architekta Tadao Ando: nie udało się to, podobnie jak nieco później projekt muzeum w Warszawie, „z powodu niekonsekwentnego rozumienia partnerstwa publiczno-prywatnego”.

Zapytana, wyjaśniła, że ​​w Polsce w tym czasie „eksperymenty międzygatunkowe w sztuce nie miały pierwszeństwa”. Jeśli chodzi o pochodzenie Handelsblatt, kolekcjoner zauważa, że ​​partnerstwa PP nie są całkowicie wolne od konfliktów, nawet w Niemczech.

W 2005 roku Jan i Grażyna Kulczyk rozwiedli się. Według Nowej Zelandii majątek zasłużonej pary oszacowano na ponad trzy miliardy franków szwajcarskich. Od tego czasu Grażyna Kulczyk stała się najbogatszą kobietą w Polsce. Ze swoimi dużymi pieniędzmi i fundacją, którą założyła w 2004 roku, obecnie nazywaną Art Stations Foundation, asertywna kobieta idzie własną drogą.

Zamiast znanych artystów i wielkich nazwisk kobiety z wybielonymi bobami polegają na niespodziankach, odkryciach i „slow art”, jak to nazywa. „Mam nosa do artystów, którzy będą się dobrze rozwijać”.

Pierwsze prace Aliny Zaposchnikov kupiła „na wystawie w Warszawie w latach 90.”. Dziś twórczość polskiej rzeźbiarki skupiona na ciele stoi obok twórczości Louise Bourgeois. Oczywiście w jej prywatnej kolekcji liczącej ponad 600 dzieł znajduje się również wiele prac malarza konceptualnego Romana Opalca.

Ale Kulczyk ma też prace Zero Heinza Macka, Günthera Ueckera i Jana Schoonhovena, a także Antonio Tapièsa i Jenny Holzer. Ale prywatna grupa pozostaje prywatna. W najlepszym razie postawy reprezentowane tam w muzeum zostaną pogłębione. Polska feministka Natalia LL już wkrótce zorganizuje wystawę.

Publiczność zna tylko jedenaście stałych instalacji grupy. Wśród nich jest 14-metrowa „klatka schodowa” autorstwa wspaniałej rzeźbiarki Moniki Sosnowskiej. Wykonałem projekty dawnej wieży lodowej dla browaru Pasterza. „Wybrałem drugą. Tam zdemontowane metalowe schody wyglądają jak kręgosłup, który łączy wszystkie części muzeum, zarówno symbolicznie, jak i wizualnie.”

Kolekcjoner regularnie odwiedza targi i jarmarki. „Kiedy po raz pierwszy zobaczyłem Herrenzimmer Heidi Bucher w Galerii Sadie Coles, od razu wiedziałem, że to mocne i prowokacyjne dzieło, wykonane z pasją”. Powiesili te skórki na ścianie. Kolejna wystawa w Muzeum poświęcona jest Bucherowi.

misja

Muzeum Susch to coś więcej niż tylko muzeum sztuki współczesnej: to jego misja, a nie próżny projekt – mówi kolekcjoner. Zabierasz jej to. Z drugiej strony, od czasu eksperymentu z tańcem w Starym Browarze Grażyny Kulczyk uwzględniono również tancerzy i choreografów. Mieszkali w rezydencji, zanim pojawili się w serialu Susch Performing Arts. Z drugiej strony Patron ma rozbudowane magazyny i katalogi opracowane przez badaczy i historyków sztuki. Formalne oświadczenie jest przygotowane dla kobiet w tańcu i sztuce.
Kulczyk chce zrobić coś sensownego, co kreuje zmianę: „Dlatego chcę dać artystom i myślicielom szacunek, na jaki zasługują. Wierzę w budowanie kultowych miejsc historycznych, bez względu na pokusę, jaką niesie sukces młodych gwiazd”.

Bogaty kolekcjoner bardzo ceni Szwajcarię. Tutaj czujesz się wolny. „Może to znak z nieba, że ​​mój prezent dla Polski nie zostanie przyjęty”. Obawia się, że „w Polsce duża część mojej energii, by stworzyć wartościowy projekt o znaczeniu międzynarodowym i historycznym, pogrążyła się w morzu uprzedzeń”.

Bo sztuka kobiet, którą promujesz, to porno. Artyści posługują się własnym ciałem, a czasem przekraczają granice wstydu. Nie podoba się to wielu władzom w Polsce, przynajmniej Kościołowi katolickiemu. „Tam byłam wciśnięta między ataki z lewej i prawej strony, niezdolna do skupienia się na sztuce kobiety”.

Chęć budowania

Grażyna Kulczyk do tej pory kupiła i odrestaurowała sześć domów w Susch: „Dwa budynki muzealne z podziemnymi salami wystawienniczymi, a także audytorium, rezydencja artystów, historyków sztuki, choreografów i tancerzy, pensjonat i moja rezydencja”.

Kiedy tego lata na kompleksie muzealnym powstanie stały parking, czy planujecie kupić kolejną nieruchomość w Susch? Obecnie nie ma planów na renowację, ale nadal „chce budować” – przyznaje bizneswoman, która zawsze była jedyną kobietą w zdominowanej przez mężczyzn branży motoryzacyjnej i nieruchomości.

Grażyna Kulczyk używa słowa „chęć budowania” po niemiecku w rozmowie po angielsku. Wyraźna wskazówka, że ​​kobieta tocząca kamienie chciała naśladować męskich panów zbudowanych z rozmachem w epoce baroku.

A Rolling Stones są zakochani w kolekcjonerze od 1967 roku. W środku zimnej wojny muzycy rockowi przyjechali do Polski na koncert. Choć poznańskiego nastolatka nie było na żywo, ten koncert „i wszystkie inne kontakty na Zachodzie pomogły nam przetrwać najciemniejsze czasy i pozostać w kontakcie z wolnym światem”.

jeszcze: Muzeum Soch: Jak 200-osobowa wioska stała się miejscem światowej sztuki