Często określane jako „zwykłe”, choroby te nie muszą być łatwe. Ta infekcja może być niebezpieczna zarówno dla dzieci, jak i osób starszych. Teraz powinny pomóc skuteczne szczepionki i przeciwciała monoklonalne.

Chociaż większość ludzi dobrze wraca do zdrowia po tej chorobie, zakażenie wirusem syncytium nabłonka dróg oddechowych powoduje każdego roku około 60 000 zgonów wśród dzieci poniżej piątego roku życia na całym świecie. Połowa ofiar ma mniej niż sześć miesięcy. „Jeśli połączymy przypadki dzieci nie hospitalizowanych i tych, które są hospitalizowane, otrzymujemy 118 200 zgonów – większość z nich w biednych krajach” – powiedział Journal of the American Medical Association (AMA/JAMA) na krótko przed rozpoczęciem cyklu. rok. Drugi „szczyt” zachorowań dotyczy osób starszych: w samych Stanach Zjednoczonych każdego roku około 14 000 osób w wieku powyżej 65 lat umiera z powodu infekcji RSV, a 177 000 jest hospitalizowanych. Szczególnie zagrożone są osoby z osłabionym układem odpornościowym i osoby z poważnymi chorobami podstawowymi.

Od lat 90. istnieją sposoby zapobiegania ciężkiemu zakażeniu RSV, przynajmniej u noworodków lub dzieci z grup ryzyka: poprzez comiesięczne podawanie przeciwciała monoklonalnego palivizumabu. Teraz ochrona noworodka może być łatwiejsza. Badanie skuteczności na dużą skalę z udziałem 1490 noworodków zostało opublikowane w zeszłym tygodniu (3 marca) w New England Journal of Medicine. Dwie trzecie (994) dzieci urodzonych w wieku 35 tygodni lub starszych otrzymało dawkę przeciwciała monoklonalnego nirsevimab, które wiąże się z białkiem fuzyjnym RSV, czyniąc wirusa nieszkodliwym. 496 noworodków otrzymało placebo.

„Zakażenia dolnych dróg oddechowych wymagające leczenia zgłoszono u 12 dzieci (1,2 proc.) w grupie nercefimabu w porównaniu z 25 dziećmi w grupie placebo (5 proc.). Oznacza to skuteczność 74,5%”. , napisał. Laura Hammett (Johns Hopkins University/Baltimore) i współautorzy. W zapobieganiu hospitalizacji przez przeciwciała monoklonalne efekt ochronny wykazano u 62,1 proc. z częstotliwością 0,6 proc. i 1,6 proc. (placebo). Okres obserwacji wynosił 150 dni. Przede wszystkim nirsevimab ma dłuższy okres półtrwania niż paliwizumab i wydaje się chronić zimą. Przeciwciało monoklonalne zostało opracowane przez AstraZeneca, Sanofi i firmę biotechnologiczną MedImmune.

Ale szczepienie bierne przeciwciałami monoklonalnymi to tylko jedna możliwość. Najwyraźniej aktywne szczepienie miałoby większy sens. W tym obszarze amerykański producent leków Pfizer otrzymał niedawno pierwszeństwo od amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków na kandydata na szczepionkę przeciwko RSV. W przyszłości szczepionka zostanie podana kobiecie w ciąży, która następnie będzie chronić dzieci za pomocą wytwarzanych w odpowiedzi przeciwciał. Firma Pfizer poinformowała o pozytywnym badaniu klinicznym z udziałem zdrowych kobiet w ciąży w wieku od 18 do 49 lat, które wykazało bezpieczeństwo i immunogenność szczepionki RSVpreF. Jednak grupa prowadzi obecnie również masowe badanie kliniczne z udziałem 30 000 osób w wieku powyżej 60 lat, aby zbadać skuteczność i bezpieczeństwo szczepionki w tej grupie wiekowej. Na tym polu aktywne są również inne firmy farmaceutyczne.

Wiele lat szeroko zakrojonych badań poprzedziło opracowanie szczepionek przeciwko RSV. Kilka lat temu, w poszukiwaniu białka, które mogłoby pełnić funkcję antygenu do szczepionek przeciwko RSV, zidentyfikowano białko fuzyjne RSV (F), które pośredniczy w fuzji otoczki wirusa z błoną komórkową podczas infekcji. W 2000 roku badania pod mikroskopem elektronowym ujawniły interesujący szczegół: RSV-F występuje w dwóch formach: struktury przed-fuzyjnej i struktury po-fuzji.

„Białko zmienia się i ponownie fałduje. Kiedy tak się dzieje, wirus i błona komórkowa łączą się” – powiedział Jason McClellan, biolog strukturalny z University of Austin (Teksas / USA) w wywiadzie dla „Science”. Hiszpańscy naukowcy w końcu wykazali, że najodpowiedniejsze jest białko RSV sprzed fuzji. Kandydat na szczepionkę firmy Pfizer zawiera przedfuzyjne białka RSV dwóch wariantów wirusa RS.

Poszukiwania skutecznej szczepionki przeciwko RSV od wielu lat kończą się niepowodzeniem. Katastrofalne zdarzenia miały miejsce po podaniu kandydata na szczepionkę w 1965 roku. W tym czasie 31 dzieci otrzymało inaktywowaną formaliną szczepionkę przeciw upałom w ramach badania przeprowadzonego przez amerykański Narodowy Instytut Zdrowia (NIH). Ale 23 dzieci w wieku od dwóch do siedmiu miesięcy nadal było zarażonych, a 18 musiało trafić do szpitala. Zginęło dwoje dzieci. W grupie kontrolnej wystąpił tylko jeden przypadek infekcji. W końcu okazało się, że szczepienie szczepionką z całym martwym wirusem najwyraźniej uwrażliwiło dzieci na wirusy RS. Wydaje się, że inaktywacja ciepła i formaliny spowodowała przebudowę białka F do jego konformacji po fuzji. Nie było ochrony immunologicznej, a jednocześnie szczepienia doprowadziły do ​​ciężkiego przebiegu choroby. Jest to wykluczone przez zastosowanie białek preintegracyjnych w nowych szczepionkach.