Dużo przewagi, żadnych bramek: tak można długo podsumować piąty mecz ostatniej serii pomiędzy Eisbarn Berlin a Fishtown Penguins Bremerhaven. Ale potem Pfoderle i Federer strzelili dwa gole, dając obrońcom tytułu kolejny tytuł.
„Czwarte zwycięstwo jest zawsze najtrudniejsze” – powiedział przed meczem trener Izbarren Serge Aubin. To, co wydawało się banałem, zostało początkowo potwierdzone na lodzie Bremerhaven. Fischtown Penguins wywierają na nich presję.
Eisbären strzelił pierwszego gola we wszystkich czterech meczach ostatniej serii. Teraz, wiedząc, że muszą wygrać, to gospodarze podjęli ryzyko na początku. Bramkarz Eisbären Jake Hildebrand był w centrum uwagi od początku meczu po kilku niebezpiecznych strzałach. Gościom Berlina rzadko udawało się odciążyć drużynę: np. w czwartej minucie, kiedy Tai Ronning wpadł na trzecią bramkę przeciwnika, ale Zak Boychuk nie trafił w dośrodkowanie.
W połowie pierwszej tercji Berlińczycy odważyli się na bardziej ofensywne ataki. Poruszał się w górę i w dół z dużą prędkością. Chwile na oddech? Całkowicie nieistniejący. Był to hokejowy szczyt godny finału, który mógł zakończyć się bramkami, gdyby szczególnie Hildebrand – wspierany przez obronę Berlina – i jego odpowiednik bramkarz Christers Godlewskis nie zachowali się znakomicie. Łotysz wystąpił w meczu przeciwko Fischtown Pinguins w 19. minucie, kiedy potężnie obronił strzał napastnika Eisbären Fredrika Tiefelsa. „Przejście z obrony do ataku było niewiarygodnie szybkie. Zgodnie z oczekiwaniami Bremerhaven spisał się bardzo dobrze. (…) Jake jest tam, aby dokonać wielkich interwencji” – powiedział dyrektor sportowy Isbaren Stefan Reichers podczas trzeciej przerwy w „Magenta Sport”. „ ”. .
Wyróżnienie za podkreśleniem za podkreśleniem – ale nie ma celu
Scena trwała nieprzerwanie. Światło reflektorów podąża za światłem reflektorów – tak intensywne, że (prawie) wszyscy zgubili się w tłumie. Otwarte wymiany są często używane jako określenie, ale w przypadku tej gry było to idealne określenie. Chęć zdobycia pierwszego gola była wśród obu drużyn wyjątkowo duża. Statystyki strzeleckie nieco na korzyść gospodarzy (10:7 po 15 minutach drugiej tercji), ale na lodzie celność była imponująca. Słupki, poprzeczka i bramkarze sprawili, że wynik utrzymał się na poziomie 0:0.
Niezależnie od tego, czy będzie to podwójna interwencja Hildebranda w meczu z Jake’em Virtanenem (30.). A może to była najlepsza szansa Eisbärena na festiwalu wielkich szans – choć klasyfikacja była prawie niemożliwa: Ty Ronning, który w czwartym meczu strzelił trzy gole, nie dorównał na swojej żaglówce Gudlevskisowi (37).
„Obydwie drużyny grają bardzo dobrze w obronie, jeden gol może zrobić różnicę” – powiedział krótko po przerwie drugiej połowy zawodowiec Izbarena, Len Bergman: „Obydwaj bramkarze grali świetnie przez całą serię”. To niesamowicie zabawne. W tej intensywnej grze widać, że stają się ciężkie nogi, „ale myślę, że w kilku ostatnich finałach dostałem kolejny zastrzyk energii. Na pewno jest tam mnóstwo adrenaliny” – powiedział Bergman.
Strajk Pföderla otwiera drogę do tytułu
Ostatnia trzecia część była kontynuowana z energią i adrenaliną. Bergman zawsze o tym wie: w tak zaciętym meczu o mistrzostwie może zadecydować jeden gol. Eisbären strzelił tego gola. Po 44 minutach 30-latek trafił z prawego punktu wznowieniowego. Piłka mocno uderzyła w lewy górny róg i to pozornie niepokonany Godlewski nie wyglądał najlepiej. Bramka ta oznaczała piątą bramkę dla Berlina 1:0 w piątym finale.
Trasa dała Berlińczykom zauważalnie więcej pewności siebie (i nie tylko). Berlińscy kibice świętowali w Bremerhaven Ice Arena i szturmowali stołeczny klub. Zaledwie pięć minut po zdobyciu pierwszego gola, podopieczni Izbarena ponownie skierowali piłkę nad linię bramkową Manuela Federera (49. minuta). Sędziowie szczegółowo sprawdzili bramkę, zanim ostatecznie zdecydowali: Godlewscy nie interweniowali, normalny gol. Obie drużyny miały więcej okazji, ale to one zadecydowały o wyniku. Dziesięć minut później berlińczycy świętowali dziesiąte mistrzostwo Niemiec.
Aubin: „Jestem dumny, naprawdę dumny z zespołu”
„To była ciężka walka. Niektórzy chłopcy krwawią, ale wszystko jest w porządku” – powiedział odnoszący sukcesy trener Serge Aubin w „Magenta Sport” i: „Jestem dumny, naprawdę dumny z zespołu. Wszyscy to wiemy sezon był trudny, ale w tym roku „Moje dzieci wróciły od pierwszego dnia i chciały pokazać, kim naprawdę jesteśmy”.
Kai Vismann, który zdobył już z klubem swój trzeci tytuł mistrzowski, powiedział: „To niesamowite uczucie szczęścia. W każdej serii drużyny dużo od nas wymagały” – powiedział kapitan Izbaren. Przede wszystkim znalazł też słowa uznania dla pokonanego Fischtown Pinguins: „Wielki szacunek dla Bremerhaven Atmosfera tutaj jest szalona. Zasługują teraz na świętowanie wicemistrza. To była ostatnia seria na bardzo wysokim poziomie szczęśliwi, nigdy się nie poddajemy i zawsze walczymy, a teraz nadszedł czas świętowania.”
Mecz jest w transmisji na żywo
Transmisja: rbb24, 26 kwietnia 2024 o godzinie 22:00
W ciągu ostatnich kilku tygodni sytuacja w sprawie Jonathana Taha i potencjalnego transferu do Bayernu Monachium znacznie się uspokoiła. Jednak według bieżących doniesień transfer Bookera wkracza teraz w kolejną rundę.
Nie jest tajemnicą, że Bayern chciałby latem pozyskać gwiazdę Bundesligi Jonathana Taha. O ile środkowy obrońca powiedział już „tak” Bayernowi Monachium, o tyle negocjacje transferowe z Bayerem Leverkusen stały się znacznie trudniejsze.
Werkself odrzucił już wstępną ofertę Bayernu wartą niecałe 20 milionów euro. Od tego czasu pomiędzy obydwoma klubami panuje impas. Ponownie Kicker wspomniany, ale transfer pokerowy znów się porusza. Wynika to głównie z faktu, że Max Eberl and Co. Intensyfikuje swoje wysiłki wobec obrońców.
Bawaria zwiększa szerokość kraju
Po Kicker-Informacja, rekordzista Niemiec zwiększył swoją ofertę dla zawodnika reprezentacji Niemiec. W związku z tym zespół z Monachium oferuje obecnie stałą opłatę podstawową w wysokości 20 milionów euro plus pięć milionów euro opłat dodatkowych.
w konsekwencji Kicker Po raz kolejny ta oferta nie wystarczy, aby przekonać urzędników Leverkusen. Według doniesień Bayer żąda co najmniej 30 mln euro stałej kwoty. Jest to zgodne z jego obecną wartością rynkową.
Fakt, że Tah związany jest z klubem umową jedynie do lata 2025 roku, nie zmienia trudnej pozycji negocjacyjnej Rhinelandera. Leverkusen nadal ma nadzieję na przedłużenie kontraktu z 28-latkiem. Jednak, jak dowiedział się magazyn, Tah wyklucza taki scenariusz. Oznacza to, że istnieje ryzyko utraty obrońcy na wolnym w okresie krótszym niż 12 miesięcy.
Tah to zawodnik marzeń dla środkowego obrońcy Bayernu Monachium. Tam ma zastąpić planowane odejście Matthijsa de Ligta.
Po Mistrzostwach Europy nie będzie dla nich igrzysk olimpijskich: Jamal Musiala (z lewej) i Florian Wirtz (z prawej) nie mogą wystartować w Igrzyskach Olimpijskich 2024.Zdjęcie: IMAGO Images / Revierfoto
Igrzyska Olimpijskie 2024
Piłka nożna jest uważana za najpopularniejszy sport na świecie, dlatego od ponad wieku znajduje się w programie igrzysk olimpijskich. W pierwszych edycjach międzynarodowego porównania odbywały się zawody pokazowe, a od 1908 roku piłka nożna oficjalnie stała się sportem olimpijskim.
Początkowo w zawodach mogli brać udział wyłącznie mężczyźni, ale od 1996 roku regularnie organizowany jest turniej olimpijski kobiet. Reprezentacje kobiet i mężczyzn po raz ósmy będą walczyć o medale na Igrzyskach Olimpijskich w 2024 roku.
Watson jest teraz na WhatsApp
Teraz na Whatsapp i Instagramie: zaktualizuj swojego Watsona! Zaopiekujemy się Tobą Tutaj na WhatsAppie Z dzisiejszymi atrakcjami Watsona. Tylko raz dziennie – bez spamu, bez bla, tylko siedem linków. obietnica! Czy wolisz być na bieżąco na Instagramie? Tutaj Znajdziesz nasz kanał streamingowy.
Patrząc na harmonogram, rzucają się w oczy dwie rzeczy: turnieje piłki nożnej rozpoczynają się przed ceremonią otwarcia igrzysk olimpijskich. Pierwsze mecze mężczyzn rozpoczną się 24 lipca, a mecze kobiet następnego dnia.
Olympia 2024: słaba grupa zawodników wśród mężczyzn – brak drużyny DFB
Warto również zauważyć, że chociaż prawie wszystkie główne kraje są przeznaczone dla kobiet, liczba uczestników w przypadku mężczyzn jest znacznie mniejsza. Tylko trzy kraje z pierwszej dziesiątki światowych rankingów FIFA wezmą udział w Igrzyskach Olimpijskich 2024.
Z niemieckiego punktu widzenia brak zawodników DFB jest szczególnie zauważalny. Ale dlaczego właściwie Niemcy nie biorą udziału w olimpijskim turnieju piłki nożnej? Jest na to krótka i długa odpowiedź. Krótka odpowiedź: nie masz kwalifikacji.
Jednak po długiej odpowiedzi szybko staje się jasne, że od trenera reprezentacji narodowej Juliana Nagelsmanna i jego poprzednika Hansiego Flicka nie zależy, czy zawodnicy DFB będą reprezentowani na Igrzyskach Olimpijskich w 2024 r. Joachim Loew również jest w tej kwestii niewinny sprawa.
Posłuchaj tutaj zwiastuna nowego podcastu Watsona „Toni Kroos – The Underrated One” – oczywiście możesz go także bezpośrednio zasubskrybować:
Bo w przeciwieństwie do kobiet kadra narodowa seniorów nie startuje w rozgrywkach męskich. Zamiast tego drużyny selekcyjne do lat 23 dryfują na olimpijskim turnieju piłki nożnejktóre może zostać wzmocnione przez maksymalnie trzech graczy urodzonych przed 1 stycznia 2001 roku.
Olympia 2024: Niemieckiej drużynie FA nie udało się zakwalifikować do Mistrzostw Europy do lat 21
W rezultacie w kwalifikacjach rywalizowały reprezentacje USA. W zależności od konfederacji były to drużyny U20, U21 lub U23. Kwalifikacje odbywały się częściowo poprzez nasze własne turnieje, ale częściowo także poprzez turnieje kontynentalne. Dla UEFA kluczowe były Mistrzostwa Europy do lat 21 w 2023 roku.
Podczas tego turnieju wszystkie trzy dostępne miejsca w UEFA – wraz z Francją gospodarzy – zostały przyznane drużynom, które osiągnęły najlepsze wyniki.
Chociaż jest to tylko częściowo prawda. Anglia została mistrzem Europy do lat 21, ale nie jest członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Zamiast tego Anglicy rywalizują w ramach Wielkiej Brytanii i dlatego nie byli w stanie zakwalifikować się do Mistrzostw Europy do lat 21.
Ostatecznie mogły świętować Hiszpania, Ukraina i Izrael. Szczególnie dwa ostatnie kraje sprawiły prawdziwą niespodziankę i rozegrały niespodziewanie mocny turniej. W drodze do półfinału Izraelczycy pozostawili w tyle m.in. niemiecką drużynę FA. Niemcy odpadli z dołu grupy, za Anglią i Czechami.
Nils Petersen (z prawej) przegrał z Brazylią w rzutach karnych w finale igrzysk olimpijskich w 2016 roku.Zdjęcie: GES-Sportfoto / Marvin Ibo Gungor
Do gry zakwalifikowali się Wirtz i Musiala
Gdyby reprezentacja Niemiec zakwalifikowała się, trener U-21 Antonio Di Salvo mógłby polegać na kilku wybitnych nazwiskach. Florian Wirtz i Jamal Musiala, dwaj najcenniejsi zawodowi gracze Bundesligi, mogli grać ze względu na swój wiek. Nominowani mogli być także inni młodzi ludzie, jak Aleksandar Pavlovic, Maximilian Pierre, Malik Thiaw, Brajan Gruda czy Angelo Stiller.
Ze względu na trudny proces kwalifikacyjny Niemcy do tej pory tylko dziesięciokrotnie wzięli udział w olimpijskim turnieju piłkarskim. Dla porównania: mężczyźni Niemieckiego Związku Piłki Nożnej dwukrotnie uczestniczyli w rundach finałowych Pucharu Świata.
Niemcy nie zdobyli jeszcze złotego medalu na igrzyskach olimpijskich. Jednak w 2016 roku byli bardzo blisko tytułu: Niemcy przegrali w finale dopiero w rzutach karnych z gospodarzami, Brazylią. Nils Petersen był wówczas przynajmniej królem strzelców.
Ansgar Knauf nie może się doczekać długich przygotowań do sezonu w Eintrachcie. W Stanach Zjednoczonych opowiada o swojej ulubionej pozycji i mistrzostwach Europy. Jest jedna rzecz, którą on i zespół na pewno chcą naprawić w przyszłym sezonie.
Wkład audio
Mój głos
00:29 minut |
|Sebastiana Reita
Knauf: Długie przygotowania dobrze nam robią
Koniec wkładu audio
Ansgar Knauf gra we Frankfurcie Eintracht od zimy 2022 roku. Oznacza to, że 22-latek, choć może wydawać się dziwny, należy już prawie do przeszłości. Po kilku odejściach i dołączeniach w ostatnich sezonach Knauf jest jednym z niewielu pozostałych mistrzów Pucharu Europy. „Wraz z czasem gry wiąże się z większą odpowiedzialnością. Znam klub i fanów. Wielu zawodników dołączyło w tym okresie” – powiedział we wtorek podczas tournée medialnego po pierwszej sesji treningowej Eintrachtu w Stanach Zjednoczonych.
Nie ma wątpliwości, że niemiecki zawodnik ma ogromny potencjał, ale jego występy zmieniały się szczególnie w zeszłym sezonie. Był symbolem całego zespołu. Jednym z powodów jest brak mechanizmu w zespole, ale także w samym Knaufie, a ważne było, że we wtorek zapytano go o jego dokładne stanowisko. To było uzasadnione pytanie, Knauf czasami gra na lewej stronie, czasem na prawej stronie, czasem jako zawodnik kolei, czasem jako zawodnik przypięty do punktu.
Ulubiona pozycja jest po prawej stronie
Powiedział: „Gram głównie na skrzydle i tak też będzie w przyszłym sezonie. Wolę grać po prawej stronie”. W zasadzie zmienność jest zaletą, ale Naufowi, a także wielu jego kolegom z drużyny, takim jak debiutantka Dina Epembe, przydatne będzie znalezienie odpowiedniego zastosowania. „Mamy dłuższy okres przygotowawczy, aby znaleźć idealną sytuację dla wszystkich” – mówi. A także po to, aby skład Eintrachtu nie stał się stałą rozdzielnią.
Jednakże długi czas przygotowań sprzyja koordynowaniu działań zespołu między sobą. „W ubiegłym roku mieliśmy niewiele czasu, aby przygotować się na stosunkowo duże zakłócenia” – wspomina. Sam Knauf wykorzystał długą przerwę na oderwanie się od piłki nożnej, ale na Mistrzostwach Europy i meczu Niemiec ze Szwajcarią na Waldstadion we Frankfurcie ponownie zasiadł przed telewizorem.
Więcej informacji
Ci gracze wciąż byli w pobliżu, gdy zdobywali Puchar Europy
Kevina Trappa Jensa Grahla Tota Timothy’ego Chandlera Ansgara Knaufa
Koniec z dodatkowymi informacjami
Knauf chce mniej remisów
On sam był kiedyś uważany za obiecujący talent, zwłaszcza w niemieckiej drużynie seniorów. Przynajmniej jest stałym zawodnikiem drużyny U21. Chociaż trener Antonio Di Salvo w zeszłym roku publicznie skarżył się, że Knauf „ma pole do poprawy”, jeśli chodzi o kontrapressing. W każdym razie liczby za ostatni sezon 2023/24 wyglądają dobrze: Knauf strzelił siedem goli i dodał trzy gole w 31 meczach. Jednak wie też, że kryje się za tym coś więcej – zarówno dla Eintrachtu, jak i dla niego samego.
„W zeszłym sezonie brakowało nam ostatnich momentów, precyzji, czyli liczby uzyskanych remisów” – powiedział Knauf z USA. Ilu ich było ostatecznie? 14! „Nie chcemy, żeby to się powtórzyło” – podkreśla.
