Rak piersi jest najczęstszym nowotworem występującym u kobiet. A teraz, w październiku, chcemy zwiększyć świadomość na temat raka piersi. Ten miesiąc jest oficjalnie Miesiącem Świadomości i jest również znany jako Różowy Topper. Andrea Mertens opowiada nam swoją historię.

Halfer – Wskakuje gwałtownie na sofę, biegnie z pokoju do pokoju, a następnie kładzie się na sofie. „Babciu, czy wszystko w porządku?” Dwuletnia Maja pyta babcię. Tak, babcia ma się dobrze. Ponownie. Andrea Mertens zachorowała na raka piersi około półtora roku temu. „Rak był, a teraz go nie ma” – mówi i pozostaje pozytywna. Walczyłem. Mówi, że nie tylko przeciwko nowotworowi, ale także przeciwko dwuklasowemu społeczeństwu w medycynie.

W 2021 r. 60-letnie kobiety nadal będą poddawać się mammografii i korzystać z badań profilaktycznych, do których kobiety po 50. roku życia mają prawo co dwa lata. Jak zwykle bez rezultatów. W maju 2022 roku nagle poczuła ból w prawej piersi i udała się do lekarza ginekologa. Miała USG, ale na początku nic nie wykazało. „To nie może być w porządku” – powiedziała Halveran swojemu lekarzowi i poprosiła, aby mocniej naciskała. Wtedy ginekolog zobaczył guz. Wysłała swoją pacjentkę do Lodenscheid na mammografię, a tamtejsi lekarze wysłali kobietę z Halveran do Schvelm na biopsję. Natychmiast po pobraniu próbki tkanki lekarz prowadzący stwierdził: „Wygląda jak nowotwór złośliwy” – „i rzeczywiście rzeczywiście był” – mówi Andrea Mertens. „Szybko rosnący nowotwór złośliwy”. Szok dla uroczej kobiety, która w tym momencie była już od roku babcią. Ale ona nie rozpacza. Rozpoczęła się walka z rakiem, ale także z lekarzami i biurokracją.

Po wyniku biopsji należy wykonać tomografię komputerową (CT), scyntygrafię kości i rezonans magnetyczny (MRI). Początkowo podejrzewano nowotwór złośliwy kości ramiennej, jednak wynik nie został potwierdzony. Dla Andrei Mertens oznacza to dużą szansę na wyzdrowienie, ponieważ rak został wykryty wystarczająco wcześnie.

Zbyt długie oczekiwanie na wizytę MRI

Ale wtedy czas musi minąć. W sierpniu była tylko jedna wizyta MRI. „Ale guz rósł i rósł” – mówi Andrea Mertens. Ból w klatce piersiowej stał się silniejszy, prawie nie do zniesienia, a klatka piersiowa urosła i stała się twarda jak kamień. Czekasz na wizytę MRI? Nawet mało prawdopodobne. Andrea Mertens chciała umówić się na wcześniejsze spotkanie. „Czy jesteś specjalnym pacjentem?” Zapytano mnie. NIE. Został więc u Augusta.

Andrea Mertens wróciła do swojego onkologa, który ponownie przyjrzał się jej piersiom, które w krótkim czasie znacznie się powiększyły. „To niemożliwe” – powiedział i wysłał Andreę Mertens do szpitala, gdzie następnie poddano ją rezonansowi magnetycznemu. Chemioterapia rozpoczęła się pod koniec lipca 2022 roku.

Po dwóch rundach chemioterapii moje piersi wróciły do ​​normy.

„Po dwóch chemioterapiach moje piersi wróciły do ​​normy” – mówi Halveran. Chemioterapia zadziałała. Jednak efekty uboczne nie pojawiły się długo. Andrea Mertens wiedziała, że ​​jej włosy wypadną. Na początku fryzjer poszedł do sklepu specjalizującego się w perukach. Niedługo potem włosy wypadły. Syn zgolił jej wszystkie włosy. Dobrze sobie z tym poradziłem. „Włosy odrastają” – fryzjer wie aż za dobrze i się śmieje. Mówi, że zimą było zimno. Dlatego zawsze nosiła kapelusz zamiast peruki.

Skutki uboczne utrudniają im życie

To, czego nie radzisz sobie dobrze, to wszystkie inne skutki uboczne. Biegunka, utrata smaku i wymioty. Kiedy podczas chemioterapii zaczęła się trząść, leczenie zakończyło się po dziewięciu z dwunastu zabiegów chemioterapii. Schudła 23 kilogramy. Ale objawy nie ustały po zakończeniu chemioterapii. Nie mogła nic utrzymać i sama wymiotowała wodą. Pamięta, że ​​na Boże Narodzenie jadła z rodziną kawałek mięsa na fondue. Potem nie mogła już tego robić. W styczniu miała mieć gastroskopię. Data: w marcu. „Więc już nie żyję” – powiedziała przez telefon. Czy jest pacjentką specjalną? Nie, nadal nie. Pacjentowi choremu na raka powiedziano: „Przykro mi”.

Dla nich problemem jest także brak leków

59-latek wziął sobie do serca radę i w trybie nagłym został przyjęty do szpitala. Następnego dnia zbadano jej żołądek i wynik: zapalenie błony śluzowej żołądka i bakterie Helicobacter. Przepisano jej antybiotyki, aby zwalczyć bakterie. Ale: Podobnie jak wiele leków, nie był dostępny w styczniu. Helmut Wunderlich z Alte-Hirsch-Apotheke w Halver bardzo się starał i po około tygodniu udało mu się zdobyć krążki.

A potem wszystko poszło w górę. Andrea Mertens, która wcześniej otrzymywała od lekarza rodzinnego zastrzyki w celu utrzymania odpowiedniego nawodnienia, mogła znowu jeść i odzyskać siły. 8 marca, w swoje 60. urodziny, świętowała z rodziną i poszła na kolację do restauracji Passmann w Brugii. Po 28 radioterapiach, które przeżyła bez skutków ubocznych, trafiła na czterotygodniową rehabilitację. Lokalizacja nie miała znaczenia, Halveranka wybrała klinikę na podstawie oceny jedzenia – gdzie mogła teraz znowu jeść.

Trzymaj się z dala od rodziny

W tym roku wspierała ją rodzina. Ojciec Dieter Hintze zawsze zawoził ją do onkologa, a syna Łukasza do innych lekarzy. Opiekowała się nią matka, Doris Hintz, w domu – nad salonem fryzjerskim na ulicy Hermanna Kohlera w Halver. Jej matka mówi dziś, że była „bezradna”. Nie mogła pomóc córce. Ale „to się powtórzy” – zawsze powtarzała. Andrea Mertens też tak uważała. Nie pozwalało to na żadne inne myśli.

Nikt w rodzinie nie chce myśleć o śmierci. „Maya nadal mnie potrzebuje” – mówi Andrea Mertens. To właśnie ta mała dziewczynka zawsze ją poprawiała humor, zwłaszcza gdy nosiła peruki i spacerowała po domu rodziców.

Mertens chodzi teraz na kontrole co trzy miesiące i ma nadzieję, że rak nie wróci. „Nie zrobi tego” – mówi sobie rodzina. Teraz życie toczy się dalej. Włosy odrastają i były kilkakrotnie obcinane.