Großweil – Neuwirtbühne po raz kolejny dały publiczności w wyprzedanej sali wspaniały występ w niezwykłym przedstawieniu o cyrku piłkarskim, które zostało nagrodzone gromkimi brawami, a na koniec długotrwałymi występami, gromkimi brawami i okrzykami brawa.

Utwór rozpoczyna się uroczystością promocyjną FC Karpfensee. Zespół jest napędzany, napędzany i ambitny, dąży do sukcesu z dużymi celami – jak w letniej bajce.

Jak to często bywa, dochodzi do wypadku, swobodnego upadku. Jesteś zdezorientowany, nic już nie działa i nikt tak naprawdę nie wie, co dalej robić. Następnie, w najniższym punkcie, Chrystus pojawia się w postaci inteligentnego i błyskotliwego reżysera Winfrieda Eckenbaehlera, granego przez autora i reżysera spektaklu, Seppa Dasera. Za pośrednictwem World Magic Management z całego serca obiecuje, że otworzy dla klubu Bramę Niebios. Obiecuje udany nowy start w SpVG Loisachtal. Powinien mieć wszystkie opcje: nowi przybysze z niektórych niższych lig z całego świata, specjalistyczny zespół medyczny z Południowego Tyrolu i Króla Tajlandii jako potężnego sponsora. Naprawdę wspaniała rola Seba Dacera.

Poszczególne postacie w tym utworze są znakomicie przedstawione poprzez komedię sytuacyjną i zabawne kalambury. Oczywiście dialogi są bogate w mocne zwroty i powiedzenia, posługują się wieloma kliszami i dalekie są od „poprawności politycznej”. Ale groteskowe dzieło opiera się na przesadzie i prowokacji, aby zwrócić uwagę na wzajemne oddziaływanie rozrywki i krytyki. Trener Hans, zwany Schanderhansem (Andreas Glass), to prawdziwy grinder, bezkompromisowy i sympatyczny, a z menadżerem ma napięte relacje. Bohater promocyjny Felix (Daniel Stowasser), zasadniczo skromny i uczciwy człowiek, marzy o swojej dawnej świetności i opłakuje sukcesy, podczas gdy jego pełna życia dziewczyna i imprezowiczka Betty Fry (Marlyn Bartle) jest obecnie reporterem sportowym. Dla „Radia Loisachwelle” lubi przeprowadzać bezsensowne wywiady z zawodnikami i wyciągać z nich kilka ciekawostek piłkarskich.

„Jak wygląda życie piłkarza?” – pyta wybitnego nowicjusza Mirosława Pawłowskiego (Matthias Kötter). „Czasami jest to pies, czasem drzewo” – podsumowuje ze swoim polskim akcentem. Błyszczy jednak swoją mądrością, która tak wyraźnie nadwyręża śmieszną kość za sprawą dowcipnego tonu i zabawnych przekrętów zdań i terminów. Jest też Ultra Ollie (Peter Auer), rzeźnik i fan dżentelmenów, który zostaje prezesem klubu. Jest trochę naiwny i niedoświadczony, bez wyjątku wierzy w menadżera i nawet w chwilach kryzysu znajduje słowa wyjaśniające: „Nie chcemy rozmawiać o wszystkim tak źle, jak jest”. No i oczywiście Laure (Pete Zangel), gospodyni Stüberl i „Thekenamsel”, która jako autorytet moralny wielokrotnie wyraża swój strach i niezrozumienie w związku z wątpliwymi wydarzeniami.

Nie można zapomnieć: piłka, okrągła i pokryta pęcherzami, ma coś do powiedzenia (głos Steviego Ducera) i komentuje niektóre sceny i przejścia – niezwykły pomysł. Dwóch nowych członków Neuwirtbühne, Marilyn Bartel i Matthias Kotter, dzięki swoim przekonującym umiejętnościom aktorskim stanowi prawdziwy nabytek dla zespołu. Swoją drogą: podobieństwo do istniejących osób nie jest przypadkowe, ale raczej zamierzone.

Scenografię stworzyli Cathy Lieb i Wolfgang Pongratz, a za technologię odpowiadał Raphael Buchner.

Ogólnie rzecz biorąc, „Football Fever” zapewnia teatralne przeżycie, które nie tylko pobudza mięśnie odpowiedzialne za śmiech, ale także pobudza do myślenia. Seb Ducer stworzył genialny i doskonale powiązany fragment rzeczywistości, który zagląda za kulisy w znaczący i umiejętny sposób, zapewniając wysoką rozrywkę i uznanie oraz wir piłkarski krążący wokół sportu, sukcesu, władzy, pieniędzy, dopingu, przekupstwa i wartości moralnych , humorystyczny, ale krytyczny.

Utwór dobrze wpisuje się także w początki Neuwirtbühne, które wyrosło z klubu piłkarskiego SV Schlehdorf-Großweil i obchodzi w sezonie 2023/2024 swoje 40-lecie.

Gorąco polecam i pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika teatru, nawet dla fanów nie związanych z piłką nożną.