Ile wywiadów radiowych wywołuje łzy u słuchaczy? We wrześniu 2011 r. Wielki autor książek dla dzieci Maurice Sendak udzielił wywiadu dla NPR. To był jeden z jego ostatnich, miał 83 lata, a osiem miesięcy później zmarł na udar. Show: „Fresh Air” poprowadzony przez wielkiego Terry Grossa. Nie był to pierwszy raz, kiedy rozmawiała z Sendak, ponieważ nie można było zignorować faktu, że się kochają. Być może było między nimi jakieś wzajemne zrozumienie lub zażyłość, ponieważ oboje urodzili się i wychowali na Brooklynie jako potomkowie polskich imigrantów żydowskich.
Rozmowa odbyła się przez telefon. Jak to często bywa w przypadku Terry’ego Grossa, wielkie problemy ujawniły się natychmiast: życie, śmierć, śmierć. Głos twojej więzi był zdenerwowany. Mówił o wdzięczności za to, że był szczęśliwym starcem i wychwalał piękno świata. Ale w jego słowach błyszczała nienasycona melancholia, którą Terry Gross wziął tak elokwentnie.
Niemiecki malarz Christoph Nyman jechał tego popołudnia do Nowego Jorku i wysłuchał wywiadu na żywo w radiu. Ostatnie pięć minut wykracza poza wszystko, co można usłyszeć w radiu lub w ogóle, jeśli chodzi o ludzkość. Dwoje zakochanych ludzi rozmawia ze sobą po raz ostatni – i wiedzą o tym, nawet jeśli tego nie mówią. Nieman następnie wyjaśnił te ostatnie minuty I zamień to w filmŁadna i hojna kokardka autorstwa Maurice’a Sendaka. Ostatecznie Sendak powiedział Terry’emu Grossowi, że prawdopodobnie umrze przed nią, ale przynajmniej w ten sposób nie powinien za nią tęsknić. A kto słyszy wezwanie, jest zdziwiony: „Och”, kto od niej ucieknie, nie zapomni tego.
Więcej odcinków w rubryce „Nic nowego”. Tutaj.