Podczas dziewiątego lotu Mars Helicopter Ingenuity, 5 lipca, NASA przetestowała swoją zdolność rozpoznania trajektorii dla trwałego łazika marsjańskiego, identyfikując potencjalne przeszkody i identyfikując po drodze wartości naukowe. 8 lipca na Ziemię dotarły zdjęcia z lotu zawierające szczegóły pola wydmowego, nazywane „Sita”, które zostały opublikowane przez NASA.

„Zwiad lotniczy”, aby wytrwać

Podczas „zwiadu lotniczego” pomysłowość krążyła nad polem wydm Sita w kraterze Jezero i skierowała się na południe wokół wydm, Mówi z NASA. Samotny łazik marsjański byłby zbyt niebezpieczny, by zbadać pole wydm z bliskiej odległości. Wtedy ryzyko, że sześciokołowy łazik utknie w kurzu i nie będzie już pusty, byłoby zbyt duże. Ponieważ wytrwałość waży około dwóch ton, wysoki błąd wydmowy sięgający od kolan do talii stanowi trudne do oszacowania ryzyko dla łazika.

Oliver Tobet z NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL), który kieruje zespołem ekspertów kontrolujących wytrzymałość i planujących trasy łazików, podsumowuje to: „Piasek to duży problem”. Po wylądowaniu na Marsie w lutym doradzono mu, aby nie przekraczał pola wydm z łazikiem bez dalszych badań. „Jeśli zejdziemy ze zbocza na wydmy, możemy się na nie wpaść i nie wydostać” – powiedział.

Eksperymentalna funkcja AutoNav programu Perseverance, która wykorzystuje algorytmy sztucznej inteligencji do automatycznego identyfikowania przeszkód, takich jak kamienie, a łazik może samodzielnie pokonywać dłuższe dystanse, nie działa z powodu piasku. To sprawia, że ​​konieczne jest ręczne zidentyfikowanie potencjalnie problematycznych obszarów, aby uniknąć utknięcia.

bezpieczna droga

Kolorowe obrazy o wysokiej rozdzielczości zarejestrowane przez Ingenuity mają teraz pomóc w określeniu optymalnej ścieżki, którą wytrwałość może bezpiecznie zarządzać. Pomysłowość robiła zdjęcia z wysokości około 10 metrów nad ziemią. Obrazy dostarczają znacznie więcej szczegółów niż kamera HiRISE (High Resolution Imaging Science Experiment) na pokładzie pojazdu Mars Reconnaissance jest w stanie uchwycić. W najlepszym razie rozpuszcza skały o średnicy jednego metra, których jest zbyt mało, aby z nich wyciągać wnioski o bezpieczeństwie toru.

Dlatego specjaliści z NASA zwykle polegają na zbliżeniach wykonanych kamerami łazika na pokładzie. Aby zobaczyć szczegóły. Obrazy naziemne są następnie porównywane z obrazami z orbitera. W przypadku obrazów kreatywnych istnieją teraz obrazy „średniej wielkości”, zauważył Ken Williford, zastępca naukowca JPL ds. projektów. Korzystając z obrazów z Ingenuity, można zniwelować „lukę rozdzielczości”.

Znajdź interesujące naukowo cele

Zdjęcia dostarczone przez Ingenuity dostarczają nie tylko informacji o tym, przez które obszary wagon Perseverance może bezpiecznie przejechać, ale także które z nich są szczególnie interesujące z naukowego punktu widzenia, dzięki czemu w razie potrzeby można tam pobrać próbki.

NASA powiedziała, że ​​miliardy lat temu w kraterze Jezero było jezioro. Szczególnie interesujące są formacje skalne zwane „podniesionymi krawędziami”, przez które może przepływać woda. Dlatego naukowcy chcą udać się w to miejsce łazikiem, aby zebrać tam minerały, w nadziei, że będą dowody na istnienie pradawnego życia mikrobiologicznego. Próbki można następnie tymczasowo przechowywać na Marsie, aby później przywieźć je z powrotem na Ziemię podczas kolejnej misji w celu bardziej szczegółowej analizy.

Obrazy z Ingenuity mogą teraz lepiej niż obrazy orbitalne pomóc w znalezieniu naukowo godnych uwagi miejsc, a jednocześnie są bezpiecznie dostępne za pomocą łazika badawczego.

(olp)