Pewne jest, że oprócz Juliana Nagelsmanna na Euro 2024 pojawi się dwóch innych niemieckich trenerów, Ralf Rangnick i Domenico Tedesco. W bezpośrednim starciu Austrii z Belgią w piątek (13 października 2023, godz. 20:45, transmisja na żywo na Sportschau.de), obaj mają teraz swój pierwszy punkt meczowy.

Po pięciu meczach w grupie F sytuacja jest bardziej wyrównana. Zarówno Austriacy z Rangnickiem, jak i Belgowie z Tedesco zwyciężyli czterokrotnie i swoje pierwsze spotkanie zakończyli 1:1. Tym samym każdy z nich ma na swoim koncie 13 punktów, a Szwedzi, którzy wcześniej klasyfikowani byli w gronie głównych zawodników, na trzecim miejscu z zaledwie sześcioma punktami niemal odpadają z wyścigu. Jednak tylko piątkowy zwycięzca zakwalifikuje się wcześniej do Niemiec 2024.

Trudno powiedzieć, kto będzie faworytem meczu na stadionie Ernsta Happela. Rzut oka na statystyki jest zdumiewający: z 15 pojedynków od 1925 roku Belgia wygrała tylko dwa, Austria dziewięć, ale to nic nie znaczy w piątek. Pomimo dotychczasowych doskonałych referencji zarówno Rangnick, jak i Tedesco mają poważne problemy i obaj pokonali już wiele przeszkód.

Entuzjazm był ograniczony

Zaczęło się od jej przedstawienia. Nie mówiono, że Rangnick czy Tedesco byli pierwszym wyborem federacji narodowych, ani też ich nazwy nie wywołały burzy bezpodstawnego entuzjazmu. W Rangnick wielu ekspertów w Austrii zastanawiało się, czy powinno istnieć nowsze, bardziej innowacyjne rozwiązanie. Niedawno w Manchesterze United taktyk źle zawiódł w roli tymczasowego trenera, a wcześniej odwrócił się już od ławki trenerskiej: po opuszczeniu RB Lipsk latem 2019 roku pracował na szczeblu menadżerskim w browarze. A potem był Łukasz Moskwa.

W wieku prawie 64 lat został niespodziewanie powołany przez Austrię i jak dotąd była to historia sukcesu: w 14 występach w austriackiej federacji Rangnick notował średnio 1,71 punktów, a także pielęgnował i łączył trudne osobowości błyszcząco. Podobnie jak Marko Arnautović, Austriacy lubią oglądać grę „chłopców”.

Zdobywał średnio 2,67 punktu

To samo dotyczy Belgów w Tedesco, którzy posiadają obywatelstwo niemieckie i włoskie. Wątpliwości co do jego przydatności na to stanowisko po okresach spędzonych w Erzgebirge Aue, Schalke 04, Spartaku Moskwa i RB Leipzig, przy średniej długości pobytu wynoszącej zaledwie 1,08 roku, były podobne do wątpliwości Rangnicka. Bardzo młody, niedoświadczony, osiągający słabe wyniki i nigdy nie trenował drużyny narodowej, więc Tedesco miał na co narzekać, gdy zaczynał 8 lutego tego roku. Jednak po sześciu meczach sytuacja się uspokoiła, z niesamowitą średnią punktów wynoszącą 2,67, pięcioma zwycięstwami i remisem z Austrią, zwycięstwem nad Niemcami, czterema zwycięstwami do zera i golem 16:3.

Ale zrobiło się też burzliwie i nieprzyjemnie. Tedesco wdał się w spór z belgijską legendą, która obok Kevina De Bruyne i Romelu Lukaku jest jednym z trzech międzynarodowych graczy. Publiczna kłótnia pomiędzy Tedesco a bramkarzem Thibautem Courtoisem także pośrednio dotyczyła tych dwóch osób. Kiedy kapitan De Bruyne doznał kontuzji, Tedesco chciał zostać dyplomatą i dać Lukaku i Courtoisowi tytuły kapitana w meczu podwójnego reprezentanta. Najpierw przyszła kolej Lukaku, ale Courtois uznał to za taką zniewagę, że spakował walizki na drugi mecz i wyszedł wściekły.

Courtois oskarżony o kłamstwo

Choć Federacja szybko ujawniła historię kontuzji, Tedesco wyraził na konferencji prasowej swoje osobiste rozczarowanie, a nawet zdumienie zachowaniem Courtois. Odpowiedział ostrą osobistą krytyką Tedesco w mediach społecznościowych, zarzucając mu kłamstwa. Nie można jeszcze ocenić, jak sytuacja się potoczy, ponieważ bramkarz Realu Madryt zerwał więzadło krzyżowe.

Dlatego też Courtois będzie tęsknił za konfrontacją z Austrią, podobnie jak De Bruyne, który wciąż jest nieobecny z powodu poważnej kontuzji uda. Tedesco radzi sobie także bez Thomasa Meuniera i Leandro Trossarda. Ale i tutaj z pewnością istnieją podobieństwa z Rangnickiem.

Wiele niepowodzeń także w Austrii

Austriakom brakuje także swojego lidera i przywódcy Davida Alaby, a także Arnautovica, Stefana Boscha, Philippe Moeni i Karima Onisio, a także Marcela Sabitzera i Michaela Gregoritscha. Przy tak wielu podobieństwach jest naprawdę wiele do powiedzenia na temat kolejnego losowania w piątek. Oznacza to, że obie drużyny niemal na pewno zakwalifikują się do mistrzostw świata w 2024 roku, nawet jeśli nie od końcowego gwizdka.