Animowany lew opłakuje śmierć innego rysunkowego lwa. To nie mogłoby być bardziej nierealne. Jednak scena z „Króla Lwa”, w której Simba próbuje obudzić zmarłego ojca Mustafę, to jedna z najsmutniejszych scen w historii kina. Klasyczne filmy Walta Disneya sprawiły, że miliony ludzi płakały i nadal to robią. Są takie filmy, które potrafią wywołać ogromne emocje. Wywołuje błyski śmiechu, łez, strachu i przerażenia. Przynajmniej dla niektórych osób. Inni siedzą cicho i czują się jakoś – nic. dlaczego? Czy niektóre drewniane klocki są po prostu niewrażliwe, czy też inne są budowane blisko wody?

Amerykański psycholog Paul J. Zach jest jednym z czołowych umysłów w badaniu emocji. Od 20 lat zajmuje się zagadnieniami neurologicznymi. Marka Marka gwiazda Wyjaśnił, że reakcje emocjonalne mogą być bardzo różne. Wymienia cztery powody, które mają duży wpływ na to, jak wchodzimy w interakcję z filmami.

Cztery powody, dla których ludzie inaczej reagują na filmy, muzykę itp

Znaczenie

„Kiedy temat jest znaczący dla widza, mózg zużywa więcej energii na przetwarzanie doświadczeń przedstawionych w filmie, co zwykle prowadzi do silniejszej reakcji emocjonalnej” – mówi Zach. W neurobiologii nazywa się to „kontrolą odgórną”. Górna część mózgu (kora) kieruje dolne części, które przede wszystkim przetwarzają emocje, aby poświęciły więcej energii przetwarzania na doświadczenie.

Zach wyjaśnia to na przykładzie: „Zanim miałem dzieci, dzieci były dla mnie niewidoczne w życiu i w filmach. Potem, kiedy urodziłem dzieci i bardzo związałem się z nimi emocjonalnie, pojawił się film, w którym dziecko ma trudności i zostaje ranione lub coś podobnego, wywołuje silną reakcję emocjonalną w „Wewnętrznym, ponieważ jest to temat istotny dla mojego życia”.

Pobliskie tereny

Według psychologa Zacha rolę odgrywa także środowisko i środowisko zewnętrzne. „Ludzie kierują się reakcjami innych i reagują bardziej emocjonalnie, oglądając film z dużą widownią, niż gdy oglądają go sami” – wyjaśnia. Zależy więc od tego, gdzie oglądasz film. Sale kinowe zaprojektowano tak, aby zapewniały wciągające wrażenia – z dużymi ekranami i świetnym nagłośnieniem. Obydwa zwiększają reakcje emocjonalne w porównaniu z oglądaniem filmu w domu, nawet jeśli ogląda się go w grupie osób.

Cechy charakteru

Badania Zacha wykazały, że osoby o osobowości agresywnej i wysoce empatycznej silniej reagują na każdą sytuację emocjonalną. Mówi, że te cechy są w dużej mierze dziedziczne. „Ci ludzie są przyjaźni, mili i mają wielu przyjaciół. Dużo też płaczą i śmieją się na filmach”.

Fizyczne wymagania

Zach twierdzi, że zdolność do regulowania emocji jest w dużej mierze funkcją kory przedczołowej mózgu. Kontrola czołowa jest osłabiona, gdy dana osoba jest zmęczona, głodna, zła, przerażona lub w stanach wewnętrznych nadpobudliwych, które osłabiają naszą zdolność kontrolowania naszych reakcji emocjonalnych. Wyjaśnia: „Płacz w samolocie podczas oglądania filmu nie jest niczym niezwykłym ze względu na stres związany z lotem, brak snu, a czasami brak jedzenia”.

Młodzi ludzie mają mniejszą kontrolę nad płatem czołowym i dlatego są bardziej emocjonalni. Według Zacka starsze osoby po 60. roku życia stopniowo tracą kontrolę nad płatami czołowymi, przez co stają się bardziej emocjonalne. Ponadto wysoki poziom estrogenów zwiększa reakcje emocjonalne. Dzieje się tak dwa razy w miesiącu podczas normalnego cyklu menstruacyjnego. Poziom estrogenów jest naturalnie wyższy u kobiet niż u mężczyzn.

Immersja: Co wzbudza nasze emocje

Emocje powstają w wielu miejscach mózgu i aktywują dużą sieć. Psycholog Zach nazywa to „zanurzeniem”. Zasadniczymi składnikami tego neuronalnego zanurzenia są z jednej strony uwaga poświęcona filmowi, a z drugiej rezonans emocjonalny, jaki film wywołuje u widza. Te dwa składniki są powiązane z działaniem neurochemikaliów dopaminy i oksytocyny. „Prowadzi to do szybkiej zmiany reakcji emocjonalnych, co objawia się śmiechem, płaczem, płukaniem gardła i zmianami w oddychaniu” – mówi Zach.

Dlatego też, oglądając filmy pełne emocji, wychodzimy z kina wyczerpani, ale i usatysfakcjonowani. Zanurzenie wywołuje uczucia emocjonalne, które rzadko zdarzają się w prawdziwym życiu. To „jeden z powodów, dla których oglądamy filmy wielozmysłowe w porównaniu z czytaniem powieści”.

Empatię można ćwiczyć oglądając filmy

Jeśli w prawdziwym życiu ludzie są empatami, istnieje duża szansa, że ​​podczas oglądania filmów doświadczą fali emocji. Mało tego, są też „szczęśliwsi, mają więcej przyjaciół i żyją dłużej”. Jednakże stopień empatii jest w dużej mierze uwarunkowany genetycznie. Jednak wyniki badań Zacka i innych sugerują, że empatię można „wytrenować”, co oznacza, że ​​możemy nauczyć się empatii.

Zgodnie z tym badania pokazują, że „osiągając maksymalne reakcje na zanurzenie, ćwiczymy nasze mózgi, aby były bardziej empatyczne w prawdziwym życiu”. Jest to możliwe poprzez filmy, ale także książki, podcasty i muzykę. Zak konkluduje zatem, że oglądanie większej liczby filmów jest korzystne nie tylko dla jednostki, ale także dla całego społeczeństwa. Wreszcie ludzie empatyczni traktują innych z większą troską i uwagą, co wzmacnia więzi społeczne.

Amerykańska badaczka zakłada, że ​​ludzie poszukują tych przeżyć emocjonalnych również po to, aby poczuć więcej, żyć głębiej i być bardziej interesującym. „Wolę porozmawiać z żołnierzem płaczącym podczas seansu „Dunkierki” niż z 20-latkiem szukającym na widowni dziewczyny, z którą mógłby porozmawiać” – mówi.

Wapń Jest to jeden z najbardziej znanych minerałów i bierze udział w wielu funkcjach organizmu.

Odgrywa ważną rolę nie tylko w budowie i utrzymaniu kości i zębów, ale także odgrywa ważną rolę w krzepnięciu krwi, obronie przed infekcjami i alergiami, funkcjonowaniu mięśni i nerwów oraz funkcjonowaniu serca, płuc i nerek.

Dlatego niedobór wapnia może na przykład zwiększać ryzyko złamań kości Osteoporoza przychylność.

reklama

Przyczyny niedoboru wapnia są różne. Należą do nich niezrównoważona dieta, niektóre leki, problemy hormonalne i duże spożycie kawy Niedobór witaminy D Lub zwiększone wydalanie wapnia przez nerki.

Brak aktywności fizycznej, choroby nerek lub tarczycy również mogą prowadzić do niedoboru wapnia.

Niedobór wapnia może objawiać się różnymi objawami. To zawiera Skurcze mięśni– Mrowienie dłoni i stóp, problemy z zębami, wyczerpanieTrudności z koncentracją, Osteoporoza, Wypadanie włosów Lub łamliwe paznokcie.

Problemy z sercem i układem krążenia, problemy skórne, zaburzenia trawienia lub problemy psychiczne mogą również wskazywać na niedobór wapnia.

Aby zapobiegać lub przeciwdziałać niedoborom wapnia, jest to ważne Pokarmy bogate w wapń Trwa.

Produkty te obejmują na przykład produkty mleczne, takie jak sery, Jogurt I mlekoale także lubią zielone warzywa brokuły, kapusta, rukiew wodna Lub szpinak A także orzechy, nasiona czy zioła, takie jak pietruszka czy koper.

Woda mineralna jest również dobrym źródłem wapnia. Dzienne zapotrzebowanie na wapń dla dorosłych wynosi 1000 miligramów.

Oryginał dla tego postu Niedobór wapnia: Posłuchaj tych sygnałów ostrzegawczych pochodzi z ona ma.

„Czasami prawie niemożliwe jest nie czuć się beznadziejnie i załamanym” – mówi Ruth Cerezo Motta. Meksykańska klimatolog wyraziła nadzieję, że po ostatnich latach suszy, powodzi i pożarów rządy na całym świecie będą gotowe wysłuchać nauki i działać w najlepszym interesie ludzi. opiekun „.

Zamiast tego Cerezo Motta przewiduje, że do końca tego stulecia globalna temperatura wzrośnie do katastrofalnego poziomu 3 stopni, co nie tylko znacznie przekroczy cel 1,5 stopnia, ale także spowoduje ogromne cierpienie miliardów ludzi. Ale to tylko jej optymistyczna ocena. Konsekwencje kryzysu klimatycznego? Nie są one odległe w przyszłość, ale są już tu dzisiaj.

„Zdesperowany, załamany, wściekły”: setki badaczy klimatu na całym świecie są zdesperowani

Cerezo Motta jest jednym z kilku badaczy klimatu z Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC), z którymi rozmawiał brytyjski serwis. Ekskluzywne badanie Guardiana przeprowadzone na setkach klimatologów ukazuje przerażający obraz ziemskiego klimatu i rozpaczy wśród naukowców.

Wszyscy 843 ankietowani badacze są członkami Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu, organizacji Narodów Zjednoczonych znanej ze szczegółowych raportów na temat zmian klimatycznych. Raporty te uznawane są za wiarygodne źródło informacji i często służą jako wskazówka przy kształtowaniu międzynarodowej polityki klimatycznej, a może nawet złotego standardu. Ankieta przeprowadzona przez najbardziej doświadczonych ekspertów ujawnia głębokie zaniepokojenie.

Na zapytanie Guardiana odpowiedziało około 380 ekspertów, którzy wyjaśnili, że spodziewają się daleko idących zmian klimatycznych. 77% ankietowanych uważa, że ​​temperatura wzrośnie co najmniej o 2,5 stopnia Celsjusza, a prawie połowa spodziewa się wzrostu o 3 stopnie Celsjusza i więcej. Tylko 6% jest optymistą, że cel 1,5 stopnia można osiągnąć.

Przyszłość niemal dystopijna – naznaczona głodem, konfliktami i masową migracją

Zgodnie z obecną globalną polityką klimatyczną ludzkość znajduje się na trajektorii 2,7 stopnia. Wielu badaczy przewiduje „niemal dystopijną” przyszłość charakteryzującą się głodem, konfliktami i masowymi migracjami spowodowanymi niezwykle intensywnymi i częstymi falami upałów, pożarami, powodziami i burzami. Pomimo wyraźnych dowodów naukowych wielu ekspertów jest przygnębionych, złych i przestraszonych niepowodzeniami rządów w podejmowaniu odpowiednich działań.

„Myślę, że w ciągu najbliższych pięciu lat będziemy świadkami poważnych niepokojów społecznych” – stwierdziła Greta Bickel z Uniwersytetu Tasmanii. „Władze staną w obliczu serii ekstremalnych wydarzeń, w wyniku których produkcja żywności ulegnie załamaniu. Nie mogę sobie wyobrazić bardziej ponurej przyszłości”.

Nadzieję dają tylko dwie rzeczy: rozwiązania technologiczne i następna generacja

Prawie trzy czwarte klimatologów jako główną przyczynę niepowodzenia ochrony klimatu podaje brak woli politycznej. Ponadto wpływ lobbystów, zwłaszcza branży paliw kopalnych, wymienia się jako przeszkodę w skutecznych środkach ochrony klimatu. Kontekst ten obejmuje także utrzymującą się nierówność i brak świadomości ogromnych skutków zmian klimatycznych w najbardziej dotkniętych i najbiedniejszych regionach świata. „Żyjemy w epoce głupców” – gorzko ocenia południowoafrykański badacz.

Pomimo pesymistycznych prognoz część ekspertów potwierdza, że ​​istnieją już techniczne środki ograniczające globalne ocieplenie. „Jestem przekonany, że mamy wszystkie rozwiązania, których potrzebujemy, aby obniżyć globalną temperaturę do 1,5 stopnia Celsjusza i że wdrożymy je w ciągu najbliższych 20 lat” – powiedział optymista Henry Neufeldt z Centrum Klimatycznego ONZ w Kopenhadze. Kluczem jest tutaj szybkie wdrożenie tych działań, chociaż istnieje obawa, że ​​zostaną one wprowadzone za późno i do tego czasu zostaną przekroczone pewne punkty zwrotne.

Ale nie tylko rozwiązania techniczne dają nadzieję badaczom Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu. „Moją jedyną nadzieją jest to, że jako pedagog widzę, że następne pokolenie jest bardzo inteligentne i rozumie politykę” – powiedziała The Guardian niemiecka klimatolog Lisa Schipper z Uniwersytetu w Bonn.

„Żyjemy w epoce głupców”

Dlatego eksperci wzywają do szeroko zakrojonych przygotowań, które uchronią ludzi przed najgorszymi konsekwencjami. Wprowadzenie technologii przyjaznych dla klimatu, takich jak energia odnawialna i samochody elektryczne, może być dobrym punktem, ponieważ może wzmocnić spójność społeczną i globalną solidarność.

Naukowcy pilnie wzywają społeczność międzynarodową do szybkiego i zdecydowanego działania. Ochrona klimatu to nie tylko kwestia technologiczna, to także priorytet polityczny i spójność społeczna. Należy kontynuować walkę ze zmianami klimatycznymi. Każde działanie, które choć w niewielkim stopniu zmniejszyłoby skalę globalnego ocieplenia, zmniejszyłoby ludzkie cierpienie, zaoszczędziło cenny czas na wdrożenie rozwiązań i pozwoliło uniknąć punktów krytycznych w systemie klimatycznym, które mogłyby doprowadzić do nieodwracalnych zmian.