Dirk Krampitz

Mniej więcej miesiąc temu Sandra Meishberger pożegnała święta wielkanocne. Teraz wrócił i od teraz dwa razy w tygodniu: We wtorki i środy. Na początek zaprosiła się między innymi wybuchowa kobieca walka i urocza mistrzyni show.

Sandra Meicheberger (z prawej) prowadzi dyskusję między Marielweiss Beck i Sahrą Wagenknecht. Zdjęcie: zrzut ekranu ard

Spór Marieluz Beck z Saharą i Agenknecht

Nie ma problemu tam, gdzie Niemcy są bardziej podzieleni niż w przypadku dostaw broni na Ukrainę. Według sondażu przeprowadzonego przez Sandrę Maischberger 45 procent Niemców popiera i sprzeciwia się dostawom ciężkiej broni.

Sahira Wagenknecht zawsze była przeciwna broni palnej. Uważa, że ​​trzeba zrobić wszystko, aby wojnę ukraińską rozwiązać środkami niemilitarnymi. „To wojna kryminalna, ale musimy położyć większy nacisk na kompromis, wynegocjowane rozwiązanie”. Narzeka, że ​​„nie ma wyjścia, aby zachować twarz” dla Rosji, az drugiej strony Zachód „przyśpiesza przekazywanie broni”.

Być może teraz wszyscy się zgadzają z pragnieniem pokoju. Niektórzy inaczej widzą drogę. Vagenknecht wydaje się, że zadanie budowania pokoju spoczywa na Ukrainie. Mniej ważny wydaje im się fakt, że Rosja zaatakowała Ukrainę. Pyta więc Meischbergera, czy jej zdaniem na Ukrainie ma miejsce ludobójstwo.

„Myślę, że z pewnością można by powiedzieć, że mają miejsce straszliwe zbrodnie wojenne”, odpowiada, po czym dodaje, „prawdopodobnie z obu stron”.

Nie tylko na tle okrucieństw w Bucha, jest to punkt, w który Meicheberger stanowczo wkracza. „Przepraszam, gdzie są żołnierze ukraińscy przeciwko narodowi rosyjskiemu, przeciwko rosyjskim kobietom i dzieciom?” Wagenknecht wskazuje na Donbas, gdzie konflikt szaleje od 2014 roku i do tej pory pochłonął około 14 000 ofiar. nieco oszołomiony Meischberger zapytał lewicowego polityka, „czy naprawdę chcesz porównać to, co dzieje się po stronie rosyjskiej na Ukrainie z tym, co dzieje się po stronie ukraińskiej przeciwko Rosji”. Wagenknecht wskazuje na wideo zweryfikowane przez New York Times, na którym widać, jak Ukraińcy strzelają do rosyjskich żołnierzy. „Jeśli dojdziesz do wniosku, że dzieją się tam straszne rzeczy, musisz to powstrzymać”. I jak najszybciej, zamiast przedłużać wojnę dostawami broni. A przy energetyce jądrowej trzeba „jakoś znaleźć układ” w negocjacjach.

„Gdyby to było takie proste, oboje już siedzielibyśmy przy stole negocjacyjnym”, zauważa wyraźnie Meishberger. Ale Wagenknecht wpadł na pomysł, że Ukraina powinna być „neutralna”, jak domagała się Rosja, i że Niemcy i Francja powinny negocjować z Rosją – nawet na czele Ukrainy, jeśli to konieczne.

Były zielony członek Bundestagu Marielweiss Beck był oszołomiony. Podczas kłótni z Wagenknechtem kilka razy łapała powietrze, żeby zaczerpnąć powietrza, a oboje syczali na siebie tak bardzo, że mogli rozmawiać. Beck zgadza się z nią co do zagrożenia nuklearnego. „Oczywiście jest to coś, czego nie można wymazać ze stołu”. Ale z drugiej strony Putin powiedział, że nie będzie zadowolony z Ukrainy, chce wrócić do czasów Układu Warszawskiego. „Chodzi o kraje bałtyckie, Polskę i oczywiście Mołdawię i Gruzję”. Kiedy Wagenknecht ponownie kierował zagrożeniem nuklearnym, Beck zapytał oszołomiony: „Czy to dlatego Putin decyduje teraz?”. i „A więc Ukraińcy powinni się jednak poddać?”

READ  Ogłoszenie szczepień koronowych: Niemcy śpiewają „Witam ponownie”

Dziennikarze Miriam Lau (Die Zeit), Melanie Amann (Spiegel) i Waldemar Hartmann (były moderator ARD) komentują Meischbergera. Zdjęcie: zrzut ekranu Ziemi

Dla komentatorów Meishbergera głównymi tematami są wojna, dostawa broni, a tym samym stopień zaangażowania Zachodu. Były kierownik sportowy Waldemar Hartmann „jest tak podzielony jak populacja, to nie jest zła cecha”. Podobnie dziennikarka Spiegla, Melanie Amann, uważa, że ​​ironią byłoby powiedzenie: „Drodzy Ukraińcy, poradzimy sobie samemu”, ale to też nie jest całkowicie pozbawione ryzyka. Zwłaszcza, że ​​nie można liczyć Putina. Kiedy Meischberger zapytał, czy były kanclerz Gerhard Schroeder powinien ponownie spróbować mediacji, Aman wyraźnie odmówił i zadał niski cios: zdjęcie Schroedera z New York Times również wskazywało, że bardzo lubi alkohol:

Dla redaktorki Zeit, Mary Lau, Schroeder w końcu wypadł z gry. „Całkowicie wyrzekł się siebie jako męża stanu”.

Mistrz pokazów Frank Elstner witany jest owacją na stojąco i pożegnaniem.Zdjęcie: zrzut ekranu Ziemi

Frank Elstner dotyka widowni studia

Pojednawczym zakończeniem pierwszego wtorkowego programu jest wywiad z reżyserem programu Frankiem Elstnerem. Został powitany owacją na stojąco. „Zaprosiłeś moich fanów?” 80-latek flirtuje. Maischberger chce wiedzieć, jak radzić sobie ze swoim wiekiem. – No, straszne – przyznał z uśmiechem.

Ponieważ Elstner zna Borisa Beckera z kilku wywiadów i przez wspólnych znajomych, Meischberger pyta go o skazanie byłego tenisisty za oszustwo upadłościowe: „Co sprawiło, że złamał prawo w ten sposób?” Elstner ma interesującą teorię: „Jest wielu bardzo bogatych ludzi, którzy nic dla tego nie zrobili. Becker walczył na śmierć i życie o to, kim był – być może nie miał koniecznego szacunku dla bogactwa innych. Życzę mu dobrego snu i może trochę wcześnie wyszedł.

Potem dochodzi do kariery Franka Elstnera. Zaczęło się w 1952 roku od klasycznego filmu Disneya „Bambi”. Ponieważ Ghazal jako dziecko mówił po niemiecku. Jego matką była Króliczy Tuptuś. Oboje rodzice byli aktorami, przyszedł do radia jako dziecko, ponieważ jako jeden z nielicznych w Baden-Baden mówił standardowym niemieckim. „Nie byłem bez talentu, może mogłem zostać aktorem”. Wolałby jednak zostać reżyserem teatralnym: „Gdybym nie zawiódł na pierwszych poziomach, studiowałbym teatrologię”. Na szczęście z perspektywy czasu: pracował w telewizji jako jeden z najbardziej utytułowanych twórców programów i prezenterów telewizyjnych.

Jakiś czas temu ogłoszono, że ma chorobę Parkinsona. To prosta forma. Elstner żartobliwie nazywa ją „Parkinsönchen” i informuje ją o tym sporcie. Wynalazca chce „Wetten, kurde…?” Świadomość społeczna choroby. „Postawiłem sobie za cel zebranie wszystkich informacji”. Ale w domu jest zupełnie inaczej. „Jestem jednym z największych tłumików. Nie czynię go głównym obiektem w naszej rodzinie, ale on ci towarzyszy”.