W ostatnich latach susza i susza doprowadziły również do nieurodzaju w Niemczech. W jaki sposób rolnictwo powinno radzić sobie z suszą na polach?

Kapusta, brokuły, sałata, koper włoski i pietruszka rosną na polach Martina Steiga w Vorderpfalz. Hodowca warzyw ma 15 kranów na 50 hektarach ziemi, a na polach są wszędzie biegnące małe rurki podłączone do sieci wodociągowej. „Warzywa nie działają bez sztucznego nawadniania” – mówi Steig.

Brak wzrostu bez sztucznego nawadniania

Obecnie nawadnia swoje pola raz w tygodniu z wydajnością 15-20 litrów na metr kwadratowy, aw suchych miesiącach letnich znacznie więcej. „W przeciwnym razie miałbym skarłowaciałe rośliny, w całym zakresie, handel nie kupiłby ode mnie takich warzyw, ponieważ byłoby to nie do sprzedania”. Woda, której Martin Steig podlewa swoje warzywa, nie jest wodą gruntową, lecz pochodzi z odnogi starego Renu w pobliżu Speyer.

Rolnik z Mutterstadt jest członkiem „Stowarzyszenia Nawadniania Wody i Gleby Vorderpfalz”. Posiada własny system nawadniający z przepompowniami i dużą siecią rur. Każdego roku miliony metrów sześciennych wody są kierowane ze starego odnogi Renu na pola warzywne Vorderpfalz. Około 525 rolników pozyskuje w ten sposób wodę do swoich pól. „Nasz system nawadniania jest unikalny w tej skali w Europie. Umożliwiamy rolnikom w naszym regionie optymalne nawadnianie pól i działanie w sposób, który chroni wody gruntowe, ponieważ wodę pobieramy ze starożytnego odnogi Renu w pobliżu Speyer” – mówi Christine Gerzech, rzeczniczka Stowarzyszenia Nawadniania.

Biznes jako część problemu?

Hans-Jürgen Hahn z Uniwersytetu Koblenz-Landau bada interakcje między wodami powierzchniowymi i gruntowymi. Świat uznaje suszę za problem dla rolnictwa, ale w jego oczach samo rolnictwo jest również częścią problemu. Dla ekologa środowiska wodonośnego rolnictwo jako produkt spożywczy jest wyraźnie zależne od wody w latach suszy, ale opowiada się za bardziej ekonomicznym wykorzystaniem ograniczonych zasobów wodnych i bardziej zrównoważonym rolnictwem.

Fakt, że rolnicy w Vorderpfalz wykorzystują wodę ze starego odnogi Renu i nie korzystają z wód gruntowych, jest dobry, ponieważ chroni to poziom wód gruntowych i nie obniża go dalej. „Ale sztuczne nawadnianie nie może być panaceum. A nieograniczone wycofanie się z Renu bez konsekwencji dla środowiska nie jest możliwe”.

Hahn krytykuje również konsekwencje intensywnego rolnictwa, które jest możliwe dzięki podlewaniu Vorderpfalz. „Wody gruntowe są zanieczyszczone z powodu wielu upraw i intensywnego nawożenia. Zawartość azotanów w wodach gruntowych jest znacznie wyższa w Vorderpfalz niż na innych obszarach”. Właśnie to krytykuje organizacja ochrony przyrody BUND Vorderpfalz.

Ekologizacja przez cały rok

Mniejsze niż ziemniaki i niższe plony niż inne uprawy – Podobnie jak wielu rolników, rolnik ekologiczny Armin Metzler również odczuł skutki suszy na swoich polach w ostatnich latach. Jednak poleganie przede wszystkim na sztucznym nawadnianiu jest złym podejściem do rolnika z Hesji Nadreńskiej. „Po pierwsze, nie każdy rolnik ma wystarczającą ilość wody, a po drugie, nie rozwiązuje to fundamentalnego problemu suszy i zmian klimatycznych”.

Meitzler doskonale zdaje sobie z tego sprawę, zwłaszcza przy uprawie warzyw bez nawadniania, ale hodowca ze Spiesheim ma inne podejście. Uprawia plony i winorośle bez sztucznego nawadniania. „Musimy lepiej magazynować opady w ziemi, gdy padają, nawet podczas ulewnego deszczu, na przykład. Niezbędne jest do tego tworzenie się próchnicy”. Z tego powodu rolnik ekologiczny uprawia swoje pola przez cały rok, a zimą uprawia na przykład żyto i rośliny strączkowe, które dostarczają glebie składników odżywczych i nie są później zbierane, ale przerabiane na glebę. Podobnie Klee jest osłabiony. Również latem zaraz po zbiorach wysiewa różne rodzaje roślin, które następnie są wbudowywane w glebę.

Starsze odmiany są bardziej odporne

Rolnik ekologiczny opiera się również na starych ziarnach, takich jak samopła samopsza i płaskurka, ale także na orkiszu. „Odmiany te lepiej radzą sobie ze stresem związanym z suszą i są bardziej odporne na wszelkiego rodzaju egzotyczne warunki pogodowe”. A: rolnik Metzler posadził ostatnio na swoich polach 500 drzew i krzewów: orzecha włoskiego, orzecha laskowego, jabłka, moreli, śliwki, maliny, porzeczki, ponad 120 gatunków i gatunków – projekt regionalnego przedsiębiorstwa „Las dla Życia”. W ten sposób hodowca może dostarczać owoce z tego obszaru, a drzewa o dłuższych korzeniach muszą dostarczać glebie składników odżywczych przez cały rok, a także zapewniać cień na gruntach ornych w międzyczasie.

„100 lat temu było bardziej powszechne, drzewa na polach” – mówi rolnik ekologiczny. „Zanim staną się przeszkodą w uprawie pól dużymi maszynami”. Między rzędami drzew na polach rolnika Metzlera w Rheinheisen jest około 36 metrów, więc może tam pracować swoim traktorem i żniwiarką. „Jeśli zrobi się zbyt sucho, będę musiał podlewać drzewa w nadchodzących tygodniach, ale tylko dlatego, że są świeżo posadzone. To byłby absolutny wyjątek”.

Hodowca warzyw Steig z Vorderpfalz mówi, że używa wody z umiarem. „Podlewam tyle, ile potrzebuję do wzrostu roślin, nie więcej”. Rolnicy nie wiedzą, które odmiany roślin wymagają mniej wody. Jeśli istnieją i nadają się do sprzedaży, Steig mógłby zobaczyć, jak je uprawia, mówi. „Ale w pełnej dyskusji na temat zużycia wody chciałbym podkreślić, że w końcu chodzi o bezpieczeństwo żywnościowe”. Hodowca warzyw Steig mówi, że jeśli produkcja żywności się nie powiedzie, konsekwencje będą tragiczne.