Pierwszy lot na Marsa helikopterem „Ibdaa” najwcześniej w poniedziałek
Mały „pomysłowość” helikoptera na Marsie.
obrazek: dpa
Mały helikopter Ibdaa już dawno powinien polecieć na Marsa. Nowa próba rozpocznie się najprawdopodobniej w poniedziałek.
Waszyngton. Pierwszy lot helikopterem nad inną planetą, kilkakrotnie opóźniany, ma odbyć się najwcześniej w poniedziałek.
NASA ogłosiła, że kolejna próba startu została zaplanowana wczesnym rankiem w poniedziałek (6:30 czasu środkowoeuropejskiego). Ta próba może być również opóźniona w krótkim czasie.
Pierwszy lot małego śmigłowca „Creativity”, który wylądował na Marsie łazikiem „Persevering” w lutym, został zaplanowany na 11 kwietnia, a następnie przełożony na 14 kwietnia z powodu problemów technicznych, a następnie ponownie przełożony. NASA powiedziała, że inżynierowie NASA pracują obecnie nad rozwiązaniem problemów z oprogramowaniem helikoptera. Śmigłowiec zasilany akumulatorami litowo-jonowymi jest w zasadzie gotowy do użycia iw dobrym stanie.
1,8-kilogramowa „kreatywność” (niem. Pomysłowość) wzniesie się podczas pierwszego lotu testowego na wysokość około trzech metrów, zawiśnie tam przez trzydzieści sekund, a następnie wyląduje ponownie na Marsie. Będzie to pierwszy lot samolotu na inną planetę.
Helikopter musi stawić czoła ekstremalnym warunkom: na Marsie w nocy jest zimno do minus 90 stopni, grawitacja planety jest mniejsza, a atmosfera jest znacznie cieńsza. Mały helikopter został umieszczony w brzuchu „wytrwałości” (niem. Wytrzymałości) pod koniec lutego – po 203 dniach lotu i 472 milionach kilometrów – ryzykownym manewrem w suchym marsjańskim jeziorze zwanym „Jezero Crater”. „Wytrwałość” ma na celu zbadanie tego jeziora, które ma średnicę około 45 km, w ciągu najbliższych dwóch lat.
Pierwsza myśl: Czy nadal był budowany? Oczywiście – Z80 od początku miał służyć do różnych celów: od automatów arcade, przez komputery domowe, aż po stacje robocze czy pierwsze komputery osobiste. Z80 był instalowany w wielu komputerach od czasów pionierów komputerów i nadal można go znaleźć w drukarkach, sprzęcie gospodarstwa domowego i systemach wbudowanych. Krótko mówiąc: przez ostatnie trzy dekady trudno było go przezwyciężyć. Jego wszechstronność, przystępne ceny i wygodna polityka licencyjna sprawiły, że jest to ulubiony produkt wszechczasów.
Od Raspi-NES w pudełku Lego po historię magazynów o grach: artykuły z heise online i heise+ na temat retro.
Procesor pojawił się w wyniku sporu między Federico Fagginem a Intelem: był niezadowolony ze stanu rozwoju mikroprocesorów w Intelu. Ludzie woleli zarabiać na układach pamięci niż na procesorach. Fagen opuścił Intela w październiku 1974 roku i wraz z byłym kolegą z Intela, Ralphem Angermanem, założył firmę Zilog w Dolinie Krzemowej, aby opracować własny procesor.
Nazwa firmy była kombinacją „Integrated Z Logic”, ponieważ Z miało reprezentować ostatnie słowo w zintegrowanej logice – chcieli mieć w nim ostatnie słowo. Procesor musiał być kompatybilny, ale lepszy niż Intel 8080. Zrobił to mały zespół kierowany przez Fagena, który w 1975 roku zatrudnił także Masatoshiego Shimę, innego ważnego programistę Intela.
Z80 o wydajnej konstrukcji
W 1976 nadszedł ten czas: wprowadzono Z80, który był szokiem dla Intela. Nie był kompatybilny z Intel 8080, był kompatybilny binarnie. Otrzymał także pewne ulepszenia: był w stanie korzystać z napięcia zasilania 5 V i nie potrzebował trzech, jak Intel (+5 V/-5 V/+12 V), zegar generacji jest taki sam, a także zintegrowano kontrolę odświeżania pamięci RAM. W przypadku 8080 potrzebne były do tego zewnętrzne komponenty.
Dzięki kompatybilności z procesorem 8080 system operacyjny CP/M działał także na procesorze, co w czasach przed Windowsem i pakietem Office było prawdziwym argumentem zabójczym. Programy takie jak program do pisania WordStar, baza danych DBase i arkusz kalkulacyjny VisiCalc były kluczowymi powodami wykorzystania komputerów w biznesie. Dzięki procesorowi Z80, Który kosztuje ułamek 360 8080 dolarówTechnologia komputerowa stała się również bardziej przystępna cenowo.
Typowe komputery Z80 w Niemczech: Schneider CPC 464 z zielonym wyświetlaczem GT65. Obok widać następcę zgodnego z CPC 6128, z 3-calowym przetwornikiem. Wystawiony w budce harzretro.de Na Retro Computing Festival 2024 w Forum Muzeum Heinza Nixdorfa w Paderborn.
(Zdjęcie: Marcus Weil)
Weteran Detlef Grell opisał sukces Z80 w technologii CP/M w artykule na temat historii CP/M: „Projektując Z80, Faggin uwzględnił wszystko, co według niego można ulepszyć w 8080. Sukces Z80 był tak ogromny, że przez całą moją karierę, łącznie ze studiami, nigdy nie spotkałem ani jednego komputera CP/M wyposażonego w Jednakże, według kolegi Andreasa Stellera, do redakcji trafił komputer Siemens wyposażony w procesor 8085, nieco ulepszony 8080.
Sukces rynkowy był taki, że pierwszym produktem sprzętowym Microsoftu była karta rozszerzeń Z80 dla Apple II, w której można było używać CP/M. Oprócz MOS 8502, Commodore 128 miał również na pokładzie procesor Z80 przeznaczony właśnie do tego celu. Osborne 1 to pierwszy na rynku laptop z procesorem Z80 i systemem operacyjnym CP/M. W bloku wschodnim w latach 80. używano replik Z80, takich jak MME U880, który zniknął dopiero po upadku muru berlińskiego.
Procesor do maszyn i komputerów domowych
Ale Z80 odniósł sukces także poza zastosowaniami profesjonalnymi. Trafił do wielu komputerów domowych: był instalowany w różnych komputerach Tandy, w ZX Spectrum, a także w serii Amstrad CPC, która niedawno obchodziła swoje 40-lecie. Oprócz komputerów domowych maszyny były także rynkiem zbytu dla procesora: spotykano je w wielu automatach zręcznościowych, takich jak Galaxian i Pac-Man. Z80, czyli licencjonowane repliki można spotkać także w różnych konsolach: procesor montowany był w Sega Master System, Game Gear i Mega Drive (ten ostatni jako koprocesor). Nintendo również z niego skorzystało, choć w zmodyfikowanej formie: nieco zmodyfikowana wersja Z80 firmy Sharp znalazła zastosowanie w różnych odsłonach serii Game Boy.
Później zaczęto go stosować również w przypadku egzaminów w szkołach średnich: trafił do kalkulatorów kieszonkowych serii TI-84 Plus, które do dziś stanowią część kalkulatorów zatwierdzonych do egzaminów w szkołach średnich. Wiele lat temu jego kolega Tim Gerber wyraźnie nienawidził praktyki oligopolistycznych ubezpieczeń. Z80 znalazł się także w innych produktach takich jak miksery, drukarki i inne urządzenia codziennego użytku – był to procesor niezawodny i prosty. 16-bitowy Zilog Z8000 nie odniósł takiego sukcesu jak Z80 – w tym obszarze Intel spisał się znacznie lepiej.
W latach 80. i 90. trudno było to zignorować. Wiele zadań informatycznych i programistycznych rozpoczęło się przy użyciu tego procesora. Przede wszystkim dla wielu był to pierwszy znaczący kontakt z technologią komputerową. Zamówienia będą przyjmowane do czerwca, kiedy to producent Zilog zaprzestanie produkcji Z80 w pierwotnej formie. Jak na ironię, Zilog ogłosił koniec Z80 w okolicach 50. rocznicy powstania modelu: Intel 8080 został wprowadzony na rynek w kwietniu 1974 roku. Jednak Z80 przeżył 8080 o 34 lata, ponieważ produkcja procesora Intel zakończyła się w 1990 roku. Tak więc Z80 był na rynku trzy razy dłużej niż jego konkurent – przynajmniej Zilog z pewnością ma w tej kwestii ostatnie słowo.
Tom ten zawiera przegląd najnowszych osiągnięć i możliwości wykorzystania chemii przepływowej w dziedzinie syntezy heterocyklicznej. Pierścień heterocykliczny jest najważniejszym elementem strukturalnym zdecydowanej większości produktów naturalnych i związków farmaceutycznych, ponieważ umożliwia przestrajalne interakcje z celem biologicznym, a także zapewnia pewien stopień stabilności strukturalnej i metabolicznej. Ostatnio chemia przepływowa spowodowała zmianę paradygmatu w syntezie organicznej, ponieważ oferuje wiele unikalnych zalet w porównaniu z metodami konwencjonalnymi, takimi jak: b. Radykalne przyspieszenie powolnych przemian, wzrost wydajności, czystsze reakcje itp. i stopniowo zyskuje duże zainteresowanie wśród chemików organicznych na całym świecie. Biorąc pod uwagę znaczenie heterocykli w produktach naturalnych, chemii medycznej i farmaceutykach, tom ten jest uzasadniony i uzupełnia poprzedni tom Tematy z chemii metaloorganicznej „Chemia przepływu metaloorganicznego”.
Tom ten zapewnia zróżnicowany przegląd tematu, nie tylko omawiając najnowsze osiągnięcia w rozwijającej się dziedzinie chemii przepływowej związanej z chemią heterocykliczną, ale także pomagając badaczom lepiej zrozumieć chemię stojącą za tymi reakcjami. To z kolei zapewnia platformę dla przyszłych innowacji w zakresie opracowywania nowych transformacji w ramach ciągłego przepływu. Dlatego też niniejszy tom zainteresuje nowicjuszy w tej dziedzinie oraz ekspertów ze środowisk akademickich i przemysłowych.
Po miesiącach ciszy radiowej NASA odzyskała kontakt z sondą kosmiczną Voyager 1, ale problem nie został jeszcze całkowicie rozwiązany.
PASADENA – Sonda Voyager 1 jest rekordzistą jako najdalszy obiekt stworzony przez człowieka od Ziemi. Od kilku lat znajduje się w przestrzeni międzygwiezdnej, poza naszym zasięgiem Układ SłonecznyWysłał na Ziemię cenne dane naukowe do 14 listopada 2023 r. Jednak od tego dnia amerykańska agencja kosmiczna NASANie otrzymujesz już zrozumiałych danych z Voyagera 1.. Niepokojące jest to, że sonda kosmiczna jest ważnym narzędziem naukowym tylko dlatego, że znajduje się daleko od Ziemi.
Voyager 1 przez pięć miesięcy wysyłał niezrozumiałe sygnały
Od nieco ponad pięciu miesięcy problemy Voyagera 1 nękają zespół z Jet Propulsion Laboratory (JPL) NASA. Być może jednak obawy te teraz zniknęły. 20 kwietnia 2024 roku Voyager 1 po raz pierwszy wysłał sygnał z powrotem na Ziemię, który został zrozumiały dla zespołu Voyagera. Według NASA Po raz pierwszy od pięciu miesięcy udało się zweryfikować stan i stan statku kosmicznego.
Podróżnik 1
5 września 1977
24,3 miliarda kilometrów
22 godziny i 33 minuty
4 z 10
Jej identyczna siostrzana sonda, Voyager 2, została wystrzelona około dwa tygodnie temu
Źródło: NASA
Sonda kosmiczna Voyager 1 NASA wysyła wyraźny sygnał z powrotem na Ziemię
Jednak kilka miesięcy przed nadejściem tej pozytywnej wiadomości zespół desperacko próbował nakłonić Voyagera 1 do ponownego mówienia. Wyzwanie: Sonda kosmiczna jest zbyt daleko, aby ją odwiedzić i naprawić – w końcu między Ziemią a sondą wystrzeloną w 1977 r. jest obecnie ponad 24 miliardy kilometrów. Ma to również wpływ na próby naprawy: sygnał zabiera podróż między Ziemią a sondą kosmiczną zajmuje około 22 godzin i 33 minut, a podróż powrotna trwa tyle samo czasu.
Zespół Voyagera musiał czekać około dwóch dni po każdej zmianie, aby wysłać statek kosmiczny w przestrzeń kosmiczną. Dopiero wtedy będzie można stwierdzić, czy zmiany się powiodły. 20 kwietnia w końcu nadszedł ten moment: zespołowi udało się zidentyfikować problem na Voyagerze 1 i znaleźć rozwiązanie. Według NASA przyczyną problemu był podsystem danych lotu (FDS), jeden z trzech komputerów znajdujących się na pokładzie statku kosmicznego.
Na pokładzie „Voyagera 1” znajduje się uszkodzony chip
Departament Obrony i Bezpieczeństwa jest odpowiedzialny za uzupełnianie danych naukowych i sytuacyjnych przed wysłaniem ich na Ziemię. Jednak część oprogramowania FDS była przechowywana na chipie, który okazał się wadliwy. To sprawia, że przesyłane dane są nieczytelne. Ponieważ nie da się łatwo wymienić wadliwego chipa w kosmosie, zespół musiał wykazać się kreatywnością. Rozwiązanie: Kod programu, którego dotyczy problem, musi zostać zapisany w innym miejscu pamięci FDS.
18 kwietnia po raz pierwszy do Voyagera 1 wysłano polecenie przechowywania kodu pakującego dane systemowe statku kosmicznego w innym miejscu. Odpowiedź statku kosmicznego z 20 kwietnia pokazała, że próba zakończyła się sukcesem, a Voyager 1 wysłał czytelną aktualizację statusu. Pozostałe części oprogramowania, którego dotyczy problem, zostaną przeniesione w ten sposób w ciągu najbliższych kilku tygodni. Voyager 1 wyśle następnie czytelne dane naukowe z powrotem na Ziemię. Wielu badaczy już na to czeka.
Voyager 1 to legendarna sonda kosmiczna NASA
Sonda kosmiczna Voyager 1 należąca do NASA jest legendarna w zakresie podróży kosmicznych: odwiedziła kilka planet w drodze na krańce Układu Słonecznego i zapewniła badaniom mnóstwo danych. Między innymi wykonała także słynne zdjęcie „bladoniebieskiej kropki”, które ukazuje Ziemię jako małą bladoniebieską kropkę w bezkresie kosmosu.
Susan Dodd, szefowa projektu Voyager, wyraziła w lutym ostrożny optymizm: „Byłoby największym cudem, gdybyśmy go odzyskali. Jesteśmy dalecy od poddania się. Wygląda na to, że „największy cud” dzieje się właśnie teraz. (niezapłacony rachunek)
