Connect with us

entertainment

Sztuka czy polityka? Spór o instalację w Görlitz

Published

on

Instalacja artysty z Görlitz stała się przedmiotem kontrowersji. Miasto wybrało projekt, ale odrzuciło ostateczną szatę graficzną – sprawa zajmuje teraz wymiar sprawiedliwości.

Görlitz – Kilka tygodni temu odbyła się walka między Görlitz a artystą o publiczną instalację. Chodzi o „tło” pracy w ramach „sztuki Görlitzera”.

Dzieło nieopodal Nysy, na oczach polskiego Zgorzelca, wywołuje dyskusję na temat aborcji w sąsiednim kraju. Z ratusza mówi się, że jest to sprzeczne z koncepcją wybraną przez jury. Lisa Maria Beyer, magistrantka na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Dreźnie, broni się przed rozwiązaniem umowy i groźbą jej rozwinięcia – także prawnie.

„Tło” to drewniana piętrowa platforma z pięcioma miejscami kinowymi. Gdzie ekran w kinie będzie znakiem z napisem „aborcja bez granic”. Bayer rozważa zaostrzenie zakazu aborcji w Polsce, co jest delikatną kwestią. „Chcę, żeby ludzie dyskutowali, o to chodzi w sztuce w miejscach publicznych”.

Miasto oskarża ją o zainstalowanie dzieła sztuki krytycznego wobec polityki polskiego rządu, a nie pracy na temat miasta kina Görlitz. Rzeczniczka miasta podkreśliła, że ​​„oczywiście nie jest się zdania, że ​​sztuka nie powinna być polityczna”. „Całkowicie niezakłócona wolność sztuki” nie podlega dyskusji, chodzi o zawartą umowę. Sądząc po tym, to, co zostało osiągnięte, nie pasuje do nagrodzonej pracy.

Bayer powiedział, że praca jest dostosowana do mocno nacechowanego politycznie miejsca na granicy z widokiem na Zgorzelec. „Dla mnie to właśnie definiuje sztukę w przestrzeni publicznej”. Miasto zarzuca jej zerwanie umowy, że praca jest „zupełnie inna” i że jakość artystyczna nie jest już podana. O ile praca konkursowa dotyczyła „Görlitz jako miasta kina, do oglądania i bycia widzianym”, teraz o prawach kobiet i aborcji w Polsce. Jest to „nowa praca” – i nie zostanie wybrana do oceny estetycznej.

Lisa Maria Bayer siedząca w swoim studio.

© Sebastian Kanert / dpa-Zentralbild / dpa

Jeśli chodzi o „krajobraz”, powiedziała Bayer, nie myślała o „The Grand Budapest Hotel” i innych filmach nakręconych w Görlitz. „Wszystkim, którzy tu mieszkają i zaglądają za granicę, zawsze powinien być pokazywany ten sam film: tam prawa kobiet są ograniczane i nikt nic nie robi”. Twoja praca powinna pobudzać do dyskusji. 32-latka powiesiła takie rzeczy jak strych z napisem „Prawa podstawowe” na ogrodzeniu, które odgradza teren przed chybotliwym ratuszem, uniemożliwiając w ten sposób dostęp do jej dzieł sztuki. Pracuję z tym.”

READ  Po zwolnieniu federalnych hamulców awaryjnych: kultura zaczyna się ponownie na zewnątrz przed publicznością - kultura

Wykorzystanie performatywne jest zgodne z credo Bayera: „Punktem wyjścia dla praktyk partycypacyjnych może być intencja nawiązania połączenia”. Jest artystką koncepcyjną, a równość płci i prawa kobiet są obecne w jej pracy. „Mogłaś to wyczytać z mojej pracy” – powiedziała 32-latka, która regularnie zachęca kobiety do wysyłania swoich krzyczących filmów w Międzynarodowy Dzień Kobiet. Następnie wywieszasz to na ścianach domu jako oświadczenie przeciwko redukowaniu kobiet do umiejętności społecznych.

Jej szkic Görlitz zawierał już rodzaj znaku ze słowem w języku niemieckim, polskim i angielskim jako „zastępczy”. „Tendencja w kierunku Polski została ustalona” – powiedział Bayer. Sąd Administracyjny w Dreźnie przyznał miastu prawo pod koniec lipca. Wraz z zawarciem umowy Bayer poddał się własnym warunkom, a stara zasada przestrzegania umów dotyczy również artystów konceptualnych. Zdaniem sędziów, podstawowe prawo do wolności artystycznej sprzeciwia się usunięciu dzieła sztuki.

Według firmy Bayer nie wprowadzono żadnych wymagań dotyczących treści, które miałyby być egzekwowane, i złożyli skargę. Swoboda artystyczna i wolność gwarantowana umowami „nigdy nie były respektowane”. Obecnie Najwyższy Sąd Administracyjny Saksonii (OVG) zwraca się z pytaniem, czy decyzja jest nadal w toku. „Potknięcie” wciąż trwa, a Bayer ma nadzieję, że potrwa do końca lipca 2022 r. „Zrezygnowałam ze wszystkiego, co jest anty” – powiedziała. „To daje do myślenia”. d b a

Continue Reading
Click to comment

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

entertainment

und-Leben.de – polski film o molestowaniu zamieszczony na YouTube

Published

on

und-Leben.de – polski film o molestowaniu zamieszczony na YouTube

Dziennikarz telewizyjny Tomasz Siekelski zamieścił w weekend na YouTube film dokumentalny o nadużyciach w polskim Kościele katolickim. Film osiągnął już ponad siedem milionów wyświetleń.

Umieszczony na YouTubie dokument o molestowaniu seksualnym duchownych wywołał w Polsce powszechną panikę. Dokument znanego dziennikarza telewizyjnego Tomasza Szekelskiego przedstawia historię osób, które padły ofiarą przemocy ze strony urzędników kościelnych.

Pokazuje między innymi spotkania ofiar z byłymi oprawcami. Omówiono także tuszowanie i opóźnienia w kilku sprawach ze strony biskupstwa. Film nosi tytuł „Tylko nie mów nikomu” (niem. „Nie mów nikomu”).

Siedem milionów wyświetleń na YouTube

Koszt filmu, wynoszący 105 000 euro, zebrano dzięki crowdfundingowi. Dwugodzinny dokument w ciągu pierwszych 24 godzin obejrzało ponad trzy miliony widzów. Obecnie ma ponad siedem milionów wyświetleń. Film można oglądać z napisami polskimi i angielskimi. W filmie mogą być także wyświetlane napisy w języku niemieckim. Widzowie mogą wybrać je w Ustawieniach.


Dokumenty zostały udostępnione od weekendu Można go znaleźć na YouTube. | Wideo: YouTube

W wyniku działań edukacyjnych papieża Franciszka Kościół katolicki w Polsce stara się obecnie bardziej agresywnie zająć się problemem molestowania. W marcu polskie biskupstwo poinformowało, że od 1990 r. do połowy ubiegłego roku Kościół zgłosił 382 przypadki molestowania. 198 ofiar w chwili popełnienia przestępstwa miało mniej niż 15 lat. Sekelskiemu nie udało się jednak przeprowadzić wywiadu z przedstawicielem episkopatu na temat swojego filmu.

Biskupi i politycy reagują na dokumentację

„Przepraszam za każdą krzywdę, jaką Kościół wyrządził ludziom” – powiedział w sobotni wieczór polski arcybiskup Wojciech Polak. Film był „głęboko poruszony”.

Konferencja Episkopatu Polski również z radością przyjęła film i ponownie przeprosiła za znęcanie się nad dzieckiem. Jej przewodniczący biskup Stanisław Gądecki powiedział: „W imieniu całej Konferencji Episkopatu pragnę serdecznie przeprosić wszystkie osoby, których to dotknęło”. Podziękował reżyserowi za jego pracę. Oglądał dokument Sekelskiego „wzruszony i zasmucony”. Szef rządzącej partii Prawo i Sprawiedliwość Jarosław Kaczyński zapowiedział w niedzielę w świetle filmu zaostrzenie walki z pedofilią.

READ  Sofia Tomala: Nowy kalendarz wielkich materiałów z Lukasem Podolskim - Rozrywka
Continue Reading

entertainment

Holenderska rodzina królewska błyszczy w „Koningsdag” – królowa Máxima nie może dobrać sobie nakrycia głowy

Published

on

Holenderska rodzina królewska błyszczy w „Koningsdag” – królowa Máxima nie może dobrać sobie nakrycia głowy
  1. Strona główna
  2. Szeroka ulica wysadzana drzewami

Naciska

W Koningsdag królowa Máxima zaskoczyła wszystkich odważnym nakryciem głowy i pojawiła się z rojem motyli na głowie. Jednak wybór jej stroju nie był przypadkowy.

Emmen – Król Willem-Aleksander kończy 57 lat i cały kraj świętuje. Tradycyjnie dzień ku czci holenderskiego monarchy, znany również jako „Koningsdag”, obchodzony jest w całym kraju poprzez festiwale i imprezy uliczne. Jednak na oficjalnym przyjęciu to nie król Willem-Aleksander przykuł uwagę wszystkich; Królowa Maksima (52).

Rój motyli na głowie: królowa Máxima dokucza jej specjalnym dodatkiem w „Koningsdagu”

Król Holandii Willem-Alexander spędził swój wyjątkowy dzień w mieście Emmen, położonym w południowo-wschodniej części holenderskiej prowincji Drenthe. Towarzyszyła mu żona, królowa Máxima (52 lata) i ich trzy córki: Amalia (20 lat), Alexia (18 lat) i Ariane (17 lat).

Jak donosi holenderski dziennik De Telegraaf m.in. holenderską rodzinę królewską przyjęli tam burmistrz miasta Erik van Oosterhout i Jetta Klinsma, komisarz królewski w Drenthe. Naturalnie nie poszli na kompromis w kwestii mody na tę okazję.

Księżniczka Ariane (od lewej), księżniczka Amalia, królowa Máxima, król Willem-Alexander i księżniczka Alexia z Holandii pozują razem podczas Dnia Króla.  Rodzina królewska i członkowie rodziny królewskiej zwiedzają miasto w prowincji Drenthe.
Księżniczka Ariane (od lewej), księżniczka Amalia, królowa Máxima, król Willem-Alexander i księżniczka Alexia z Holandii pozują razem podczas Dnia Króla. Rodzina królewska i członkowie rodziny królewskiej zwiedzają miasto w prowincji Drenthe. © DPA/Frik van den Berg

Podczas gdy król Willem-Aleksander zachowywał prostą powściągliwość w niebieskim garniturze z lekkim krawatem, królowa Maxima błyszczała w szerokiej zielonej sukni i białej marynarce. To, co szczególnie przykuło uwagę, to ozdoba do włosów w kształcie roju zielono-złotych motyli.

Królowa Máxima przyciąga uwagę swoim nakryciem głowy: a oto dlaczego

Według holenderskiego magazynu libelle.nl ten przyciągający wzrok dodatek pochodzi od Perry’ego Rotjesa. Projektantka tworzyła w przeszłości biżuterię dla królowej Máximy. Wybór tego charakterystycznego egzemplarza nie powinien być przypadkowy. Ponieważ miasto Emmen znane jest jako miasto motyli. Mówi się też, że wyboru kolorystyki swojej garderoby dokonała świadomie. Flaga Emine jest zielono-biała.

Księżniczka Ariane (od lewej), księżniczka Amalia, królowa Máxima, król Willem-Alexander i księżniczka Alexia z Holandii pozują razem podczas Dnia Króla.  Zbliżenie na nakrycie głowy królowej Maksymy (fotomontaż)
Królowa Máxima przyciąga uwagę swoim nakryciem głowy: oto, co się za nim kryje © IMAGO/BSR Agency & IMAGO/PPE

W hadisie: Nie ma miejsca na negocjacje Królowa Holandii Maxima w sprawie kieszonkowego swoich trzech córek: Amalii, Alexii i Ariane. Wykorzystane źródła: De Telegraaf, libelle.nl

READ  Pierwsze dziecko Christiny Haney: gwiazda „Let's Dance” zbyt boi się rodzić
Continue Reading

entertainment

Zmarł reżyser Michael Verhoeven

Published

on

Zmarł reżyser Michael Verhoeven
  1. tz
  2. świat

Naciska

Michael Verhoeven, mąż Sinty Berger i reżyser filmu „Biała róża”, zmarł w poniedziałek w wieku 85 lat po ciężkiej, krótkotrwałej chorobie.

MONACHIUM – Michael Verhoeven odniósł światowy sukces filmami takimi jak „Biała róża” i „Straszna dziewczyna”. Teraz świat filmowy i jego żona Sinta Berger żegnają się: Verhoeven zmarł 22 kwietnia w wieku 85 lat. Podzieliła się tym jego rodzina Niemiecka Agencja Informacyjna W Monachium z. W związku z tym reżyser przed śmiercią przeszedł krótką i ciężką chorobę choroba Rodzina początkowo nie chciała podać więcej szczegółów na temat przyczyny śmierci. W piątek zostanie pochowany w najbliższej dzielnicy.

Reżyser Michael Verhoeven zmarł 22 kwietnia: od 1966 roku aż do śmierci był żonaty z aktorem Sintą Bergerem. © ImageBroker/Sigra Asmuel/Imago

Zmarł Michael Verhoeven: urodzony w aktorskiej rodzinie i posiadający kwalifikacje lekarza

Verhoeven urodził się w Berlinie w 1938 roku. Dorastał w teatralnej rodzinie. Jego matka Doris była aktorką, a ojciec Paul aktorem oraz reżyserem teatralnym i filmowym. Verhoeven zadebiutował w teatrze w wieku 13 lat w sztuce „Pünktchen und Anton” opartej na tej historii Powieść Erica Kastnera. Verhoeven dostał swoją pierwszą rolę filmową w Latającej klasie (1953), także adaptacji filmowej Kästnera.

Po kolejnych rolach w „Paukerze” (1958) i „Młodzieży sędziego” (1960) w reżyserii ojca, Verhoeven po ukończeniu szkoły średniej w 1957 roku zdecydował się zostać lekarzem, a następnie studiował medycynę w Monachium, Berlinie i Homburgu. Ukończył je w 1969 roku, uzyskując doktorat z „Psychologicznego maskowania guzów mózgu”.

Verhoeven poślubił Sentanę Berger w 1966 roku i wraz z nią założył Sentana Filmproduktions.

Jednak podczas studiów Verhoeven kontynuował działalność aktorską i zaczynał jako niezależny reżyser filmowy. Podczas kręcenia filmu „Jack i Jenny” (1963) Verhoeven poznał swoją żonę, Sintę Berger. W 1966 roku pobrali się i oboje założyli firmę Sentana Film Production. W 1967 roku Verhoeven zadebiutował jako reżyser filmem „Parungen”.

wysoki filmportal.de Mało który reżyser tak konsekwentnie i bezpośrednio zajmuje się w swoich dziełach kwestiami politycznymi. Główny nacisk położono na rozliczenie się z narodowym socjalizmem. Swoimi filmami wielokrotnie wywoływał dyskusje.

READ  Po zwolnieniu federalnych hamulców awaryjnych: kultura zaczyna się ponownie na zewnątrz przed publicznością - kultura

Sukcesy Verhoevena: „Biała róża” wywołała dyskusje – „Straszna dziewczyna” była nominowana do Oscara

Tak też jest w przypadku jego najsłynniejszego dzieła „Biała róża” (1982). W napisach końcowych filmu krytykowano fakt, że wyroki śmierci wydane przez „Sąd Ludowy” na grupę oporu były nadal uznawane przez niemiecki sąd za prawomocne. Prezentacja wywołała poważną debatę, a orzeczenia zostały unieważnione dopiero w 1998 roku.

Film „Straszna dziewczyna” (1991) pokazał, jak dziewczyna w swoim rodzinnym mieście zbiera informacje o nazistowskiej przeszłości i spotyka się z tego powodu z wrogością. Film był nominowany do Oscara w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny w 1991 roku. Jego główne role wielokrotnie grają kobiety oporu, jak miało to miejsce w jego ostatnim filmie „Matka Courage” (1994), poruszającym tematykę narodowego socjalizmu.

Następnie ukazały się takie dzieła jak „Nieznany żołnierz” z 2006 roku, poruszający tematykę brytyjskich zbrodni wojennych podczas II wojny światowej. W tym roku otrzymał także nagrodę za całokształt twórczości Festiwalu Filmów Żydowskich. Poruszał także kwestię amerykańskiej kary śmierci w swojej pracy „Druga egzekucja – Ameryka i kara śmierci” (2011). W 2016 roku Verhoeven ponownie powrócił do kina jako producent filmu „Witamy w rodzinie Hartmannów” w reżyserii jego syna Simona Verhoevena.

Federalny Krzyż Zasługi i nie tylko: Michael Verhoeven otrzymał te nagrody

Był jednym z założycieli Niemieckiej Akademii Filmowej w 2003 roku i laureatem wielu nagród filmowych i politycznych, w tym Medalu Josefa Neubergera (1997) przyznawanego przez Centralną Radę Żydów i Federalnego Krzyża Zasługi (1999). . ) i Bawarski Order Zasługi (2002). W styczniu 2022 roku otrzymał za całokształt twórczości Nagrodę im. Helmuta Kuttnera przyznaną przez stolicę stanu Düsseldorf.

Niedawno świat filmowy opłakiwał także śmierć reżysera Percy'ego Adlona, ​​który zmarł w wieku 88 lat. Wielki smutek odczuwa także zmarły aktor Fritz Weber.

Continue Reading

Trending