Samochód jedzie powoli bocznymi uliczkami Slobic, następnie skręca za warsztat samochodowy i zatrzymuje się przed ogrodzeniem budowy. Wyszły cztery kobiety, zaciągając welony na włosy i pospiesznie minęły stary karawanseraj, dom w stanie niedokończonym. Za nim kopuły nowo wybudowanej cerkwi błyszczą złociście w zimowym słońcu.

Ukrainki żegnają się przed wejściem. Zegnij na krótko kolana. Kilka kroków dalej znajduje się prawosławny krzyż, który całują. Jak w każdy weekend. Tutaj, w Słubicach, sąsiednim małym polskim mieście Frankfurt nad Odrą, liczy zaledwie 25 000 mieszkańców. W kościele czeka już 40 wiernych. Niektórzy się modlą, inni zapalają świece, a ksiądz chodzi i wita wielu pocałunkami w policzek. W kasie świecowej obok złotego znajdują się banknoty euro.

Mihao zaparkował samochód na zewnątrz, przeszedł przez bramę wjazdową i przeżegnał się. Przyjeżdża tu także w każdy weekend. 33-latek spotyka się z przyjaciółmi i modli się. Zapala znicz za swoją rodzinę. Dla żony i czteroletniego syna. Mieszkają w Bukowinie na zachodniej Ukrainie, oddalonej o ponad 1000 kilometrów.

„Moja żona i dziecko są na Ukrainie. Nie byłem pewien, czy mogę tu zostać, czy szukać pracy gdzie indziej. Dlatego nie przyjechali ze mną. Ale teraz jestem tu od trzech lat. Czuję się jak tak właśnie jest.” Zostanę tutaj.”

Mihao tęskni za swoim czteroletnim synem. Może przyjedzie moja rodzina – mówi. Ale może nie. Na pewno zostanie w Polsce. Aby dalej zarabiać pieniądze.

W Polsce możesz zarobić więcej

„Tutaj pracuję jako kierowca ciężarówki, a na Ukrainie miałem pracę biurową jako księgowy. Dziesięć lat temu zarabiałem tam 400 dolarów miesięcznie. Teraz to tylko 200 dolarów, bo nasza waluta jest bardzo słaba. ” Tutaj, w Slobicach, Mihao zarabia do 1000 euro miesięcznie.

„Polacy wychodzą, a my przyjeżdżamy” – mówi. Obecnie w kraju żyje około dwóch milionów Ukraińców. Aby wjechać do kraju, nie potrzebujesz wizy; Polskim firmom desperacko brakuje wykwalifikowanych pracowników i zdobywają niezbędne pozwolenia na pracę. W zamian Mihao jeździ ciężarówką tak długo, jak chce jego szef. Płatność jest dokonywana terminowo. Zupełnie inaczej niż na Ukrainie.

Społeczeństwo ukraińskie rośnie

70 kilometrów na północny wschód, w Gurzuf, Maxim przegląda półki spożywcze, sprawdzając zapasy. Ukraińskie produkty odbierała jego żona, która siedem lat temu przeprowadziła się do Polski z Ukrainy. Wkrótce zatęsknił za domowym jedzeniem. Jest chałwa słonecznikowa, lepki cukierek, potem salo, legendarny tłusty ukraiński boczek i oczywiście kwas chlebowy, czyli napój chlebowy. W lodówce czeka ciasto na specjalne okazje. Elegancko zapakowane. Pochodzi z jednej z fabryk prezydenta Ukrainy Petra Poroszenki. „To jest często kupowane” – mówi Maxim z uśmiechem. Ponieważ społeczeństwo ukraińskie stale się rozwija. Pięć lat temu, przed demonstracjami na Majdanie, w Gurtsu mieszkało zaledwie dziesięć ukraińskich rodzin.

„Szacuje się, że obecnie w Gurtsu i okolicach oficjalnie mieszka około 23 000 Ukraińców. Ale skoro Ukraińcy mogą teraz wjeżdżać do Polski bez wizy, można założyć, że jest ich znacznie więcej. Język ukraiński można usłyszeć wszędzie, czy to na ulicy, czy w centrum handlowe. I to jest dobra rzecz.”, nie tylko dla nas, ale i całej polskiej gospodarki.

„Nasza działalność idzie bardzo dobrze” – mówi radośnie. Obecnie istnieje oddział w Szczecinie, a drugi został otwarty w Poznaniu/Posen. A tu, w Gurtsu, tuż obok, wkrótce powstanie ukraińskie centrum kultury.

„Dla wielu Ukraińców jesteśmy pierwszym punktem kontaktu, gdy przychodzą do Gurtsu. Przychodzą od razu po przyjeździe, ponieważ usłyszeli o nas od kolegów lub znajomych. Wtedy odpowiadamy na wszelkiego rodzaju pytania. Sprowadzamy również osoby poszukujące pracy i pracodawców Ale mają też wiele pytań praktycznych: Jak kupić kartę SIM Jak ją wypełnić i jak za nią zapłacić Gdzie jest powiatowy urząd pracy Dostarczamy tych informacji I tak jak mówiłem, przynosimy ludzie razem.

Tęsknota za domem

W Słubicach Mihao wychodzi z kościoła i rozpina zamek swojej czarnej skórzanej kurtki. Nad Odrą robi się zimno. Za kilka dni wróci na Ukrainę, aby ponownie spotkać się z rodziną. Tym razem może zostać na dwa miesiące. Na budowie jest przerwa zimowa – powiedział jego szef.

„Tęsknię za moim domem, naszym mieszkaniem na Ukrainie, z naszym domem mamy bardzo bliską więź. Kiedy pierwszy raz przyjechałam do Polski, byłam bardzo zaskoczona, że ​​wszyscy tutaj kupują i sprzedają mieszkania. Robiłam to trzy, cztery razy u Was życie Zmień mieszkanie, tutaj to normalne. Tutaj jest inaczej. Na Ukrainie zazwyczaj przebywa się w jednym miejscu, tego mi tutaj brakuje.”