science
Trzy gwiazdy znikają na oczach astronomów
W lipcu 1952 roku wykonano dwie fotografie kosmosu w odstępie niespełna godziny. Na drugim zdjęciu gwiazdy zniknęły. Teraz zespół badawczy ma nowe metody.
Madryt – O godzinie 8:52 sfotografowano trzy gwiazdy blisko siebie. O 9:45 zrobiono kolejne zdjęcie tego samego obszaru. Gwiazdy zniknęły. Choć może się to wydawać dziwne, około 100 gwiazd w innych miejscach kosmosu również zniknęło.
19 lipca 1952 roku w obserwatorium w San Diego w Kalifornii zbadano nocne niebo. Określony obszar był wielokrotnie fotografowany, aby dostrzec asteroidy lub inne ciała niebieskie przechodzące przed innymi gwiazdami. Jednak na dwóch zdjęciach zrobionych blisko siebie naukowcy zauważyli, że trzy gwiazdy, które początkowo były wyraźnie widoczne, nagle zniknęły.
Nowy zespół szuka zaginionych gwiazd
Teraz, wiele lat później, sprawą zajął się nowy zespół. Zespół astronomów kierowany przez Enrique Solano z Instytutu Astrobiologii w CSIS-INTA w Madrycie szuka takiego. Zostań Odpowiedzi. Najpierw próbowałem dowiedzieć się, czy od czasu wypadku widziano ponownie gwiazdy. „Wykorzystaliśmy wirtualne obserwatorium, aby sprawdzić, czy stany nieustalone, czyli zjawiska astronomiczne trwające tylko przez określony czas, można zobaczyć na nowszych zdjęciach regionu” – stwierdził zespół. Odkryli, że konstelacja nie pojawiła się na żadnym zdjęciu od 69 lat.
Następnie zespół porównał gwiazdy z innymi gwiazdami w regionie. Jeśli obrazy znacznie się różnią, można założyć, że w pierwszym ujęciu wystąpił błąd. Ale obalili także tę teorię, ponieważ wygląd trzech gwiazd był identyczny z innymi w tym regionie: „Profil nie wykazuje żadnych dowodów na istnienie poruszającego się źródła, takiego jak samolot, asteroida czy cząstka elementarna, ani nie ma żadnych nieprawidłowości w zdjęciu fotograficznym płyta.” .
Naukowcy wykluczają również możliwość przypadkowego wyjścia wszystkich trzech gwiazd w tym samym czasie. Jeśli obiektem są w rzeczywistości trzy oddzielne gwiazdy, muszą one znajdować się bardzo blisko siebie. Inaczej światło lub jego brak nie zostałyby zarejestrowane na Ziemi w tak krótkim czasie. Oznacza to również, że stany nieustalone muszą znajdować się bliżej Ziemi, niż pierwotnie zakładano. „Aby odległość między trzema źródłami światła była powiązana przyczynowo, nie może być większa niż sześć jednostek astronomicznych i nie większa niż dwa lata świetlne od Ziemi”.
Proponowanie nowych teorii na temat osób trans
Badania wskazują, że zaobserwowano asteroidy lub inne ciała w naszym Układzie Słonecznym. Inna teoria głosi, że obiekty powstały w wyniku soczewkowania grawitacyjnego. Przestrzeń i czas są zniekształcane przez bardzo ciężkie ciała niebieskie. Powoduje to, że odległe obiekty powiększają się i wydają się bliższe. Ale ta interpretacja wymaga również spełnienia pewnych warunków: „Jeśli to prawda, duża liczba masywnych obiektów musi służyć za soczewkę, aby uzyskać trzy obrazy”.
Niestety nadal nie ma jasnych odpowiedzi na pytanie, gdzie zniknęły trzy gwiazdy. Zespół w dalszym ciągu bada podobne zdarzenia, aby zbadać zniknięcie ciał niebieskich. W przestrzeni kosmicznej kryje się wiele dziwnych przypadków, takich jak największa eksplozja, jaką kiedykolwiek zaobserwowano. Albo gwiazda, która przez lata była wydłużana i „spaghetti” przez czarną dziurę.
„Fanatyk niezależnej kawy. Namiętny ekspert od twittera. Adwokat. Introwertyk. Odkrywca. Irytująco skromny twórca. Miłośnik internetu”.
Naciska
Czarne dziury pobudzają także wyobraźnię badaczy. Nowa symulacja NASA pokazuje, co się dzieje, gdy kamera wpada do czarnej dziury.
Zielony Pas – Czarne dziury to jedne z najbardziej fascynujących i tajemniczych obiektów niebieskich w naszym wszechświecie. To nie przypadek, że inspiruje także science fiction – może się zdarzyć, że ludzie wlecą w czarną dziurę. W rzeczywistości czarne dziury są tak daleko od Ziemi, że w najbliższej przyszłości stanie się to problemem, ale badania uwielbiają także gry umysłowe.
Naukowcy z NASA symulują wpadnięcie do czarnej dziury
Astrofizyk z NASA Jeremy Schnittman i naukowiec Brian Powell symulowali, co się stanie, jeśli wpadniesz do czarnej dziury. „Ludzie często o to pytają” – mówi Schnittman. Na stronie NASA Kontynuuje: „Symulowanie tych trudnych do wyobrażenia procesów pomaga mi połączyć matematykę relatywistyczną z rzeczywistymi konsekwencjami w prawdziwym wszechświecie”.
W symulacji kamera wpada do czarnej dziury o masie 4,3 miliona słońc, mniej więcej równej supermasywnej czarnej dziurze w centrum naszej galaktyki Drogi Mlecznej. „Gdybyś miał wybór, chciałbyś wpaść w masywną czarną dziurę” – wyjaśnia Schnittman. „Czarne dziury o masach gwiazd do około 30 mas Słońca mają znacznie mniejsze horyzonty zdarzeń i silniejsze siły pływowe, które mogą rozerwać zbliżające się obiekty, zanim dotrą one do horyzontu”.
Symulacja NASA: Kamera wpadająca do czarnej dziury – i filmy
Horyzont zdarzeń symulowanej czarnej dziury – obszaru, w którym nic nie może uciec przed grawitacją ciała niebieskiego – ma średnicę 25 milionów kilometrów. Horyzont zdarzeń otacza płaski dysk z gorącego, świecącego gazu (zwany dyskiem akrecyjnym). W pobliżu horyzontu zdarzeń znajduje się świetlista struktura, pierścienie fotonowe. Te świecące dyski i pierścienie służą jako punkt odniesienia podczas symulowania upadku do czarnej dziury.
Symulacja wpadnięcia do czarnej dziury: Prędkość kamery osiąga niemal prędkość światła
Gdy kamera zbliża się do czarnej dziury, osiąga prędkość bliską prędkości światła. Światło z pierścieni i dysków wydaje się jaśniejsze, prawie białe. Czarna dziura zagina czasoprzestrzeń i powoduje, że pierścienie fotonowe i dysk akrecyjny są zniekształcone i czasami można je zobaczyć wielokrotnie. „Gdy kamera przekroczy horyzont, do zniszczenia przez spaghetti będzie już tylko 12,8 sekundy” – mówi Schnittman. „Stamtąd do osobliwości jest już tylko 128 000 kilometrów”.
Symulacja wpadnięcia do czarnej dziury została stworzona na należącym do NASA superkomputerze Discover w Centrum Symulacji Klimatu NASA. W rezultacie powstało 10 terabajtów danych. Według NASA utworzenie symulacji superkomputerowi zajęło około pięciu dni, wykorzystując 0,3 procent jego procesorów. Jednak w przypadku standardowego laptopa może to zająć ponad dekadę, potwierdza NASA. (niezapłacony rachunek)
„Fanatyk niezależnej kawy. Namiętny ekspert od twittera. Adwokat. Introwertyk. Odkrywca. Irytująco skromny twórca. Miłośnik internetu”.
Naciska
Unikaj cukru przez dni, tygodnie, a nawet miesiące: każdy, kto rzeczywiście tego próbował, wie, jak trudne może być rozpoczęcie. Ale projekt jest tego wart.
Cukier jest wszędzie – w napojach bezalkoholowych, słodyczach, gotowych posiłkach, a nawet w rzekomo zdrowej żywności, takiej jak jogurt czy musli. Dlaczego należy monitorować spożycie cukru? Nadmierne spożycie może mieć daleko idące negatywne konsekwencje zdrowotne. Począwszy od zwiększonego ryzyka otyłości i jej konsekwencji, takich jak cukrzyca czy różnego rodzaju nowotwory, aż po depresję, która może wynikać z niedożywienia. Istnieją również dowody na to, że zbyt duża ilość cukru w diecie może powodować zaburzenia snu i słabą koncentrację – podaje Szpital Uniwersytecki w Aachen.
Przeciętny Niemiec spożywa dziennie około 18 łyżeczek cukru
„Wywieramy presję na cały nasz organizm. Nasila się stan zapalny, a nasz układ odpornościowy jest osłabiony. To sprawia, że jesteśmy bardziej podatni na choroby” – mówi Birgit Tolkon-Brut, starsza dietetyczka w zespole ds. żywienia i cukrzycy (PEDT) w ośrodku. Cytat ze Szpitala Uniwersyteckiego RWTH Aachen w oświadczeniu uniwersyteckim. Spożywanie dużych ilości cukru będzie również miało wpływ na florę jelitową: „Jeśli nasze jelita nie będą zrównoważone, ucierpi na tym jednocześnie nasze zdrowie psychiczne i fizyczne”.
Nie przegap niczego: wszystko, co dotyczy zdrowia, znajdziesz w regularnym biuletynie naszego partnera 24vita.de.
Dobra wiadomość: świadomie unikając cukru, możemy mieć ukierunkowany wpływ na nasze zdrowie. Lekarz i specjalista ajurwedy dr. Ulricha Bohoefera. Według niego przeciętny obywatel Niemiec spożywa dziennie około 18 łyżeczek cukru – znacznie więcej niż maksymalna dawka zalecana przez Światową Organizację Zdrowia wynosząca sześć łyżeczek.
Poprawiony poziom tłuszczu we krwi, lepsza skóra i lepszy nastrój dzięki unikaniu cukru
Zdaniem Bohofera już od miesiąca unikanie cukru ma bardzo pozytywny wpływ na nasz organizm. Wymienia siedem możliwych skutków:
- the Poziom tłuszczu we krwi Poprawa, która znacznie zmniejsza ryzyko zawałów serca i udarów mózgu.
- Ha Poziom cukru we krwi normalizacja. Cukier powoduje gwałtowny wzrost poziomu cukru we krwi, co wywiera nacisk na trzustkę i może w dłuższej perspektywie prowadzić do złego metabolizmu cukru. To z kolei zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2. Unikanie cukru może mieć działanie terapeutyczne w przypadku prekursorów cukrzycy: „Można odwrócić proces poprzedzający cukrzycę typu 2” – mówi Bohofer.
- Przegrywają Waga. Chociaż cukier zapewnia szybką energię, nie zapewnia uczucia sytości na długo. Może to łatwo prowadzić do apetytu na jedzenie i nadmiernego spożycia kalorii w ciągu dnia.
- Ha Mikrobiom W jelitach jama ustna i układ rozrodczy regenerują się, ponieważ złe bakterie i grzyby otrzymują mniej pożywienia.
- Zmniejszasz ryzyko kontuzji Choroby autoimmunologiczne Podobnie jak choroba Leśniowskiego-Crohna. Naukowcy z Uniwersytetu w Würzburgu przypisywali to wynikom swoich badań, które wykazały, że nadmierne spożycie cukru wzmaga aktywność procesów metabolicznych aktywujących geny stanu zapalnego, jak wyjaśnia doktor Ulrich Bohofer.
- Ha Wygląd skóry Poprawia się, ponieważ wewnętrzne zapalenie sprzyja również pojawianiu się przebarwień skóry, takich jak pryszcze i trądzik.
- Ha nastrój Przychodzi do równowagi, ponieważ poziom dopaminy wraca do normy.
Nie każdy cukier jest taki sam
W owocach i mleku Naturalny cukier Zawiera. Jednak w połączeniu z innymi składnikami naturalnej żywności jest to ważny makroskładnik, którego nasz organizm potrzebuje do utrzymania wszystkich ważnych funkcji. Różny Sztuczny cukier. Uważa się, że jest to niezdrowe, ponieważ jest wysoko przetworzone i nie zawiera zdrowych składników odżywczych, takich jak potas czy wapń. „Naturalny cukier występujący w owocach, owocach i warzywach, czyli cukier złożony, czyli węglowodany znajdujące się w ziemniakach, całym ryżu i roślinach strączkowych, są ważnymi źródłami energii i błonnika dla naszego organizmu i sprzyjają zdrowiu”. Z drugiej strony cukier dodany w wypiekach, napojach bezalkoholowych, sokach owocowych i słodyczach w dużych ilościach jest szkodliwe.” – podsumowuje ekspertka ds. żywienia Birgitte Tolkon-Brutt ze Szpitala Uniwersyteckiego RWTH w Aachen.
Artykuł ten zawiera jedynie ogólne informacje na dany temat zdrowotny i dlatego nie jest przeznaczony do autodiagnostyki, leczenia ani przyjmowania leków. W żadnym wypadku nie zastępuje to wizyty u lekarza. Nasz zespół redakcyjny nie ma prawa odpowiadać na indywidualne pytania dotyczące schorzeń.
„Fanatyk niezależnej kawy. Namiętny ekspert od twittera. Adwokat. Introwertyk. Odkrywca. Irytująco skromny twórca. Miłośnik internetu”.
Naciska
Łazik Curiosity NASA dokonuje zaskakującego odkrycia w dawnym jeziorze na Marsie. Badania są zagadkowe: skąd pochodzi potrzebny nam tlen?
Los Alamos – Według NASA minerał mangan występuje na Ziemi „Niedoceniany bohater ewolucji życia”. Teraz łazik Curiosity na Marsie odkrył tlenek manganu w zaskakująco dużych ilościach na Czerwonej Planecie, co stanowi tajemnicę dla badaczy. „Tlenek manganu trudno jest wytworzyć na powierzchni Marsa, więc nie spodziewaliśmy się znaleźć go w tak wysokich stężeniach” – wyjaśnia Patrick Gasda z Narodowego Laboratorium w Los Alamos.
Zespół kierowany przez Gasdę dokonał tego odkrycia za pomocą „ciekawości”. W czasopiśmie specjalistycznym Journal of Geophysical Research: Planety opublikowany. „Na Ziemi tego typu osady występują przez cały czas, ponieważ wysoki poziom tlenu w naszej atmosferze powstaje w wyniku fotosyntezy i działania drobnoustrojów, które katalizują reakcje utleniania manganu” – stwierdza Gasda w jednym z artykułów. ogłoszenie. Nie ma jednak dowodów na istnienie życia na Marsie, a sposób wytwarzania tlenu (niezbędnego do utleniania manganu) w marsjańskiej atmosferze jest niejasny.
Łazik Curiosity NASA wykrywa tlenek manganu na Marsie – znak życia?
„To naprawdę zagadkowe, w jaki sposób powstaje i koncentruje się tutaj tlenek manganu” – podsumowuje Gasda. „Wyniki te wskazują na większe procesy zachodzące w marsjańskiej atmosferze lub w wodach powierzchniowych i pokazują, że należy zrobić więcej, aby zapobiec utlenianiu”. zostały niedawno odkryte na dnie Marsa. Jest to ważne odkrycie dla badań.
Należąca do NASA sonda Curiosity odkryła tlenek manganu w centrum krateru Gale, gdzie wylądowała w 2012 roku i od tego czasu go bada. W tym celu łazik „wystrzeliwuje” ciekawe skały, które bada za pomocą m.in. laserów. Małe jego kawałki odparowują – Curiosity następnie analizuje chmurę pary za pomocą czegoś, co nazywa się ChemCam. Zespół badawczy odkrył, że prawie połowę analizowanych skał stanowi tlenek manganu.
Curiosity znajduje tlenek manganu na brzegu podejrzanego marsjańskiego jeziora
Zespół badawczy zakłada, że miejsce, w którym Curiosity odkrył tlenek manganu, musiało znajdować się na brzegu jeziora. Mówi się, że rzeka wpadała tam do jeziora. Na Ziemi skały bogate w tlenek manganu odkryto także na brzegach płytkich jezior.
Astrobiolog Manasvi Lingam, który nie brał udziału w badaniach, wyjaśnia, że nowo odkryte skały na Marsie to „dodatkowy dowód na obecność na Marsie wody w stanie ciekłym, która jest korzystna dla życia”. Naprzeciwko bramy Nauka na żywo. „Ta praca dostarcza dowodów potwierdzających możliwość zamieszkania”.
Łazik NASA oferuje „wgląd w środowisko nadające się do zamieszkania” na Marsie
„Środowisko jeziora Gale, ujawnione przez te starożytne skały, daje nam wgląd w środowisko nadające się do zamieszkania podobne do dzisiejszych miejsc” – mówi Nina Lanza, główna badaczka instrumentu ChemCam w Curiosity. „Minerały manganu są szeroko rozpowszechnione w płytkich wodach. Woda w ziemskich jeziorach jest bogata w substancje utleniające i znalezienie tak charakterystycznych cech na starożytnym Marsie jest niezwykłe.
Łazik Curiosity NASA nie jest sam na Marsie: łazik Perseverance również bada Czerwoną Planetę, ale w innym regionie. Tam rzeczywiście rozszyfrował przeszłość wody na Marsie i odkrył kamień, który przewyższył wszystkie poprzednie odkrycia. (niezapłacony rachunek)
„Fanatyk niezależnej kawy. Namiętny ekspert od twittera. Adwokat. Introwertyk. Odkrywca. Irytująco skromny twórca. Miłośnik internetu”.
-
Tech3 lata agoTe oferty Apple nadal istnieją
-
Top News2 lata agoNajlepsze strategie i wskazówki dotyczące zakładów na NBA
-
Tech3 lata ago
Kup PS5: Expert bez nowych konsol – kiedy nadejdą dostawy?
-
Tech3 lata ago
Windows 11 dla programistów: aplikacje na Androida, zestaw gier i pakiet Windows SDK
-
Economy3 lata ago
Huobi Global rozpoczął kampanię zerowej opłaty dla użytkowników kart bankowych w Europejskim Obszarze Gospodarczym i Wielkiej Brytanii
-
entertainment3 lata ago
Dieter Bohlen ogłosił nową pracę w telewizji – to zaskakujące
-
entertainment3 lata ago
„Helene Fischer Show”: Nagłe zakończenie bożonarodzeniowego show – ostre słowa ZDF
-
Tech4 miesiące ago
Ubóstwo CO2 może ujawnić łatwość życia – Wissenschaft.de
