Kryzys się nasilił
Dlaczego Galleria znów ma kłopoty?

Thomas Steinmann i Janick Teilhard
11.05.2022 o 18:19

W wielu niemieckich miastach śródlądowych zaczęły się wielkie wstrząsy – po raz drugi w ciągu dwóch lat. Po 2020 roku Galeria Karstadt Kaufhof po raz kolejny chce ratować się w akcjach tarczy ochronnej. Ale podczas gdy rządowy Fundusz Stabilności Gospodarczej (WSF) pomagał w ostatnich latach, obecnie wydaje się, że kapitał polityczny został roztrwoniony. Co najmniej jedna trzecia ze 131 sklepów jest zagrożona zamknięciem, a szczególnie ucierpią oddziały znajdujące się poza najlepszymi lokalizacjami. Pięć najważniejszych pytań i odpowiedzi.

Dlaczego Galleria Karstadt Kaufhof znów ma kłopoty?

Sieć domów towarowych od ponad dwóch dekad znajduje się w ciągłym kryzysie. Do tej pory grupa nie znalazła odpowiedzi na zmieniające się zachowania zakupowe osób, które coraz częściej robią zakupy w Internecie lub nie doceniają już koncepcji domów towarowych. Najpóźniej od czasu korony tempo kryzysu nasiliło się. Tak więc Galeria weszła w postępowanie o tarczę ochronną z późniejszą upadłością w ramach samorządu już w 2020 roku. Na początku 2021 roku i rok później otrzymała też łącznie 680 mln euro z funduszu ratunkowego Corona WSF.

Jednak nadzieja na boom po Coronie i wymagania towarzyszące oddziałom okazały się chybione. Prezes Galerii Miguel Mullenbach wyjaśnił, że rosnące koszty energii, inflacja i ogólna niechęć do konsumentów pozbawiły firmę tak potrzebnych funduszy. Rozmowy o większej pomocy rządowej zakończyły się ostatnio fiaskiem – również dlatego, że austriacki właściciel Rene Pinckw lub jego spółka zależna Signa Holding chcieli jedynie ograniczonych gwarancji.

Jak wygląda procedura tarczy ochronnej?

W postępowaniu dotyczącym tarczy ochronnej spółka ma początkowo trzy miesiące na opracowanie planu restrukturyzacji. Galeria Kaufhof Karstadt może teraz sama zaproponować wyznaczenie przez sąd syndyka. Jako swego rodzaju nadzorca czuwa nad przestrzeganiem ram prawnych i ochroną praw wierzycieli. W przeciwieństwie do syndyka masy upadłościowej, nie posiada on absolutnej władzy dyskrecjonalnej. W ciągu tych trzech miesięcy bieżąca działalność jest chroniona: wierzyciele nie mogą odbierać swoich dóbr – np. niezapłaconej jeszcze maszyn, wynajętych samochodów, wynajętych pomieszczeń. Ogólnie zabronione są wszelkie środki egzekucyjne. Kierownictwo pozostaje na czele firmy i reprezentuje firmę na zewnątrz.

Z możliwości działania tarczy ochronnej w przypadku zbliżającej się niewypłacalności mogą skorzystać nie tylko firmy takie jak Galeria Karstadt Kaufhof, ale także firmy średniej wielkości. Zwłaszcza, gdy rządowa pomoc płynnościowa i krótkoterminowe korzyści biznesowe nie są wystarczające, środek ochronny lub – jeśli już doszło do niewypłacalności – niewypłacalność samorządu mogą być odpowiednim narzędziem do uratowania firmy przed upadkiem. Tendencja do samozarządzania i tarczy ochronnej zamiast regularnego postępowania upadłościowego jest wspierana przez biznes i politykę, ponieważ praktyka pokazuje, że ich narzędzia mogą często pomóc firmom skutecznie przezwyciężyć kryzys i uratować część ich działalności.

Kto jest teraz odpowiedzialny za Galerię?

W Galleria duet przejmuje teraz dobrze już znane kierownictwo firmy: radca upadłościowy z Düsseldorfu, Frank Quebecos, zostanie wyznaczony na zarządcę tymczasowego. Ekspert ds. restrukturyzacji Arndt Geiwitz, który działał m.in. w przypadku sieci aptek Schlecker, kieruje restrukturyzacją z operacyjnego punktu widzenia. Osoby odpowiedzialne za reorganizację otrzymują daleko idące uprawnienia i są umieszczani obok kierownictwa, podczas gdy dyrektor generalny Mullenbach pozostaje na stanowisku.

Kebekus i Geiwitz faktycznie poprowadzili pierwszą akcję tarczy ochronnej, gdy Galeria uratowała się na początku pandemii Corona w kwietniu 2020 r. Następnie Kebekus przystąpił do trzymiesięcznego postępowania upadłościowego w samorządzie jako zarządca, podczas którego wierzyciele zrzekli się nadmiernych roszczeń 2 mld euro. W tym czasie na liście strajkowej odbudowy było ponad 80 oddziałów – ale ostatecznie tylko połowa z nich została zamknięta, częściowo z powodu układów z politykami, jak w Berlinie. Biorąc pod uwagę rozmiary niewypłacalności, Kebekus i Geiwitz otrzymały jedną z najwyższych opłat za swoje usługi poniesione wcześniej w postępowaniach upadłościowych w Niemczech.

Według informacji Capital, właściciele Galerii od połowy października przygotowują alternatywę dla przeprowadzenia nowej tarczy ochronnej z udziałem Geiwitza i Kebekusa, równolegle z rozmowami z rządem federalnym na temat możliwości uzyskania większej pomocy rządowej. Wcześnie pojawiły się sygnały od rządu federalnego, że trzeci pakiet pomocy dla Galerii będzie trudny do przeniesienia. W połowie października poinformowano również, że austriaccy prokuratorzy prowadzą śledztwo w sprawie założyciela Signy, Rene Pinko. Mówi się, że inwestor nieruchomości stojący za właścicielem Galerii Signa próbował przekupić wysokiego urzędnika austriackiego w celu uzyskania ulg podatkowych. Benko i Signa nie skomentowali jeszcze publicznie zarzutów śledczych, obowiązuje domniemanie niewinności.

Co się teraz dzieje z oddziałami i ile miejsc pracy jest zagrożonych?

Podczas ostatniej procedury Tarczy Ochronnej 85 oddziałów było na skraju załamania, z których tylko 42 zostały ostatecznie zamknięte. W tym czasie pracę straciło ponad 3000 pracowników. Teraz cięcie będzie prawdopodobnie jeszcze bardziej strome. Grupa prowadzi obecnie 131 hoteli w 97 miastach w Niemczech i zatrudnia około 17 000 osób. Prezes Galerii Müllenbach zapowiedział już w rozmowie z „FAZ”, że sieć oddziałów powinna zostać zmniejszona o co najmniej jedną trzecią. Inne doniesienia medialne wskazują, że około połowa oddziałów jest już dostępna, zwłaszcza w tzw. lokalizacjach B z dala od dużych miast.

Co się stanie z dotychczas wypłaconą pomocą publiczną?

Od początku 2021 r. Galleria otrzymała w sumie 680 mln euro pomocy rządowej z Federalnego Funduszu Stabilności Gospodarczej (WSF). Większość – 460 mln euro – popłynęła w formie pożyczki, której oprocentowanie wynosi od 5,2 do 6,7 proc. Zgodnie z pierwotnymi umowami z WSF powinna ona zostać spłacona do końca 2026 roku. Pojawiły się jednak poważne wątpliwości, czy firma będzie w stanie uregulować uzgodnione płatności, i to nie tylko od czasu, gdy ostatnio w grupie supermarketów nasilił się kryzys.

Eksperci obawiają się teraz, że rząd federalny będzie musiał umorzyć dużą część pomocy – zwłaszcza jeśli po akcji Tarczy toczą się dalsze postępowania upadłościowe, jak miało to miejsce w 2020 r. Wartość zabezpieczenia pożyczki otrzymanej z ZUS Fundusz jest niejasny. Mówi się, że dotyczy między innymi praw do znaków towarowych i zapasów. Pieniądze z drugiego pakietu pomocowego z początku 2022 r., które napłynęły w postaci cichego udziału WSF w wysokości 220 mln euro, są jeszcze bardziej w ogniu. W przypadku upadłości roszczenia rządu federalnego zostaną podporządkowane roszczeniom innych wierzycieli.

Ten artykuł pojawił się po raz pierwszy w Capital.de.