Asteroidy to skaliste pozostałości po powstaniu naszego Układu Słonecznego. Mogli sprowadzić na Ziemię fundamenty wszelkiego życia – ale dzisiejszy wpływ może mieć katastrofalne konsekwencje. Jednak ludzkość nie jest bezbronna. „To jedyna klęska żywiołowa, którą możemy z góry uwzględnić” – mówi Detlev Koschny, ekspert ds. asteroid Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) w Noordwijk w Holandii, 30 czerwca w Światowy Dzień Asteroid.

Bombardowanie asteroid, jak w przebojowych filmach, nie jest już tylko fantazją. Jednak w przypadku niektórych utworów istnieją ogromne luki.

Zdaniem ekspertów uderzenia asteroid należy traktować poważnie – przykłady historyczne pokazują siłę

Według amerykańskiej agencji kosmicznej NASA w naszym Układzie Słonecznym znajduje się ponad milion znanych asteroid, z których ponad 20 000 tak zwanych obiektów bliskiego Ziemi (NEO) krąży po naszej orbicie wokół Ziemi podczas jej orbity. Dwa słynne wydarzenia pokazują, co takie cięcie może zdziałać: 30 czerwca 1908 r. fala ciśnienia z eksplozji asteroidy przeszła przez – prawdopodobnie – miliony drzew w Tunguska na Syberii, na obszarze mniej więcej wielkości Saary. W świetle tego wydarzenia Organizacja Narodów Zjednoczonych ogłosiła później Międzynarodowy Dzień Asteroid 30 czerwca.

W lutym 2013 r. nad miastem Czelabińsk eksplodowała asteroida o wielkości 20 metrów i poruszająca się z prędkością 66 000 kilometrów na godzinę. Około 1500 osób zostało rannych w wybuchu, większość z nich odłamków okien. Tysiące budynków zostało uszkodzonych.

Świecące obiekty nieustannie pojawiają się na nocnym niebie – kurz i małe kawałki skał z kosmosu płonące w atmosferze. „Całkowitą masę, która dociera do Ziemi, szacuje się na około 100 ton dziennie” – mówi Koschny. Duże kawałki nadal stanowią zagrożenie. Protokoły ostrzegawcze obowiązują od około 20 metrów, mówi starszy koordynator ds. obrony przed asteroidami w ESA Richard Moisel, którego zespół działa we Frascati niedaleko Rzymu.

Strzelanie jako możliwa opcja defensywna

Europejska Agencja Kosmiczna i NASA chcą zbadać bombardowanie asteroid jako potencjalną opcję obrony. Sonda Dart NASA, która została już wystrzelona, ​​ma zderzyć się z mniejszą częścią podwójnej asteroidy we wrześniu i nieznacznie przesunąć swoją orbitę wokół większej asteroidy. Misja ESA „HERA” ma rozpocząć się w 2024 roku i tam dokonać pomiarów.

„Ten tak zwany efekt kinetyczny jest najbardziej obiecującą technologią, ponieważ już go mamy” – mówi Moisel. Działanie zależy od czasu ostrzeżenia wstępnego i wielkości obiektu. „Ostatnią opcją jest użycie broni jądrowej, ponieważ jest to maksymalna ilość dostępnej energii, którą można zdeponować w obiekcie w możliwie najkrótszym czasie”.

Jednak eksperci wciąż widzą luki w monitorowaniu asteroid. Według Koschny’ego i Moissla obserwacje są nadal prowadzone prawie wyłącznie z Ziemi. „W przyszłości będziemy potrzebować teleskopów kosmicznych, aby mieć lepszy system wczesnego ostrzegania” – mówi Moisel. „Musimy zamknąć luki w monitorowaniu”. Naprawdę duże bloki nie stanowią problemu. „Rzeczy, o których wszyscy myślimy, że wiemy”, mówi Koschny. „Obecnym zagrożeniem jest zakres rozmiarów od 20 do 40 metrów”. Z obiektu znajdującego się 40 metrów nad większym miastem będziesz musiał się ewakuować – a w tym zakresie rozmiarów znasz tylko niewielki procent potencjalnych kandydatów.

Ale ludzie nie powinni teraz odczuwać strachu i niepokoju. – W tej chwili mogę wykluczyć zagrożenie dla cywilizacji – mówi Koschny. A Moissl również nie widzi w tej chwili nic poważnego schodzącego na Ziemię. „Mogę już dobrze spać”.