Według oficjalnych danych Policji Federalnej ponad 4300 osób wjechało nielegalnie do Niemiec przez polską granicę w tym roku. Tylko w pierwszych dniach października dotknięte kraje związkowe sprowadziły prawie 2000 nowych imigrantów, głównie z Iraku, Syrii, Iranu i Jemenu, ale także z Turcji i Afganistanu. Większość jest odbierana w Brandenburgii i wkrótce trafia do pierwszego państwowego ośrodka recepcyjnego w Eisenhutenstadt. Już ponad 1600 migrantów z polskiej granicy złożyło wniosek o azyl w Brandenburgii. Nadmiar wnioskodawców można rozesłać do innych krajów związkowych za pomocą przywiezionego tutaj klucza.

Zdaniem szefa Głównego Urzędu ds. Migracji (ZABH) sytuacja jest „trudna”, ale nie „tragiczna”. Do końca października Olaf Jansen spodziewa się kolejnych 3000 kandydatów w samej Brandenburgii. „Nie widzimy żadnych wysiłków, aby to powstrzymać” – powiedział dość niejasno Nordcurrier. Ale wierzysz w to, ponieważ wymaga to od kogoś, kto chce to powstrzymać. A tę osobę trudno znaleźć po tej stronie polskiej granicy. W pewnym stopniu „projektem” okazały się Niemcy. Szkoda, że ​​nasz kraj znajduje się również na szczycie piramidy emigracyjnej, o którą nie kwestionują już jego północni sąsiedzi. Za nimi wyłania się Francja, a potem w najlepszym razie przez kanał La Manche do Anglii, ale droga tam z każdym dniem staje się coraz trudniejsza, o czym można się dowiedzieć od Priti Patel.

Olaf Jansen przygotowuje publiczność na kolejny trudny miesiąc. Wiadomo, że w Brandenburgii chce się być jeżem, a nie zającem. Zawsze możesz ponownie ustawić się w kolejce później. W końcu nie było tak źle.

Szef Urzędu Imigracyjnego: Sytuacja jest trudna, ale nie tragiczna

W każdym razie pozostaje to samo: każdy, kto ubiega się o azyl w Niemczech, również tutaj musi mieszkać. Dlatego od sierpnia Brandenburski Urząd Imigracyjny stale poszerza swoje możliwości. Zamiast zwykłych 3500 chcą jak najszybciej zrobić miejsce lub zrobić miejsce dla 5000 osób ubiegających się o azyl. Ponadto Janssen jest zadowolony z licznych zobowiązań gmin brandenburskich. Zostanie poinformowany o kilku wakatach, „dla rodzin też” – choć (także według Jansena) prawie nie ma rodzin, które przyjeżdżają do kraju przez Mińsk i Polskę. W rzeczywistości mogą dostać się do Brandenburgii prawie łatwo i bezpiecznie: lotnisko Berlin BER również znajduje się w tym kraju i obsługuje loty z Turcji, Ukrainy i innych miejsc, chociaż przepustowość tam również nie wydaje się nieograniczona.

Podobny obraz można zaobserwować w Meklemburgii-Pomorzu Przednim. Według policji federalnej od sierpnia na polskiej granicy w Meklemburgii-Pomorzu Przednim znaleziono 700 migrantów. W głównych ośrodkach recepcyjnych Stern Buchholz i Nostorf-Horst znajduje się łącznie 1300 miejsc, chociaż nie wszystkie z nich można obsadzić z powodu korony. Obecnie w dwóch aneksach mieszka 900 osób ubiegających się o azyl.

Czy warzysz w wschodnioniemieckim CDU?

Również w Łużycach w Górnej Saksonii nie wygląda to inaczej: w regionach Görlitz i Budziszyna „poszukiwanie uchodźców i przemytników stało się głównym celem pracy policji federalnej”, podobnie jak Saksońska gazeta wzmiankowany. Obywatele obszaru przygranicznego udzielają wielu porad na temat tego, „co regularnie znajduje się” u migrantów lub przemytników. Ale wydaje się, że jest Nie zawsze podstawy do zatrzymania przeciwko przemytnikom. Jednak niektórzy są deportowani, a przemycani pozostają. Od sierpnia saksońska policja federalna aresztowała 750 osób, które wjechały nielegalnie, a liczba ta rośnie. Saksońskie podstawowe ośrodki recepcyjne w Lipsku, Chemnitz i Dreźnie mogą wkrótce osiągnąć swoje granice.

Kilka dni temu minister spraw wewnętrznych Brandenburgii Michael Stubgen (CDU) był w Eisenhutenstadt i stamtąd chętnie zwrócił się do Komisji Europejskiej i Ministerstwa Spraw Zagranicznych: obaj musieliby wziąć sytuację w swoje ręce i nie mogli już i gwar” na wschodzie kontynentu Uważajcie, że „Handel ludźmi” Łukaszenki musi się skończyć. Są to tony rzadko słyszane przez niemieckich polityków, jeśli chodzi o Morze Śródziemne i „zgiełk” wielu przemytników ludzi i ludzi. Saksoński minister spraw wewnętrznych Roland Voeller (CDU) mówi teraz o „organizowanym przez państwo przemycie” w odniesieniu do Białorusi. Czy to być może pierwsze oznaki silniejszego oburzenia we Wschodnioniemieckiej Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej?

Polska chce zbudować „solidną barierę”

Nie jest jasne, gdzie migranci po raz pierwszy przybyli do UE, czy na Litwie, Łotwie czy w Polsce. Ostatnie dwa kraje wprowadziły od lata stan wyjątkowy na białoruskich obszarach przygranicznych, aby móc skutecznie walczyć z nielegalną imigracją.

Prezydent Białorusi Łukaszenka jest oskarżany przez swoich najbliższych sąsiadów i Unię Europejską o celowe przewożenie migrantów z Iraku i innych krajów w celu przetransportowania ich na zewnętrzne granice Unii Europejskiej. W rzeczywistości prezydent powiedział bardzo szczerze, że nie będzie już powstrzymywał imigrantów po tym, jak kraje Unii Europejskiej nałożyły na kraj sankcje w sprawie Protacevica.

Według polskich informacji wojska białoruskie zostały wzmocnione specjalnymi jednostkami do organizowania tych przerzutów. Polska sprzeciwia się temu z 2500 żołnierzami i chce teraz zbudować „silną i wysoką barierę” na granicy, aby zastąpić tymczasowe zabezpieczenie drutem kolczastym i mniejszymi płotami. Koszty szacowane są na 366 mln euro. Litwini planują podobną fortyfikację na granicy. Wraz z dziesięcioma innymi krajami UE oba kraje zażądały, aby fizyczne bariery graniczne – czy to płoty, czy mury – również mogły być wspierane środkami unijnymi, zwłaszcza że każdy ośrodek azylowy w obszarze przygranicznym otrzymuje pieniądze z funduszu UE.

Polscy strażnicy graniczni donoszą teraz również o brutalnych próbach przekroczenia granicy. Takie próby zostały zablokowane przez grupy imigrantów większe niż 90 lub 130 osób w zeszły poniedziałek. Ponadto zgłoszono tysiące prób wejścia, które zostały zablokowane przez stronę polską. Nie można mówić o niskiej presji imigracyjnej.

W międzyczasie na granicy ustawiono głośniki, które miały wysłać komunikat: „Jesteś blisko granicy polsko-białoruskiej. Przekroczenie granicy w tym miejscu może być zagrożone karą do trzech lat więzienia. Po przekroczeniu granicy zostaniesz Odesłani z powrotem do kraju pochodzenia”. Rzeczywiście, Coraz więcej migrantów, raz przyjętych do polskich ośrodków dla uchodźców, zdaje sobie sprawę, że przemytnicy dawali im fałszywe nadzieje, takie jak inne filmy wideo po drugiej stronie granicy, na których widać strażników. W każdym razie wielu chce wyjechać do Niemiec – a niektórzy także do Wielkiej Brytanii i Holandii – i dlatego nie ubiegają się o azyl w Polsce.

Oficer FBI opisuje system na granicy

Na granicy niemieckiej policja federalna zajęta jest szeroko zakrojonymi poszukiwaniami chust, np. w okolicach Frankfurtu nad Odrą, gdzie miejscowy jest zaskoczony lub – tak, na pewno – boi się nocnych lotów helikopterem. Na zewnętrznych granicach Niemiec nie ma kontroli granicznych, ale nielegalne wjazdy są śledzone przez policję federalną i zgłaszane.

Poinformuj funkcjonariusza policji federalnej w Brandenburgii, chcąc pozostać anonimowym wJak to naprawdę wygląda w regionie przygranicznym. Zazwyczaj on i jego koledzy sprawdzają podejrzane pojazdy w 30-kilometrowym pasie granicznym i regularnie atakują migrantów przemytnikami. Kiedyś zdarzało się to może raz w miesiącu. Koledzy niedawno odebrali dużą grupę 140 imigrantów w ciągu jednej nocy w pobliżu Pasewalk na Pomorzu Zachodnim. „Problem polega na tym, że nikt nie wraca” – ujawnia oficer wachtowy i patrolowy ze swojej codziennej pracy.

Schwytani migranci ostatecznie złożyli wniosek o azyl i nie wrócili do Polski. Wraz z rozpoczęciem procedury azylowej masz pozwolenie na pobyt w Niemczech. Raport urzędnika, który może poprzeć swoimi służbami również na pierwszym przyjęciu w Eisenhutenstadt, jest sprzeczny z wypowiedziami Dyrekcji Policji Federalnej i Centralnego Urzędu Migracyjnego w Brandenburgii, które mówiły o odmowie na granicy lub odesłaniu do Polski (20). procent) : „Do tej pory nikt nie został odrzucony” – potwierdza jego wypowiedź.

Urzędnik mówi, że pościg już cierpi

Urzędnik określa początkowe przyjęcie w Eisenhutenstadt jako „przesadne w tym czasie”. Funkcjonariusze policji zostaną wycofani ze wszystkich obszarów przygranicznych i oddelegowani do rozpatrywania zarzutów kryminalnych dotyczących nielegalnego wjazdu i wniosków o azyl. Urzędnik rozumie zgromadzenie w Eisenhutenstadt, w przeciwnym razie praca do wykonania nie byłaby w ogóle możliwa na posterunkach policji, także ze względu na przestrzeń.

Migranci to głównie Irakijczycy, Irańczycy, Afgańczycy, Syryjczycy, Turcy i Jemeńczycy. Gdy policja wycofuje się z komisariatów, pościg na granicy naturalnie cierpi. Zostanie wybranych mniej imigrantów. Funkcjonariusz podejrzewał, że wjechali do „nierozpoznanego” kraju. Część z nich, jak wie z rozmów o przyjęciu, nie chce nawet wyjechać do Niemiec, ale do Wielkiej Brytanii czy Holandii. Ogólnie rzecz biorąc, w ostatnich latach liczba personelu w policji federalnej i siłach policyjnych została tak zmniejszona, że ​​kontrole na obszarze przygranicznym nie mogą być już realizowane w odpowiednim zakresie. Linie są dostępne praktycznie tylko na głównych drogach i można się zastanawiać w jakim stopniu.

Co dokładnie należy zrobić? Przyjeżdżających imigrantów należy szukać wskazówek dotyczących ich pochodzenia i trasy podróży, czyli zwłaszcza paszportów, dowodów osobistych i wiz. Wizy białoruskie znajdują się u większości imigrantów. Ich odciski palców i zdjęcia są następnie pobierane i przesyłane do systemu Eudac, zanim ich wniosek o azyl zostanie ostatecznie przyjęty. Następnie są przekazywane władzom imigracyjnym. Ta linia technologiczna, jak nazywa się cały proces, jest „dobrym pomysłem”, zauważa oficer FBI, ale jej wdrożenie jest bezsensownie zorganizowane. Funkcjonariusze tutaj nadal pracują oddzielnie w zależności od regionu.

Czy wkrótce znów się zarejestrujesz we Frankfurcie?

Oczywiście wykonywany jest również test koronowy. Osoby, u których wynik testu jest pozytywny, należy na razie poddać kwarantannie, którą zapewnia jeden z namiotów policji federalnej. W Eisenhutenstadt znajduje się kilkanaście takich namiotów, każdy o powierzchni około 20 metrów kwadratowych. Wewnątrz znajdują się łóżka obozów, w których czasami tłoczą się migranci. W razie potrzeby mogą w nim również spać, co może się zdarzyć z jednej strony dlatego, że praca jest wykonywana i rejestrowana przez całą dobę, a z drugiej dlatego, że obróbka może czasem trwać ponad 24 godziny z powodu przeciążenia.

Prawdopodobnie w Eisenhutenstadt pracuje około 50 funkcjonariuszy policji federalnej, ale uciążliwe i ciągle zmieniające się procedury pracy prowadzą do chaosu organizacyjnego, który dodatkowo utrudnia pracę. Funkcjonariusze pracują „całą dobę”, w godzinach porannych, późnych i nocnych zmianach, ale bez ciepłego posiłku. Tutaj przeciążenie systemu bezpośrednio wpływa na jednostkę. Niekiedy każdy urzędnik jest obarczony dodatkowym dyżurem, z przybyciem kilku godzin, a w konsekwencji dwunastu lub czternastu godzin dziennie.

Wkrótce linia wyposażenia Policji Federalnej zostanie przeniesiona do hal wystawienniczych we Frankfurcie nad Odrą. Być może dzieje się tak dlatego, że początkowe możliwości przyjmowania w Eisenhutenstadt są już wyczerpane. Tak więc rejestracja tam nie przynosi już logicznej korzyści w radzeniu sobie z problemem, który na razie pozostanie w Brandenburgii.