40 lat temu, jesienią 1983 roku, Atari zakopało „miliony” gier za 2600 na wysypisku śmieci na pustyni w Nowym Meksyku. To, co w tamtym czasie było otoczone legendą, stało się największą legendą w historii gier. Od początku można się zastanawiać, ile wywrotek – według raportu od 10 do 20 – nocna tajemnica, buldożerowanie gier, długa jazda – z magazynu Atari w El Paso w Teksasie Alamogordo w Nowym Meksyku jest oddalone o 90 mil ( około 145 km) dalej. . A przede wszystkim: dlaczego? Przyczyny masowego zrzucania do specjalnie utworzonego dołu nie są jasne. Atari niejasno wyjaśnia, że ​​chcieli zrobić miejsce na późniejszą konsolę 5200.

reklama

Jeśli chodzi o miejscową młodzież, jest to przygoda. Przechwytują pozostałe jednostki i próbują je sprzedać lokalnym sklepom. Władze miasta zauważają wydarzenie rozgrywające się za jego drzwiami dopiero wtedy, gdy już ono trwa. Ludzie nie są zadowoleni z wyrzucania tutaj odpadów przemysłowych z sąsiedniego państwa. Z prawnego punktu widzenia nie istnieje prawo do regresu; Nawet jeśli okoliczności akcji są niezwykłe.

Kilka dni później koszmar się skończył: Atari przedwcześnie wstrzymało proces sprzedaży; Z powodu niechcianego rozgłosu, prasy, gapiów i złodziei. Wylewa na wszystko bloki cementu. Chociaż donosiły o tym lokalne gazety, a później „New York Times”, długo nierozwiązaną tajemnicą pozostawało, czy grób Atari rzeczywiście istniał.

Pewne wyjaśnienia pojawiły się dopiero trzy dekady później. W ramach filmu dokumentalnego „Atari – Game Over” za błogosławieństwem miasta prowadzone są wykopaliska. Wyprodukowany przez kanadyjską agencję, finansowany przez Microsoft i we współpracy z reżyserem Zakiem Pennem, który pisze scenariusze do takich filmów jak „Ready Player One” i „Free Guy”. Oczywiście możesz znaleźć gry, ale możesz wymienić tylko 1300 kopii. Cały proces wykopywania zająłby dużo czasu: cementowy strop ma głębokość dziesięciu metrów.

W latach 1983 i 2014 był tam James Heller, ówczesny dyrektor naczelny Atari. Podaje konkretne liczby: 12 ciężarówek załadowanych około 750 000 zabawek, prawie wszystkie nowe. Powody również stały się jaśniejsze: Atari przeżywało kryzys; Jednym ze środków ratunkowych jest opuszczenie obozu w El Paso.

Atari przeżywa kryzys

Jak mógł do tego dojść? Rok temu Atari wciąż było mocno w siodle. Istnieje dopiero 10 lat, a firma zatrudnia już 10 000 pracowników. Od 1979 do 1982 roku sprzedaż podwoiła się rocznie do 2 miliardów dolarów. Atari 2600 miało 80-procentowy udział w rynku. Konkurenci Mattel z Intellivision i Coleco z ColecoVision są daleko w tyle. Automaty do gier na monety nie są uwzględnione, ponieważ początkowo przynoszą znacznie więcej pieniędzy niż konsole domowe. Dwie trzecie zysków Warnera pochodzi z jego spółki zależnej zajmującej się grami, Atari.

Jednak pod koniec 1982 roku sytuacja się odwróciła. Jak to często bywa, powodów jest wiele. Atari spodziewa się większego wzrostu, ale rynek jest nasycony. Jest zbyt wiele konsol; I zaczyna się złoty wiek komputerów domowych. Atari przegrywa przełomowy pozew przeciwko Activision, który umożliwi nie tylko Atari, ale każdemu innemu studiu wydawanie gier na konsolę. Powoduje to prawdziwy zalew (często złych) postów. Atari wypuściło kolejną konsolę pod koniec 1982 roku, ale Atari 5200 okazało się porażką; Między innymi dlatego, że nie jest kompatybilny z modelem 2600.

Podczas gdy Atari w 1982 roku zarobiło 323 miliony dolarów, w następnym roku straciło 538 milionów dolarów. Sprzedaż gier wideo w USA spadła z ponad 3 miliardów dolarów do 100 milionów dolarów. Duży procent pracowników Atari musiał odejść, a oddziały zostały zamknięte. Przed problemem stoi także spółka-matka Warner. Oddzieliła się od Atari w połowie 1984 roku.

Dla założyciela Atari Nolana Bushnella, który sprzedał swoją firmę Warnerowi w 1976 roku i z goryczą odszedł dwa lata później, było to samobójstwo: „Było to wynikiem zbyt wielu błędów w technologii, rozwoju i marketingu”.

Mattel całkowicie opuści biznes gier wideo, podobnie jak producent gier planszowych Parker Brothers i kilka innych firm. Coleco pali palce na domowym komputerze nieszczęsnego Adama, wycofuje się z branży i w 1988 roku zmuszona jest ogłosić upadłość.

Przeciążanie grami

Autor biblii konsolowej „Phoenix”, Leonard Herrmann, uważa, że ​​na rynku jest za dużo gier, zwłaszcza na Atari 2600: „Wydawało się, że każda firma wypuszczająca gry na to urządzenie zalegała na półkach sklepowych cierpiał.” Rynek był nasycony. Małe firmy upadły, a ich gry zostały sprzedane. Firmy, które pozostały na rynku, musiały konkurować z grami, które sprzedawały się po 5 dolarów za sztukę. Doprowadziło to do większej liczby bankructw. Większe firmy, takie jak Activision, kontynuowały Atari i Parker Brothers opracowali i wypuścili nowe produkty, sprzedając je po normalnych cenach: od 30 do 60 dolarów, ale ich sprzedaż spadła, ponieważ ludzie, zwłaszcza zwykli gracze, zamiast tego zaczęli szukać tańszych gier.