„Załoga Artemis 2 reprezentuje tysiące ludzi, którzy niestrudzenie pracują, aby zabrać nas do gwiazd” – powiedział szef NASA Bill Nelson. To jest ich zawód, to jest nasz zawód, to jest zawód ludzkości. Biały Dom powiedział, że prezydent USA Joe Biden pogratulował czterem astronautom telefonicznie i podziękował im za ich pracę. Pogratulował także niemieckiemu astronautowi Alexandrowi Gerstowi na Twitterze po angielsku: Gratulacje, przyjaciele. oto jesteśmy!

Misja Artemis 2, która ma trwać około dziesięciu dni, będzie pierwszym załogowym startem Artemidy po pomyślnym teście misji Artemis 1 w grudniu. Bezzałogowa kapsuła Orion przebyła około 1,4 miliona mil w kosmosie, okrążyła Księżyc i ponownie wylądowała na Oceanie Spokojnym po około 26 dniach w kosmosie i zebrała kluczowe dane. Wcześniej praca nie była pod dobrą gwiazdą z gwałtownymi wzrostami kosztów i częstymi opóźnieniami w rozpoczęciu z różnych powodów. Bezzałogowa misja testowa była postrzegana jako ważny krok w kierunku powrotu ludzi na Księżyc, z długoterminowym celem podróży na Marsa.

Artemis 3, kolejny lot załogowy obejmujący lądowanie na Księżycu, odbędzie się około rok po Artemidzie 2. Program Artemis, nazwany na cześć greckiej bogini księżyca, ma na celu pierwsze lądowanie kobiety i osoby innej niż biała na Księżycu czas. Europejska Agencja Kosmiczna, ESA i agencje kosmiczne z kilku innych krajów uczestniczą w Artemis.

Ostatni raz ludzie byli na Księżycu podczas misji Apollo 17 około 50 lat temu – lądowanie miało miejsce 11 grudnia 1972 r. W sumie Stany Zjednoczone były jak dotąd jedynym krajem, który miał dwunastu astronautów na Księżycu w misjach Apollo . Między 1969 a 1972 rokiem.

Były szef europejskiej przestrzeni kosmicznej, Jan Werner, powiedział dpa, że ​​Księżyc jest ważnym celem dla astronautów. Jednak program Artemis jest zdecydowanym dalszym rozwojem: nie „z powrotem na księżyc”, ale „naprzód na księżyc”: nie czterech białych amerykańskich mężczyzn na pokładzie misji, ale przykład różnorodności: różne odcienie skóry, trzech mężczyzn , i jedna kobieta na pokładzie, odpowiednio trzech Amerykanów i jedna Kanadyjka. To właśnie oznacza „Forward to the Moon”: bez powtórzeń, ale coś nowego, zespół z różnorodnością.