szukać tagesschau.de. Tak więc skrajnie prawicowy Oxenreiter miał ważną pozycję mediacyjną.

„Był prawdziwym wojownikiem. Wybrał swój obóz i został z nim do końca. Był moim wydawcą, przyjacielem i synem. Był przekonanym niemieckim patriotą. Odważny i śmiały”. Poświęcił życie za ideę wielobiegunowości i był wrogiem otwartego społeczeństwa – te słowa można znaleźć w nekrologu prawicowego rosyjskiego teoretyka nacjonalisty Aleksandra Dugina o niemieckim dziennikarzu Manuelu Ochsenreiterze. Mówi się, że zmarł na atak serca 18 sierpnia 2021 r. Z kolei Dugin zwrócił na siebie międzynarodową uwagę w połowie sierpnia, gdy jego córka zginęła w ataku w Moskwie.

„Duchowy syn” Dugins

Ochsenreiter od lat 90. działa w skrajnie prawicowych kręgach w Niemczech. W 2011 roku został redaktorem naczelnym skrajnie prawicowego magazynu „First!” , który był „oddany wyłącznie interesom życia i przetrwania narodu niemieckiego oraz cennemu dziedzictwu naszej europejskiej kultury”, jak czytamy w samoopisie „O nas” na stronie do początku czerwca 2014 r.

Według raportu z 2017 roku rosyjskiego publicysty Dmitrija Chmielnickiego, który kontaktował się z Ochsenreiterem w latach 2009-2012, do wiosny 2012 roku Ochsenreiter nie wyrażał żadnych prokremlowskich stanowisk.

Być może Ochsenreiter po raz pierwszy spotkał Dugina pod koniec 2012 roku we Freiburgu. W rezultacie w „First!” pojawił się wywiad z Duginem. Był to początek entuzjazmu Ochsenreitera dla nowego eurazjatyckiego Dugina. Centralnym elementem tej idei jest idea stworzenia totalitarnego imperium euroazjatyckiego zdominowanego przez Rosjan.

Oczywiste jest, że wpływ Dugena na język niemiecki był ogromny. Ochsenreiter opisał go jako „starego przyjaciela ze strony ojca”, podczas gdy Dugin nazwał Ochsenreitera swoim „duchowym synem” w swoim nekrologu.

Bohater rosyjskiej propagandy

Kiedy Dugin pomógł ultranacjonalistycznemu biznesmenowi Konstantinowi Małofiejewowi rozwinąć swój projekt medialny pod koniec 2013 roku, polecił Ochsenreitera jako jedną z niemieckich postaci, które mogłyby uczestniczyć w rosyjskich operacjach wpływu w Europie. Następnie artykuły Ochsenreitera pojawiały się regularnie na stronie internetowej Malofiejewa „Katehon”.

Jednak dopiero inne rosyjskie medium uczyniło z Ochsenreitera, mało znanego poza skrajnie prawicowymi kręgami, gwiazdę międzynarodowej rosyjskiej propagandy: państwowa stacja RT zatrudniła go w 2013 roku jako „analityka politycznego”, „niemiecki dziennikarz” i „Syria”. ekspert” .

Z kolei Ochsenreiter mógł uzyskać dostęp do szerszego zakresu kontaktów w Rosji za pośrednictwem polskiej postaci politycznej: Mateusz Peskorski działał w skrajnie prawicowych kręgach Rosji od początku XXI wieku, ale szybko zdał sobie sprawę, że może znaleźć pieniądze. Znaczy w kręgach blisko Kremla.

Według dokumentów uzyskanych przez źródło wywiadu w Unii Europejskiej i dostępnych autorowi, jednym z jego głównych kontaktów stał się urzędnik w Biurze Centralnym rosyjskiego parlamentu Sargis Mirzahanyan.

„Fałszywi obserwatorzy wyborów” w pozorowanym referendum

Piskorsky’emu udało się dostać do tych środowisk poprzez „fałszywych obserwatorów wyborów”, którzy w zamian za przysługi i uwagę przychylnie komentowali wybory i dążyli do ich legitymizacji. W tym celu w 2007 roku Peskorsky założył „Europejskie Centrum Analiz Geopolitycznych”.

Być może Ochsenreiter i Piskorski spotkali się po raz pierwszy w 2014 roku na krymskim „referendum” dotyczącym przystąpienia do Rosji. Na początku listopada 2014 roku Ochenreiter towarzyszył Polakowi w okupowanych przez Rosję częściach wschodniej Ukrainy w celu „obserwacji” nielegalnych wyborów parlamentarnych w „Donieckiej Republice Ludowej”.

W 2016 roku Ochsenreiter założył również organizację. Wraz z Markusem Fronmayerem z młodzieżowego skrzydła AfD i członkiem Alternatywnego Parlamentu Turyngii Thomasem Rudym 2 sierpnia 2016 r. w Berlinie zarejestrowało się Niemieckie Centrum Studiów Eurazjatyckich – z nim jako dyrektorem i Pskorskim jako jego zastępcą.

W ramach tej organizacji Ochsenreiter zorganizował wyjazdy członków AfD Thomasa Rudy’ego i Udo Steina jako „międzynarodowych obserwatorów” do „Donieckiej Republiki Ludowej” na okupowanej przez Rosję wschodniej Ukrainie. Relację z wyprawy można znaleźć na stronie internetowej stowarzyszenia państwowego AfD w Badenii-Wirtembergii.

Sam Ochsenreiter brał udział w wyborach parlamentarnych w Rosji 18 września 2016 r. jako „obserwator”. W serii e-maili, które widział autor, Ochsenreiter i żona Piskorskiego, Marina Klebanovic, omawiają publikację artykułu na ten temat w „First!”. Z ich rozmowy wynika, że ​​Ochsenreiter otrzymał opłatę w wysokości 1500 euro, którą musiał podzielić się z Klebanowitschem.

Klebanovic był jedną z osób, które interweniowały w imieniu Pesikorskiego po tym, jak został aresztowany w Polsce 18 maja 2016 r. i oskarżony o udział w operacjach rosyjskiego wywiadu. Został zwolniony za kaucją w 2019 roku i wciąż czeka na proces.

Operacje uderzeniowe w Niemczech

Podobno Piskorsky, Mirzakanyan i Ochsenreiter podjęli działalność w Niemczech, z jednej strony wpływając na nastroje w RFN, az drugiej wytwarzając obrazy i wypowiedzi służące kremlowskiej propagandzie. Z dostępnych autorowi dokumentów wynika, że ​​w Niemczech zaczęły się protesty, a argumenty wysuwają politycy AfD.

Potrzebne jest wsparcie polityków AfD

Wydaje się, że ważną rolę w działalności Ochsenreitera i Piskorskiego odegrał polityk AfD Markus Fronmayer. W dokumentach, do których dociera autor, określany jest jako godny kandydat w wyborach federalnych w 2017 roku i może udowodnić swoją wartość dla rosyjskiej polityki zagranicznej.

Mediacja między AfD a Moskwą

Wydaje się, że Ochsenreiter i jego kontakty w Moskwie odegrały również ważną rolę w inicjowaniu kontaktów między kierownictwem AfD a wysokimi rangą politykami w Moskwie. Według dostępnych dokumentów odegrał kluczową rolę w próbie rozpoczęcia wizyty polityków AfD w stolicy Rosji, która miała miejsce w 2017 roku.

Dochodzenia przeciwko jeźdźcom byków

W styczniu 2019 r. Frohnmaier został zmuszony do rozwiązania umowy o pracę z Ochsenreiter już po czterech miesiącach, ponieważ był objęty dochodzeniem w związku z podpaleniem na Ukrainie. W sierpniu 2020 r. Prokuratura Federalna przejęła śledztwo od berlińskiego prokuratora generalnego, ponieważ organ w Karlsruhe odpowiedział na wniosek tagesschau.de Komunikacja. Podejrzenie o finansowanie terroryzmu zbiegło się w czasie z podżeganiem do podpaleń.

Ochsenreiter został oskarżony o zlecenie internetowemu znajomemu Polakowi w 2018 r. przeprowadzenie podpalenia w mieście Użhorod. Powinno to być skierowane przeciwko budowaniu stowarzyszenia kulturalnego dla mieszkającej tam mniejszości węgierskiej. Według prokuratora federalnego, sędzia śledczy Federalnego Trybunału Sprawiedliwości wydał nakaz aresztowania. Podjęto niezbędne procedury kontrolne w celu wykonania nakazu aresztowania.

W tym czasie Ochsenreiter wciąż wyrabiał sobie markę dzięki podcastowi z Piskorskim, który był wtedy na wolności za kaucją. Nie było jasne, gdzie mieszkał Ochsenreiter, aż do jego magazynu „First!” Jego nekrolog pojawił się w sierpniu 2021 roku: zmarł na atak serca w Moskwie.

Z MSZ mówi na życzenie tagesschau.de19 sierpnia 2021 r. władze rosyjskie poinformowały ambasadę Niemiec w Moskwie, że Ochsenreiter zmarł poprzedniego dnia. Prokuratura Federalna umorzyła sprawę przeciwko niemu w grudniu 2021 r.

Tłumaczenie, redakcja i dalsze badania: Silvia Stöber, tagesschau.de