Tematem szeroko omawianym w związku z relacjonowaniem przez Kościół napaści na tle seksualnym jest męka Janusza Szymka, którego życie stało się koszmarem w wieku 12 lat. Shemek wytoczył pozew przeciwko diecezji odpowiedzialnej za szkody o wartości ponad 660 000 euro. Proces rozpoczął się 17 lutego 2022 r.

Ale jeszcze przed rozpoczęciem procesu właściwa parafia twierdziła, że ​​„związek powoda z księdzem W. nie opierał się na przymusie lub niezdolności, lecz przeciwnie – na zasadzie dobrowolności i obopólnej korzyści”. Obecnie poszukuje „dowodów od seksuologa, aby określić preferencje seksualne powoda, w szczególności jego orientację seksualną”. Ta próba odwrócenia sprawcy i ofiary Janusza Szymika wyszła zszokowana: „Według tej odpowiedzi powinienem był mieć do czynienia z pedofilem jako nieletni! Bo jestem gejem? Wydaje mi się, że przewrócił się na mnie regulator pary”. powód Szymik.

Dziś Janusz Szymek kończy 48 lat. Mieszka z żoną i córką we wsi Międzybrodzie Bialskie na Śląsku. Jego traumatyczna historia zaczęła się w 1983 roku. Jego rodzina była bardzo religijna, ale podobno nie zwracali na niego uwagi. W wieku jedenastu lat chłopiec został pomocnikiem i nazwał wiejskiego księdza Janem W. pięć lat.

„Byłem smutny i śmiertelnie przerażony” – wspomina Szymik – „Nie miałem komu opowiedzieć. Kto by mi uwierzył?” Ataki często miały miejsce na sofie, na której wisiał wizerunek Chrystusa ukoronowanego cierniami. W wieku siedemnastu lat chłopiec w końcu zrezygnował z „usługi pomiarowej” i trafił do kliniki na leczenie na pięć miesięcy. Schmeek nadal cierpi na zespół stresu pourazowego i często korzysta z psychoterapii.

Po pierwszym leczeniu Janusz Szymek zgłosił swój stan właściwemu biskupowi. Robił to wielokrotnie, powołując się na świadków, ale nikt nie potwierdził jego twierdzeń. Dopiero w 1993 r. otrzymał raport od biskupa diecezji bielskiej Tadeusza Racucciego. Ale nie było reakcji. Podczas kolejnej próby w 2007 roku biskup ponownie zignorował obowiązek zbadania sprawy o nadużycie. Dzieje się tak pomimo faktu, że obowiązujące wówczas prawo kościelne przewidywało informowanie o takich zarzutach Stolicy Apostolskiej.

Skłoniło to Chzymicka do przypisania swojej historii ojcu, którego uważał za autorytatywnego, który w 2012 roku przekazał ją kardynałowi Stanisławowi Dziwiszowi, byłemu sekretarzowi papieża Jana Pawła II. Zapytany o sprawę Szymika w wywiadzie telewizyjnym w 2020 roku Dziwisz powiedział, że nie pamięta tego.

W 2017 roku oprawca Szymika ks. Jan W. Od tego czasu ustalono, że Janusz Szemek nie był jedyną ofiarą ks. W. Arcybiskup Rakochi został symbolicznie ukarany za ukrywanie wykorzystywania seksualnego dzieci. Ale dla Janusza Szymka nie było mowy o zadowoleniu z tego orzeczenia. Dlatego ogłosił swoją historię w 2020 roku.

Następnie arcybiskup Roman Bendel, następca Rakotziego, wyraził współczucie Januszowi Szymkowi w liście otwartym do mieszkańców wsi Medzibrodze. Ale biskupia sympatia skończyła się, gdy Janusz Szymek złożył pozew przeciwko diecezji w sądzie okręgowym w Bielsku-Białej, domagając się odszkodowania w wysokości trzech milionów złotych, czyli ponad 660 tysięcy euro. Archidiecezja wskazała, że ​​nie jest odpowiednią osobą do pozwu, zauważając, że „osobista odpowiedzialność za czyn spoczywa na sprawcy”. Janusz Szymik dziwi się, że archidiecezja koreańska w odpowiedzi na skargę Szymika twierdzi, że to on częściowo ponosi winę za nadużycia ze strony księdza W. „Pieniądze są dla nich jedyną rzeczą świętą” – mówi prawnik Kościoła Artur Nowak. Oprócz Szymika reprezentuje także inne osoby, które w dzieciństwie były maltretowane przez księży.