Po udanej premierze „Tatortspuren” zorganizowanej przez Zollernalb-Klinikum i zaprezentowanej przez ZOLLERN-ALB-KURIER w 2018 r. odbędzie się już 17 listopada.

Pod kierownictwem Saskii Naumann, autorki bestsellerów Romy Hausmann, byłego analityka wydziału zabójstw z Bremy Axela Petermanna i profesora dr. Silke Graber, dyrektor Instytutu Medycyny Sądowej w Genewie/Lozannie. Lady Diana i Jaser Arafat trafili po śmierci do jej instytutu. Z wyprzedzeniem rozmawialiśmy z Austrian o jej wyjątkowej pracy.

Jak i dlaczego został pan patologiem sądowym?


Pan Dr. Zbieracz jedwabiu: Tak naprawdę pochodzę z zupełnie innego rejonu. Byłem w Federalnej Szkole Zawodów Ekonomicznych. Coś w rodzaju szkoły zarządzania hotelem. Po ukończeniu szkoły średniej pojawiły się wskazówki dotyczące kariery. Wtedy okazało się, że powinnam zostać pielęgniarką, lekarzem lub policjantem. Na początku chciałem wstąpić do policji, ale mama poradziła mi, żebym najpierw studiował medycynę. Jednak moje wcześniejsze szkolenie przyniosło mi korzyści, ponieważ mogłem finansować studia z pracy w niepełnym wymiarze godzin w branży gastronomicznej. Pod koniec studiów zawsze byłam zawiedziona częścią praktyczną z każdego przedmiotu – z chirurgii i neuronauki. Zawsze czegoś brakowało. Potem był staż w medycynie sądowej. Wtedy pomyślałem: „Wow! To jest dokładnie to, co chcę robić”.

Dlaczego?


Nareszcie znalazłam pracę, w której lekarz zajmuje się nie tylko jednym narządem czy chorobą, ale wszystkim od początku do końca. Tam też jest policja, wchodzisz na miejsce i tam szukasz informacji. To dobre połączenie policyjnego śledztwa i medycyny, które nigdy się nie nudzi. Możesz zostać wezwany na miejsce zbrodni w środku nocy i nigdy nie wiesz, czego się spodziewać. Najbardziej zszokowało mnie w tej klinice to, że leczenie było również uzależnione od ubezpieczenia pacjenta. Kiedy umierasz, nikt nie patrzy na cenę: wszyscy są traktowani tak samo.

Czy Twój obraz człowieczeństwa lub Twój stosunek do życia i śmierci zmienił się poprzez codzienne spotkanie z ludzką otchłanią i śmiercią?

Nieprawdziwy. Możesz także wiele zobaczyć i usłyszeć, rozmawiając z ludźmi z branży hotelarskiej. W barze można usłyszeć wiele ciekawych, ale i złych historii życiowych, które można znaleźć również w kryminalistyce. Zawsze lubiłem słuchać tych historii. Nawet gdy przyjrzymy się żyjącym ludziom, którzy opowiadają nam swoje historie, niektórzy zmarli radzili sobie lepiej niż żywi.

Czy nadal boisz się śmierci, gdy śmierć jest częścią codziennego życia?

Nie przed śmiercią. zanim umrze. To zależy od tego „jak”: jeśli ktoś nagle zginie w wypadku, na przykład, oczywiście zawsze jest to trudniejsze dla bliskich, ale wolałbym wiedzieć, że masz tylko miesiąc lub dwa życia i że musisz radzić sobie z.

Podczas gdy ty i Axel Petermann stoicie po stronie naukowej, Romy Hausmann zajmuje się fikcyjnym terytorium w „Tatortspuren”. Czy nadal możesz samodzielnie oglądać lub czytać kryminały bez konieczności ciągłego używania korektora?

Mogę czytać kryminały, bo po prostu kocham czytać. Nawet jeśli treść jest często błędna. Ale kiedy czytam, mam więcej cierpliwości niż podczas oglądania telewizji. Ale ogólnie rzadko oglądam telewizję.

A formuły prawdziwej zbrodni?

Również mniej. Zawsze mnie to denerwuje, gdy widzę, jakie bzdury wyprawiają. Ponieważ większość przypadków, których nie można rozwiązać, nie zostaje rozwiązana z powodu niewłaściwej obsługi. Nie możesz później nic zmienić, jeśli coś poszło nie tak na początku.

Są światowymi liderami w swojej dziedzinie, a także działają na arenie międzynarodowej. Jak wygląda ta praca?

Jako Szwajcarzy jesteśmy bezstronni i często wymagana jest druga opinia. Politycy, którzy zginęli w szczególności, często trafiają do nas – albo w całości, albo w poszczególnych częściach. Spośród znanych spraw, w których nie byłem sobą, a które zostały otwarte w naszym instytucie, była to pani Diana lub Jaser Arafat. Byłem w trakcie ekshumacji członków załogi katastrofy smoleńskiej w 2010 roku, w której zginął między innymi prezydent Polski Lech Kaczyński. Po latach mieliśmy przeprowadzić drugą sekcję zwłok, która wykazała, że ​​pierwsza sekcja zwłok przeprowadzona w tym czasie w Rosji była błędna.

Prawdziwy gatunek kryminalny jest obecnie bardzo popularny: co sądzisz o atrakcyjności nerdów?

Myślę, że urok geeków zawsze tam był. Ogólny trend dotyczy teraz prawdziwych historii, w których wcześniej było więcej fikcji. Ale ludzie zawsze szukali tego, co apokaliptyczne.

Twój zespół pracuje prawie wyłącznie z kobietami: czy to przypadek, czy też medycyna sądowa to ogólnie branża kobieca?

Generalnie jest to branża kobieca. Ale jeśli spojrzysz: w naszej szkole medycznej 70 procent to kobiety. Cała medycyna jest w trakcie feminizacji, a medycyna sądowa w szczególności.

jaki jest powód?

Moim zdaniem dzieje się tak dlatego, że kryminalistyka wymaga dużej ostrożności i cierpliwości. Istnieją badania, które pokazują, że mężczyźni są bardziej zadowoleni z efektu niż kobiety. Są bardziej pewni siebie i częściej wracają, aby sprawdzić, czy coś jest w porządku.

Wydarzenie nosi tytuł „Zbrodnia prawie doskonała” – czy istnieje zbrodnia doskonała?

O tak! Zbrodnia doskonała to taka, z której nie zdajesz sobie sprawy. Nie można zatem udowodnić, że „wypadek” był przestępstwem. Mówią, że jeśli chcesz się kogoś pozbyć, zabierz go na górską wycieczkę…

Przedpremierowe wydanie Crime Scene Traces – The Near-Perfect Crime rozpocznie się 13 marca. Bilety są dostępne w biurach ZOLLERN-ALB-KURIER. Abonenci ZAK otrzymują go w specjalnej cenie.