Większość osób, które uciekły do ​​kraju z Ukrainy, pracuje w Polsce – nie wszyscy jednak odpowiadają swoim faktycznym kwalifikacjom. Czym różni się Polska od Niemiec?

Irina Lisowska, ze swoimi przyciągającymi wzrok czerwonymi okularami i pluszowym różowym płaszczem, nie pasuje do typowego wizerunku warszawskiej taksówkarza. Ale jej historia nie jest niczym niezwykłym w tej grupie zawodowej. Irina uciekła z rodziną z Ukrainy do Polski w sierpniu 2022 roku. Jej mąż z Warszawy pracuje jako programista w ukraińskiej firmie. Ona jeździ taksówką. Ma 49 lat, jest lekarzem i pracował jako pediatra na Ukrainie. Tego właśnie chcecie tutaj, w Polsce, gdzie potrzebni są lekarze. Na uznanie jej zeznań potrzeba jednak jeszcze dużo czasu.

Ale nie da się w ogóle nie pracować, bo czynsz i życie w Warszawie są drogie, a wsparcie finansowe ze strony państwa bardzo niskie. Otrzymuje równowartość 372 euro miesięcznie zasiłku na dziecko na dwójkę swoich dzieci w wieku 13 i 15 lat. Ukraińcy w Polsce mają bezpłatny dostęp do systemu opieki zdrowotnej. Ale poza tym nie ma prawie żadnej pomocy.

Irina twierdzi, że wszystkie jej ukraińskie kontakty w Polsce działają. To jest całkowicie normalne. W Polsce na wniosek można wypłacić jednorazową kwotę w wysokości 66 EUR oraz zasiłek na dziecko w wysokości 185 EUR miesięcznie; Poza tym nie ma już pomocy społecznej.

W Polsce praktycznie nie ma wsparcia rządowego

Niskie wsparcie finansowe ze strony państwa to jeden z powodów, dla których wskaźnik zatrudnienia Ukraińców w Polsce jest najwyższy w UE i wynosi 65 proc. – mówi Łukasz Buaszczak z Polskiego Instytutu Ekonomicznego. W porównaniu z Niemcami, gdzie odsetek ten wynosi obecnie 20 proc., jest to odsetek ogromny. „Zmuszani są do pracy”. Czynsze w największych miastach znacznie wzrosły, szczególnie ze względu na duży popyt ze strony Ukraińców, odkąd Rosja rozpoczęła atak na ich ojczyznę. Wsparcie rządowe nie wystarczy.

Ale Bwaszak widzi także inne przyczyny wysokiego odsetka ukraińskich pracowników w Polsce. Kraj ten jest bezpośrednim sąsiadem Ukrainy i szybko się zintegrował. Było to możliwe także dzięki temu, że przed wojną wielu Ukraińców znalazło w Polsce pracę. Ukraińscy pracownicy na polskim rynku pracy nie byli niczym nowym. „Jeśli trafisz do miejsca, w którym masz już kontakty, które mogą udzielić Ci wsparcia, które znają się na rzeczy, łatwiej jest poruszać się po rynku pracy.”

Poza tym bariera językowa jest niższa niż na przykład w Niemczech. Ukraiński i polski są podobne. „W badaniach widzimy, jaką rolę odgrywa język” – mówi Łukasz Buaszczak. „Wśród Ukraińców mówiących po polsku pracuje 80 proc., wśród nieznających języka pracuje tylko 50 proc.”.

Polska gospodarka rośnie

Ponadto w wielu sektorach potrzebni są pracownicy. W przeciwieństwie do Niemiec, polska gospodarka rozwija się w tempie ponadprzeciętnym na tle Unii Europejskiej. Oczekuje się, że PKB wzrośnie w tym roku o 2,7%, w porównaniu do zaledwie 0,2% w Niemczech.

Jednak badanie przeprowadzone przez EWL, organizację umieszczającą ukraińskich pracowników na polskim rynku pracy, wykazało, że zaledwie 35 procent Ukraińców w Polsce zajmuje stanowisko odpowiadające ich kwalifikacjom, przy czym ponownie istnieje znacząca różnica między imigrantami przedwojennymi i powojennymi. . Wśród tych, którzy byli w Polsce przed wojną, 42% stwierdziło, że pracuje zgodnie ze swoimi umiejętnościami, w porównaniu z zaledwie 23% imigrantów, którzy przybyli po rozpoczęciu wojny. Dużo więcej pozostaje do zrobienia w obszarze uznawania kwalifikacji zagranicznych, aby lepiej wykorzystać potencjał dobrze wyszkolonej siły roboczej.

Irina Lisowska z Czerniowiec na Ukrainie chce w końcu znów pracować jako lekarz. Twoje szanse są duże, nawet jeśli procedura jest długa. Mówi, że nie wstydzi się jeździć taksówką. Komunikuje się z ludźmi i doskonali swój język polski.

Nie chce jechać do Niemiec, bo tu, w Warszawie, ma więzy rodzinne. Lepsze wsparcie finansowe w tym kraju postrzega nie tylko jako coś pozytywnego: „Uważam, że większe wsparcie rządowe w takich krajach jak Norwegia czy Niemcy prowadzi do tego, że ludzie odmawiają przyjęcia pracy”. Nie chce być nikomu nic winna. Chce utrzymać siebie i swoją rodzinę, czy to jako lekarz, czy taksówkarz. Nie chce wracać na Ukrainę.

Więcej na ten temat dzisiaj o 18:00 w pierwszym raporcie z Berlina.