Podczas naszej ostatniej podróży przez Polskę, w drodze do Krakowa, przejechaliśmy również przez górniczą miejscowość Wyliska, znaną poza granicami Polski ze starych kopalni soli.

Kopalnia Soli w Wieliczce w południowej Polsce Wieliska (niem. Grosse Salz) jest jedną z najstarszych i najsłynniejszych kopalni soli na świecie. Wraz z Kopalnią Soli w Bochni i Zamkiem Hrabiów Soli w Wieliczce tworzy wpisaną na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO Wieliczkę i Królewskie Kopalnie Soli Bochnia.

Ale zanim wejdziemy do kopalni, trochę jej historii.
Fabryka soli w Wieliczce jest bardzo stara. Kiedy w połowie XIII wieku skończyły się źródła solne, pod ziemią poszukiwano soli i odkryto złoża soli kamiennej.

Szyb Korizowski został zatopiony w 1280 roku. Silniki są używane w kopalniach od XV wieku, a konie od XVII wieku. Do XVIII wieku wydobycie trwało jedynie do głębokości ok. 60 mw górnej części pokładów, następnie pod starymi obiektami dobudowano cztery kolejne stopnie, dochodzące do głębokości 340 m.

Od XIV wieku do 1772 roku kopalnie soli Wieliska i Bochnia zostały połączone w Królewską Żupę Żupną, stając się największym przedsiębiorstwem górniczym w Polsce.

W 1368 r. Kazimierz Wielki wydał edykt górniczy regulujący produkcję soli i handel solą. Za prowadzenie solnisk odpowiadał hrabiowie soli, który stacjonował na wielickim zamku. Dochody z handlu solą, stanowiące od XIV do XVI wieku jedną trzecią dochodów państwa, obejmowały m.in. budowę Wawelu, Akademii i fortyfikacji miejskich w Krakowie. Wojsko płaci.

Produkcja soli została wstrzymana w 1993 roku. Od tego czasu kopalnia wykorzystywana jest wyłącznie jako ośrodek turystyczno-uzdrowiskowy. Aby nie dopuścić do zawalenia się kopalni i miasta, gdy dostanie się woda, infiltrująca woda jest wynoszona na powierzchnię i wydobywana jest z niej sól próżniowa. Dzięki temu Wieliczka pozostaje ważnym polskim producentem soli.

W 1994 roku kopalnia soli została uznana za pomnik historii narodu polskiego, aw 1989 roku wpisana na listę Światowego Dziedzictwa w Zagrożeniu. W 2013 roku UNESCO rozszerzyło Listę Światowego Dziedzictwa o Zamek Hrabiów Solnych i Królewską Kopalnię Soli w Bochni, gdzie od XIII wieku wydobywa się sól kamienną.

Teraz wejdźmy w głąb Matki Ziemi i kopalni soli „Vailiska”.

Ale najpierw jest 380 drewnianych stopni w dół planu.

Następnie ścieżka przechodzi przez kilka korytarzy i sal,…

….w której żywo odtwarzane jest ciężkie życie górników.

W jakimś zakątku niekończących się górniczych tuneli nieuchronnie musiałem udać się do mrocznych „Jaskiń Morii”, urzekającego miejsca z powieści JRR Tolkiena.Władca Pierścieni„, myśl.

Nawet posąg „Mikołaja Kopernika” został wyrzeźbiony przez robotników z czystej solnej skały.

Po drodze przez teren kopalni natrafia się na rzeźby, które warto zobaczyć raz za razem.

Ale ciekawie wyeksponowano tu także podziemne miejsca pracy.

Nie było niczym niezwykłym, że po drodze schodziliśmy po długich drewnianych schodach.

Gdy woda wyparowuje, w wielu miejscach wyrastają zupełnie nowe skały solne.

Wszystkie doły są tu zrobione z drewna i soli. Nawet błyszczące kryształy w żyrandolach podziemnego kościoła wykonane są z soli.

Na ścianach kościoła można znaleźć rzeźby i dzieła sztuki wykonane z solnej skały o niesamowitej trójwymiarowej głębi.

Na przykład ten pokój gościnny ma tylko 10 cm głębokości i swoją ogromną głębię 3D uzyskuje tylko dzięki oświetleniu i cieniom lamp.

Wielki ołtarz w podziemnym kościele. Tutaj też wszystko jest zrobione z czystego kamienia solnego.

Święta Rodzina w drodze do Betlejem.

Nawet polerowane płytki podłogowe są wykonane z pikantnych materiałów.

W innych częściach kopalni znajdują się piękne podziemne jeziora, które można podziwiać w drodze przez podziemny świat.

Raz za razem prowadzi nas przez wielkie sale.

…..prawie zdobione konstrukcje drewniane.

W podziemiu znajduje się pokój socjalny z małym barem z przekąskami.

W niektórych miejscach szlaki przygodowe prowadzą do słonych ścian skalnych.

Pod koniec zwiedzania szlak przechodzi przez wygodną kafeterię na głębokości około 136 m.

Sala balowa na duże okazje. Jest świetne miejsce na wielkie wesele czy coś takiego.

Na końcu ścieżki znajdziesz więcej małych kościołów. Mogą być bardzo ważne dla początkujących górników.

Tutaj, w systemie przenośników kopalni, po prawie 3 godzinach podróży przez zaświaty pożegnaliśmy się z fantastycznym wykopem i wąską klatką przenośnika skierowaliśmy się z powrotem w jasne światło dnia.

Wszystkich, którzy są teraz zainteresowani dalszymi wrażeniami z naszej polskiej podróży, serdecznie zapraszamy i mogą się z nami skontaktować „Ten link” Na początku naszej przygody doświadczyliśmy 5500 km granic Polski. Nasza trasa początkowo przebiegała przez Morze Bałtyckie, następnie do granic Kaliningradu, Białorusi, Ukrainy, Słowacji i Czech. Po sześciu tygodniach ponownie dotarliśmy do naszego miasta nad Dolnym Renem.
Chcemy, aby nasi czytelnicy byli bardzo zadowoleni i dziękujemy za zainteresowanie.

(Zdjęcia: Peter Seipt, Tekst: Peter Seipt + Wikipedia)