Nord Stream 1 przestał produkować gaz od 11 lipca. Zapowiedziano konserwację rurociągu, która odbywa się każdego lata i trwa zwykle dziesięć dni. Są co do tego obawy Rosja Kran nie odkręca się ponownie – ale zatrzymanie dostawy jest na razie normalne. Nord Stream 1 to największy gazociąg, ale nie jedyny zdolny do pompowania gazu z Rosji do Niemiec. Inne ważne punkty importowe to Mallnow w Brandenburgii i Waidhaus w Górnym Palatynacie. Ale obecnie też nie ma gazu.

Rurociąg jamalski, który biegnie z Syberii przez Białoruś i Polskę, kończy się w Malnie. Jednak w połowie maja rosyjski państwowy Gazprom ogłosił, że gazociąg nie będzie dalej używany ze względu na sankcje Kremla wobec operatora gazociągu. Ostatnio sytuacja w Waidhausie wyglądała inaczej. Prawie jedna trzecia ilości dostarczanych przez Nord Stream 1 do Greifswaldu docierała tutaj każdego dnia.

Gaz z gazociągu Nord Stream 1 dotarł także do Wiedhaus w Górnej Frankonii

Gazociąg Transgaz, który transportuje rosyjski gaz przez Ukraina prowadzi na zachód. Ale także w Waidhaus od 11 lipca import jest zerowy. Zapytana Federalna Agencja ds. Sieci stwierdziła, że ​​organ nie może udzielić żadnych informacji „o przyczynach przepływu gazu na przejściach granicznych”, więc trzeba zapytać operatorów. Ponieważ źródło gazu ziemnego „nie da się jednoznacznie zidentyfikować na każdym przejściu granicznym”.

Zamiast tego Detlev Fischer, dyrektor generalny Bawarskiego Stowarzyszenia Gospodarki Energetycznej i Wodnej (VBEW), wyjaśnia przyczynę załamania się importu w Weidhaus: Gaz z Nord Stream 1 również dotarł do Wydehouse. Sieć gazowa w Europie jest rozgałęziona, oprócz największych gazociągów istnieją mniejsze, łączące węzły. „Dobra sieć, jeśli jest zasilana gazem” – mówi Fisher. Gaz, który w końcu dotarł do Wydehouse, pochodził z gazociągu Gazelle, który biegnie przez Czechy. To było zasilane gazem, który dotarł do Greifwaldu. Tak więc gaz Nord Stream dotarł również do Górnej Frankonii – i tutaj również brakuje go do konserwacji.

Potwierdził to Timm Kehler, członek zarządu stowarzyszenia branżowego „Zukunft Gas”. Eksperci mogą wykorzystać dane publikowane przez Stowarzyszenie Europejskich Operatorów Systemów Transportu Gazu, aby zrozumieć drogę, jaką obiera ta bardzo złożona sieć rurociągów. Jak wyjaśnia Keeler, z tych danych wynika również: „Trasa przez Ukrainę jest obecnie wykorzystywana tylko w około dziesięciu procentach”. A mały gaz płynący przez Ukrainę nie trafia do Niemiec. Keeler wyjaśnia, że ​​obecnie dostawy są realizowane do Austrii przez Słowację. Gaz jest tam częściowo magazynowany, a częściowo wysyłany do Włoch. Tak działają mechanizmy europejskiego rynku gazu – aktywny handel sprawnie dystrybuuje gaz i równoważy nierównowagi dostaw. Obecnie oznacza to, że z tego kierunku do Niemiec nie dociera prawie żaden gaz.

Przeczytaj też o tym

Wcześniej Rosja dostarczała więcej gazu innymi rurociągami podczas konserwacji Nord Stream

Nie musi tak być, jak twierdzi Claudia Kimfert, kierownik wydziału energetyki, transportu i środowiska w Niemieckim Instytucie Badań Gospodarczych (DIW): „Jeśli Rosja chce zaoszczędzić więcej gazu, może to zrobić. ”

W przeszłości, gdy eksploatowany był Nord Stream 1, Rosja zwiększała wolumen eksportu rurociągami ukraińskimi i polskimi. Na razie Rosja już zapowiadała, że ​​będzie pompować więcej gazu rurociągiem TransGas. „Ale nie ma prawie żadnego wzrostu, przynajmniej po Niemczech”, mówi Kimfert. „Dlatego istnieją polityczne powody, aby Rosja przestała dostarczać gaz do Niemiec”.

Fisher z VBEW zauważa, że ​​dostawy gazu są obecnie gwarantowane. Niemcy pozyskują również gaz z innych źródeł, zwłaszcza z Norwegii i Holandii. „Chociaż gaz nie dociera przez Nord Stream 1, poziomy w magazynach gazu są ogólnie stabilne” – mówi Fischer. Ale przyznaje też: „Oczywiście wynika to z faktu, że jest lato”. Obecnie domy prywatne zużywają tylko około jednej piątej gazu potrzebnego w okresie grzewczym.

Claudia Kimfert wyjaśnia, jak można uniknąć niedoborów gazu

A co, jeśli strumień gazu z Rosji już wyschł? Claudia Kimfert z DIW wyjaśnia, że ​​nawet wtedy można uniknąć niedoboru gazu. Ale w tym celu należy osiągnąć cztery rzeczy: import gazu z innych źródeł musi być dalej rozwijany, na przykład LNG można pozyskiwać za pośrednictwem terminali LNG w sąsiednich krajach. Jest to konieczne w przypadku drugiego warunku: do zimy zbiorniki gazu powinny być jak najbardziej pełne. Po trzecie, zdaniem Kimferta należy poczynić większe oszczędności. Czwartym warunkiem jest przyspieszenie ekspansji energetyki odnawialnej.