Istnieją różne sposoby, aby zrobić coś dla swojego zdrowia. Na przykład aktywność sportowa, świadome odżywianie, odpowiedni sen i okresy regeneracyjne. Niedawno przeprowadzone w USA badanie ujawniło osiem czynników, które rzekomo pomagają ludziom żyć dłużej.

Ale jakie są skutki przyjmowania suplementów diety? W tym tekście szczegółowo omówiono witaminę D, o której mówi się, że zwiększa szansę na przeżycie w przypadku raka, oraz magnez. Na końcu artykułu możesz dowiedzieć się, jak te dwa elementy ze sobą współdziałają.

Witamina D: co za nią stoi?

Według Federalnego Ministerstwa Zdrowia On witamina D” to zbiorcza nazwa kalcyferoli, grupy rozpuszczalnych substancji stałych Witaminy„Pod wpływem światła słonecznego organizm ludzki wytwarza witaminę D. Występuje ona także w produktach spożywczych, takich jak tłuste ryby i podroby, jaja, grzyby jadalne i olej z wątroby dorsza, ale tylko w małych ilościach.

Instytut Roberta Kocha (RKI) jako najważniejsze formy wymienia witaminę D2 (ergokalcyferol) i witaminę D3 (cholekalcyferol). Zasadniczo witamina D bierze udział w metabolizmie kości. Między innymi sprzyja „wchłanianiu wapnia i fosforanów z jelit i ich włączaniu do kości”. Mówi się również, że odgrywa „kluczową rolę w mineralizacji kości”.

Według RKI witamina D odgrywa również rolę w „innych procesach metabolicznych, w tworzeniu białek i kontroli dużej liczby genów”. Od 80 do 90 procent witaminy organizm wytwarza w skórze. Ponieważ jest to spowodowane działaniem promieni słonecznych, należy przebywać na zewnątrz. Pozostałe 10 do 20 procent pochodzi z diety. Przy okazji: niedobór może prowadzić do depresji.

Magnez: co się za nim kryje?

Federalne Ministerstwo Zdrowia udostępnia informacje na ten tematMagnez jest „ważny dla metabolizmu mięśni, nerwów i kości”. W przeciwieństwie do witaminy D organizm nie jest w stanie samodzielnie wytwarzać magnezu, dlatego należy go spożywać wraz z pożywieniem. Kobiety w ciąży i karmiące piersią, sportowcy i osoby z niektórymi istniejącymi wcześniej chorobami mają zwiększone zapotrzebowanie.

Przeczytaj też o tym

Magnez według Pete’a Karola Lauterbacha (SPD) „Zawiera wiele pokarmów roślinnych”. Większe ilości można znaleźć „w orzechach, nasionach oleistych, zielonych warzywach, roślinach strączkowych i pełnych ziarnach”.

Witamina D: Jak powstaje niedobór i jakie są jego skutki?

Szczególnie w regionach północnych w miesiącach zimowych brakuje światła słonecznego, aby móc wchłonąć wystarczającą ilość witaminy D. W tym przypadku RKI twierdzi, że „wymagane jest promieniowanie UV-B o długości fali od 290 nm do 315 nm” i że „występuje ono przez cały rok tylko na obszarach poniżej 35 szerokości geograficznej”.

W Niemczech „edukacja ciała jest możliwa tylko od marca do października, kiedy spędza się czas na świeżym powietrzu”. Ponadto „promieniowanie UV można zmniejszyć o ponad 90% nawet w miesiącach letnich ze względu na niesprzyjające warunki pogodowe, na przykład podczas dużego zachmurzenia”.

Czynniki obejmują „wiek, kolor skóry, masę ciała, a także wpływ współczesnego stylu życia”. Według RKI niedobór witaminy D może również prowadzić do „przewlekłej choroby przewodu pokarmowego, wątroby lub nerek”. Leki takie jak leki przeciwpadaczkowe lub leki hamujące działanie pęcherza moczowego mogą również zaburzać metabolizm witaminy D.

Według Federalnego Ministerstwa Zdrowia następujące objawy mogą wskazywać na niedobór witaminy D:

• Ból kości
• Deformacje kości, szczególnie żeber, nóg i kręgosłupa
• Roztrzaskane kości
• Obrzęk na styku chrząstki i kości
• Nasmaruj tył głowy
• Opóźnione zamknięcie ciemiączka u małych dzieci
• Słabe mięśnie
• Podatność na infekcję

Magnez: Jak powstaje jego niedobór i jakie są jego skutki?

Niedobór magnezu może powstać „w wyniku niezbilansowanej diety lub w wyniku choroby nerek” – pisze Federalne Ministerstwo Zdrowia. Ciężka biegunka może również być przyczyną, ponieważ nawet wtedy istnieje ryzyko niewchłonięcia wystarczającej ilości magnezu lub nadmiernego wydalenia.

Organizm ludzki posiada mechanizmy, które zapobiegają wydalaniu zbyt dużej ilości magnezu. Jednak ze względu na wadę genetyczną ten mechanizm regulacyjny nie działa prawidłowo u bardzo małej liczby osób „na przykład w zespole Gitelmana – rzadkiej genetycznej chorobie nerek”.

Ponadto na równowagę magnezu mogą negatywnie wpływać również choroby takie jak cukrzyca, zapalenie trzustki, przewlekłe choroby jelit, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego, lub choroby tarczycy, takie jak niedoczynność przytarczyc.

Według Federalnego Ministerstwa Zdrowia niedobór magnezu może być również spowodowany dużym spożyciem alkoholu. Zapotrzebowanie wzrasta również w wyniku stresu, ćwiczeń fizycznych lub ciąży.

Objawy często pojawiają się dopiero wtedy, gdy niedobór jest poważny. Ponadto objawy nie zawsze są wyraźne i można je również interpretować jako „objawy innych chorób”. Piet Lauterbach wymienia następujące objawy:

• Skurcze mięśni, mrowienie lub drętwienie rąk i nóg
• Hipotermia i częste zamrożenie
• ból głowy
• Wyścigi serca
• Niemiarowość
• Problemy z układem trawiennym

Witamina D i magnez: jak ze sobą współdziałają?

Jak podało na pytanie Niemieckie Towarzystwo Żywienia (DGE), witamina D wspomaga głównie wchłanianie magnezu w jelitach. Prawdą jest również, że odpowiedni poziom witaminy D może poprawić wchłanianie magnezu. Podkreśla się jednak, że: „Naszym zdaniem nie jest to powód, aby bez zastrzeżeń przyjmować suplementy diety zawierające te składniki odżywcze”.

Znaczenie witaminy D dla homeostazy magnezu (równowagi w organizmie) jest niejasne. Niektóre badania wskazują, że spożywanie go z zewnątrz – czyli z zewnątrz – zwiększa szybkość wchłaniania magnezu. Ponadto wydaje się, że spożycie witaminy D wiąże się ze zwiększonym wydalaniem (przez nerki). Dlatego nie można z całą pewnością stwierdzić, czy wpływa to pozytywnie na równowagę magnezu.

Istnieje ostrzeżenie przed nadmiernym przyjmowaniem witaminy D i magnezu poprzez suplementy diety. Jeśli wartości referencyjne zostaną przekroczone, może to mieć negatywne skutki. W przypadku witaminy D dzienne zapotrzebowanie wynosi 20 mikrogramów na dzień. W przypadku magnezu wartość referencyjna wzrasta Wraz z wiekiem: od 24 miligramów dziennie przez pierwsze cztery miesiące do 80 miligramów dziennie do pierwszego roku życia, od 10 roku życia z różnicami dla dziewcząt i chłopców, od 19 roku życia i ostatecznie 350 miligramów dziennie dla mężczyzn i 300 mg dziennie. Miligramy dla kobiet.

Według DGE na interakcję witaminy D i magnezu mogą wpływać także leki lub choroba, choć zaleca się kontakt z dietetykiem. Podkreśla się, że zasadniczo należy unikać jednoczesnego przyjmowania leków i suplementów diety. Należy zachować bezpieczną odległość wynoszącą co najmniej jedną do dwóch godzin.