• Wielu Polaków przyciągnęło na Sylt względy ekonomiczne
• Ale mieszkania są bardzo drogie, a inflacja sprawia im problemy
• Marta Skorica chce uniemożliwić im kolejny wyjazd z klubem

Widać, że Danucie Dudat nie jest łatwo mówić o tym, jak radzi sobie 67-latka. Sylt wszedł. Nawet po prawie 30 latach łzy napływają dziś do oczu emerytki, która zaczyna opowiadać tę historię. Ból i wyrzuty sumienia z powodu niemożności bycia z córką Martą tkwią bardzo głęboko. Przynajmniej nie jak dziesięciolatek Polska będzie potrzebował.

Sylt: Wyspa przyciągnęła wielu Polaków

– Było wtedy naprawdę ciężko. Co cztery tygodnie jeździłam autobusem między Wrocławiem a Naipaul – wspomina Dudat, patrząc zmęczonym wzrokiem na córkę. Podróż z Wyspy Północnofryzyjskiej do zachodniej Polski zajęła pełne 14 godzin.

do miejsca, w którym Marta, będąca wówczas jeszcze uczennicą szkoły podstawowej, mieszkała z ojcem i z utęsknieniem czekała na powrót mamy do domu. Ale to pragnienie miało pozostać niespełnione, ponieważ Dudat musiał zarabiać pieniądze. „Tutaj w Lissie po prostu nie było dla mnie pracy. Kiedy runął mur i granice NRD zostały otwarte, zaryzykowałem i pojechałem na Sylt, jak moja szwagierka, aby pracować jako gosposia.

Ponieważ jednak Dudata nie było stać na stałe mieszkanie na wyspie, trzydziestolatek na razie przyjeżdżał na Sylt tylko raz w miesiącu. Ale Dudat nie jest sam z tym sposobem na życie.

Dużo biegunów Zrobiłem to – i robię to do dziś. Obecnie ponad 1000 z około 20 000 mieszkańców Syltu posiada obywatelstwo polskie. Jednak rosnące czynsze, brak powierzchni mieszkalnej i inflacja powodują takie problemy dla nowoprzybyłych, że wielu rozważa obecnie opuszczenie wyspy. Marta Skorica chce temu zapobiec. ale jak?

Sylt: Większość Polaków pracuje w sektorze niskopłatnym

Dla Marty Skoreckiej nieobecność matki była formacyjna: „Nie potrafię nawet powiedzieć, jak bardzo było mi wtedy źle” — mówi Marta Skorecka, obecnie 40-letnia, mieszkająca na Sylcie, podobnie jak jej matka. Urodzona w Polsce, połowę dzieciństwa spędziła na wyspie, z Polski na Sylt podróżowała tak często, jak tylko mogła.

Aż w końcu też musiała zarabiać. „Dokładnie wiem, jak to jest zaczynać tutaj”. W szczególności, zdaniem Skoricy, wychowywał się w mniejszości narodowej. Nowo przybyła mówi po niemiecku, ponieważ uczyła się go wówczas w szkole. Ale minęło trochę czasu, zanim Skorecka naprawdę tam dotarła.

Większość polskich mieszkańców Syltu pracuje w sektorze niskopłatnym, mówi Skorecka. Rosnące czynsze i koszty utrzymania sprawiają, że pod koniec miesiąca prawie każdemu nie zostanie wiele. W związku z tym duża część pracowników dojeżdża również na kontynent. Urodzona w Polsce, dobrze o tym wie, ponieważ w 2006 roku stworzyła własną firmę sprzątającą „BeesRein” i obecnie zatrudnia ośmiu stałych pracowników oraz dodatkowych pracowników na drobne prace w zależności od sezonu.

Sylt: Imigracja na kontynent lub do Polski

„Podsunęłam kilku moim pracownikom pomysł przyjazdu do Niemiec, a zwłaszcza na Sylt w pierwszej kolejności” – mówi Skorecka. Większość ich pracowników dowiedziała się o możliwości pracy na wyspie pocztą pantoflową.

Ale w tej chwili, zdaniem 40-latka, wielu rozważa powrót do Polski lub emigrację na kontynent. Ale winne są nie tylko czynsze i brak przestrzeni życiowej. To także fakt, że nie ma miejsca, w którym ludzie polskiego pochodzenia mogliby się spotykać i gromadzić. „Oczywiście na wyspie odbywają się imprezy, ale ze względu na barierę językową niewielu z nas ma odwagę tam pojechać”.

Kursy języka niemieckiego są dostępne w lokalnym centrum edukacji dorosłych. Ale te często są szybko rezerwowane. Ponadto wielu brakuje takiego miejsca jak restauracja serwująca kuchnię polską. Chociaż antagoniści serwują teraz polskie produkty, większość z nich nie ma miejsca, w którym można kupić polskie jedzenie w rozsądnych cenach. Alternatywnie można sobie wyobrazić miejsce, w którym sami się gotują. – Najważniejsze, żeby być razem i to powinno być na każdą kieszeń – mówi Skorecka.

W ten grudniowy wtorkowy wieczór w kinie Westerland można przekonać się, jak bardzo polskiemu stylowi życia potrzebne jest takie miejsce spotkań. Ponad 50 osób polskiego pochodzenia, w tym kobiety i mężczyźni, krząta się w holu, rozmawiając w podnieceniu. To nie przypadek, bo polska komedia bożonarodzeniowa „Listy do M.” (niemiecki: Listy do M.) jest wyświetlany.

„Wspaniale jest się tutaj spotkać” – mówi Dudat. Polonia już po raz trzeci spotkała się tu na wieczór filmowy. Sale kinowe były również prawie wyprzedane w ostatnich dwóch przypadkach, mówi lokalny polityk Lars Schmidt, który rozpoczął Polsko-Niemiecki Wieczór Kinowy z Martą Skuriką. „Chciałbym, aby etniczna polska ludność czuła się na naszej wyspie jak w domu. My też jej potrzebujemy, bo brak wykwalifikowanych pracowników dotyka również nas na Sylcie” – mówi Schmidt.

Na Sylcie nie ma miejsca spotkań Polonii

Anna Kugel, dyrektorka teatru, uważa, że ​​spektakli powinno być więcej, aby ludzie mieszkający na stałe na wyspie mogli się spotkać. Wynika to również z tego, że świat kina pokazuje teraz raz w miesiącu polski film z angielskimi napisami. „W kinie jest coś, co się uzupełnia i to wspaniałe, że ludzie w każdym wieku i z różnych krajów pochodzenia mogą się tu spotkać, aby wspólnie obejrzeć film”.

Dlatego Kugel postrzega to jako swego rodzaju misję stworzenia programu skierowanego do wszystkich, a nie tylko prezentującego główny nurt. Ale nawet to może czasami dotyczyć. Tak było ostatnio w przypadku „Rheingold”, który pokazuje dojście do władzy człowieka irańskiego pochodzenia, który wyemigrował do Niemiec. „Kiedy pokazaliśmy film, 14-latkowie ze środowisk imigranckich spotkali dobrze sytuowanych emerytów na Sylcie”.

Jednak by nie tylko na wieczory filmowe Skorecka i Schmidt planowali założyć stowarzyszenie. Celem jest stworzenie nie tylko punktu kontaktowego dla Polonii, ale także miejsca spotkań dla wszystkich wyspiarzy. Są już w kontakcie z niemiecko-polską firmą w Hamburgu.

– Każdy powinien być tu mile widziany – mówi Skorecka. Przedsiębiorca zauważył już, jak przydatne może być coś takiego, gdy przechodzi przez ulicę i spotyka mieszkańców polskiego pochodzenia: „Teraz przywitajmy się i dowiedzmy, kim jesteśmy. Wcześniej każdy żył dla siebie, a czasem nie Nawet nie wiadomo, kto pochodzi z Polski i mieszka na wyspie.”

A według Schmidta wciąż nie ma ustalonego momentu, w którym klub powinien wystartować. „Ale jestem pewien, że będzie bardzo popularny”.

Aktualizacja: czwartek, 05.01.2023, 11.00