Nie ma zgody co do sposobu rozwiązania problemu. 60% Niemców i 58% Europejczyków uważa, że ​​należy przyspieszyć przejście na gospodarkę ekologiczną. 73% obywateli Europy szacuje, że koszt szkód spowodowanych zmianami klimatycznymi jest wyższy niż inwestycje wymagane w ramach zielonej transformacji.

Materiał do dyskusji opartej na faktach

Ważne, aby dyskusja o tym, jak sobie poradzić z kryzysem klimatycznym, opierała się na faktach. the Niemiecka Unia Klimatyczna, Niemieckie Towarzystwo Meteorologiczne, Niemiecki serwis pogodowy, Konferencja dotycząca ekstremalnych warunków pogodowych w Hamburgu, Inicjatywa Klimatyczna Helmholtza I klimafacts.de Więc Opublikowanie artykułu na temat niepodważalnej obecnie wiedzy z zakresu badań klimatycznych.

Na mniej niż 30 stronach”Co dzisiaj wiemy o klimacie„Podsumowuje podstawy w łatwy do zrozumienia sposób, wyjaśnia globalne znaczenie i konsekwencje zmian klimatycznych w Niemczech oraz identyfikuje możliwy rozwój w przyszłości. Źródła są udokumentowane i łatwe do odczytania.

Zmiany klimatu nie można wytłumaczyć bez gazów cieplarnianych

Po pierwsze, często wysuwany jest argument przeciwko działaniom klimatycznym, twierdzący, że zmiany klimatyczne nie są spowodowane przez człowieka. Zdaniem autorów badań, dotychczasowe okresy ciepłe i zimne wynikały głównie ze zmian w orbicie Ziemi wokół Słońca czy przesunięć kontynentów czy osi obrotu Ziemi. Temperatury nie spadły ani nie wzrosły od dziesięcioleci. Na przykład najkrótsza orbita Ziemi trwała 23 000 lat.

Próbki powietrza pobrane ze skamielin lodowych sprzed 800 000 lat wykazały, że historycznych wahań klimatu nie da się wyjaśnić, jeśli nie weźmie się pod uwagę stężenia gazów w atmosferze odpowiedzialnych za globalne ocieplenie. Od początku industrializacji pod koniec XVIII wieku następuje jej szybki rozwój. W 2022 r. był on o 50 proc. wyższy niż przed rozpoczęciem industrializacji, a w przypadku metanu 2,5-krotnie wyższy.

Globalne ocieplenie oznacza przede wszystkim ocieplenie oceanów, które pochłaniają 91% dodatkowej energii dostępnej w wyniku zmiany klimatu. Kontynenty pochłaniają 5%, a masy lodu 2,7%. Tylko 1,3 procent pozostaje w atmosferze naszej planety, dlatego temperatura atmosfery może pozostać na stałym poziomie lub nawet spaść.

Modelki miały rację i z dnia na dzień są coraz lepsze

Ludzie często kwestionują modele badań klimatycznych w oparciu o hasło „nie będzie tak źle”. Jednak są one używane od ponad 30 lat, co pozwala nam retrospektywnie ocenić ich dokładność. Wynik: dzisiejszy globalny wzrost temperatury mieści się dokładnie w zakresie wahań przewidywanym przez Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) w swoim pierwszym badaniu przeprowadzonym w 1990 r. Opis przypadku jest oczekiwany.

Modele klimatyczne modelujące konsekwencje globalnego ocieplenia są znacznie bardziej złożone. W artykule wskazano, że w szczególności ewolucja opadów jest skomplikowana: gdzie robi się bardziej sucho? Gdzie robi się bardziej wilgotno? Ile? Jednak przy dzisiejszej mocy obliczeniowej i coraz lepszych pomiarach coraz łatwiej jest przewidzieć, co może się wydarzyć w różnych scenariuszach.

Tutaj także pomaga nam spojrzenie w przeszłość. Nowoczesne modele klimatyczne mogą dokładnie odzwierciedlać rozwój sytuacji zaobserwowany w przeszłości. „Dlatego wnioski na temat możliwego przyszłego rozwoju klimatu, jakie możemy dziś wyciągnąć z wyników obliczeń modelowych, stanowią wiarygodną podstawę do podejmowania decyzji politycznych” – twierdzą autorzy artykułu.

Od 1980 r. każda dekada była cieplejsza niż poprzednia

Trafnie prognozowano także ochłodzenie subarktycznego Oceanu Atlantyckiego, co na pierwszy rzut oka nie jest zgodne z globalnym ociepleniem. Wydaje się, że jest to spowodowane słabością systemu Gulfstream. Jednak nadal niejasne jest lekkie ochłodzenie Oceanu Południowego.

W przeciwnym razie powierzchnia Ziemi staje się stale cieplejsza; Średnia temperatura na świecie wzrosła już o ponad 1,1 stopnia w porównaniu z czasami przedindustrialnymi. Od lat 80. każda dekada była cieplejsza niż poprzednia i cieplejsza niż jakakolwiek poprzednia dekada od 1850 r.

Wszystkie 10 najgorętszych lat w historii przypadło na okres od 2005 r. Rok 2022 dobiegł końca Dane amerykańskiej agencji NOAA Na całym świecie jest to 46 rok z rzędu, w którym średnia temperatura powierzchni przekracza średnią z XX wieku.

Lód topnieje, a poziom mórz podnosi się

Zmiany klimatyczne można również wyraźnie zaobserwować w lodzie Arktyki. Odkąd w 1979 r. rozpoczęto pomiary satelitarne, jego powierzchnia zmniejsza się w tempie kilkunastu procent co dekadę. Również na Grenlandii spadek masy lodu jest dramatyczny i następuje w stale rosnącym tempie, kurcząc się o ponad 278 miliardów ton rocznie.

Od 2006 r. woda odprowadzana do Arktyki podnosi średni światowy poziom morza o siedem milimetrów co dekadę. Topnienie pokrywy lodowej Antarktyki powoduje wzrost o cztery milimetry na dekadę. W latach 1880–2020 średni światowy poziom mórz podniósł się o około 20 cm. Lodowce górskie również szybko topnieją; Od 1980 roku zniknęła średnia warstwa lodu o grubości ponad 20 metrów.

Nie można już zaprzeczać, że zmiany klimatyczne powodują coraz więcej ekstremalnych zjawisk pogodowych na całym świecie i zwiększają prawdopodobieństwo ich wystąpienia. Należą do nich fale upałów i susze, a także ulewne deszcze i powodzie, a także wzrasta intensywność cyklonów tropikalnych. Oprócz bezpośrednich szkód ekstremalne warunki pogodowe mają inne poważne konsekwencje, w tym zagrożenie dla dostaw żywności w niektórych regionach świata.

W Niemczech jest już o 2,1 stopnia cieplej

W artykule jasno podsumowano także konsekwencje zmian klimatycznych dla Niemiec, gdzie temperatury wzrosły bardziej niż średnia światowa. Według danych Niemieckiej Służby Meteorologicznej ostatnie dziesięć lat było o około 2,1 stopnia cieplejsze niż pierwsze trzy dekady (1881–1910).

Tempo globalnego ocieplenia znacznie wzrosło w ostatnich latach; Od lat 60. XX w. każda dekada w tym kraju jest zauważalnie cieplejsza niż poprzednia. Dziewięć z 10 najcieplejszych lat w Niemczech od 1881 r. miało miejsce po 2000 r. Już osiem lat było o ponad 2 stopnie cieplejsze niż średnia długoterminowa, a nawet pięć lat było o 2,5 stopnia lub więcej cieplejszych.

Od lat pięćdziesiątych XX wieku w Niemczech liczba upalnych dni z temperaturą powyżej 30 stopni wzrosła ze średnio 3,5 do prawie dziewięciu dni w roku. W niektórych latach może to być znacznie więcej. W tym samym okresie liczba dni śnieżnych, którym towarzyszyła wieczna zmarzlina, zmniejszyła się z 28 do 19 dni. Jeśli emisje gazów cieplarnianych pozostaną niekontrolowane, oczekuje się dalszego wzrostu liczby gorących dni w północnych Niemczech i dziesięciu do 15 w południowych Niemczech w latach 2021–2050.

Częste ulewne deszcze i okresy suszy

Seria danych jest wciąż zbyt krótka, aby można było to wiarygodnie przewidzieć, ale prawdopodobne jest, że w Niemczech wystąpią częstsze opady deszczu, a jednocześnie częstsze susze. Warto zauważyć, że „lata suszy w latach 2018–2020 nie miały precedensu od 250 lat” – czytamy w artykule. „Od 1766 roku w Europie Środkowej nie było trzyletniej suszy o takiej skali”. W 2022 roku tendencja ta będzie kontynuowana w wielu regionach.

Według danych Centrum Badań nad Środowiskiem im. Helmholtza w Lipsku, duża część Niemiec doświadczyła suszy w sezonie wegetacyjnym już szósty z rzędu. Wpływa to nie tylko na rolnictwo, zwierzęta i rośliny, ale także na transport krajowy, a tym samym na przemysłowe łańcuchy dostaw. Niski poziom wody oznacza również, że elektrownie musiały zmniejszyć swoją moc ze względu na brak wody chłodzącej.

Każda dziesiąta stopnia ma znaczenie

Autorzy uważają, że cel Porozumienia Klimatycznego z Paryża, jakim jest ograniczenie globalnego ocieplenia do nie więcej niż 1,5 stopnia, jeśli to możliwe, ale z pewnością znacznie poniżej 2 stopni, jest trudny do osiągnięcia. Napisali, że zgodnie z obecnymi wytycznymi politycznymi do końca stulecia nadal nastąpi wzrost o około 3 stopnie. Jeśli wszystkie poprzednie obietnice zostaną dotrzymane, możliwe będą co najwyżej dwa stopnie.

Zaznaczają jednak na końcu artykułu, że możliwe są znaczne redukcje emisji i że liczy się każda dziesiąta stopnia Celsjusza. Na przykład fala sztormowa, która statystycznie zdarza się co pięćset lat na wybrzeżu Morza Północnego w pobliżu Cuxhaven, występowałaby raz na sto lat przy temperaturze 1,5 stopnia i co 33 lata przy wzroście temperatury o dwa stopnie.