Gran Torino (2008) Clinta Eastwooda to thriller o tajemnicy spowiedzi. Walt Kowalski udaremnia zabójstwo bezbronnego wroga podczas wojny koreańskiej. Nigdy nie mówił o tej winie. Odsunął się od Kościoła. Gardzi młodym księdzem o dziecięcej twarzy. Ale ojciec Janowicz to przebiegły staruszek.

Główny bohater Walt Kowalski: katolik, ale niewierny

Film otwiera pogrzeb Doroty Kowalskiej: katoliczki polskiego pochodzenia, która na łożu śmierci złożyła ostatnią prośbę. Przekazuje to ksiądz: „Dorota wyraźnie oświadczyła, że ​​chce iść do spowiedzi!” Kowalski dźwiga swoje poczucie winy przez ponad pół wieku.

Pogrzeb rzuca światło na rozpaczliwe relacje rodzinne. Synowie Kowalskiego jęczą, a wnuki się nudzą albo bawią iPhone’ami. O śmierci ksiądz Janowicz mówi: „Często jest to słodko-gorzkie wydarzenie dla nas katolików. Gorzkie w bólu, słodkie w zbawieniu”. Słodka jest śmierć „dla tych z nas, którzy wiedzą, że zostaniemy wykupieni”. Wdowiec ma tylko pogardę dla tych słów – podobnie jak jego chciwi synowie, którzy domagają się domu swoich rodziców na następnej uroczystości rodzinnej. Wnuczka chce nawet przejąć stary samochód swojego dziadka, Forda Gran Torino, od którego pochodzi tytuł filmu.

Ten samochód to symbol nieudanej zuchwałości, która w końcu da spokój Waltowi Kowalskiemu. Obok mieszka rodzina z Azji Południowo-Wschodniej. Yong Thao wpada w szpony gangu. Aby udowodnić swoją męskość, ma obrabować Gran Torino. To się całkowicie nie udaje i Thao znajduje się w rozterce: gang nie chce go wypuścić ze swoich szponów, a rodzina żąda z kolei pokuty za rabunek.

Jak Knight George znikąd

Clint Eastwood lubi doprowadzać swoich bohaterów do rozpaczliwych sytuacji, aby przygotować scenę dla swoich mściwych Aniołów: w późnym westernie „Pale Rider” (1985) są to poszukiwacze złota nękani przez brutalnego właściciela kopalni i jego złych sługusów. Symbolem ich brutalnej postawy jest zastrzelenie psa. Kowalski ma też serce do psów. Młoda Megan prosi Boga o cud na pogrzebie jej psa. Jest to zapewnione przez pojawienie się apokaliptycznego jeźdźca na bladym koniu (Apokalipsa 6:8). Johnny Cash również śpiewa o nim na swojej najnowszej płycie „The man come around”.

Ksiądz pojawia się znikąd jako dżokej George, oddaje sprawiedliwość źrebięciu i ponownie znika. Podczas sceny mycia Megan widzi nagiego księdza z symbolem pięciu stygmatów na sobie. Człowiek, który nie może się wyspowiadać, staje się także postacią naśladującą Chrystusa: podobnie jak św. Jerzy staje się nauczycielem apologetyki. Thao musi nauczyć się, jak sprawdzić się w starciu ze smokiem z klanu. Jednak jego opór tylko zwiększa zło gangu, a siostra Thao Su zostaje zgwałcona. Ta eskalacja prowadzi ofiary do absolutnej bezradności wobec zła, którą można przezwyciężyć jedynie poprzez interwencję z zewnątrz.

Nie zemsta, ale twoje poświęcenie ma znaczenie

Walt Kowalski podąża inną drogą z księdzem i anonimowym kowbojem w Pale Rider. Postanowił poświęcić swoje życie dla Thao. Pojawiający się przed domem klanu nieuzbrojony mężczyzna prowokuje gang. Kowalski ginie w gradzie kul. Z rozpostartymi ramionami leży na ziemi jak ukrzyżowany. Przyjeżdża policja i aresztuje demony. Wskrzeszona do nowego życia, Thao jedzie na wolność z Grand Torino i labradorem Kowalskiego, Daisy, na siedzeniu pasażera. Kowalski upozorował własną ofiarną śmierć. Nowy garnitur, strzyżenie i strzyżenie u fryzjera z symbolem anioła stróża między lustrami a potem ostatnie spotkanie z księdzem Janowiczem: „Przyszedłem się wyspowiadać!” Starożytny koreański wojownik przyznaje się do drobiazgów.

Rzeczywistość pozostaje niewypowiedziana w sekcie. Po otrzymaniu przebaczenia Kowalski wyznał wszystko swojemu adoptowanemu synowi Thao. Ale kapłan zrozumiał tajemnicę tego życia bez słów. Jego próba ochrony Kowalskiego przed konfrontacją z klanem kończy się niepowodzeniem. Na świecie jest zło, które można przezwyciężyć tylko poprzez poświęcenie. Spotykając Thao, Kowalski na nowo odkrył swoją wiarę katolicką i spełnił życzenie zmarłej żony.

Apokalipsa przedstawia Matkę Bożą pokonującą smoka. Stojąc przed domem swoich morderców, Kowalski modli się: „Witaj, Mario, łaski pełna…” Ave Maria to jego ostatnie słowo na ziemi i jednocześnie pierwsze po wejściu do nieba.
Po odczytaniu testamentu ponownie pojawiają się dzieci i wnuki bohatera. I znowu ich oczy są wypełnione chciwością i pożądliwością, a potem przerażeniem, gdy słyszą: „Wychodzę z domu do kościoła, bo Dorocie by się to spodobało!”

Clint Eastwood Wyobrażanie sobie niewidzialnego

Gran Torino to film o wierze, miłości i nadziei. Ale przede wszystkim o miłości, która wybawia od śmierci i zadośćuczyni za wszelkie winy. Martwi są czasem bardziej obecni niż żywi. W ten sposób Dorothy jest u boku męża w każdej minucie filmu, mimo że jej wizerunek nigdy nie został pokazany. Ale kiedy Kowalski modli się tuż przed śmiercią, ponownie spotyka się z żoną. Jego śmierć gradem kul otwiera po jej stronie drzwi do życia wiecznego.
Clint Eastwood jest mistrzem w wyobrażaniu sobie tego, co niewidoczne. Jak wszystkie filmy wartościowe, „Gran Torino” można rozumieć na kilku poziomach: z pozoru film opowiada o miłości do zabytkowych samochodów, wojnach gangów, zespole stresu pourazowego i losie azjatyckich imigrantów w Stanach Zjednoczonych. Zalecenia maturalne dotyczące nauczania języka angielskiego są na tym powierzchownym poziomie. Tutaj „Gran Torino” symbolizuje „niejednoznaczność przynależności”. Słownik odciąża uczniów od szukania terminów w języku obcym w słowniku. Nie ma wzmianki o spowiedzi, modlitwie i ofierze. Niemieccy planiści oświatowi stoją jak analfabeta przeciwko chrześcijańskiemu dziedzictwu.