Po klęskach żywiołowych ludzie często zbliżają się do siebie, aby sobie pomóc. Naukowcy odkryli podobne zachowanie u rezusów na Monkey Island w pobliżu Puerto Rico.

Autorytarny – tak opisuje się zachowanie rezusów (Macaca mulatta) wobec siebie. Istnieje ścisła hierarchia i niewielka tolerancja dla małp człekokształtnych niższej rangi, nawet jeśli żyją w tej samej grupie. Często objawia się to klapsami, ukąszeniami, wyrywaniem futra lub ciągnięciem ogona.

Tylko zwierzęta dominujące mają dostęp do zasobów, takich jak żywność i woda. Jeśli mężczyzna nie ma ochoty na tropikalny romantyczny związek, może czuć się nękany i raniony przez wysoką rangą kobietę.

Tornado oferuje badaczom niezwykły widok

W 2017 r. badacze ze Stanów Zjednoczonych przez pięć lat monitorowali rezusy na Cayo Santiago – znanej również jako Małpia Wyspa – niezamieszkanej przez ludzi wyspie u wybrzeży Portoryko. Następnie uderzył huragan Maria. W samym Portoryko zginęło 3000 osób, co oznacza, że ​​była to jedna z najgorszych klęsk żywiołowych w Stanach Zjednoczonych.

Dla badaczy była to również ciekawa okazja do zbadania, jak rezusy radzą sobie ze skutkami takiej burzy. W rzeczywistości przewidzieli, że agresywne zachowanie będzie się nasilać tylko wtedy, gdy po burzy zabraknie zasobów.

Małpy stały się dla siebie milsze – aby przetrwać

Jednak makaki zaskoczyły badaczy: stały się bardziej społeczne i tolerancyjne w stosunku do innych. Przede wszystkim byli bardziej tolerancyjni, jeśli w pobliżu znajdowała się inna małpa i przegoniliby ją przed burzą.

Naukowcy początkowo nie wiedzieli, dlaczego tak się dzieje, ale było to niewątpliwie ważne dla przetrwania. Ponieważ każde miejsce zajmowane przez małpę zwiększa jej szansę na przeżycie.

Małpy zyskały więcej przyjaciół

Z reguły rezusy mają wielu partnerów bliskości, jak nazywają je badacze, takich jak partnerzy z sąsiedztwa lub „siedzący przyjaciele”: inne małpy z grupy, które tolerują ich obecność w pobliżu. Gdyby ktoś inny usiadł obok nich, albo przegoniłyby małpę, albo same zostałyby przepędzone.

Po huraganie wzrosła liczba siedzących przyjaciół – szczególnie wśród niektórych z wcześniej nielicznych małp człekokształtnych – a wraz z nią prawdopodobieństwo przeżycia. Jeśli po huraganie małpa miała około 13 przyjaciół, prawdopodobieństwo jej śmierci było o 40% mniejsze.

Efekt długoterminowy

Z dużej ilości danych, które badacze zebrali już przed huraganem, udało im się wywnioskować, że przed huraganem efekt ten nie występował. Posiadanie większej liczby przyjaciół nie było specjalną zaletą. Musiało to więc mieć związek z klęską żywiołową.

Naukowcy wykluczyli bezpośrednią reakcję na huragan, na przykład gromadzenie się małp po zniszczeniu ich siedliska, aby zapewnić grupie przetrwanie. Bo nawet pięć lat później Zostań Było już po wszystkim, a rezusy nadal były dla siebie miłe.

Małpy dzielą chłodny cień

Jak się okazało, rozwiązaniem zagadki był cień. Słońce na Cayo Santiago regularnie wznosi się do ponad 40 stopni Celsjusza. Jeśli spędzają zbyt dużo czasu na słońcu, rezusy umierają w wyniku szoku cieplnego.

Huragan Maria zniszczył dużą część drzew na wyspie, a tym samym dużą część zacienionego obszaru. Po burzy małpy musiały trzymać się blisko siebie, aby przetrwać intensywne popołudniowe upały.

Ale zmiana w zachowaniu nie ograniczała się tylko do rodzaju rozejmu, aby uciec przed upałem. Nawet w chłodne poranki, kiedy rezusy spędzają znacznie mniej czasu w cieniu, średnio tolerują więcej innych małp w swoim otoczeniu.

Makaki na wyspie

Naukowcy uważają, że przynajmniej w przypadku grup zamieszkujących Cayo Santiago zwiększenie tolerancji wydaje się lepszą taktyką niż polowanie na innych przedstawicieli gatunku i zagarnianie dla siebie cienia.

Może to być również spowodowane tym, że żyją na bardzo ograniczonej przestrzeni. Na kontynencie małpy miałyby możliwość rozproszenia się na większym obszarze, aby uzyskać dostęp do wcześniej nieużywanych zacienionych obszarów.

Nie jest jasne, jak stabilne będzie nowe zachowanie

Ponieważ jednak zachowanie wobec innych może zmienić się tak szybko, istnieje coś jeszcze, co może sprawić, że małpy ponownie staną się bardziej agresywne. Na przykład, jeśli choroba się rozprzestrzeni, małpom, które trzymają się z daleka od innych lub je przeganiają, może być lepiej.

Tak czy inaczej, to badanie pokazuje, jak elastyczne jest zachowanie naczelnych, aby dostosować się do szerokiego zakresu warunków. W szybko zmieniającym się środowisku może to być ogromna zaleta.