Lena idzie na imprezę, na którą nie chce iść, żeby mieć pewność, że następnym razem zostanie zaproszona. W ten sposób unikniesz wykluczenia.

Holger pożycza pieniądze sąsiadowi, o którym wiadomo, że zwraca pieniądze dopiero po wielokrotnych prośbach. Właściwie to nie chce. Chce jednak uniknąć wywierania presji na relacje sąsiedzkie – w końcu mieszkacie obok siebie.

Sabine wspiera swoich współpracowników radą i wsparciem i jest uważana za „dobrą duszę zespołu”. Znajduje czas dla innych nawet wtedy, gdy ma tak dużo zajęć, że swoje zadania może wywiązać się jedynie pracując w godzinach nadliczbowych. Swoim zachowaniem unika opinii kolegów, że nie jest kolegialna.

Lena, Holger i Sabine nazywane są „zadowalającymi ludzi”. Psycholog Ulrike Bosman podaje to jako przykład w swojej książce (
Zadowalanie ludzi: Wyjdź z pułapki konformizmu i pozbądź się wyrzutów sumienia ). „Ludzie, którzy chcą się podobać, zawsze przedkładają dobro innych nad własne interesy” – wyjaśniła w internetowym wywiadzie dla FOCUS. „I podejmują decyzje na podstawie tego, czy sprawią przyjemność innym, czy nie. Jej cel jest bardzo jasny: «nie zawieść nikogo, nie urazić ani nie obciążać nikogo» lub, mówiąc pozytywnie, «dopilnować, aby wszyscy byli zawsze szczęśliwi».

reklama

Przyjaźni czy naprawdę zabawni ludzie? to jest różnica

Chęć sprawiania przyjemności innym, bycia pomocnym i przyjacielskim – początkowo wydaje się pozytywną cechą osobowości. Ale: „To wyolbrzymianie pożądanych cech i zachowań nie tylko na dłuższą metę powoduje niezadowolenie z siebie i świata, ale może też wywołać chorobę” – ostrzega psycholog. „Bycie pomocnym jest wspaniałe, ale ciągłe przekraczanie swoich granic z powodu poświęcenia dla innych nie jest wspaniałe”.

Dynamika jest również inna, ponieważ ludzie, którzy podobają się ludziom, „nie są wolni w swoich decyzjach”. Nadal działają pomocnie, nawet jeśli tak naprawdę nie mają na to ochoty, mówi Bosman. „Działają, ponieważ w głębi serca chcą uniknąć pewnych uczuć, a mianowicie strachu, wstydu i odrzucenia”.

Osoby, które podobają się ludziom, wykazują pewne tendencje behawioralne

Psycholog wyjaśnia, że ​​sprawianie ludziom przyjemności może objawiać się zupełnie innymi zachowaniami. W swojej praktyce zaobserwowała cztery główne trendy behawioralne. Konkretnie jest to:

• Nadmierne przetwarzanie Mów i rób tylko to, czego myślisz, że inni od ciebie oczekują i powstrzymuj się od wszystkiego innego
• Nadmierna rekompensata Dążenie do perfekcji i wolności od wad
• samopoświęcenie Oddawaj wszystko innym, dbaj o nich i o ich interesy i nigdy nie mów nie
• Dokładność : Brak poczucia wyjątkowych celów, pragnień, zainteresowań i/lub opinii, które różnią się od poglądów innych osób lub niechęć do uznania konfliktów

Kiedy zadowalanie ludzi staje się problemem i może wywołać chorobę

Na małą skalę odpowiednie tendencje behawioralne nie stanowią problemu. Według eksperta nabiera to kluczowego znaczenia, gdy dane zachowanie będzie miało negatywny wpływ, w wyniku czego Ty i Twoje relacje będziecie cierpieć w przyszłości.

Ludzie, którzy sprawiają przyjemność, mogą sprawić, że poczujesz się chory. „Ponieważ stale przekraczają swoje granice, często nie ma czasu na relaks” – mówi ekspert. W efekcie pojawiają się objawy stresu — „Jestem wyczerpany, źle sypiam, nie mogę się skoncentrować, może boli mnie brzuch i bije mi serce” – mówi Bosman.

Ponadto cierpi na tym samoocena. „Właściwie z biegiem czasu staje się coraz bardziej kruchy, z jednej strony dlatego, że osoby, które podobają się ludziom, w dużym stopniu uzależniają swoją samoocenę od źródeł zewnętrznych, a z drugiej strony, ponieważ zauważają, że stale działają wbrew własnym potrzebom. Ryzyko rozwoju chorób psychicznych, takich jak depresja czy zaburzenia lękowe. Lęk.

Jako trzeci punkt Bosman wymienia trudności w związkach. Boseman opisuje jeden przypadek ze swojej pracy: „Zapytał ją, czy może wyjść wieczorem z przyjaciółmi, a ona zaopiekować się dziećmi. Odpowiedziała: „Nie ma żadnego problemu”. Ale faktycznie znalazł to. głupia i chciała, żeby sam się z tego przyznał. Przez cały tydzień tam była.” Zawsze podświadome oskarżenia: „Chciałem odpocząć, ale musiałem zająć się dziećmi” lub „Naprawdę chciałem zaplanować wakacje, ale cię nie było” itp.

Oprócz tego podstawowego oskarżenia faktycznie może dojść do wrzasku. „Zbyt często Twoje własne potrzeby i opinie są odsuwane na bok lub pochłaniane, tak że ludzie, którzy chcą zadowolić ludzi, mogą w pewnym momencie wybuchnąć jak wulkan” – mówi Bosman. Może to dotyczyć związku, rodziny lub pracy. „Zawsze mnie wykorzystywano, nikt się o mnie nie troszczył” – oto rzeczy, które nagle wychodzą na powierzchnię. Często ku wielkiemu zdziwieniu drugiej osoby.

Dlaczego ludzie stają się ludźmi szczęśliwymi?

Według eksperta Bosmana trzeba tu rozdzielić dwa obszary: komponent społeczny i doświadczenia indywidualne. Kobiety częściej zadowalają ludzi niż mężczyźni. Z prostego powodu: od najmłodszych lat wychowywane są na grzeczne, pomocne i przyjazne osoby. „To w zasadzie wylęgarnia ludzi wynajmujących” – mówi Boseman.

Według psycholog istnieją także inne megatrendy: nasz świat jest dość oszczędny i zawsze jest więcej do zrobienia we wszystkich obszarach życia – mówi. Samooptymalizuj słowa kluczowe. „Pokusa zaniedbywania siebie, typowa dla osób, które podobają się ludziom, jest wyraźna: ci, którzy myślą o sobie mniej niż o innych, uszczęśliwiają więcej ludzi”. Ci, którzy odłożą na bok swoje potrzeby, będą mogli wykonać więcej zadań. „Żyjemy w kulturze oceniania. Lubimy, śledzimy, złe komentarze – opinia czy ocena z zewnątrz jest silniejsza niż kiedykolwiek, podobnie jak strach przed wstydem czy dewaluacją.

Jaką rolę odgrywa dzieciństwo?

Z indywidualnego punktu widzenia dzieciństwo odgrywa dużą rolę. Psycholog zauważa, szczególnie we wczesnym dzieciństwie, dwa aspekty sprzyjające rozwojowi osób, które podobają się ludziom: wstyd i rodzicielstwo.

Czy jako dziecko czułem się zawstydzony, jeśli pokazałem się takim, jakim naprawdę byłem, jeśli pokazałem się takim, jakim byłem? Może to być dziecko, które rozpłakało się po utracie pluszaka. Albo tę, która ćwiczy na kanapie, bo żyje, wyjaśnia Boseman. „Jeśli opiekunowie, na przykład rodzice czy dziadkowie, zdewaluują to, jeśli wykażą, że to całkowicie błędne podejście, że to nie działa w ten sposób, lub że nie jesteś wystarczająco mądry, aby to zrobić, wówczas pojawi się poczucie wstydu Aby uniknąć tego nieprzyjemnego uczucia: „Osoby, które podobają się ludziom, zachowują się w bardzo konformistyczny sposób. Zatem kryje się za tym strach przed wstydem”.

Po drugie: „To, co my, psychologowie, nazywamy rodzicielstwem, to odwrócenie ról między rodzicem a dzieckiem”. Na przykład: Dochodzi do kłótni między matką a ojcem, a dziecko interweniuje jako mediator – niezależnie od tego, czy zadaje to pytanie świadomie („Powiedz mamie, że…”), czy po prostu dlatego, że dziecko ma na to ochotę.

Przykład z praktyki Bosmana: „Kiedy rodzice się rozstali, matka często mówiła do syna: «Jesteś moim dużym chłopcem i potrzebuję Cię teraz». «To jest odpowiedzialność – jesteś odpowiedzialny za uczucia innych ludzi – aby dziecko nie mogę sobie poradzić” – mówi ekspert. „I to oczywiście zwiększa moją intensywność – zawsze skupiam się na innych i pytam: czego oni teraz potrzebują?”

„Ważne jest to, że bardzo niewielu rodziców robi to celowo” – twierdzi Bosman. Głównym powodem jest to, że sami nie nauczyli się radzić sobie z kryzysami emocjonalnymi. „Na szczęście to się trochę zmienia.”

W ten sposób miłośnicy przyjemności wydostają się z pułapki harmonii

Ale co pomaga i jak osoby zadowalające ludzi wydostają się z pułapki harmonii? Ekspert nie wierzy w sztywne dogmaty typu „muszę się oddzielić i najpierw spojrzeć na siebie” czy „naucz się zawsze mówić nie”. Mówi, że będą to po prostu nowe, obowiązkowe gorsety. Co więcej, jest to niezgodne z naturą wielu ludzi, która lubi podobać się ludziom. „Są to często współczujący ludzie, którzy uwielbiają troszczyć się o innych, a także pracują jako wolontariusze. Posiadają wspaniałe cechy, które mają ogromne znaczenie dla naszego społeczeństwa – szczególnie w dzisiejszym świecie. „

Dlatego jego głównym zadaniem jest znalezienie sposobu na rozwiązanie tego problemu (patrz trend behawioralny powyżej). „Chodzi o zadowolenie ludzi, którzy są w kontakcie ze sobą, swoimi cechami, pragnieniami i potrzebami”.

Jak to dokładnie działa? Psycholog ma 3 wskazówki

Ale jak właściwie to zrobić? Boseman wielokrotnie włącza ćwiczenia i techniki do swojej książki. Na przykład:

• Krótkie odprawy, aby wyjść z codzienności na autopilocie: „Ustaw trzy budziki na zupełnie dziwne godziny – na przykład 8:16, 13:08, 17:35. A kiedy włączy się alarm, zadaj sobie pytanie: Jak się teraz czuję? Czego będę teraz potrzebować? To trzy minut dziennie na słuchanie siebie.”
• Dni „nie, proszę”: „Wybierz jeden dzień w tygodniu jako dzień, w którym mówisz „nie, proszę”. Celem tego dnia jest podejmowanie świadomych decyzji. W jak największej liczbie sytuacji staraj się nie zadowalać siebie, ale raczej uwzględnij swoje potrzeby, uczucia i opinie konto.
• Drobne wyzwania: „Pokaż się – wystarczy nawet coś małego! Na przykład kolorowe paznokcie lub rzucające się w oczy ubranie. „Po prostu wyróżnij się, zamiast się dostosowywać.” Mikrowyzwanie polega na przykład na tym, aby zdecydować się na wyrażenie własnej opinii lub z szacunkiem nie zgodzić się z następne spotkanie.

„Ale tak naprawdę nie potrzeba żadnych skomplikowanych metod” – mówi psycholog. „Po prostu wykorzystaj codzienność do ćwiczeń, a jeśli nie zadziała od razu, następnym razem. Zatrzymaj się na chwilę przed podjęciem decyzji i pomyśl: Czego chcę? Czy naprawdę mnie to obchodzi? A jeśli tak, to też jest w porządku. Po prostu najpierw wysłuchaj, zanim odpowiesz.”

„Ludzie, którzy zadowalają ludzi, mają wielką moc”.

Podkreśla, że ​​to dla niej ważne: „Celem nie jest stawianie sztywnych granic i popadanie w egoizm”. „To wyraz miłości i dobrej woli, aby pamiętać o innych. I to jest siła, a nie słabość. Ale jest różnica między tym, czy robię to, bo chcę być usatysfakcjonowany i boję się konsekwencji, czy też” W tym momencie czuję to naprawdę i decyduję swobodnie.