FC Barcelona i Liga Europy wydają się do siebie nie pasować. Po porażce w zeszłym sezonie jako faworyt w ćwierćfinale z kolejnymi sensacyjnymi zwycięzcami Eintrachtem Frankfurt, Katalończycy zakończyli już rundę środkową w tym sezonie.

Hiszpański zawodnik wagi ciężkiej, któremu drugi rok z rzędu nie udało się awansować z fazy grupowej Ligi Mistrzów i przez to musiał rywalizować w konkursie „pocieszenia”, tym razem w ich miejsce wystawił Manchester United.

Supergwiazda Robert Lewandowski wyprowadził gości z rzutu karnego (18 minut), ale po przerwie gospodarze zaprezentowali więcej pomysłów. Również dlatego, że trener Erik ten Hag pokazał złoty akcent.

To Anthony, który wszedł do przerwy, podjął decyzję ładnym niskim strzałem (73. miejsce) po tym, jak jego rodak Fred zdobył 1-1 (47. miejsce).

Wyróżniały się trzy rzeczy.

1.) Lucky Leo na stacji nurkowej

Fakt, że FC Barcelona znów żyje według własnych standardów, przynajmniej na poziomie krajowym, dominuje w La Liga po 22 dniach meczowych z ośmiopunktową przewagą nad odwiecznym rywalem Realem Madryt i jest w półfinale pucharu, jest także dzięki celności Roberta Lewandowskiego.

Polak, który latem przeniósł się z Bayernu Monachium do stolicy Morza Śródziemnego po długim okienku transferowym, strzelił do tej pory 25 bramek w 30 meczach. Jednym z nich jest czwartkowy wieczór w Manchesterze. 34-latek potrzebował jednak stosunkowo dużej dozy szczęścia przy rzucie karnym.

Strzał fajnego wykonawcy rzutów karnych trafił do siatki po dwóch odbiciach. Pierwszy bramkarz United, David De Gea, dostał piłkę, a następnie piłka trafiła w słupek. Jednak: misja wykonana, napęd osiągnięty, dobra pozycja startowa stworzona.

Stało się to jednak na chwałę Lewandowskiego. Po głupim rzucie karnym Lucky Lewy udał się na stanowisko nurkowe i ledwo wszedł do gry. Środkowy napastnik w ciągu 90 minut zdobył zaledwie 38 piłek, a jego jedynym golem w Theatre of Dreams był rzut karny. Ponadto duet obrońcy Manchesteru, w skład którego wchodzą Lisandro Martinez i Raphael Varane, wielokrotnie zmuszał Lewandowskiego do utraty posiadania piłki.

Chaffee był ostatnio chwalony za swoje nowe podejście do zielonej koniczyny. „Lewandowski jest przyzwyczajony do zdobywania tytułów przez Bayern” – powiedział były strateg pomocnika. „Wniósł do nas zwycięską mentalność, która charakteryzuje mistrzów”. Blaugrana musi teraz potwierdzić tytuł pomimo mentalności Lewy’ego.

2.) Poważny klaun

Nie, Anthony właściwie nie miał łatwo na wyspie od czasu przeprowadzki z Ajaksu Amsterdam. W ojczyźnie piłki nożnej, gdzie na boisku panuje więcej przemocy niż gdziekolwiek indziej, często widać ograniczenia tak utalentowanego i znanego technika jak on sam.

Fan piłki nożnej może nadal doceniać pokazy techniczne, ale jeśli mistyfikacja zamieni się w występ cyrkowy, czekają kłopoty. W październiku dał jasno do zrozumienia, że ​​Anthony ma swój własny pogląd na sztukę futbolu. W rewanżowym meczu z Szeryfem Tyraspolem Brazylijczyk dwukrotnie przetaczał piłkę pod nogami, nie zyskując nawet najmniejszej przestrzeni. Potem zagrał podanie do niczego.

Scholes dostrzegł wielkie umiejętności Anthony’ego w czwartek wieczorem. 22-latek zatrzymał się dla zupełnie bladego Wouta Weghorsta, zdjął maskę klauna i zachowywał się jak poważny kierowca. Dzięki swojemu tempu Anthony wielokrotnie psuł prawą stronę, regularnie powodując problemy w obronie Barcelony, nawet bez zbyt wielu dzwonków i gwizdków.

W końcu to on strzelił gospodarzom w następnej rundzie. Technicznie wymagający, ale bez fanaberii, Anthony pchnął płasko z około 17 metrów, aby było 2:1.

3.) Beton Barcelony się kruszy

Marc-Andre ter Stegen ma w tym sezonie zaskakująco dobre wyniki. W 22 meczach ligowych były Mönchengladbacher zachował 17 czystych kont. To wyczyn, którego nie udało mu się osiągnąć na arenie międzynarodowej, nigdy nie zachowując czystego konta w Lidze Mistrzów czy Lidze Europy.

Ter Stegen również dwukrotnie musiał położyć rękę za sobą w Manchesterze. Obrona Barcelony nie wyglądała zbyt pewnie, zwłaszcza w drugiej połowie. Pomiędzy różnymi strunami zwykle było dużo miejsca, z którego Anglicy korzystali z wdzięcznością i nieustannie zmieniali pozycje.

United szczególnie skorzystało na porażce Barcelony. Wieloletni faworyt Badri, który zwykle wyznacza tempo i strukturę, był nieobecny z powodu kontuzji mięśnia. Chociaż rezerwowy Frank Kessie dawał z siebie wszystko obok Frenkiego de Jonga i Sergio Busquetsa, nieobecność Pedriego dużo ważyła. Nie tylko z tyłu, ale także z przodu.