Po polskiej stronie przejścia granicznego na Ukrainę pod Korczową jest prawie przerażająco cicho. Setki tysięcy uchodźców, którzy rzekomo są w drodze na zachód, prawie tu nie ma.

Na ulicach jest tylko kilka ukraińskich tablic rejestracyjnych. Wojna w sąsiednim kraju, gdzie około 620 kilometrów dalej wojska rosyjskie najeżdżają i bombardują stolicę Kijów, jest stąd niewyobrażalna.

Ukraina: od 20 do 30 km korków

Parking przy granicy jest dobrze zaopatrzony, ale ludzi można zobaczyć tylko sporadycznie. Widoczność w kierunku ukraińskiego przejścia granicznego jest blokowana przez pojazdy straży granicznej. Samochody prawie nie przejeżdżają, więc droga jest w większości wypełniona kierunkowskazami od strony polskiej.

Poszkodowani natomiast malują zupełnie inny obraz: krewni oczekujący po polskiej stronie z połączeniami w rozdartym wojną kraju zgłaszają korki na 20-30 km. Szacunki te potwierdzają dane w czasie rzeczywistym z serwisów mapowych. Ale ten ruch z kierunku Ukrainy do tej pory nie dotarł.

Samochody przekraczają granicę tylko w dłuższych odstępach, a piesi sporadycznie przyjeżdżają z kraju, w którym dzień wcześniej rozpoczęła się eskalacja wojny rosyjskiej na Ukrainie.

Nagle rozległo się pukanie w szybę samochodu reportera

W niewielkiej odległości od punktu granicznego na poboczu reporter zapukał w szybę samochodu, gdy szukali kontaktów. Zmęczony, ale z uśmiechem Jens przedstawiał się później, wskazując na numer rejestracyjny korespondentów znad Jeziora Bodeńskiego – właśnie ukończył ponad 1300 km jazdy z Jeziora Bodeńskiego w Bawarii.

Ponieważ straż graniczna nie jest entuzjastycznie nastawiona do miejsca rozmowy, rozmowa przenosi się na najbliższy parking hotelowy oddalony o około cztery i pół kilometra od Ukrainy i pięć minut jazdy od posterunku granicznego.

Czekam na przyjaciela żony z dzieciństwa

Janes zaczyna: „Nigdy nie wyobrażałem sobie, że mój rok będzie wyglądał tak”. Jens wciąż żył w czwartki; O wpół do piątej poszedł do pracy. Po kilku godzinach stało się jasne: tego samego wieczoru jedzie na granicę ukraińską.

„Szybko spakowałem kilka rzeczy, kupiłem artykuły spożywcze, wziąłem prysznic i pojechałem około 19:00” – mówi. W czasie rozmowy — około wpół do dziewiątej w piątek rano — właśnie przybył; W nocy był na prowizorycznym parkingu.

„Pakowałem jedzenie na trzy do czterech dni i własny śpiwór” – mówi. Wcale nie jest jasne, kiedy rodzina, którą chce tu przyjąć i zabrać ze sobą do Niemiec, może przekroczyć granicę.

Informacje docierają do tych, którzy czekają na parkingu oszczędnie lub poprzez pogłoski. Tu jest więcej samochodów z polskimi i niemieckimi tablicami rejestracyjnymi, obok nich dwa rzędy radiowozów. Jednak tutaj też nie ma śladu przeludnienia ani chaosu. Więc w powietrzu jest napięcie.

Janes również regularnie sprawdza swój telefon komórkowy i stara się nie zasnąć. O jego statusie uchodźcy informuje go żona Ukrainka, przyjaciółka z dzieciństwa, której rodzina nie mówi ani po niemiecku, ani po angielsku.

Jej mąż nie może wyjechać z Ukrainy

Pierwsza popołudniowa rozmowa z uchodźcą jest tak samo natychmiastowa jak kontakt z seksem. Po przejechaniu wzdłuż granicy na tyły przed wejściem do hotelu zbliża się młoda kobieta. Stoi tam z dużą torbą na ramię z literami i zamawia papierosa.

Szybko wyjaśnia, dlaczego chce palić, bo nigdy nie pali. Pochodzi z Kijowa i właśnie przyjechała do Korczowej. Trzyma papierosa w drżących palcach, gdy mówi łamaną angielszczyzną o wojnie w swojej ojczyźnie.

Łzy napływają jej do oczu, gdy mówi, że partner wysadził ją na granicy, a potem wrócił. Mężczyźni w wieku od 18 do 60 lat mają obecnie zakaz opuszczania kraju. W rozmowie z dziennikarzami zapytałem, czy w hotelu jest wifi. Z wdzięcznością przyjęła ofertę przenośnego hotspotu, zrobiła zdjęcie hotelu i wysłała je do swoich kontaktów, które czekają na jej wiadomość.

„Dziękuję, bardzo dziękuję” – mówi z ulgą, że zdjęcie dotarło do wszystkich. Potem odchodzisz na odpoczynek. Więc odrzuca zaproszenie na kawę. Podróż trwała dwanaście godzin, a kolejne dziesięć godzin czekała na granicy. Po odpoczynku mam nadzieję odwiedzić znajomych w Krakowie.