Banki centralne krajów wschodzących ogłoszą zmianę polityki pieniężnej w 2021 r. Pod koniec roku w tryb zacieśniania przeszły także czołowe banki centralne G7. Z drugiej strony, Europejski Bank Centralny (EBC) najpierw zakończy kupowanie obligacji, zanim stopa procentowa zostanie podniesiona po raz pierwszy. Przyjazne rynkowi podejście banków centralnych stwarza dobre warunki dla ryzykownych inwestycji.
Pomimo zagrożeń związanych z nowym wariantem koronawirusa Omikron, bank centralny Brazylii podniósł główną stopę procentową z 2 do 9,25 procent w 2021 r., koncentrując się na zwalczaniu dwucyfrowych stóp inflacji. Z kolei turecki Bank Centralny obniżył główną stopę procentową z 17 do 14 procent pomimo wysokiej inflacji. To dwa skrajne przykłady wśród władz monetarnych największych gospodarek świata. Bank centralny nad Bosforem jest odległym obszarem. W odpowiedzi na naciski polityczne prowadzi niekonwencjonalną politykę pieniężną zgodną ze standardami gospodarczymi i spowodowała bezprecedensowy kryzys walutowy.
Koniec porozumienia w sprawie polityki pieniężnej
Ale brazylijski Bank Centralny jest imponującym przykładem tego, co można opisać jako rok zmiany polityki pieniężnej w kierunku normalizacji. Podczas kryzysu koronowego banki centralne na całym świecie początkowo koncentrowały się na działaniach promujących stabilność i wzrost. Konsensus ten zakończył się w 2021 r. w wyniku silnego ożywienia gospodarczego i powrotu do normalnych warunków na rynkach finansowych. W wielu częściach świata banki centralne stopniowo zmniejszają swoje zachęty. W niektórych przypadkach już zaczęli podnosić kluczową stawkę. Obecnie polityka monetarna ma dwie prędkości.
Przede wszystkim mniejsze banki centralne rozpoczęły cykl podwyżek. Należały do nich niektóre władze monetarne w Europie Wschodniej. Pod koniec roku bank centralny Republiki Czeskiej, który jako pierwszy podniósł stopy procentowe w maju, utrzymał rygorystyczny poziom i podniósł swoją główną stopę o 100 punktów bazowych do 3,75 procent 22 grudnia. Na początku 2021 r. wskaźnik wynosił 0,25 proc. Polski bank centralny również kilkakrotnie przykręcał śrubę do stóp procentowych. W grudniu główny wskaźnik wyniósł 1,75% (styczeń 2021: 0,1%).
W czerwcu Węgierski Bank Centralny był pierwszym bankiem centralnym UE, który wziął udział w cyklu podwyżek stóp, a stopa bazowa wynosi teraz 2,4 procent (styczeń 2021: 0,60 procent). Pod koniec roku jeden z głównych banków centralnych Grupy Siedmiu głównych krajów poszedł w ich ślady, po raz pierwszy podnosząc stopy procentowe. 16 grudnia Bank of England (BoE) podniósł swoją główną stopę procentową o 15 punktów bazowych do 0,25 procent – chociaż napięta sytuacja pandemiczna w Wielkiej Brytanii i niektórych częściach świata niesie ze sobą ryzyko wzrostu. Bank Anglii uzasadnił podwyżkę stóp wysoką inflacją na wyspie – brytyjskie władze monetarne spodziewają się, że inflacja wzrośnie do sześciu procent w kwietniu 2022 r.
Rezerwa Federalna trzykrotnie podniesie stopy procentowe w 2022 r.
Najważniejszy bank centralny świata, Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych, przeszedł niedawno na obóz „jastrzębi”. Ryzyko inflacji nie jest już określane jako „przejściowe”, a sytuacja na rynku pracy znacznie się poprawiła. W ramach dostosowywania strategii polityki pieniężnej w sierpniu 2020 r. Fed znacząco rozszerzył swój mandat w odniesieniu do rynku pracy. Dąży do maksymalnego zatrudnienia i przy ocenie stopnia realizacji celu bierze pod uwagę cały szereg wskaźników. Nic dziwnego, że Powell pozostawił otwarte dokładnie, jakie warunki muszą być spełnione w diagnozie; Jednak stało się jasne, że Fed już dostrzega znaczny ruch na rynku pracy w tym kierunku.
Od stycznia 2022 r. Fed zwiększy tempo ograniczania: zmniejszy zakupy o 30 miliardów dolarów miesięcznie zamiast dotychczasowych 15 miliardów dolarów. Oznacza to, że zakupy obligacji netto zostaną zredukowane do zera do połowy marca 2022 r., a nie do połowy czerwca, jak przewidywał pierwotny plan redukcji. Zamiast 225 miliardów dolarów netto w amerykańskich obligacjach skarbowych i papierach wartościowych zabezpieczonych hipoteką (MBS), Fed kupi w przyszłym roku 90 miliardów dolarów netto w obligacjach. Oznacza to, że polityka pieniężna jest mniej korzystna, czyli wspiera wzrost. Ponadto Fed zajmie wcześniejszą pozycję, aby podnieść początkową stopę procentową.
Zakładamy teraz, że Fed zacznie stopniowo podnosić główną stopę procentową w czerwcu 2022 r. Na koniec 2022 r. zakładamy, że docelowy zakres stóp funduszy federalnych wyniesie od 0,75 do 1,00 procent. Zarówno komunikat FOMC, jak i komunikat z konferencji prasowej Powella interpretujemy jako jastrzębi. Ryzykowne aktywa nie zostały jednak całkowicie dotknięte przez Rezerwę Federalną. Najwyraźniej gracze rynkowi uważają, że gospodarka USA jest wystarczająco silna, aby poradzić sobie z trzema podwyżkami cen w ciągu następnego roku.
Polityka pieniężna – Fed i Europejski Bank Centralny zdejmują nogi z akceleratora
Nagrywanie przez Fed wkrótce się skończy
Przewiduj swoje miesięczne zakupy o wartości miliardów dolarów
Zmniejszenie zakupów przez Europejski Bank Centralny
Miesięczna zmiana bilansu Europejskiego Banku Centralnego w mld euro
Nie wszystkie banki centralne wycofują bodźce
Nadal istnieje szereg banków centralnych, które w dużej mierze utrzymują bodźce w zakresie polityki pieniężnej. Bank Japonii nadal jest bliski bardzo luźnej polityki pieniężnej. Szwajcarski Bank Narodowy również pozostawał do tej pory na ujemnym poziomie, ze stałą stopą -0,75%. Pod koniec listopada Szwecja nie znalazła powodu do zmiany stóp procentowych (wskazówka: zero procent) ze względu na rosnącą inflację.
Europejski Bank Centralny zamierza przyjąć podejście wielopoziomowe – najpierw zakończyć zakupy obligacji, a następnie być może po raz pierwszy podnieść stopy procentowe. Władze monetarne Frankfurtu zdejmują nogę z gazu, ale nie wchodzą w cykl podwyżek cen i zachowują elastyczność. Na posiedzeniu w połowie grudnia Europejski Bank Centralny ogłosił, zgodnie z oczekiwaniami, że program zakupów awaryjnych na wypadek pandemii PEPP wygaśnie z końcem marca. Całkowite zakupy obligacji netto (PEPP i „stary” APP) będą stopniowo spadać z około 85 mld euro miesięcznie (czwarty kwartał 2021 r.) do 20 mld euro (czwarty kwartał 2022 r.). Powodem wolniejszego tempa zakupów jest to, że oczekiwania inflacyjne są ponownie zakotwiczone na poziomie 2%, przeważają ryzyko zwyżkowe, a wysoka inflacja staje się coraz bardziej polityczną kwestią.
Jednocześnie Europejski Bank Centralny powstrzymywał się od lobbowania znacznie dłużej niż Rezerwa Federalna i inne banki centralne. Zakupy obligacji netto przez APP są kontynuowane bez daty wygaśnięcia. Prezes Europejskiego Banku Centralnego Christine Lagarde powtórzyła, że podwyżka stóp w przyszłym roku jest bardzo mało prawdopodobna. Wydaje się, że możliwa jest pierwsza podwyżka stóp w 2023 r., ale uważamy, że połowa 2024 r. jest bardziej prawdopodobna. W przeciwieństwie do Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii siła ustalania cen/płac jest słabsza, a średnioterminowe oczekiwania inflacyjne są bardziej przytłumione.
Ograniczenie stymulacji polityki pieniężnej jak dotąd nie spowodowało żadnych zakłóceń na rynkach kapitałowych. Główne banki centralne prawdopodobnie będą się dobrze zachowywać na rynku – a jeśli pandemia się pogorszy, ponownie wspomogą gospodarkę luzowaniem. Rynki mogą w przyszłości podlegać większym wahaniom niż wcześniej, ale cykl koniunkturalny musi być kontynuowany. Ogólnie rzecz biorąc, ryzykowne aktywa, takie jak akcje, powinny być nadal wspierane przez stały wzrost zysków, podczas gdy oczekuje się, że stopy zwrotu na rynkach obligacji rządowych w USA i strefie euro nieznacznie wzrosną.
Wyniki osiągnięte w przeszłości nie pozwalają na wyciągnięcie wniosków co do dalszego rozwoju funduszu inwestycyjnego lub papierów wartościowych. Wartość i zwrot z inwestycji w fundusze lub papiery wartościowe mogą spaść lub wzrosnąć. Inwestorzy mogą otrzymać mniej niż zainwestowany kapitał. Wahania kursów walut mogą wpływać na inwestycje. Prosimy o zapoznanie się z przepisami dotyczącymi reklamy i wyświetlania w InvFG 2011 §128 ff. Informacje na stronie www.e-fundresearch.com nie stanowią rekomendacji kupna, sprzedaży ani posiadania papierów wartościowych, funduszy lub innych aktywów. Informacje na e-fundresearch.com AG zostały starannie przygotowane. Jednak mogą być nieumyślnie fałszywe oświadczenia. W związku z tym nie można przejąć żadnej odpowiedzialności ani gwarancji za obiektywność, poprawność i kompletność udostępnionych informacji. To samo dotyczy wszystkich innych stron internetowych, do których odsyłają hiperłącza. E-fundresearch.com AG nie ponosi żadnej odpowiedzialności za bezpośrednie, konkretne lub inne szkody, które mogą powstać w związku z wyświetlanymi informacjami lub innymi dostępnymi informacjami. NewsCenter to specjalna forma reklamy, którą e-fundresearch.com AG może pobrać dla firm zarządzających aktywami. Prawa autorskie i wyłączna odpowiedzialność za treść spoczywa na firmie zarządzającej aktywami jako użytkowniku specjalnego formatu reklamy NewsCenter. Wszystkie powiadomienia Centrum wiadomości to komunikaty prasowe lub komunikaty marketingowe.
Atak na Ukrainę i zachodnie sankcje popychają rosyjskiego giganta energetycznego Gazprom w kryzys. Putinowi pozostało niewiele opcji.
MOSKWA – Złe wieści dla rosyjskiej gospodarki: ważne źródło dochodów zagrożone jest załamaniem. Dla Władimira Putina transakcje gazowe stanowią niezastąpione źródło pieniędzy pozwalające zwiększyć jego fundusze wojenne. Ale wojna na Ukrainie i zachodnie sankcje obcinają jej dochody: gigant energetyczny Gazprom po raz pierwszy od 1999 r. nie odnotował zysków i popada w głęboką czerwień – z niszczycielskimi konsekwencjami dla Moskwy.
Straty rosyjskiej gospodarki: Putinowski gigant energetyczny pogrąża się w miliardowych stratach
W drugim roku agresywnej wojny z Ukrainą rosyjski koncern energetyczny Gazprom odnotował stratę netto na poziomie ok. 629 mld rubli (równowartość 6,4 mld euro). Według doniesień rosyjskich mediów jest to pierwsza strata netto Gazpromu od 1999 roku. Masową recesję można wytłumaczyć spadkiem dostaw gazu do Europy.
W proteście przeciwko zachodnim sankcjom sama Moskwa w dużej mierze wstrzymała dostawy broni latem 2022 roku. W związku z tym Handelsblatt Wcześniej tylko jedna trzecia produkcji Gazpromu trafiała do Europy. Z tą kwotą grupa osiągnęła jednak dwie trzecie swoich zysków. Ponadto kraje europejskie odnoszą coraz większe sukcesy w znajdowaniu alternatywnych źródeł gazu. Według danych Unii Europejskiej udział Rosji w europejskim imporcie gazu spadł z 40 proc. w 2021 r. do 8 proc. w 2023 r. „Financial Times”.
Stagnacja w branży gazowej powoduje spadek przychodów rosyjskiej gospodarki
Eksperci uważają, że rosyjska gospodarka w dłuższej perspektywie nie będzie w stanie osiągnąć poziomu umów gazowych, jakie Putin zawarł przed wojną na Ukrainie. Tygodnik napisał, że Gazprom nie jest w stanie osiągać zysków Ekonomista. W 2021 roku Gazprom wyeksportował do krajów europejskich ponad 174 miliardy metrów sześciennych gazu ziemnego. Z obliczeń agencji prasowej wynika, że w 2023 roku dostawy gazu ziemnego przez Gazprom do Europy wyniosły zaledwie 28,3 mld metrów sześciennych. Reutera Oferta (stan na styczeń 2024). Zdaniem Andrieja Klebacha, głównego ekonomisty rosyjskiej państwowej instytucji kredytowej Wnieszekonobank (VEB), odbudowa utraconego wolumenu eksportu w ciągu najbliższych dziesięciu lat jest nierealistyczna.
Jeśli rosyjska gospodarka chce zrekompensować spadek eksportu gazu, słychać głośne głosy Ekonomista Opcje są dwie: masowa rozbudowa gazociągów lub zwiększony eksport LNG. Jednak szczególnie zwiększenie eksportu LNG byłoby bardzo ambitnym projektem.
LNG wg Odpowiedź– Magazyn polityczny ekran A teraz dla Kremla nie mniej ważne są pozostałe dochody z dostaw rurociągami. Eksperci szacują obecnie, że wolumen LNG transportowanego do i przez Europę wynosi około dwanaście miliardów euro rocznie. Putin chce nawet potroić wielkość biznesu w ciągu najbliższych kilku lat.
Putin musi zwiększyć eksport gazu z korzyścią dla rosyjskiej gospodarki – ale czy mu się to uda?
Trudno jednak powiedzieć, czy Putinowi uda się rozszerzyć swój biznes gazowy. Putinowski projekt LNG 2 utknął w martwym punkcie z powodu sankcji Noatek, największy rosyjski producent LNG, został zmuszony do tymczasowego wstrzymania produkcji w ramach swojego projektu Arctic LNG 2. Ponadto Pojawiają się żądania, m.in. ze strony ministra gospodarki Roberta Habecka (Zieloni), nałożenia sankcji na rosyjski LNG Podgłośń. Może to po raz kolejny znacząco ograniczyć biznes Putina w zakresie LNG.
Przyszłość rosyjskiej gospodarki rysuje się w ponurych barwach w związku z dalszym spadkiem eksportu gazu. W końcu Rosja jest jednym z największych eksporterów gazu na świecie. Nie ulega wątpliwości, że Putin jest ekonomicznie uzależniony od zysków z handlu rosyjskim gazem i skroplonym gazem ziemnym.
Frankfurt nad Odrą (dpa) – Od niedzielnego popołudnia protesty rolników w Polsce doprowadziły do poważnych zakłóceń w ruchu na przejściu granicznym na autostradzie A12 w pobliżu Frankfurtu nad Odrą. Rzecznik policji powiedział: „Od skrzyżowania Frankfurt (Oder) Mitte ruch tranzytowy zostanie przekierowany na drogę B112”. Autostradą nie można wjechać ani zjechać. Na razie natężenie ruchu na autostradzie jest pod kontrolą. Policja uważa, że zakłócenia mogą trwać kilka dni, aż do środy.
Operator polskiej autostrady A2 poinformował na swojej stronie internetowej, że odcinek od granicy niemiecko-polskiej do skrzyżowania z autostradą Świecko został zamknięty. Po stronie polskiej utworzono objazdy. Należy spodziewać się korków. Protest ma potrwać do środy do godziny 22:00. Blokada rozciąga się od węzła drogowego Świecko (Landesstraße 29) aż do granicy z Niemcami.
Trwające od tygodni protesty polskich rolników skierowane są przeciwko polityce rolnej UE, ale także przeciwko importowi tanich produktów rolnych z Ukrainy.
W miarę wycofywania się zachodnich firm z Rosji zacieśniają się stosunki gospodarcze między Rosją a Chinami. Instrukcja: Citroen C5 Aircross.
Moskwa – Chociaż fronty między Rosją a Zachodem stwardniały w wyniku wojny ukraińskiej, produkty europejskie są nadal obecne w Rosji. Jest to szczególnie widoczne w branży motoryzacyjnej. Na przykład Citroën C5 Aircross produkowany jest w Kałudze, na południowy zachód od Moskwy, chociaż europejski producent samochodów Stellantis wstrzymał produkcję w Rosji w 2022 roku ze względu na sankcje.
Pirackie kopie Citroena C5 produkowane są w Rosji
Rosyjska firma Automotive Technologies ogłosiła, że rozpoczęła produkcję tej serii modeli. Dostawę pojazdów zaplanowano na maj 2024 r. „27 marca w fabryce w Kałudze rozpoczęła się seryjna produkcja Citroëna C5 Aircross” – czytamy w komunikacie prasowym Automotive Technologies. Strona internetowa firmy jest chwilowo niedostępna.
Zgłoszono w lutym Reutera Po raz pierwszy dostępne są aż 42 zestawy Chiny Zostały sprowadzone do montażu Citroëna w dawnej fabryce Stellantis. Komponenty nie pochodzą jednak z Francji, ale z chińskiej grupy Dongfeng Motor Group.
W oświadczeniu Stellantis podał, że w grudniu 2023 r. podjął decyzję, że „stracił kontrolę nad swoimi jednostkami w Rosji”. Europejski producent samochodów posiadał 70% udziałów w fabryce, a pozostałe 30% należało do Mitsubishi. wysoki Silnik samochodu i sport Automotive Technologies przejęło obecnie fabrykę, w której nadal produkowane są samochody francuskiego producenta samochodów, a konkretnie C5 Aircross.
Sankcje nałożone na Rosję są przyczyną cierpień także europejskich przedsiębiorstw
Po eskalacji w lutym 2022 r. zachodnie firmy stopniowo wycofywały się z Rosji. Jednocześnie rozwinęły się stosunki gospodarcze Rosji z Chinami, w tym w sektorze motoryzacyjnym. Dane dotyczące handlu chińskiego za ubiegły rok pokazują, że eksport samochodów do Rosji był około siedmiokrotnie większy niż w 2022 r., co zwiększyło jego wartość o około 10 miliardów dolarów.
Stellantis kilka miesięcy temu ogłosił, że w wyniku zaprzestania produkcji w Rosji stracił 144 mln euro, w tym 87 mln euro w gotówce i jej ekwiwalentach. Jednak Wspólnocie Europejskiej udało się podnieść po tej porażce: w 2023 r. grupa osiągnęła zysk w wysokości 2,2 mld euro, po wcześniejszej stracie w wysokości 354 mln euro.
Chiny wspierają Putina komponentami do europejskich samochodów
Z danych celnych wynika, że Stellantis nie był zaangażowany w wydarzenia w Kałudze ani nie był o nich świadomy. Ale w jaki sposób komponenty potrzebne Rosji docierają do Chin? Tam firma samochodowa prowadzi spółkę joint venture z Dongfengiem, za pośrednictwem której modele Stellantis są produkowane i sprzedawane w Chińskiej Republice Ludowej.
Nie jest jasne, czy sprzęt zawiera części objęte zachodnimi sankcjami wobec Rosji Reutera Nie jasne. Ponieważ jednak komponenty pochodzą z Chin, odgrywa to rolę drugorzędną. Nawet oryginalne części od niemieckich producentów klasy premium aż do początku wojny trafiały do Federacji Rosyjskiej przez kraje trzecie. (BF)
