Helga mieszka oddzielnie od męża w domu, który dzielili od dwóch lat; Ich dorosła córka wyprowadziła się. Nie ma już żadnych zobowiązań. Monotonna codzienność, w której polska sprzątaczka spotyka się z przyjaciółmi, aby zagrać w karty i dołączyć do koncertu, sprawia jej kłopoty. Kiedy wieczorem próbujesz wyciągnąć pająka z sufitu i spadnie on z drabiny, utkniesz w wentylatorze. Sprzątaczka wypuszcza ją następnego ranka, ale zapowiada, że ​​w najbliższym czasie sprzątanie przejmie jej przyjaciel Ryszard.

Zbigniewa Zamachowskiego Taki znajomy naśladuje człowieka, który wiele wycierpiał przez życie, ale umie się bronić. Zbudował dom na polskiej wsi, ale nie ma dochodów. Jego żona zmarła. Zatrudnił się w Niemczech jako woźny, robotnik budowlany i człowiek wszystkiego. W przypadku Helgi bierze na siebie pranie, naprawy, a nawet rolę kochanka, początkowo z litości dla jedynej kruchej kobiety, z którą nie może się porozumieć, ponieważ słabo mówi po angielsku i nie mówi po niemiecku.

Zamożni obywatele i obcokrajowcy

Ryszard doskonale potrafi rozszyfrować jej mowę ciała, która nie zawsze jest życzliwa. Czasami w kierunku mężczyzny, który polega na jej pieniądzach, pełzają oznaki wyższości, chociaż to Helga grozi, że zniknie bez jego uwagi.

Nierówny związek wywołuje u niej niezadowolenie, zwłaszcza że koleżanka korzysta z usług Ryszarda i rozwija ukrytą zazdrość. Na garden party Ryszardowi grozi szczery zarzut, że nie nauczył się jeszcze niemieckiego. Pytanie zadają łamaną angielszczyzną zamożni obywatele, którzy właśnie zapragnęli wycieczki statkiem do Norwegii i uważają, że Polska nie jest odpowiednim miejscem na wakacje. Zamiast bronić swojego nowego partnera, Helga ze wstydu przyłącza się do rzekomego przyjacielskiego wykluczenia i szepcze mu jak pokojówka, nieuchronnie, by przestać głaskać psa gospodarzy ze względu na jej wrażliwość. Dopiero gdy kontakt Ryszarda po tej upokarzającej zdradzie zostaje zerwany i po wymuszonej z jej strony dyskusji ujawnia swoje uprzedzenia, Helga rozpoczyna proces samopoznania, w którym emocjonalnie oddziela się nie tylko od swojego zdradzieckiego byłego męża, ale także Cechy Ryszarda, takie jak uczciwość i szacunek do siebie wbrew wszelkim przeciwnościom.

kolejka górska emocji

pisarz i reżyser Marielle Klein To zdjęcie kobiety po sześćdziesiątce, przesiąkniętej lakonicznym humorem, która w ostatniej fazie życia nie spodziewa się żadnych błysków, zajmuje dużo czasu. Pozbądź się rozpraszających malarskich wynalazków, pozostań w codziennych czynnościach i nagraj komfort, nadzieję lub zranienie na twarzach duetu. Emocjonalna przejażdżka kolejką górską zostaje odebrana aktorce scenicznej Ulrich Willenbacher A Zbigniewa Zamachowskiego W każdej scenie, choć na początku wyglądają jak dwoje ludzi przymusowo wyrzuconych z kosmicznych galaktyk. Starannie oddane postacie drugoplanowe harmonijnie wpisują się również w obraz dobrze odżywionych osób starszych, które nigdy nie musiały obawiać się upadku społecznego, a tym samym nie mają sympatii dla mniej szczęśliwych, ale zamiast tego odgrywają swoją rzekomą rolę na wyższym statusie z większym szczęściem.

„Wciąż jest coś”, co zapewnia idealną równowagę między nastrojem, sytuacją narracyjną i długo zaniedbywaną afirmacją kobiety. Spektakl utrzymuje te wątki w zapomnieniu i łączy satyrę i obserwację społeczną, niebezpieczne uprzedzenia i życiowe dramaty, samozadowolenie z rozkwitu i przeszkody w żmudnej komunikacji z uroczym obrazem dawno zakazanego szczęścia.