entertainment
Pianista (film) | Obsada, krytyka i recenzja
„pianista„, film w reżyserii Romana Polańskiego, ukazuje wstrząsający portret Władysława Szpilmana, utalentowanego pianisty, którego życie wywróciła do góry nogami II wojna światowa. Film rozpoczyna się od wykonania przez Szpilmana Chopina na ulicach Warszawy w 1939 roku. Jego talent i pasja muzyka kształtuje jego życie.Ale to życie zmienia się radykalnie, gdy naziści okupują Polskę, Szpilman i jego rodzina zmuszeni są żyć w warszawskim getcie, miejscu, które wkrótce staje się sceną niewyobrażalnych okrucieństw.
Czas trwania: | 150 minut |
---|---|
FSK: | Od 12 lat |
rok: | 2002 |
Wyjście: | Romana Polańskiego |
Producenci: | Robert Benmoussa, Roman Polański, Alain Sardi |
Główny aktor: | Adriana Brody’ego, Tomasza Kretschmanna, Franka Finlaya |
Organ pomocniczy: | Maureen Lipman, Emilię Fox i Eda Stopparda |
Typ: | dramat |
Studio: | Tobis |
Języki: | Angielski niemiecki |
Drugi akapit prowadzi widza przez przemianę, jaka dokonała się w świecie Szpilmana. Widzimy go oddzielonego od rodziny i walczącego o przetrwanie w chaosie wojny. Film przedstawia niestrudzoną walkę Szpilmana o przetrwanie w trudnych warunkach, jego ucieczkę z getta i kryjówkę w ruinach Warszawy. Pomimo ciągłego zagrożenia ze strony nazistów Szpilman znajduje ukojenie w muzyce. Stała się jego kotwicą w świecie pełnym chaosu i rozpaczy. „Pianista” to nie tylko film o wojnie i cierpieniu, to także świadectwo ludzkiej odporności i nadziei.
Obsada/aktorzy, reżyseria i miejsca kręcenia
„pianistaPoruszający dramat z 2002 roku. Powstał na podstawie autobiografii Władysława Szpilmana z 1946 roku. Fabuła koncentruje się wokół jego ocalenia podczas II wojny światowej. Romana Polańskiego Ronald Harwood wyreżyserował i napisał scenariusz. Producentami są Robert Benmoussi, Pulaski i Alain Sardi. Muzykę skomponował Wojciech Kilar. Za kamerę odpowiadał Paweł Edelman, za montaż Hervé de Luze.
Adriana Brody’ego Zabłysnął w głównej roli Władysława Szpilmana. Jego występ został doceniony. Tomasza Kretschmanna Gra Willem Hosenfeld, a Frank Finley gra księdza Szpilmana. Maureen Lipman wcieliła się w rolę Matki Szpilmana. Obsadę uzupełniają Emilia Fox, Ed Stoppard i Julia Reiner. Wcielają się w Dorotę, Henrika i Reginę Szpilman.
Ten film jest projektem międzynarodowym. Uczestniczyły w nim Francja, Wielka Brytania, Niemcy i Polska. Językami oryginału są angielski i niemiecki. Film trwa 150 minut i ma ocenę FSK-12.
Historia i historia filmu „Pianista”
Film Romana Polańskiego „Pianista” rozpoczyna się od prawdziwych scen z życia ulicznego Warszawy w 1939 roku. Wciela się on w rolę Władysława Szpilmana, słynnego polsko-żydowskiego pianisty. 3 września 1939 r. podczas audycji radiowej Szpilman zginął w zamachu bombowym Bojkotowany przez niemieckie siły powietrzne. Jego rodzina – ojciec, matka, siostry Regina i Halena oraz brat Henrik – z niecierpliwością śledzi wypowiedzenie przez Wielką Brytanię wojny Rzeszy Niemieckiej. Pomimo groźnej sytuacji rodzina ma nadzieję na pozytywną zmianę sytuacji.
Kiedy Niemcy oblegają Warszawę, życie Żydów staje się nie do zniesienia. Władze okupacyjne nieustannie dokonują nowych prześladowań, gdyż Żydzi na ulicach są narażeni na znęcanie się nad żołnierzami. Wkrótce Szpilmanowie będą musieli przenieść się do getta warszawskiego. Tutaj rodzina walczy o przetrwanie. Część z nich utrzymuje się z nielegalnej pracy lub w żydowskiej służbie bezpieczeństwa, natomiast rodzina Szpilmanów zmaga się z głodem i nędzą. Cierpią nędzę, upokorzenie i samowolne zabijanie mieszkańców getta. Brat Szpilmana obecnie uniknął śmierci jedynie dzięki związkowi z żydowskim funkcjonariuszem policji.
Ucieczka
Sprawy stają się interesujące, gdy mieszkańcy getta są gromadzeni w celu deportacji. Stamtąd trafiają do Treblinki, gdzie zamordowano rodzinę Szpilmanów. Dzięki pomocy członka Żydowskiej Służby Bezpieczeństwa Szpilmanowi udaje się uniknąć deportacji. Był teraz robotnikiem przymusowym i musiał pracować poza gettem. Ta pozycja służy do zdobywania broni Przemycić żydowski ruch oporu do getta. Później udało mu się uciec. Szpilman ze swojej kryjówki jest świadkiem rozpoczęcia powstania w getcie 19 kwietnia 1943 roku. Aby nie zostać wykrytym musi się często przemieszczać. Głód i choroby dają o sobie znać, ale pomaga mu polski lekarz.
W czasie Powstania Warszawskiego jego kryjówka została ostrzelana. Szpilman ucieka i wędruje po zrujnowanym mieście. W domu słucha Sonaty księżycowej Beethovena i zostaje odkryty przez niemieckiego oficera Willema Hosenfelda. Hosenfeld kazał Szpilmanowi zagrać dla niego Chopina nr 1. Od tego czasu opiekował się pianistą aż do wyjazdu Niemców pod koniec 1944 r. Na pożegnanie Hosenfeld dał Szpilmanowi swój płaszcz. To prawie jego zguba, gdy Armia Czerwona wkracza na Warszawę.
W końcowej części filmu Hosenfeld zostaje schwytany przez Sowietów. Spotyka polskiego muzyka, który zna Szpilmana i prosi o jego wstawiennictwo. Rozmowę przerwał jednak sowiecki strażnik. Szpilman dowiedział się później o powiązaniach Hosenfelda, ale nie mógł go już zlokalizować bez nazwiska. Los Hosenfelda pozostaje niejasny, a Szpilman nigdy nie zapomni swojego wybawiciela.
Zakończenie i krytyka filmu „Pianista”
W powieści Romana Polańskiegopianista„Holocaust jest przedstawiany nie jako naciągana, naciągana tragedia, ale jako przerażająco namacalna rzeczywistość. Film, który śledzi życie polsko-żydowskiego pianisty Władysława Szpilmana w okupowanej Warszawie w latach 30. i 40. XX w., unika dramatyzacji w na rzecz trzeźwej, quasi-dokumentalnej relacji z wydarzeń. Szpilman żyje dalej, grany przez Adriena Brody’ego, doświadcza okropności getta, cudem uniknął śmierci w obozach zagłady, żyje w ciągłym strachu i ukrywa się, dopóki nie zostanie wykryty, ale nie zabity przez niemieckiego oficera Willema Hosenfelda.
Polańskiemu, który sam doświadczył grozy Zagłady, udaje się uchwycić niesamowitą brutalność tamtych czasów, bez uciekania się do przesadnego sentymentalizmu i dramatycznej muzyki. Widzowie są świadkami spokojnego, ale głębokiego przedstawienia cierpień Szpilmana i milionów innych osób. Film oddaje przytłaczającą atmosferę codziennego terroru i ciągłego zagrożenia, przed którym staje Ukształtowało życie Żydów pod rządami nazistów. Opowiada o trudnych realiach wojny i prześladowań Żydów, nie popadając w banał i melodramat.
Zamiast tego Polański skupia się na ludzkim doświadczeniu przetrwania w najtrudniejszych warunkach. Na szczególną uwagę zasługuje gra Adriena Brody’ego, który przedstawia Spellmana jako człowieka dostosowującego się do trudnych i ciągle zmieniających się okoliczności. Jego występ jest powściągliwy i mocny, co kontrastuje z otaczającym go zimnym, bezlitosnym światem. Pianista jest zatem czymś więcej niż kolejnym filmem o Holokauście; To potężne przypomnienie okropności historii i ostrzegawcza opowieść o ludzkiej sile i pragnieniu przetrwania.
„Cały czas miłośnik mediów społecznościowych. Często spada. Twórca. Oddany miłośnik jedzenia. Odkrywca. Typowy rozrabiaka”.
entertainment
Władimir Putin: Trzęsący się i noszący pieluchy: szef Kremla zdemaskowany na filmie
W zwiastunie nadchodzącego filmu Putina można zobaczyć szalone sceny. Pokazano głowę Kremla uprawiającą seks i noszącą pieluchy. Reżyser chce poznać „jedne z najbardziej intymnych momentów” z życia Putina.
Napisane przez redaktora news.de Tobiasa Rostera
03.05.2024 09:55
- Polski reżyser kręci film o życiu Władimira Putina
- Władimira Putina zastępuje sztuczna inteligencja
- Reżyser chce usunąć strach widzów przed Putinem
- Wątpliwe sceny w zwiastunie: Putin w pieluchach
Od rozpoczęcia rosyjskiej wojny agresywnej przeciwko Ukrainie w lutym 2022 roku świat z coraz większą uwagą przygląda się Władimirowi Putinowi i próbuje zrozumieć, co porusza i motywuje rosyjskiego prezydenta. Pozostaje wątpliwe, czy film fabularny o jego życiu, zrealizowany przy użyciu sztucznej inteligencji, dostarczyłby wielu przydatnych informacji.
News.de jest teraz także dostępny na WhatsApp – Tutaj Wypróbuj od razu!
Wznowienie zastąpienia Władimira Putina modelem sztucznej inteligencji na potrzeby filmów
Jak wynika z zapowiedzi filmu w reżyserii polskiego reżysera Patricka Vegi, pokazane zostaną sceny przedstawiające „z bliska i osobiste” spojrzenie na Władimira Putina. Ale prawdopodobnie konieczna będzie dyskusja. Bo w filmie, którego celem jest zbadanie życia Władimira Putina, szef Kremla ukazany jest jako całkowicie szalony za sprawą zastosowania sztucznej inteligencji – i nie da się tego inaczej ująć.
- „Zaproszenie Putina do studia w celu zrobienia 20 000 zdjęć nie wchodziło w grę, a materiały archiwalne dostępne w Internecie nie pozwoliły na stworzenie wysokiej rozdzielczości, gotowego do sfilmowania modelu deepfake” – wyjaśnia głośno reżyser Vega. komunikat prasowy.
- „Tak więc po prawie dwóch latach prac opracowaliśmy zaawansowaną technologię opartą na sztucznej inteligencji, która pozwala nam stworzyć postać filmową bez polegania na prawdziwym modelu człowieka”.
- Vega wyjaśnia, że jego celem w filmie Putina jest „złagodzenie strachu i niepewności, które dominują w dzisiejszym świecie”.
- „To odpowiedź na globalne poszukiwania motywów i działań jednej z najbardziej kontrowersyjnych postaci współczesnej polityki”.
Przeczytaj także:
Władimir Putin nosi pieluchy w szalonym filmie o swoim życiu
Nowy zwiastun filmuktórego premiera zaplanowana jest na 26 września 2024 r., przedstawia stworzoną przez sztuczną inteligencję postać Władimira Putina w nigdy wcześniej nie widzianych sytuacjach.
- W jednym z fragmentów widać Władimira Putina drżącego przed łóżkiem i wyglądającego, jakby zmoczył się w pieluchę.
- Jedna scena przedstawia Władimira Putina rzucającego ciosami karate.
- Animowanego Władimira Putina można zobaczyć także w intymnej sytuacji z kobietą, którą rzekomo obserwuje jego żona.
Wniosek: Widzowie obiecują, że „będą mogli z bliska poznać historię wodza Kremla i zmierzyć się z najbardziej intymnymi momentami jego życia”. Nie należy jednak czekać na klasyczną filmową biografię. Zamiast tego prawdopodobnie pojawi się wiele spekulacyjnych rzeczy do zobaczenia.
On podąża News.de Już w środku Facebook, Świergot, Pinteresta I youtube? Tutaj znajdziesz gorące aktualności, aktualne filmy i bezpośredni kontakt z redakcją. root/spa/news.de
Otrzymywać powiadomienia
„Cały czas miłośnik mediów społecznościowych. Często spada. Twórca. Oddany miłośnik jedzenia. Odkrywca. Typowy rozrabiaka”.
entertainment
Musical o polskim nazistowskim bojowniku ruchu oporu – Kultura i rozrywka
Berlin (dpa) – W zwolnionym tempie Irina zostaje pobita przez funkcjonariuszy SS pałkami i kopnięciami. Gra muzyka jazzowa. Wszystko to dzieje się na scenie, zazwyczaj w Polsce, ale teraz także w Berlinie – raz, w niedzielę (5 maja). Musical „Irena” opowiada historię polskiej bojowniczki o wolność Ireny Sendlerowej (1910-2008), która przemyciła z getta warszawskiego 2500 żydowskich dzieci.
Dzieci na fałszywych dokumentach ukrywała w rodzinach zastępczych, klasztorach i sierocińcach. Pomnik Holokaustu Yad Vashem w Jerozolimie uznał ją za Sprawiedliwą wśród Narodów Świata. Jest to hołd dla ludzi, którzy ratowali Żydów w czasach nazistowskich.
Holokaust i muzyka – czy idą w parze?
W „Irinie” główny nacisk położony jest na walkę z polskim ruchem oporu. Musical stanowi niemal pełną chronologię jej twórczości, z wstawkami, w których retrospektywnie przygląda się swojemu życiu.
Życie, które wiele osób powinno poznać. Jednocześnie może wydawać się czasami dziwne, gdy historii Holokaustu towarzyszy muzyczny śpiew. Dość dziwne wydaje się to na przykład, gdy polski kolaborant z nazistami spuszcza spodnie żydowskiemu dziecku żyjącemu pod przybranym nazwiskiem, aby zgłosić je nazistom – i jednocześnie śpiewa.
Jak każda produkcja artystyczna lub filmowa adaptacja Holokaustu, także i to dzieło nie jest w stanie oddać sprawiedliwości okrucieństw, które faktycznie miały miejsce.
Uratowani przyjeżdżają do Berlina na musical
Ale „Irinę” można też rozumieć jako świadectwo historyczne, przybliżające wydarzenia innej grupie docelowej w muzycznej formie. Jedną z ocalonych przez Sendlerową jest Elżbieta Wikowska. Jako dziecko została przemycona z getta w drewnianej skrzyni i przeżyła Holokaust. Jej rodzice zostali zabici. Dziś 82-latek nadal mieszka w Warszawie i podróżuje do Berlina na pierwszy i jedyny występ musicalu poza granicami Polski. Oczekuje się, że będzie obecna w Pałacu Admirała w niedzielę.
„Przyjeżdżam do Berlina, bo uważam, że jest to konieczne” – powiedziała Vikowska w rozmowie z Niemiecką Agencją Informacyjną. „Jestem żywym dowodem na to, że to, co dzieje się na scenie, to fakt historyczny, a nie wymyślona historia”. Wikowska i Sindler spotkali się w ciągu swojego życia kilka razy. „Pani Sendlerowa nie była spokojną babcią, za jaką wielu ją uważało. Miała bardzo silną osobowość i wiedziała, jak wiele wymagać od siebie i innych”. Gdy była nastolatką, Sendler radził jej, aby zamiast do szkoły zawodowej poszła na studia. „Więc znowu mnie uratowała – studiowałam psychologię i pedagogikę”. Irena Sendlerowa zmarła w 2008 roku w wieku 98 lat.
Polska w okresie niemieckiego narodowego socjalizmu
Dla producenta musicalu i dyrektora Poznańskiego Teatru Muzycznego w Polsce Przemysława Kielzewskiego ważne jest także wzmacnianie relacji niemiecko-polskich poprzez takie projekty. „W ciągu ostatnich 50 lat po wojnie kontakt między Niemcami i Polakami był bardzo niewielki”. Z pewnymi sprawami nie można było sobie poradzić i nie dotyczyły one polityki. „Chodzi o empatię i słuchanie”. Z Iriną opowiada się częściowo nieznana, pozytywna historia.
Rola Polaków w czasie okupacji nie zawsze była jasna. Do dziś budzi to gorące dyskusje w polskim społeczeństwie. Polska została zaatakowana przez nazistowskie Niemcy w 1939 r. i pozostawała pod okupacją niemiecką do 1945 r. Narodowi Socjaliści zamordowali łącznie trzy miliony polskich Żydów. Okupanci nałożyli karę śmierci na każdego Polaka pomagającego Żydom.
Jednak było wielu odważnych ludzi, którzy właśnie to zrobili. Irina Sendlerowa była jedną z nich. Ale także katolickie małżeństwo rolników Wiktoria i Josef Olma z szóstką dzieci, którzy przyjęli Żydów. Rodzina Olmy została zdradzona, a w 1944 roku hitlerowcy wymordowali całą rodzinę. W książkach znanych badaczy Holokaustu można znaleźć historie o odważnym bohaterstwie, ale trudne do zniesienia są także opisy antysemityzmu i potępienia Polaków oraz ich zaangażowania w zbrodnie nazistowskie. To poważnie podważyłoby historyczny mit o zbawicielach, który polska prawica lubi propagować.
„Cały czas miłośnik mediów społecznościowych. Często spada. Twórca. Oddany miłośnik jedzenia. Odkrywca. Typowy rozrabiaka”.
entertainment
Ryan Gosling: Na premierze filmu pojawia się jako postać z kreskówki „totalny idiota” | rozrywka
Da mussten die Fans zweimal hinschauen!
Zur L.A.-Premiere von „The Fall Guy“ kam Ryan Gosling (43) nicht als Stuntman Colt Seavers, sondern als eine andere ikonische TV-Figur. Als Beavis! Im Schlepptau hatte er – wen sonst? – Butt-Head.
Warum dieser kuriose Auftritt als Zeichentrickfigur der 90er?
Schon Mitte April war Gosling neben Mikey Day (44) in der Show „Saturday Night Live“ als Beavis erschienen. Der Auftritt ging viral, die Fans waren völlig aus dem Häuschen. Der Clip wurde millionenfach auf der Videoplattform YouTube aufgerufen.
Im Sketch klärt ein Professor (gespielt von US-Comedian Kenan Thompson, 45) über die Gefahren künstlicher Intelligenz auf. Aber er kann seine Aufmerksamkeit nicht auf die Moderatorin (Heidi Gardner, 40) richten, weil ihn zwei Leute im Publikum, Jeff (Day) und Dean (Gosling), wegen ihrer frappierenden Ähnlichkeit mit den Zeichentrickfiguren der 90er total aus dem Konzept bringen.
Ein riesiger Spaß, den Gosling jetzt auf dem roten Teppich wieder aufleben ließ. Kurz zuvor war er aber trotzdem – ganz Hollywoodstar – im mintfarbenen Anzug und mit sexy Wuschel-Frisur an der Seite von „The Fall Guy“-Kollegin Emily Blunt (41) vor die Fotografen getreten.
Die US-Zeichentrickserie „Beavis and Butt-Head“ (dt. „Vollidiot und „A****gesicht“) startete 1993 beim Musiksender MTV und wurde sofort zum globalen Hit. Die Folgen zeigen das Leben der zwei Teenager-Freunde Beavis und Butt-Head – die meistens auf dem Sofa zu Hause sitzen, sich Heavy-Metal-Videos anschauen und sich durch ihren infantilen Humor, ihre Lethargie und mangelnde Intelligenz (nicht) hervortun.
Und damit das komplette Gegenteil von Megastar Gosling sind.
„Cały czas miłośnik mediów społecznościowych. Często spada. Twórca. Oddany miłośnik jedzenia. Odkrywca. Typowy rozrabiaka”.
-
Tech3 lata ago
Te oferty Apple nadal istnieją
-
Top News2 lata ago
Najlepsze strategie i wskazówki dotyczące zakładów na NBA
-
Tech3 lata ago
Kup PS5: Expert bez nowych konsol – kiedy nadejdą dostawy?
-
Tech3 lata ago
Windows 11 dla programistów: aplikacje na Androida, zestaw gier i pakiet Windows SDK
-
Economy3 lata ago
Huobi Global rozpoczął kampanię zerowej opłaty dla użytkowników kart bankowych w Europejskim Obszarze Gospodarczym i Wielkiej Brytanii
-
entertainment3 lata ago
Dieter Bohlen ogłosił nową pracę w telewizji – to zaskakujące
-
entertainment3 lata ago
„Helene Fischer Show”: Nagłe zakończenie bożonarodzeniowego show – ostre słowa ZDF
-
Tech4 miesiące ago
Ubóstwo CO2 może ujawnić łatwość życia – Wissenschaft.de