Według doniesień szkliste ziarna na powierzchni księżyca tworzą tam nieznany wcześniej zbiornik wodny zespół o Geofizyk Hu Sen z Chińskiej Akademii Nauk w Pekinie NaturaNauka o Ziemi. Granulki działają jak gąbki w obiegu wody na Księżycu. W sumie autorzy badania szacują, że w takich szklanych ziarnach na Księżycu znajduje się od 100 do 100 miliardów ton wody. Jezioro Bodeńskie przechowuje masę wody około 50 miliardów ton.
Naukowcy odkryli wodę podczas badania próbek skał pobranych przez chińską sondę kosmiczną Zmiana 5 z podróży na Księżyc na początku grudnia 2020 r. Uświadomienie sobie, że na satelicie Ziemi znajdują się szklane koraliki magazynujące wodę, jest całkiem nowe, ale nie: W 2008 roku zespół kierowany przez nieżyjącego już geochemika Erica Hurry’ego po raz pierwszy wykrył wodę na Księżycuw próbkach gleby jeszcze z Apollo– Misje pochodziły z. Do tego czasu woda była ukryta w szklanych kamieniach.
Przyszłe misje księżycowe mogłyby na przykład wykorzystywać wodę do produkcji tlenu
Zespół Horiego wysunął hipotezę, że szklane ziarna są pochodzenia wulkanicznego i że na Księżycu mogą znajdować się inne osady wodne. W rezultacie ludzie patrzyli na dane spektralne z sond księżycowych ostrym wzrokiem. I z sukcesem: wodę można wykryć w kilku miejscach. Tam, gdzie jest mało światła słonecznego – na biegunach księżyca – w pobliżu powierzchni znajdowało się szczególnie dużo wody i lodu. Fakt, że zawartość wody zmienia się w zależności od promieniowania słonecznego, wskazuje na istnienie obiegu wody. Jednak nie jest jeszcze jasne, jak dokładnie to działa.
Uważa się, że szklane ziarna, które analizował on i jego koledzy, dotarły na Księżyc w wyniku uderzenia asteroidy. Jednak kawałki szkła pozostają bezwodne po uderzeniu. Woda przybywa później, w postaci naładowanych jąder wodoru, które są przenoszone na Księżyc przez wiatr słoneczny i reagują z tlenem z cząstek pyłu, tworząc cząsteczki wody. Podobny proces może być początkiem oceanów na Ziemi. Ostatnio dyskutowano o udziale wiatru słonecznego w powstawaniu „błękitnej planety”.
W przeciwieństwie do Ziemi, Księżyc praktycznie nie ma atmosfery. Fakt, że obieg wody nadal działa na Księżycu, można wyjaśnić za pomocą tymczasowego zbiornika. Hu mówi, że nowe odkrycie wskazuje, że szklane granulki na powierzchni Księżyca są zdolne do magazynowania i uwalniania wody. Dzięki dyfuzji woda z wiatru słonecznego może również dotrzeć do wewnętrznych warstw księżyca. A woda księżycowa powinna mieć również praktyczne zastosowanie: przyszłe misje księżycowe, takie jak Artemida Można go wykorzystać na przykład do produkcji tlenu.
