Duże okna głównego popularnego berlińskiego baru Borchardt są zasłonięte czarnymi zasłonami, a w sobotni wieczór podjeżdżają przed nimi policjanci i czarne limuzyny. Były kanclerz Hegard Schröder (SPD) obchodzi w kampusie swoje 80. urodziny. 7 kwietnia Schroeder kończy 80 lat.

Gośćmi wieczoru był były lider SPD i były wicekanclerz Sigmar Gabriel, który według „Tagesspiegel” pochwalił Schrödera. Przybyli także radykalni politycy, jak wiceprzewodniczący FDP Wolfgang Kubicki i jego żona Annette Marberth-Kubicki oraz poseł do Bundestagu Peter Ramsauer (CSU).

„Putina już nie ma”

Były lider klubu parlamentarnego lewicy Gregor Gezi opuścił restaurację w sobotni wieczór wraz z byłym zastępcą rzecznika rządu Thomasem Steckiem, który znał Schrödera z czasów jego pobytu w Dolnej Saksonii. Imprezowicz siada na chodniku, żeby zapalić papierosa i ironicznie stwierdza: „Putina już nie ma”: wieloletni ochroniarz Schroedera siedzi przed barem i popija drinka.

Gośćmi są słynny niemiecki malarz Markus Luberts i rysownik Achim Grazer, pracujący dla „Titanica” i magazynu satyrycznego „FAZ”. „To dobra impreza, o wiele mniej ekscytująca, niż myślisz” – Greser mówi Tagesspiegelowi. Żona byłego prezydenta, Soyeon Schroeder-Kim, zapewni muzykę ze swojej południowokoreańskiej ojczyzny. „Ma wspaniały głos” – mówi Grazer.

Przybyli także towarzysze biznesowi Schroedera, tacy jak przedsiębiorcza para Jenny i Gisbert Dreyer, Martin Herrenknecht, były redaktor naczelny Build Guy Diekmann i konsultant ds. zarządzania Roland Berger.

Po wojnie agresywnej Rosji przeciwko Ukrainie goście z linii frontu politycznego trzymają się z daleka od wieczoru; SPD wszczęła postępowanie o wydalenie Schrödera, które zakończyło się niepowodzeniem. Schröder zaciekle trzymał się przyjaźni z prezydentem Rosji Władimirem Putinem i nazywa wojnę z Ukrainą „błędem”. Do dziś pracuje dla głównie rosyjskich firm przy gazociągu Nord Stream przez Morze Bałtyckie.

Z kierownictwa Partii Socjaldemokratycznej w Bundestagu do uroczystości przyłącza się zastępca przewodniczącego komisji parlamentarnej Matthias Miersch. Jako rzecznik hanowerski należy do lewego skrzydła parlamentarzystów SPD. Imprezę zorganizowała żona Schroedera. Do końca trzymała listę gości w tajemnicy. Zdaniem uczestników przemówienia wygłosili Gabriel i Kubicki, a także Ramsauer i Luberts.

Były SPD i przywódca lewicy Oskar Lafontaine tak naprawdę chciał, aby towarzyszyła mu jego żona Sahra Wagenknecht, z którą Schröder pogodził się zaledwie kilka tygodni temu po latach ciszy radiowej. Według własnych doniesień wywiad dla „Spiegla” musiał odwołać ze względu na spotkanie we Francji.

Schröder był kanclerzem od 1998 do 2005 roku i premierem Dolnej Saksonii od 1990 do 1998. Od 1999 do 2004 stał na czele SPD. (z dpa)

We wrześniu 2015 roku Cesary Topolik wziął udział w eliminacjach Mistrzostw Europy pomiędzy Niemcami a Polską we Frankfurcie. Mario Gotze, który był wówczas znakomity, zdobył dwie bramki i zdobył bramki Thomasa Mullera i Roberta Lewandowskiego. Jednak tego wieczoru dla 62-latka najważniejsze było to, że: „To był mój pierwszy kontakt ze Związkiem Polskim po ucieczce. Zadzwonił do mnie dziennikarz z Krakowa, w którym grałem, zanim przyjechałem do Niemiec. W 1983 roku Tobolik podjął decyzję o opuszczeniu rodzinnego kraju. „Wyjechałem ze względu na sytuację polityczną” – mówi były zawodowy piłkarz, który grał w Eintrachcie Frankfurt w Bundeslidze i Viktorii Aschaffenburg w drugiej lidze.

Urodzony w Mielcu, grę rozpoczynał w miejscowym klubie FKS Stal Mielec, z kolejnymi przystankami w Stali Rzeszów i KS Cracovia w Krakowie. Jako 17-latek w Mielcu grał u boku uczestnika Pucharu Świata z 1974 roku, Grzegorza Lato.

W Niemczech Tobollik rozegrał 42 mecze w Bundeslidze dla Eintrachtu, po czym spędził sezon 1985/86 w drugiej lidze w Aschaffenburger Schönbusch, a po spadku z ligi przeniósł się do RC Lens, gdzie rozegrał 90 występów we francuskiej pierwszej lidze. W Niemczech nosił koszulki Waldhof Mannheim i Kickers Offenbach, a przed zakończeniem kariery w Victorii Cal wrócił do Aschaffenburga. Ma piłkarski gen. Syn Dorian Aschaffenburg i Cal, córka Vivian również grali w drugiej lidze 1. FFC Frankfurt.

Kwalifikacje Polski do Euro 2024 były dla Topolników pewnym zaskoczeniem. „Byliśmy zaskoczeni, że wygrali w Walii, myśleliśmy, że Walijczycy są naprawdę silni” – mówią Vivian i Cesari Topolik. W rundzie wstępnej, patrząc na naszych przeciwników w Holandii, Francji i Austrii, ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ ma ma ma ma ma ma ma ma ma ma z tym wiele wspólnego. Wątpi, czy byliby w stanie walczyć z Austrią o trzecie miejsce. „Warto było tam być”. A jej córka dodaje: „To nie wydaje się dużo czasu”.

Cezary Tobollik nadal utrzymuje kontakt z wieloma byłymi kolegami z drużyny i gra dla seniorów Viktorii Aschaffenburg oraz tradycyjnych drużyn Eintracht Frankfurt i Kickers Offenbach. Do tego dochodzi jego praca jako trenera w Charlie Korbel Football School, gdzie spotyka się m.in. z Rudym Palmerem i Slobodanem Komljenoviciem.

A z kim jego 31-letnia córka grała w piłkę nożną? „Kiedy byłam w FFC, trenowałam ze Svenją Huth” – mówi Vivian Topolic, która zdecydowała się zwolnić tempo, gdy kariera Huth naprawdę nabrała rozpędu. Alzenauer trafił do czołowej drużyny w Wolfsburgu przez Poczdam.

Trener: Michał Probierz pełni tę funkcję od siedmiu miesięcy

Były zawodowy piłkarz i wieloletni trener Michael Propiers został we wrześniu ubiegłego roku nowym trenerem reprezentacji Polski w piłce nożnej. „To najlepszy wybór” – ogłosił wcześniej na Twitterze w platformie X Czesary Kulesza, prezes Polskiego Związku Piłki Nożnej PZPN. Probierz (51 l.) był wcześniej trenerem reprezentacji Polski do lat 21. Posiada także wieloletnie doświadczenie jako trener kilku klubów polskiej Ekstraklasy.

Propiers zastępuje Portugalczyka Fernando Santosa, który opuścił stowarzyszenie po dziewięciu miesiącach. Krytyka pod adresem Santosa nie ustawała po porażce 2:0 w eliminacjach do Mistrzostw Europy w Albanii. Dla drużyny Roberta Lewandowskiego była to trzecia porażka w ciągu pięciu kolejek. W trakcie swojej aktywnej kariery Propiers grał także w Niemczech. W latach 90. Bayer Urdingen i S.G. Wattenscheid były jego klubami. Statystyki uwzględniają m.in. 26 meczów drugiej ligi i trzy krótkie występy w sezonie 1994/95 w Bundeslidze: dwie minuty przeciwko Eintrachtowi Frankfurt, osiem przeciwko Werderowi Brema i dwanaście przeciwko Bayernowi Monachium. Z Wattenscheidem raz spadł do ligi regionalnej.

Historia Polski: Wojna wodna we Frankfurcie, Złoto w Monachium