WKiedy Joachim Knuth chciał wyjechać w podróż służbową, musiał poprosić o zgodę tylko jedną osobę: siebie. Ponieważ jako dyrektor NDR podpisuje również na własny koszt. Jest to zgodne z warunkami nadawcy. Brak polityki czterech oczu. Brak zewnętrznego widoku projektu. Nie ma wątpliwości, czy podróż i związane z nią wydatki są naprawdę konieczne. Brak kontroli w ARD jest powszechny.
W pięciu z dziewięciu stacji w sieci ARD, a także w ZDF, szefowie nadawców nie muszą zatwierdzać podróży służbowych i wydatków osobistych lub – czysto formalnie – muszą je zatwierdzać sami. Zostało to ogłoszone przez poszczególnych nadawców na prośbę WELT AM SONNTAG. Niektórzy, w tym NTR, deklarowali, że należy znieść tę praktykę.
Saarländisches Rundfunk poinformował, że dyrektor złożył wnioski o podróż, ale nie było procedur zatwierdzania. Dyrektor jest zobowiązany do składania zarządowi corocznego sprawozdania z zafakturowanej gościnności. Nawet w Südwestrundfunk dyrektor do tej pory zatwierdzał i rozliczał swoje podróże służbowe. Zapytany nadawca powiedział, że zostanie to zmienione. Podobnie Radio Brema.
W skorumpowanym RBB brak kontroli jest stały od lat. Zasadą jest, że sam dyrektor zatwierdza wydatki, z drugiej strony pracownicy muszą zatwierdzać wydatki od swoich pracodawców. Teraz mówi: To jest „wada” i zostanie rozwiązana. NDR, sedno rewelacji, szybko się poprawia: w przyszłości „wymagające zatwierdzenia” koszty podróży dyrektorów zostaną włączone do rozporządzenia.
Są firmy, w których to już istnieje: w Westdeutscher Rundfunk radca prawny i wicedyrektor sprawdza i zatwierdza wydatki dyrektora. Nawet w Bayerischer Rundfunk wydatki podlegają zasadzie „czterech oczu”. Faktury Deutschlandfunk są weryfikowane i zatwierdzane przez zewnętrznego usługodawcę. W przyszłości mogą obowiązywać podobne przepisy w ARD.
„Otrzymujemy również informacje o innych stacjach ARD”
Dyrektor BR Katja Wildermuth mówi o „wyjątkowych wydarzeniach w RBB”. Redaktor naczelny „Business Insider” Kayhan Ozgenk powiedział w oświadczeniu, że w tej chwili jest „bardzo odważny”. Uzyska również informacje o innych stacjach ARD.
Źródło: Świat / Tatjana Om
Luźna kontrola lub brak kontroli ze strony najwyższego kierownictwa jest raczej regułą niż wyjątkiem w radiofonii i telewizji publicznej (ÖRR). Jeśli chodzi o ich status wewnętrzny, wydaje się, że wiele firm z czasem upadło. Z raportu wydanego w 2018 roku przez mianowaną przez WDR inspektor Monikę Wolff-Matthias można zorientować się, jakie są rozmiary problemów drugiego co do wielkości nadawcy w Europie, który zatrudnia 4300 pracowników.
Po szeroko zakrojonej ankiecie pracowników Wulf-Mathies certyfikował nadawcę z Kolonii m.in. „rozwój własnego życia w reżyserach” oraz „izolację i integrację struktur hierarchicznych”. Pracownicy skarżyli się, że „mniej szacunku warunki pracy”, „grupy” i „gospodarstwa dziedziczne” „zachęcają do jednostronnego doboru pracowników”. Dyrektor wtedy i teraz: szef ARD Tom Buhrow.
Ogromne problemy z nadawcami publicznymi zwracają uwagę organów nadzorczych. Ingolstadt jest profesorem nauk o mediach. Klaus Mayer uzasadnia wady systemu: „Praca i struktury nadawców i zarządów muszą być pilnie uprzemysłowione. Pracują na zasadzie wolontariatu i nie są ekspertami, więc potrzebują prawa i budżetu na zlecanie raportów i badań, na przykład analiz programowych czy badań oglądalności, które postrzegają ich jako przedstawicieli interesów swoich stowarzyszeń i instytucji. Jako kontrolerzy w sensie współtwórców.
Skuteczna kontrola często ma miejsce rzadko
Rzeczywistość jest taka: w przeciwieństwie do spółek akcyjnych, nadawcy publiczni często nie mają skutecznej kontroli nad nadawcami kierowanymi przez reżyserów. Na prośbę WELT AM SONNTAG ani Biuro Grupy NDR, Rada Radiofonii i Telewizji ani Rada Dyrektorów nie odrzuciły wniosku kierownictwa w całości ani w części w ciągu ostatnich pięciu lat, to samo dotyczy Deutsche Welle.
Inni nadawcy wykręcali się lub twierdzili, że nie prowadzą statystyk odrzuceń (takich jak MDR, SWR, RBB i SR). Przede wszystkim: w WDR komisje zażądały w niektórych przypadkach ulepszeń i wstrzymały produkcję zleconą w przypadku planowanej wieloczęściowej serii „Siegfried and Roy”.
Burmistrz uważa, że poważna reforma ÖRR i komitetów jest już od dawna spóźniona. To kwestia polityki: „Parlamenty krajów związkowych mogą zmieniać prawa i umowy nadawcze”. Ale niewiele się o tym mówi: „Może dlatego, że partie uważają, że odnoszą korzyści z obecnego systemu. Korzystają z wpływania na treść programu.
