Wskaźnik PMI dla przemysłu w strefie euro znacząco wzrósł w styczniu tego roku do 46,6 punktu, w porównaniu z 44,4 punktu w grudniu. Choć jest to najlepszy wynik od 10 miesięcy, indeks strefy euro wciąż znajduje się poniżej neutralnej granicy 50 punktów. Sytuacja ta trwa od lipca 2022 r.

Wyraźnie poprawiły się także subindeksy produkcji, nowych zamówień i zakupów, choć nadal kształtują się poniżej poziomu wskazującego na wzrost. Spadek aktywności produkcyjnej i nowych zamówień był jednak najsłabszy od kwietnia. W tym ostatnim przypadku pozytywnym sygnałem jest także spadek zamówień eksportowych, najsłabszy od kwietnia ubiegłego roku.

Najnowsze dane pokazują także skutki kryzysu na Morzu Czerwonym. Pierwszy raz od roku.. Terminy dostaw ponownie uległy wydłużeniu. Sytuacja w transporcie morskim nie wpłynęła jeszcze na ceny. Ceny produktów pośrednich i ceny produktów gotowych w dalszym ciągu spadały w styczniu. Według S&P Global wynika to z rabatów oferowanych producentom przez dostawców półproduktów w związku z niższym popytem na rynku.

Styczeń był kolejnym miesiącem utraty miejsc pracy w strefie euro. Tendencja ta utrzymuje się od lipca ubiegłego roku. Uderzające jest jednak to, że spadek zatrudnienia był słabszy niż w ciągu ostatnich czterech miesięcy.

Aktywność zakupowa producentów w dalszym ciągu spada, choć na początku tego roku zaobserwowano wyhamowanie negatywnego trendu po okresie dynamicznych spadków w drugiej połowie 2023 roku. Firmy w dalszym ciągu ograniczają zgromadzone w czasie pandemii zapasy – sprzedają gotowe produkty szybciej niż firma podstawowa.
Optymizm producentów ze strefy euro na najbliższe 12 miesięcy osiągnął najwyższy poziom od dziewięciu miesięcy. Jednak na tle wartości historycznych nadal nie robi to wrażenia.

Przeczytaj także:

Kryzys na Morzu Czerwonym: zalety frachtu lotniczego

Nagły biegacz

Chociaż wskaźnik PMI dla strefy euro znacznie się poprawił, tylko jeden kraj przekroczył granicę 50 punktów: Wartość indeksu w Grecji osiągnęła w styczniu br. poziom 54,7, co było najwyższą wartością od 21 miesięcy. Po latach niezapomnianego kryzysu gospodarczego 2007-2008 i polityki oszczędnościowej narzuconej Grecji przez Niemcy i Unię Europejską, kraje w pewnym stopniu zamieniły się rolami. Niemcy zajmują obecnie ostatnie miejsce wśród krajów strefy euro z 45,5 punktu.

Oprócz Grecji jedynie Irlandia (49,5 punktu) i Hiszpania (49,2 punktu) są blisko neutralnej oceny. Tuż za nimi plasują się Holandia (48,9 punktu) i Włochy (48,5 punktu), z których każde zanotowało najlepsze wyniki odpowiednio od dwunastu i dziesięciu miesięcy. Niepokojący jest wspomniany wcześniej słaby wynik Niemiec i Francji (ok. 43,2 pkt.).

„Musimy zmierzyć się z faktem, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że całoroczna recesja w sektorze przemysłowym strefy euro będzie kontynuowana w pierwszym kwartale tego roku” – powiedział dr Hans. Cyrus de la Rubia, główny ekonomista Hamburger Commercial Bank.

Najnowsze dane gospodarcze w strefie euro wydają się potwierdzać te obawy. Jak podała Komisja Europejska, indeks nastrojów gospodarczych strefy euro (ESI) w styczniu nieznacznie spadł do 96,2 punktu z 96,3 punktu w grudniu 2023 r.

Rekordowe spadki w Niemczech

Chociaż wskaźniki w niektórych krajach strefy euro wskazują na ożywienie w przemyśle, sektor produkcyjny w największej gospodarce Europy pozostaje słaby Powodu do niepokoju.

Choć niemiecki PMI wzrósł w stosunku do grudnia o 2,3 pkt. i osiągnął 45,5 pkt. (najlepszy wynik od 11 miesięcy), niemiecki sektor produkcyjny pozostaje w słabej kondycji (najlepszy wynik od 11 miesięcy), ale koniec recesji w Niemczech Pointing nie nie wydaje się być w zasięgu wzroku.

Choć spadek produkcji, nowych zamówień i zakupów (najlepszy od wiosny ubiegłego roku) wyhamował, to jednocześnie utrzymywał się spadek zatrudnienia. Daje to nadzieję na pewne jasne punkty w przyszłości. Przedsiębiorstwa są znacznie mniej optymistyczne niż w grudniu ubiegłego roku.

Poprawę produkcji w ciągu najbliższych 12 miesięcy spodziewa się około 29% ankietowanych, a jej spadek spodziewa się 26%. Cyrus de la Rubia jest ostrożnym optymistą.

Wskazuje to, że spadek większości subindeksów uległ znacznemu spowolnieniu w ciągu ostatnich sześciu miesięcy.

Rozwój sytuacji wskazuje, że wzrost może powrócić w ciągu najbliższych kilku miesięcy.

Chociaż liczba nowych zamówień spada od 22 miesięcy, czyli najdłuższego okresu od wprowadzenia pomiarów Indeksu Menedżerów Zakupów (PMI) w 1996 r., dane historyczne napawają optymizmem. Subindeks nowych zamówień poprawił się w ciągu ostatnich pięciu miesięcy, zarówno w przypadku dóbr konsumpcyjnych, dóbr pośrednich, jak i dóbr kapitałowych. Historycznie rzecz biorąc, po tej fazie zawsze następowały fazy znacznego wzrostu liczby przychodzących żądań. Podobnie było w latach 1999 i 2009.

Przeczytaj także:

Afryka jako lokalizacja logistyczna: Inwestorzy potrzebują czasu, cierpliwości i elastyczności

Prognozy niemieckiego banku centralnego są pesymistyczne

Sam Bundesbank pozostaje mniej optymistyczny, jeśli chodzi o możliwość wcześniejszego ożywienia gospodarczego w Niemczech. Niemiecki bank centralny zakłada, że ​​spowolnienie krajowej gospodarki będzie kontynuowane w nowym roku.

Ogólnie rzecz biorąc, w pierwszym kwartale 2024 r. wyniki gospodarcze Niemiec mogą co najwyżej ulec stagnacji, stwierdził Bundesbank w swoim miesięcznym raporcie.

Eksperci banku centralnego przyznają także, że stan niemieckiej gospodarki w styczniu był słabszy niż oczekiwano w grudniowych prognozach. W opublikowanych w połowie grudnia prognozach Bundesbank zakładał, że w 2024 r. wzrost gospodarczy w Niemczech wyniesie 0,4%. W 2023 r. oczekiwano spadku o 0,3%.
Znaczący wzrost spodziewany jest dopiero w 2025 roku Prognozowany wzrost na poziomie 1,2% w 2025 r. i 1,3% w 2026 r. jest jednak daleki od prognoz dla największej gospodarki UE.

Partner handlowy Polska także słabnie

Według Polskiego Instytutu Ekonomicznego (PIE) Prawie 10% polskiego PKB zależy od handlu z Niemcami. Według szacunków PIE, popyt ze strony niemieckich konsumentów końcowych (gospodarstw domowych, przedsiębiorstw, administracji rządowej i samorządowej) stanowił w 2020 r. 6,6% polskiego PKB. Niemiecki polski eksport z wartością dodaną stanowił kolejne 2,4%.

Niemcy to także bardzo ważny rynek z punktu widzenia polskiej branży transportowej. Na Niemcy przypada około 40 proc. pracy przewozowej w polskim ruchu transgranicznym. Prawie 20 proc. ciężarówek zarejestrowanych w Polsce jeździ po niemieckich drogach.
Wszyscy, którzy po bardzo optymistycznych danych w listopadzie ubiegłego roku liczyli na szybkie zakończenie spowolnienia gospodarczego, nagle obudzili się w grudniu. Z 47,4 pkt w grudniu indeks PMI dla polskiego przemysłu spadł do 47,1 pkt. To jest to Już 21 miesiąc z rzędu indeks znalazł się poniżej 50 punktów. Co więcej, jest to drugi najdłuższy okres ujemny w historii badań indeksowych w Polsce.

Do spadku indeksu przyczyniły się głównie mocne spadki głównych subindeksów – nowych zamówień i produkcji. Napływające zamówienia spadły dwudziesty trzeci raz z rzędu i szybciej niż od trzech miesięcy. Eksperci Standard & Poor's Global obwiniają za to słaby popyt na eksport, zwłaszcza z rynku niemieckiego, konkurencję z Azji oraz utrzymujący się wysoki poziom zapasów wśród klientów.

Dalszy spadek liczby nowych zamówień w lutym wydłużyłby obecne spowolnienie popytu do pełnych dwóch lat, co stanowi najdłuższy okres w historii badania, sięgającej 1998 r. – wyjaśnia Trevor Balchin, główny ekonomista S&P Global Market Intelligence.

Był to dwudziesty pierwszy miesiąc z rzędu, w którym sektor produkcyjny odnotował spadek, bijąc notoryczny rekord najdłuższej w historii serii spadków, ustanowionej w latach 2000-2002. Co więcej, spadek produkcji był największy od trzech miesięcy.

Nie ma jeszcze oczywistych skutków dla powiązań handlowych

Spadek zamówień wynikał ze spadku zamówień eksportowych, co wynikało w szczególności z trudnej sytuacji w Niemczech. Według PIE, pomimo oczywistego kryzysu gospodarczego w Niemczech, w 2023 r. nie wystąpiły żadne negatywne skutki dla importu z Polski do Niemiec. Instytut opiera się na danych, które to pokazują Eksport do Niemiec rósł w okresie styczeń-listopad 2023 r. szybciej niż eksport ogółem (2,1 proc. wobec 1,8 proc. w ujęciu rocznym). Spadek nastąpił dopiero w listopadzie 2023 r., ale potem pogorszyły się także wyniki polskiego eksportu w ogóle.

PIE wyjaśnia, że ​​utrzymujący się silny polski eksport do Niemiec wynika z przewagi kosztowej. Niemieckie firmy dotknięte kryzysem mogły odwrócić się od droższych dostawców i przejść na polskie półprodukty. W okresie od stycznia do listopada 2023 r. udział polskiego eksportu w całości niemieckiego importu był wyższy niż kiedykolwiek i wyniósł 6%.