Astronauta ESA Matthias Maurer przebywał już na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej od 175 dni i jest teraz jednym z kandydatów do następnej załogowej misji księżycowej. W wywiadzie wyjaśnił, dlaczego absolutnie chciał tam pojechać i jakie są jego szanse.

Astronauta ESA Matthias Maurer przebywał już na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej od 175 dni i jest teraz jednym z kandydatów do następnej załogowej misji księżycowej. W wywiadzie wyjaśnił, dlaczego tak naprawdę chce tam pojechać i jakie są jego szanse.

NASA ma wielkie plany na przyszłość: chcą wrócić na Księżyc, a nawet na Marsa w dłuższej perspektywie. Czy będziemy mogli jeszcze polecieć na Marsa?

Teoretycznie tak. Jednak rakieta była wypchana jedzeniem, piciem i paliwem, ale bez żadnych prób w bagażu. Może jest jeszcze miejsce na naukę, a potem zrobimy to, co zrobiliśmy z Apollo: umieściliśmy naukę w glebie Marsa i powiedzieliśmy: „Byliśmy tutaj, możemy to zrobić. Pa”. Ale na pewno nie o to nam zależy.

Dlaczego księżyc jest tak ekscytujący, aby znów wyglądać?

Są dwa powody: po pierwsze, możemy znaleźć odpowiedzi na ważne pytania badawcze dotyczące Księżyca, a po drugie, możemy wypróbować technologię, której również potrzebujemy do planowanej misji na Marsa.

Jakie są te pytania badawcze?

Po misjach Apollo ludzie nadal uważali, że księżyc jest zakurzonym masywem, nie ma tam do czego się dostać. W wyniku misji satelitarnych wiemy teraz, że Księżyc ma wiele zasobów. Najważniejszy jest lód wodny w rejonach polarnych. Samo odzyskanie i zbadanie tego lodu ma wielką wartość. Ponieważ lód wodny prawdopodobnie dotarł na Księżyc w taki sam sposób, jak na Ziemię: przez meteoryty, asteroidy i komety z kosmosu. Ten lód wodny wciąż znajduje się na Księżycu i prawdopodobnie zawiera te same składniki organiczne, które wiele lat temu znajdowały się w wodzie na Ziemi. W ten sposób możemy podejść do odpowiedzi na pytanie: „Jak powstało życie na Ziemi?”

Co może nam powiedzieć księżyc?

Księżyc jest prawie tak stary jak Ziemia, ale na swojej powierzchni już się nie zmienia. To jak książka do historii, którą studiujemy. Światło słoneczne jest również „zamrożone” w geologii Księżyca, że ​​tak powiem. Dlatego zbieramy tam próbki skał. Chcemy również zbudować obserwatorium na Księżycu, które będzie odbierało fale radiowe z początków wszechświata, zanim wzeszły pierwsze słońca. Wiadomo, że sygnały te istnieją, ale są pochłaniane przez ziemską atmosferę. Z teleskopem na Księżycu, najlepiej na jego grzbiecie, możemy odbierać te fale radiowe bez zakłóceń i patrzeć dalej wstecz niż teraz, za pomocą Teleskopu Jamesa Webba.

Co się wydarzyło od lądowania na Księżycu 50 lat temu? Jakie są warunki dnia?

Podróż stała się łatwiejsza i bezpieczniejsza. Dziś mamy mocniejsze komputery do kontrolowania i monitorowania wszystkiego. Inne są również normy bezpieczeństwa. Ryzyko, że coś pójdzie nie tak podczas lądowania na Księżycu, wynosiło około 50 procent. Dziś wolę moją 99 procent pewności! Nasza wiedza na temat księżyca i podróży kosmicznych wzrosła wykładniczo i mamy wiele technologii na całym świecie. Potrzebujesz nie tylko statku kosmicznego, ale także systemów nawigacyjnych, komunikacyjnych i radiowych. Dziś mamy też graczy komercyjnych, którzy zyskują dużą moc. Pomyśl o Elonie Musku lub Jeffie Bezosie. Gdyby ci dwaj nie chcieli się prześcignąć, mielibyśmy zupełnie inne ceny.

Co zmieniło się dla astronautów?

Na Księżycu stoją znacznie większe wyzwania niż w czasach Apolla. Ważne było, żeby bezpiecznie wylądować, zebrać próbki, bezpiecznie wystartować i wrócić szybciej niż Sowieci. Program naukowy był czymś więcej niż tylko suplementem. Dziś w centrum uwagi znajdują się nauka i badania. Szkolenie naukowe dla astronautów jest bardziej wszechstronne. Dzisiaj astronauci potrzebują mocniejszych i bardziej elastycznych kombinezonów do misji na Księżycu. Będą one miały kluczowe znaczenie dla tego, co astronauci mogą tam osiągnąć. Pył księżycowy jest bardzo agresywny i ostry. Utykają wszędzie i nie powinny wchodzić do skafandra.

Jaki jest obecny stan misji księżycowej NASA?

Premiera Artemis 1 była początkowo opóźniona. Artemis 2, który ma wystartować w 2024 roku, to pierwszy załogowy lot na Księżyc, ale bez lądowania. Co do Artemis 3, załogowego lądowania na Księżycu, myślę, że nastąpi to pod koniec 2025 lub na początku 2026 roku.

Moon Gate jest częścią misji Artemis. Dlaczego będziesz odgrywać tak dużą rolę w przyszłości?

Gateway to stacja kosmiczna zaprojektowana do orbitowania wokół Księżyca i służy jako brama na Księżyc, ale także na Marsa. Od Artemis 7 – około 2030 r. – europejscy astronauci również będą mogli podróżować do tej stacji i stamtąd lądować na Księżycu. Stacja prowadzi również badania w innym środowisku. i przetestować techniki napędowe, aby ostatecznie wykorzystać te części jako statek kosmiczny lecący w kierunku Marsa.

Czym jest Europejska Agencja Kosmiczna i jaki jest wkład Niemiec w misję księżycową?

Wkład europejski to jednostka serwisowa, że ​​tak powiem, jednostka napędowa (ESM) do kapsuły Orion. Został zbudowany w Bremie. Gdyby Amerykanie produkowali ESM w USA, kosztowałoby to dużo więcej – dla nich prawdziwa okazja!

Jaka jest twoja szansa, aby polecieć na Księżyc?

Do misji Artemis możemy wybrać siedmiu aktywnych astronautów ESA. W najbliższych latach planowane są trzy europejskie podróże na Księżyc. Więc moja szansa to trzy siódme. zobaczymy.

Czy wymyśliłeś już sprytne zdanie na swój pierwszy krok na Księżycu?

jeszcze nie. Ale musi być coś kruchego. Neil Armstrong wykonał tam naprawdę dobrą robotę.

Jesteś nie tylko astronautą, ale także kierownikiem projektu planowanego obiektu symulacji Księżyca w Kolonii z pięknym mottem „Ćwiczymy na Księżycu”.

LUNA to wspólny projekt Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i Niemieckiego Centrum Kosmicznego (DLR). Całkowita powierzchnia to około 1000 metrów kwadratowych. W holu pojawi się płaskorzeźba księżycowa. i kontrolowane oświetlenie, które symuluje różne stany oświetlenia księżyca, szczególnie w regionach polarnych, a następnie wypełniamy system ultradrobnym piaskiem lawowym z wulkanicznego regionu Eiffla. Piasek z pewnością nieco zepsuje technologię, ale na Ziemi jest lepszy niż na Księżycu. Lubimy też mieć połacie zamarzniętego piasku. Jeśli musimy wwiercać się w lity, skalisty grunt na Księżycu pod kątem -250 stopni, potrzebujemy odpowiedniej techniki. Do tego dochodzi system odciążania grawitacyjnego. Na Księżycu masa ciała lub ciała spada do jednej szóstej. System może dostosować wagę do jednej szóstej każdej osoby. Będziemy mieli rolki do trzymania i poruszania się. Na przykład uderzenie młotkiem ma również znacznie mniejszą moc. Musimy wszystko przetestować.

Kto będzie korzystał z LUNY?

Zgromadzą się tu astronauci, naukowcy, przedstawiciele przemysłu, studenci itp. Każdy, kto dysponuje technologią księżycową, może przyjść i spróbować z nami. Jak na pikniku: każdy coś wymyśli i może korzystać z cudzych rzeczy. Dzięki temu technologia szybciej dojrzewa, a astronauci mogą dostarczać bezpośrednie informacje zwrotne. Odbędą się również wycieczki publiczne. Nawet NASA jest bardzo zainteresowana naszymi obiektami i będzie nad nimi pracować.

Jak myślisz, co czyni dobrego astronautę?

Łatwo być astronautą. Ale zostać astronautą jest bardzo trudny. Krótko mówiąc: dla mnie dobry astronauta jest zdrowy, sprawny, szczęśliwy, jest bardzo dobrym graczem zespołowym i doskonałym trenerem. Dobry komunikator do dzielenia się pasją do przestrzeni. „Mond-Tok” będzie pomysłem na nowy kanał social media…

Czytaj więcej: Artykuł pojawił się pierwszy helmholtz.de.