science
Jak można zapobiegać miażdżycy?
Miażdżyca – złogi w naczyniach krwionośnych – jest główną przyczyną chorób układu krążenia, takich jak zawały serca, udary mózgu i zaburzenia krążenia. Niezdrowy tryb życia, zawsze wysoki poziom szkodliwego cholesterolu (LDL) oraz bardzo duża ilość lipoprotein (A) we krwi sprzyjają powstawaniu tych złogów i tym samym poważnie zwężają naczynia krwionośne. Ale można temu zapobiec. Lekarze z Niemieckiego Towarzystwa Zaburzeń Metabolizmu Lipidów i Chorób Wtórnych (DGFF Lipid League) przekazali informacje o tym, co mówią wartości cholesterolu, kiedy stanowią niepokój i jak wysokie wartości można obniżyć. Oto przegląd najważniejszych pytań i odpowiedzi:Jak uniknąć wysokiego poziomu cholesterolu?Brigitte Ohm: W zasadzie zdrowy tryb życia to podstawa profilaktyki i wszelkiego leczenia. Niestety, jest to wciąż wartość niedoszacowana, ale sukcesy niektórych pacjentów pokazują, co jest możliwe dzięki zmianie stylu życia. Obejmuje to przestrzeganie wegetariańskiej diety śródziemnomorskiej zawierającej owoce, warzywa, orzechy bogate w błonnik, oliwę z oliwek i ryby zamiast mięsa. Inne elementy profilaktyki obejmują całkowite rzucenie palenia i aktywność fizyczną. Powinieneś dążyć do trzydziestu trzech minut tygodniowo lub jeszcze lepiej, łącznie 150 minut. Wybierz aktywność, która sprawia Ci przyjemność, a to pomoże Ci utrzymać się przy piłce.Jakie są wczesne objawy zaburzeń metabolizmu tłuszczów?Peter Grutzmacher: Wysoki poziom cholesterolu całkowitego we krwi, szczególnie cholesterolu LDL, a także lipoprotein (A) i trójglicerydów, to sygnały ostrzegawcze. Często przez długi czas nie powoduje żadnych objawów, ale miażdżyca nadal się rozwija. Dlatego należy jak najszybciej sprawdzić poziom tłuszczu we krwi. Jeżeli w najbliższej rodzinie choroba układu krążenia wystąpiła w młodszym wieku – u kobiet przed 60. rokiem życia, a u mężczyzn przed 55. rokiem życia – lub jeśli u rodziców, dziadków i rodzeństwa występują zaburzenia metabolizmu tłuszczów, istotne jest także do pomiaru proporcji tłuszczów we krwi u dzieci. Najlepiej, aby stało się to w wieku około pięciu lub sześciu lat.
Kto płaci czek?
Kto może sprawdzić poziom tłuszczu we krwi i czy pokrywa to moje ubezpieczenie zdrowotne?Ulrich Julius: Lekarz rodzinny może zlecić badanie poziomu tłuszczu we krwi. Istnieją również tak zwani specjaliści ds. lipidów DGFF, z którymi możesz się skontaktować, jeśli potrzebujesz specjalnej porady. Listę tych ekspertów można znaleźć w Internecie na stronie www.lipid-liga.de. Osoby dorosłe w wieku od 18 do 35 lat mają prawo do jednorazowego badania lekarskiego w celu oznaczenia poziomu lipidów we krwi, a od 35. roku życia co trzy lata w „Skranie 35”. Ale lepiej byłoby zmierzyć to wcześniej. Ważne jest, aby przynajmniej raz w życiu określić wartość lipoproteiny(a) – w skrócie Lp(a). Wystarczy jednorazowy pomiar, gdyż wartość ta jest dziedziczna i nie zmienia się znacząco w ciągu życia. Nie jest to jednak badanie rutynowe. Należy o to zapytać podczas wizyty u lekarza i zwykle samodzielnie opłacać koszty laboratorium.Jakie są granice cholesterolu LDL?Katarina Lechner: Zgodnie z wytycznymi zdrowi dorośli, bez czynników ryzyka chorób układu krążenia, powinni mieć poziom cholesterolu we krwi poniżej 116 mg/dl (3 mmol/l). Jednak na to pytanie nie da się odpowiedzieć ogólnie. Lekarze zawsze określają indywidualny ogólny profil ryzyka danej osoby. Pod uwagę brana jest między innymi historia chorób serca i układu krążenia w rodzinie, wiek, styl życia, masa ciała, poziom innych tłuszczów we krwi oraz choroby współistniejące. Wytyczne europejskich towarzystw specjalistycznych zawierają wskazówki dotyczące oceny mierzonego cholesterolu LDL i ustalenia wartości docelowej, którą w razie potrzeby należy obniżyć.
Kto jest szczególnie zagrożony?
Czy są osoby szczególnie narażone na ryzyko rozwoju miażdżycy?Bernd Krüger: Tak. W pierwszej kolejności są ci, którzy odziedziczyli poważne zaburzenia metabolizmu tłuszczów. Poziom cholesterolu LDL, lipoprotein (a) i trójglicerydów jest wysoki już we wczesnym dzieciństwie. Jeśli nie zostanie to wykryte i dzieci te nie będą leczone, miażdżyca rozwinie się we wczesnym wieku. W ciężkich przypadkach w młodym wieku przechodzą zawał serca lub udar. W grupie zwiększonego ryzyka znajdują się także osoby cierpiące na cukrzycę, wysokie ciśnienie krwi, przewlekłą chorobę nerek, otyłość, palacze i osoby starsze. Co oznacza wartość lipoproteiny (a)?Reinhard Klingel: Przy dokładnym badaniu lipidów we krwi należy uwzględnić lipoproteinę(a) (Lp(a)). Od 30 mg/dl (75 nmol/l) uważa się za wzrost, od 50 mg/dl (125 nmol/l) wzrost staje się istotny. Ryzyko rozwoju miażdżycy wzrasta i może prowadzić do zawału serca, udaru mózgu lub problemów z krążeniem w nogach. Poszczególne poziomy Lp(a) są w dużej mierze uwarunkowane genetycznie i nie można ich obniżyć dietą ani ćwiczeniami fizycznymi. Leki ukierunkowane na redukcję Lp(a) znajdują się wciąż na etapie badań klinicznych. Prawie na pewno upłyną kolejne dwa lata, zanim ewentualne zatwierdzenie będzie możliwe. Wartości Lp(a) nie można oceniać w izolacji, ale zawsze należy ją postrzegać w kontekście wszystkich czynników ryzyka, na które narażony jest człowiek. Jeśli wartość znacznie wzrośnie, ważne jest, aby pod żadnym pozorem nie palić i włączyć zdrowe odżywianie i ćwiczenia fizyczne do swojej codziennej rutyny. Ponadto należy mierzyć inne czynniki ryzyka chorób układu krążenia, takie jak poziom cukru we krwi, ciśnienie krwi, a zwłaszcza zły cholesterol LDL, a jeśli wartości są bardzo wysokie, należy je stale leczyć. W Niemczech pacjenci, u których Lp(a) powoduje szybko postępującą miażdżycę, mimo że wszystkie inne czynniki ryzyka są pod kontrolą, mają możliwość wykonania aferezy lipoproteinowej, która od 2008 roku jest standardem w ramach ustawowego ubezpieczenia zdrowotnego.Kiedy dieta i ćwiczenia wystarczą, aby obniżyć poziom cholesterolu – Kiedy konieczne są leki?Brigitte Ohm: Zdrowa dieta roślinna jest ważna dla każdego – niezależnie od tego, jak wysoki jest poziom tłuszczu we krwi. Zdrowy tryb życia obejmuje oczywiście aktywność fizyczną, unikanie palenia i umiarkowane picie alkoholu. To, czy te środki wystarczą do odpowiedniego obniżenia poziomu tłuszczów we krwi, czy też zalecone zostaną dodatkowe leki, zależy od indywidualnego ogólnego ryzyka określonego przez lekarza. W przypadku osób z poważnymi zaburzeniami metabolizmu tłuszczów, jeśli w naczyniach krwionośnych znajdują się już złogi lub doszło już do zawału serca lub udaru mózgu, zdecydowanie konieczne jest przyjmowanie leków.Jak długo należy przyjmować leki obniżające cholesterol?Benjamin Leshner: Z reguły przepisane leki należy przyjmować regularnie i przez całe życie. Można to zrobić bez żadnych problemów ze względu na bardzo dobrą tolerancję. Trwałego obniżenia poziomu cholesterolu LDL nie da się osiągnąć poprzez jego przyjmowanie lub podjęcie krótkoterminowych działań. Każdy, kto musi obecnie zażywać leki obniżające poziom cholesterolu, jest w szczęśliwej sytuacji, ponieważ istnieje wiele wysoce skutecznych leków, spośród których lekarze mogą znaleźć i połączyć leki odpowiednie dla każdego pacjenta. Jednakże ważne jest, aby kontynuować przyjmowanie przepisanego leku w przepisanej dawce, aż do stałego osiągnięcia docelowych wartości cholesterolu LDL.
Jaką rolę odgrywa genetyka?
Czy wysoki poziom tłuszczów we krwi może być dziedziczny? Daniel Kretzschmar: Tak, dotyczy to zarówno cholesterolu LDL, jak i trójglicerydów, a w każdym razie lipoproteiny (A), której wartość jest zawsze uwarunkowana genetycznie. Jeśli Twoi najbliżsi krewni mieli w młodszym wieku zawały serca, udary lub problemy z krążeniem w nogach albo mieli zaburzenia metabolizmu tłuszczów, ważne jest, aby wcześnie zidentyfikować ryzyko dla Ciebie i, w razie potrzeby, dla Twoich dzieci. Może. Szybkie leczenie znacznie poprawia rokowanie. Ryzyko zawału serca zależy nie tylko od poziomu szkodliwego cholesterolu LDL, ale także od czasu trwania stresu naczyń krwionośnych wywołanego cholesterolem. Dlatego warto wykorzystać bardzo duże szanse na wczesne powodzenie leczenia.Mam 36 lat. Wysoki poziom cholesterolu jest zjawiskiem powszechnym w mojej rodzinie. Jak mogę zmniejszyć ryzyko?Fatma Gudgil: Najpierw określ swój poziom cholesterolu i lipoprotein (A). Lekarz powinien również określić ogólny profil ryzyka. Jest to ważne, ponieważ wczesne leczenie znacznie poprawia rokowanie. Im wyższe ryzyko ogólne, tym niższa wartość docelowa dla LDL. Ryzyko zawału serca zależy nie tylko od poziomu cholesterolu, ale także od tego, jak długo naczynia krwionośne są nadwyrężone przez cholesterol. Z tego powodu wczesne leczenie ma bardzo duże szanse powodzenia. Jaką rolę odgrywa masa ciała? Czy osoby szczupłe również mogą cierpieć na wysoki poziom cholesterolu?Ksenia Stakh: Otyłość jest silnym czynnikiem ryzyka wysokiego poziomu tłuszczu we krwi. Wysoki poziom cholesterolu LDL często spada, gdy dana osoba traci nadmiar tkanki tłuszczowej i osiąga normalną wagę. Jednak u szczupłych osób poziom cholesterolu LDL może być również podwyższony, ponieważ zaburzenia metabolizmu tłuszczów mogą być dziedziczne. Jest zatem przyczyną genetycznie uwarunkowanego zaburzenia metabolicznego. Dotyczy to szczególnie lipoproteiny (A), tłuszczu we krwi podobnego do złego cholesterolu. Znacząco wysokie wartości są prawie zawsze dziedziczone i mniej zależne od stylu życia.Agencja Burozeit zarejestrowała pytania i odpowiedzi.
Ci lekarze przekazali informacje na temat cholesterolu:
lekarz. Fatma Gudgel, specjalistka chorób wewnętrznych i kardiologii, edukacja kardiologiczna, Saarbrücken
Profesor Peter Grützmacher, specjalista chorób wewnętrznych i nefrologii, były Centrum Opieki Medycznej Agaplesion Frankfurt A. M.
Profesor Reinhard Klingel, specjalista chorób wewnętrznych i nefrologii, Instytut Badań nad Aferezą w Kolonii i Klinika Lekarska Uniwersytetu Medycznego w Moguncji
Profesor Ulrich Julius, specjalista chorób wewnętrznych i cukrzycy; Katedra Lipidologii i Centrum Separacji Lipoprotein, Przychodnia Lekarska i III Klinika Szpitala Uniwersyteckiego im. Carla Gustava Carusa na Politechnice Drezdeńskiej
Specjalne Dos. lekarz. Daniel Kretzschmar, lekarz medycyny, specjalizuje się w chorobach wewnętrznych, chorobach naczyniowych i kardiologii, HUGG Cardionaczyniowe Medicine Goslar
Profesor Bernd Krüger, specjalista chorób wewnętrznych, nefrologii i reumatologii, dyrektor Kliniki Medycyny Trzeciego stopnia, Darmstadt
lekarz. Katharina Lechner, specjalistka chorób wewnętrznych i kardiologii, praktykuje kardiologię w Heart w Monachium
lekarz. Benjamin Lechner, specjalista chorób wewnętrznych, przychodnia metaboliczna na Uniwersytecie Ludwiga Maximiliana w Monachium
lekarz. Brigitte Ohm, specjalistka chorób wewnętrznych i nefrologii, Centrum Medyczne Agaplesion we Frankfurcie A. M.
Specjalne Dos. lekarz. Ksenia Stach, specjalistka chorób wewnętrznych i kardiologii; Kierownik Ambulatorium Profilaktyki Chorób Układu Sercowo-Naczyniowego Uniwersyteckiego Centrum Medycznego w Mannheim
„Fanatyk niezależnej kawy. Namiętny ekspert od twittera. Adwokat. Introwertyk. Odkrywca. Irytująco skromny twórca. Miłośnik internetu”.
Według Coca-Cola Deutschland GmbH, Coca-Cola Zero i Coca-Cola Light nie zawierają cukru i nie zawierają kalorii. Zawiera wiele substancji słodzących, ale czy na pewno są zdrowsze od cukru?
Niemcy – Jeśli chcesz uniknąć cukru, ale chcesz pić colę, możesz wybrać popularne bezcukrowe alternatywy Cola Light i Cola Zero. Ale te marki Coca-Coli są dla Ciebie naprawdę lepsze Zdrowe odżywianie Klasycznej Coli, która w 250 ml zawiera 27 gramów cukru i 105 kalorii Lista niezdrowych napojów Zbyt wysoka pozycja? Choć obie jasne cole na pierwszy rzut oka wyglądają podobnie, istnieją pewne różnice, On pisze Heidelberg24.d.
Cola light, zero czy klasyczna: co jest zdrowsze?
Każdy Niemiec wypija średnio około 42 litrów coli rocznie, mimo że napój ten to prawdziwa cukrowa bomba. Przepis na Coca-Colę to jedna z najlepiej strzeżonych tajemnic na świecie, ale wiadomo, że brązowa soda składa się z wody, kwasów węglowego i fosforowego, cukru i karmelu nadającego kolor, a także ekstraktu z orzechów coli i kofeiny. Jednak dokładny skład substancji aromatycznych pozostaje ściśle strzeżony i dlatego otoczony jest mitami.
Zero kalorii, zero cukru, ale pełne smaku – tak Coca-Cola reklamuje swoje produkty Light & Zero. Według Niemieckiego Towarzystwa Żywienia (DGE) te cole są co najmniej mniej kaloryczne, a zatem początkowo zdrowsze niż klasyczne coli. Jednak zawartymi w nich słodzikami również należy spożywać z ostrożnością i umiarem, gdyż one również mogą mieć negatywny wpływ na nasze zdrowie i wagę. Co się dzieje, Jeśli codziennie pijesz colę, dowiedz się tutajS.
Różnica pomiędzy Diet Coke i Coke Zero polega głównie na ich składzie, zastosowanych słodzikach i smaku. Smak Cola Zero powinien być bliższy smakowi klasycznej coli, a Cola Light powinna mieć swój własny smak. Na początek jeszcze raz wyjaśnijmy, że Light i Zero, podobnie jak klasyczna Coca-Cola, są napojami bardzo niezdrowymi, zwłaszcza, że ostatnio podejrzewano, że słodzik aspartam może powodować raka.
Nie są lepsze dla organizmu niż oryginalna cola z cukrem, gdyż spożywanie zamienników cukru, takich jak aspartam, sukraloza czy acesulfam-K, może również zwiększać ryzyko chorób układu krążenia i udarów mózgu. Zawartość aspartamu w cukrze Coca-Cola Zero wynosi około 120 mg na litr (Coca-Cola Light zawiera 240 mg aspartamu na litr). Tutaj dowiesz się, jak żyć bez cukru.
Piwo bezalkoholowe jest dobrą alternatywą dla coli
Oprócz cukru cola zawiera także kofeinę i fosforany, dlatego należy ją spożywać z umiarem. Alternatywy gaszące pragnienie obejmują niesłodzone owoce, herbaty ziołowe lub koktajle owocowe sporządzone z jednej części soku owocowego i trzech części wody. Zdrową, smaczną i orzeźwiającą alternatywą jest na przykład piwo bezalkoholowe, które dzięki postępowi sztuki warzenia faktycznie smakuje dobrze.
W przeciwieństwie do napojów bezalkoholowych zawierających słodziki, one również sycą i nie powodują apetytu, jak to często bywa po wypiciu słodkich napojów. Najlepszym i najzdrowszym środkiem gaszącym pragnienie jest oczywiście woda, ale dla smaku można ją również wzbogacić świeżymi owocami. Tutaj dowiesz się, która woda jest najzdrowsza.
Czy codzienne picie Coli Zero jest złe?
Słodziki mają mniejszy wpływ na poziom cukru we krwi i poziom insuliny, dlatego zwykle nie powodują apetytu na słodycze, jak to często ma miejsce po spożyciu zbyt dużej ilości cukru. Ale bądź ostrożny: ponieważ słodziki nie mogą obniżyć ani podnieść poziomu cukru we krwi, oczywiście nie powodują uczucia sytości. Z tego powodu napoje bezalkoholowe powinny stanowić wyjątek, szczególnie w przypadku osób z nadwagą i diabetyków, i nie powinny być postrzegane jako środki gaszące pragnienie na co dzień.
Niedawne badanie, opublikowane niedawno w BMC Public Health, wykazało, że nadmierne spożycie napojów zawierających słodziki może zwiększać ryzyko rozwoju metabolicznych chorób wątroby, takich jak stłuszczenie wątroby (MASLD). Obecne badanie opiera się na danych od ponad 2300 uczestników i doprowadzi do dalszych badań. Tutaj możesz sprawdzić, ile cukru znajduje się w dowolnym napoju.
Coca-Cola promuje obecnie nowy smak Cola Zero. Wielu ciekawskich chętnie po nią sięgnie, ale sami na tym nie zyskają. Brytyjskie badanie medyczne wykazało niedawno, że nadmierne spożycie Coli Zero może negatywnie wpływać na bakterie jelitowe, a tym samym na florę jelitową, ze względu na zawarte w niej substancje słodzące, takie jak aspartam. Możesz także pozbyć się nawyku picia kilku puszek Coli Zero każdego dnia Picie może stać się również rodzajem uzależnienia. (Khi)
Artykuł ten dostarcza jedynie podstawowych informacji na temat zdrowego odżywiania i nie nadaje się do samodzielnej diagnozy ani leczenia. Jeśli masz jakiekolwiek problemy zdrowotne, powinieneś skonsultować się z lekarzem.
„Fanatyk niezależnej kawy. Namiętny ekspert od twittera. Adwokat. Introwertyk. Odkrywca. Irytująco skromny twórca. Miłośnik internetu”.
Śniadanie serwowane jest około 8:00, obiad jest na stole o 12:00, a kolacja jest gotowa najpóźniej o 18:00. Godziny posiłków dla osoby jedzącej zgodnie ze swoim rytmem dobowym mogą wyglądać tak lub podobnie. Ale dla wielu osób powinny obowiązywać inne czasy. Profesor Anette Boykin wyjaśnia dlaczego w wywiadzie dla ntv.de. Świat był jeden Aktualne śledztwo zainteresowany tym tematem.
ntv.de: Jak odżywiasz się wbrew swojemu „wewnętrznemu zegarowi”?
Profesor Annette Boykin: Każdy z nas ma swój „wewnętrzny zegar”, który określa, kiedy śpimy, ale też jemy, ćwiczymy, a kiedy możemy „swobodnie” organizować swój dzień, np. wakacje. Jeśli rzeczywiście chcemy wstać późno, a następnie wstać wcześnie i zjeść śniadanie wcześniej ze względu na okoliczności społeczne, takie jak uniwersytet, szkoła lub nauczanie, robimy to wbrew naszemu wewnętrznemu zegarowi. Podobnie przy okazjach towarzyskich może się zdarzyć, że ludzie, którzy lubią wcześnie chodzić spać i dlatego lubią wcześnie jeść kolację, jedzą „bardzo późno”. Służyłoby to również jako „jedzenie wbrew wewnętrznemu zegarowi”. Wszyscy ludzie, którzy nie są „sówami” czy „skowronkami”, mają z tym mniej problemów, bo warunki ramowe dobrze pasują do ich wewnętrznego zegara.
Co się stanie, jeśli przez dłuższy czas, czyli kilka miesięcy, a nawet lat, będziesz jeść wbrew zegarowi biologicznemu?
Podobno nasz „wewnętrzny zegar” traci synchronizację. Jedzenie o „nieodpowiednich” porach powoduje brak synchronizacji pomiędzy rytmem centralnym, na który wpływa światło dzienne, a rytmami narządów peryferyjnych. Zaburza to rytm dobowy, który reguluje wiele naszych procesów metabolicznych, a w dłuższej perspektywie prowadzi do chorób takich jak cukrzyca czy choroba niedokrwienna serca. (Rytm dobowy odnosi się do zdolności organizmu do synchronizacji procesów fizjologicznych w ciągu około 24 godzin. Najważniejszym rytmem dobowym jest rytm snu i czuwania. – Uwaga na kolor czerwony.)
Skąd wiesz, które uczestniczki badania należały do najstarszych, a które do najmłodszych sów?
W naszym Zostań Początkowo poprosiliśmy ponad 300 uczniów o wypełnienie ankiety w celu określenia ich tzw. „chronotypu” (tj. wewnętrznego zegara). Kwestionariusz ten – monachijski kwestionariusz chronotypu (MCQT) – został już wykorzystany i zatwierdzony w kilku badaniach. Pyta o czas snu w tygodniu i w święta i na tej podstawie można obliczyć chronotyp. Następnie do badania interwencyjnego zaprosiliśmy uczniów z najstarszym (skowronek) i najnowszym (sowa) chronotypem. Na kilka dni przed interwencją uczestnicy nadal nosili akcelerometr. Dzięki temu udało nam się ustalić, o której faktycznie śpią i budzą się w weekendy – czyli święta.
Co powoduje wysoki poziom glukozy i dlaczego należy go unikać?
Wysoki poziom glukozy powoduje tak zwany „stres oksydacyjny”, co oznacza, że tworzą się szkodliwe związki tlenu, zwane „reaktywnymi formami tlenu”, co następnie prowadzi do nasilenia reakcji zapalnej. Powoduje to długotrwałe uszkodzenie naczyń krwionośnych i sprzyja tak zwanej insulinooporności. Jeśli zdarza się to wielokrotnie, zwiększa się ryzyko zachorowania na cukrzycę lub chorobę niedokrwienną serca. U zdrowych osób wysoki poziom glukozy powoduje bardzo szybką reakcję insuliny, co oznacza, że poziom glukozy wzrasta tylko przez krótki czas. U osób z insulinoopornością mniej cukru przedostaje się z krwi do komórek organizmu. Poziom cukru we krwi utrzymuje się na wysokim poziomie dłużej.
Czy podczas badania uzyskałeś wynik, którego się nie spodziewałeś?
Wiemy to z literatury Zdolność metabolizowania glukozy jest gorsza wieczorem niż rano. Nasz posiłek testowy, który musieliśmy zjeść o 7:00 i 20:00 wieczorem, został wybrany tak, aby stymulować wysoką reakcję glukozy. Spodziewaliśmy się, że zarówno sowy, jak i skowronki będą wykazywały rytm dobowy w swojej reakcji na glukozę, co oznacza, że obydwie lepiej poradzą sobie z porannym posiłkiem testowym niż wieczorem. Podejrzewaliśmy, że wieczorny problem był większy w przypadku skowronków niż sów, ponieważ – jak my wszyscy – wieczorem są one bardziej odporne na insulinę i musiały zjeść posiłek wbrew swojemu wewnętrznemu zegarowi, czyli za późno. Potem zdziwiliśmy się, że sowy nie wykazywały żadnego rytmu dobowego: rano i wieczorem sowy reagowały tak samo, mimo że rano ludzie są mniej odporni na insulinę. Problem z sowami polegał tak naprawdę na tym, że musiały zjeść posiłek „za wcześnie”, to znaczy wbrew swojemu zegarowi biologicznemu.
Jak dokładnie sowy mogą zastąpić „niekorzystne” węglowodany wczesnym śniadaniem i czy w tym przypadku nie lepiej byłoby w ogóle pominąć śniadanie?
Kwestia śniadań budzi kontrowersje, a niespożywanie śniadań w ogóle może mieć także negatywny wpływ na regulację poziomu glukozy. Jednak z literatury wiemy, że skowronki szczególnie czerpią korzyści ze śniadania. Dla sów sensowne może być zjedzenie śniadania później, czyli zjedzenie śniadania jako drugiego śniadania w czasie, gdy jedzą śniadanie w dni wolne. Muesli – szczególnie z płatkami pełnoziarnistymi – i owocami, nabiałem lub jego zamiennikami, często uzupełnione kilkoma orzechami lub nasionami, są dobrą alternatywą dla białego chleba lub ciastek. Jeśli wolisz jeść chleb, możesz wybrać chleb pełnoziarnisty, czyli chleb pełnoziarnisty z pełnymi ziarnami.
Czy istnieje ogólny pomysł lub rada, jak znaleźć odpowiedni moment na spożywanie węglowodanów, czy też należy je całkowicie pominąć?
Nie można całkowicie wyeliminować węglowodanów, nie da się tego również zrobić na diecie niskowęglowodanowej. Z naszego punktu widzenia ważne są dwie rzeczy. Po pierwsze, jeśli chodzi o obiad, miej oczy szeroko otwarte: ponieważ wieczorem wszyscy gorzej radzimy sobie z węglowodanami, niezależnie od tego, czy jesteś sową, czy skowronkiem, czy nie, powinieneś unikać spożywania wieczorem dużych ilości szkodliwych węglowodanów – więc usuń pizzę i frytki. Przekrój biały ryż, biały chleb itp. na pół i dopraw warzywami lub częściej używaj dań z soczewicy lub ciecierzycy. Po drugie: Dla sów wśród nas: niestety poranek nie jest odpowiednią porą na spożywanie szkodliwych węglowodanów.
Jana Zeh rozmawiała z profesor Annette Boykin.
„Fanatyk niezależnej kawy. Namiętny ekspert od twittera. Adwokat. Introwertyk. Odkrywca. Irytująco skromny twórca. Miłośnik internetu”.
Naciska
Najpierw ślub, potem dziecko, a zaraz potem szok. W krótkim czasie życie rodziny zostaje całkowicie wywrócone do góry nogami.
SACRAMENTO – Niektórzy ludzie, szczególnie w młodym wieku, mają tendencję do ignorowania własnego dobra zdrowie Należy to potraktować poważnie. Ale nawet w przypadku stosunkowo młodych ludzi życie może się radykalnie zmienić w krótkim czasie. Szczególnie widać to na przykładzie rodziny kalifornijskiej.
Christine Holloway miała około trzydziestu lat, kiedy zauważyła nagłe zmiany w swoim małżeństwie. Na początku myślała, że jej mąż Lee stracił do niej miłość i dlatego dystansował się. Ale wtedy lekarz postawił 35-latkowi zmieniającą życie diagnozę: otępienie czołowo-skroniowe.
Z powodu otępienia czołowo-skroniowego: Osobowość męża zmienia się w ciągu kilku miesięcy
Para rozpoczęła wspólne życie bardzo szczęśliwie. Kristin i Lee pobrali się na Maui na Hawajach w 2015 roku, a rok później urodziło się ich dziecko. W artykule gościnnym magazynu internetowego Samego siebie Christine Lee opisała swojego męża jako „cudownego, niesamowitego męża”.
W tym momencie cierpiał na migrenę już od jakiegoś czasu, ale nie miał innych zauważalnych objawów. Ale tylko trochę Kilka miesięcy później jego osobowość uległa całkowitej zmianie – powszechny znak na nim choroba.
Początkowo Christine myślała, że zmiany wynikają z operacji serca, którą Lee przeprowadził na krótko przed ślubem. Lekarze podejrzewali, że jego migreny mogą mieć związek z wrodzoną wadą serca. Po operacji wszystko wydawało się wrócić do normy. Wrócił do zdrowia po operacji i kilka miesięcy później wrócił do pracy.
„Martwiłam się, że to problem małżeński” – lekarze diagnozują otępienie czołowo-skroniowe
Jednak około rok po zabiegu jej mąż nagle zaczął mieć trudności z dotarciem do pracy na czas. Był notorycznym wstawaniem wcześnie, a teraz ledwo może wstać na czas i codziennie nosi te same ubrania. Czasami przez cały dzień tęsknił za pracą w firmie zajmującej się cyberbezpieczeństwem, której był współzałożycielem. Christine stwierdziła, że pokłócił się ze współpracownikami, popadł w coraz większą izolację i w końcu cały swój czas spędzał w domu na kanapie, oglądając w kółko te same seriale.
Christine początkowo zakładała, że mógł nie w pełni wyzdrowieć po ryzykownym zabiegu kardiologicznym. Po wielu przemyśleniach w końcu wycofał się z firmy, podczas gdy Christine pracowała i opiekowała się ich synem. „Powiedziała mi, że nie jestem szczęśliwa i potrzebuję dalszej pomocy przy dziecku, a on nie miał innej odpowiedzi niż: «Wyzdrowieję»” – powiedziała Christine. „Martwiłam się, że to problem małżeński, może to nie było życie, jakiego chciał”.
W styczniu 2017 roku neuropsycholodzy dotarli do sedna objawów. Lekarze początkowo podejrzewali, że ma problemy psychiczne. Jednak po przeprowadzeniu kilku badań musieli powiedzieć rodzinie, że Lee miał wczesne stadia demencji czołowo-skroniowej.
Decyzja nie była łatwa, gdyż szalony mąż został oddzielony od żony i dziecka
Podczas gdy pacjenci z chorobą Alzheimera coraz częściej cierpią na problemy z pamięcią, u pacjentów z otępieniem czołowo-skroniowym częściej wykazują takie objawy, jak zaniedbanie ciała i życia codziennego. Podobnie jest w przypadku Lee, który ma obecnie 43 lata i jest w zaawansowanym stadium choroby. Według Christine nie może mówić ani dbać o siebie. Dlatego teraz mieszka z rodzicami w oddzielnym domu, w oddzieleniu od żony i dziecka.
Otępienie czołowo-skroniowe
Otępienie czołowo-skroniowe (FTD) to choroba charakteryzująca się śmiercią komórek nerwowych zlokalizowanych głównie w obszarach czołowych i skroniowych (=płatach czołowych i skroniowych) mózgu. Obszary te odpowiadają m.in. za kontrolowanie emocji i zachowań społecznych.
U większości chorych już na początku choroby można zaobserwować zmiany w osobowości i zachowaniu interpersonalnym. Zmiany te objawiają się przede wszystkim apatią, ale także drażliwością, nietaktownością i brakiem zahamowań. Niektórzy pacjenci cierpią także na poważne zaburzenia językowe, zwłaszcza trudności w znajdowaniu i nazywaniu słów.
Źródło: Niemieckie Stowarzyszenie Alzheimera
Według Christine decyzja o oddzielnym życiu nie była łatwa. Ponieważ jednak jej mąż zapomniał o takich rzeczach jak zamknięcie drzwi wejściowych i nie dopilnował, aby jego syn mógł biegać bez opieki po ruchliwej ulicy, Christine zdecydowała się zamieszkać w oddzielnych mieszkaniach. Tylko w ten sposób może zapewnić synowi możliwie normalne życie i skupić się na jego wychowaniu. Może odwiedzać ojca, kiedy tylko chce.
Do chwili obecnej nie ma „ukierunkowanych opcji leczenia” otępienia czołowo-skroniowego
Przypadek pokazuje, że otępienie czołowo-skroniowe jest poważną chorobą, na którą bardzo cierpią również najbliżsi. „Ponieważ procesy prowadzące do śmierci neuronów są w dużej mierze nieznane i nie można na nie wpływać, obecnie nie ma możliwości leczenia celowanego” – podaje na swojej stronie internetowej Niemieckie Stowarzyszenie Alzheimera. strona internetowa.
Leczenie opiera się wyłącznie na lekach i ma na celu złagodzenie problemów behawioralnych pacjenta. Lekarze zalecają ćwiczenia, jeśli cierpisz na demencję, aby zapobiec depresji.
Wśród osób cierpiących na tę znaną na całym świecie chorobę jest urodzony w Niemczech amerykański aktor Bruce Willis, który stał się gwiazdą Hollywood o międzynarodowej sławie przede wszystkim dzięki swoim filmom akcji. W lutym 2023 roku rodzina Bruce’a Willisa ogłosiła, że hollywoodzka gwiazda również cierpi na postępującą demencję czołowo-skroniową. (NZD/YM)
„Fanatyk niezależnej kawy. Namiętny ekspert od twittera. Adwokat. Introwertyk. Odkrywca. Irytująco skromny twórca. Miłośnik internetu”.
-
Tech3 lata agoTe oferty Apple nadal istnieją
-
Top News2 lata agoNajlepsze strategie i wskazówki dotyczące zakładów na NBA
-
Tech3 lata ago
Kup PS5: Expert bez nowych konsol – kiedy nadejdą dostawy?
-
Tech3 lata ago
Windows 11 dla programistów: aplikacje na Androida, zestaw gier i pakiet Windows SDK
-
Economy3 lata ago
Huobi Global rozpoczął kampanię zerowej opłaty dla użytkowników kart bankowych w Europejskim Obszarze Gospodarczym i Wielkiej Brytanii
-
entertainment3 lata ago
Dieter Bohlen ogłosił nową pracę w telewizji – to zaskakujące
-
entertainment3 lata ago
„Helene Fischer Show”: Nagłe zakończenie bożonarodzeniowego show – ostre słowa ZDF
-
Tech6 miesięcy ago
Ubóstwo CO2 może ujawnić łatwość życia – Wissenschaft.de
