W Drodze Mlecznej odkryto gwiezdną czarną dziurę Gaia BH3. Mając masę 33 mas Słońca, jest śpiącym olbrzymem, którego jeszcze nie odkryto.
Monachium – Sonda kosmiczna Gaia Europejskiej Agencji Kosmicznej od kilku lat mapuje przestrzeń kosmiczną, a misja regularnie generuje nowe dane, które przed publikacją są najpierw badane przez naukowców. Podczas tego przeglądu zespół badawczy dokonał szczególnego odkrycia: zespół kierowany przez astronoma Pascuala Panozzo (Obserwatorium Paryskie) wyśledził nieznaną wcześniej czarną dziurę w naszej galaktyce.
„Nikt nie spodziewał się znaleźć czającej się w pobliżu supermasywnej czarnej dziury i jeszcze jej nie odkryto” – mówi Panozzo, kierownik badań przeprowadzonych na Uniwersytecie Kalifornijskim. czasopismo Astronomia i astrofizyka opublikowany stał się. „Tego rodzaju odkrycia dokonuje się tylko raz w swoim życiu badawczym”.
Zaskakujące odkrycie w Drodze Mlecznej: czarna dziura znajduje się „niezwykle blisko” Ziemi
Odkrycie Panozzo i jego zespołu jest wyjątkowe: grupa badawcza znalazła największą jak dotąd gwiazdową czarną dziurę w Drodze Mlecznej. Gaia BH3, jak nazywa się obiekt, ma masę 33 słońc i jest zlokalizowana według jednego ogłoszenie Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) znajduje się „niezwykle blisko” Ziemi. Między błękitną planetą a czarną dziurą, która w wymiarach astronomicznych jest w rzeczywistości bardzo blisko, znajduje się zaledwie około 2000 lat świetlnych.
Gaia BH3 to tak zwana gwiazdowa czarna dziura, która prawdopodobnie powstała w wyniku zapadnięcia się masywnej gwiazdy. Średnie gwiezdne czarne dziury odkryte do tej pory w Drodze Mlecznej mają masę około dziesięciokrotnie większą od masy Słońca. To sprawia, że Gaia BH3 jest znacznie większa, ale nie jest to najbliższa Ziemi czarna dziura. Rekord ten nadal należy do Gaia BH1, czarnej dziury odkrytej również w danych „Gaia”, która znajduje się zaledwie 1560 lat świetlnych od Ziemi.
Ruch oscylacyjny gwiazdy towarzyszącej ujawnia czarną dziurę Gaia BH3
Czarna dziura Gaia BH3, która sama jest niewidoczna, została odkryta w wyniku drgań gwiazdy towarzyszącej. Misja Gaia Europejskiej Agencji Kosmicznej mierzy ten ruch na przestrzeni kilku lat. Dodatkowe dane z innych teleskopów, takich jak Bardzo Duży Teleskop Europejskiego Obserwatorium Południowego w Chile, potwierdziły masę czarnej dziury.
Skład chemiczny gwiazdy towarzyszącej pozwala naukowcom wyciągnąć wnioski na temat tego, która gwiazda musiała się zapaść, tworząc czarną dziurę. Masywna gwiazda prawdopodobnie składała się z bardzo niewielu ciężkich pierwiastków lub metali, zanim uległa zapadnięciu, tak jak przewiduje teoria. Zakłada się, że tak zwane gwiazdy ubogie w metale tracą w ciągu swojego życia mniej masy, pozostawiając więcej materiału, z którego tworzą się czarne dziury podczas zapadania się.
Badanie dotyczące Gaia BH3 zostało opublikowane wcześniej ze względu na jego znaczenie
„Biorąc pod uwagę wyjątkowość odkrycia, podjęliśmy niezwykły krok i opublikowaliśmy tę pracę w oparciu o wstępne dane przed publikacją nadchodzących danych z Gaia” – wyjaśnia Elisabetta Cavao, współautorka badania. Pełne dane Gaia powinny zostać opublikowane najwcześniej pod koniec 2025 roku.
Dalsze badania czarnej dziury Gaia BH3 mogą ujawnić więcej na temat obiektu i jego historii. Na przykład instrument grawitacyjny Europejskiego Obserwatorium Południowego może pokazać, czy czarna dziura przyciąga materię ze swojego otoczenia. Naukowcy podejrzewają obecnie, że Gaia BH3 to tzw. „śpiąca” czarna dziura – śpiący olbrzym w naszej Galaktyce Drogi Mlecznej. Jednak w porównaniu z supermasywną czarną dziurą Sagittarius A* w centrum Drogi Mlecznej, Gaia BH3 jest dziurą karłowatą: Sagittarius A* ma masę około czterech milionów mas Słońca – czyli wielkość niemal niewyobrażalną. (niezapłacony rachunek)
W listopadzie 2023 roku NASA nagle zgłosiła problemy ze statkiem kosmicznym Voyager 1, który nie wysyłał już czytelnych danych. Czy to koniec misji naukowej? Tymczasem po kilku miesiącach badań zespół specjalistów NASA znalazł przyczynę problemu i również go rozwiązał.
Autor: Thomas Geoking Źródło: NASA.
Przez chwilę wyglądało na to, że aktywny lot naukowy statku kosmicznego Voyager 1 dobiegł końca. Sonda wystrzelona 5 września 1977 roku jest, wraz ze swoją siostrzaną sondą, najodleglejszym obiektem stworzonym przez człowieka. Znajduje się teraz w przestrzeni międzygwiezdnej. W ciągu nieco ponad 17 000 dni spędzonych w przestrzeni kosmicznej przeleciał dotychczas około 24,42 miliarda kilometrów. Obecnie sygnał radiowy z Ziemi dociera do sondy kosmicznej w ciągu 22,5 godzin. Sonda kosmiczna nadal wysyła dane naukowe z powrotem na Ziemię, przynajmniej do połowy listopada 2023 r. Nagle okazuje się, że sonda kosmiczna nie wysyła już czytelnych danych, ale raczej te same dane ułożone w rodzaj ciągłej pętli.
Po szczegółowej analizie przyczynę początkowo ustalono w systemie danych lotu sondy. To jeden z trzech komputerów znajdujących się na pokładzie statku kosmicznego. System FDS nie skomunikował się prawidłowo z jednym z podsystemów sondy, zwanym modułem modulacji telemetrii (TMU). W rezultacie na Ziemię nie są przesyłane żadne dane naukowe ani techniczne. Celem FDS jest gromadzenie m.in. danych z instrumentów naukowych oraz danych technicznych o stanie i kondycji statku kosmicznego. Informacje te są następnie łączone w pojedynczy pakiet danych, który jest wysyłany z powrotem na Ziemię przez TMU. Teraz TMU zaczęło wysyłać powtarzający się wzór jedynek i zer, jakby „utknął”. Po nieudanym ponownym uruchomieniu FDS do analizy błędu często trzeba było korzystać z dokumentów sprzed kilkudziesięciu lat. Specjaliści potrzebowali czasu, aby zrozumieć, jak nowe polecenia wpłyną na działanie statku kosmicznego, aby uniknąć niezamierzonych problemów.
1 marca 2024 r. wysłali do statku kosmicznego sygnał, który spowodował, że FDS wysłał pełny obraz pamięci. Zostało to odebrane 3 marca i odszyfrowane przez inżyniera z agencji Deep Space Network, która obsługuje anteny radiowe komunikujące się zarówno z Voyagerem, jak i innymi statkami kosmicznymi. Zrzut pamięci był kluczem do rozwiązania problemu! Okazuje się, że 3 procent pamięci FDS jest uszkodzone. Możliwe, że jeden chip został uszkodzony albo przez wysokoenergetyczne cząstki z kosmosu, albo po prostu przez długi okres pracy. Spowodowało to utratę części kodu programu komputerowego FDS.
Utrata tego kodu sprawiła, że dane naukowe i techniczne stały się bezużyteczne. Ponieważ chipa nie można było naprawić, zespół zdecydował się umieścić uszkodzony kod w innym miejscu pamięci FDS. Żadna pojedyncza witryna nie jest jednak wystarczająco duża, aby pomieścić całą sekcję kodu. Dlatego opracowano rozwiązanie umożliwiające podzielenie uszkodzonego kodu na sekcje i przechowywanie tych sekcji w różnych lokalizacjach w FDS. Aby ten plan zadziałał, te sekcje kodu muszą zostać zmodyfikowane, aby zapewnić dalsze działanie jako całość. Należy również zaktualizować wszelkie odniesienia do lokalizacji tego kodu w innych częściach repozytorium FDS. 18 kwietnia zespół przesłał wstępną aktualizację oprogramowania statku kosmicznego Voyager. Kiedy 20 kwietnia zespół kontroli misji otrzymał informację zwrotną od statku kosmicznego, wiedział, że modyfikacja zadziałała. Po raz pierwszy od pięciu miesięcy udało im się sprawdzić status i stan statku kosmicznego. Po dalszej aktualizacji sonda będzie mogła ponownie przesyłać dane naukowe na Ziemię. Misja naukowa może być kontynuowana. To, jak długo sonda może nadal działać, zależy głównie od baterii radionuklidowych i zużycia elementów termoelektrycznych. Produkcja energii elektrycznej spada o około 4 waty rocznie. Wyłączanie poszczególnych instrumentów wielokrotnie wydłużało żywotność sondy.
Manor Lords to w ostatnim czasie jedna z najciekawszych gier – co teraz widać także w pierwszych wynikach sprzedaży. Kamień milowy został osiągnięty w dniu premiery.
Średniowieczna gra strategiczna Manor Lords jest ostatnio na ustach wszystkich. Hooded Horse and the Slave Magic była jedną z najbardziej poszukiwanych nowych gier na platformie Steam – co znalazło odzwierciedlenie w bardzo udanym rozpoczęciu sprzedaży.
Manor Lords niedawno weszło do fazy wczesnego dostępu i dlatego jest dostępne jako wczesna wersja gry na platformie Steam. Niezliczona ilość graczy na PC chciała już tę niekompletną wersję, więc ta wersja gry sprzedawała się jak świeże bułeczki. Ponad milion egzemplarzy przeszło już przez wirtualną ladę wydawniczą – pierwszy kamień milowy w sprzedaży został już przekroczony.
Gra opiera się na wielu elementach zarządzania i zakrojonych na szeroką skalę średniowiecznych bitwach taktycznych. Masz dostęp do różnych budynków, ulepszasz produkcję rolną, tworzysz szlaki handlowe – w skrócie: w grze strategicznej możesz zarządzać wieloma rzeczami.
Od wczorajszej premiery Manor Lords sprzedało się już w ponad milionie egzemplarzy i osiągnęło szczytową liczbę jednoczesnych graczy na Steamie wynoszącą 170 000 – najwyższą liczbę w historii dla twórców miast (lub innych wariantów, takich jak GSG/4x/colony sim). Gratulacje @lordsmanorJesteśmy zaszczyceni, że możemy być Twoim wydawcą! pic.twitter.com/559uGRp1NO
Przyciąga to obecnie nie tylko wielu kupujących, ale także wielu graczy na Steamie. Pierwszego dnia maksymalna liczba graczy jednocześnie osiągnęła 173 178. Manor Lords wyprzedziło także Hades 2 i Hollo Knight: Silksong w kategorii najbardziej poszukiwanych gier na Steamie, osiągając wspomniany poziom sprzedaży w niecały tydzień po premierze wczesnego dostępu.
Po Palworld na początku roku i późniejszym Helldivers 2, Manor Lords można uznać za trzeci duży tytuł 2024 roku.
Klucze są często chwalone jako bezpieczna i wygodna alternatywa dla haseł. William Brown, programista webauthn-RSbiblioteka Webauthna dla Rusta, traktuje teraz klucze jako jeden „Rozbity sen”.
lubić go W poście na blogu Jak już wspomniano, mówi się, że za tę sytuację odpowiedzialne są przede wszystkim firmy takie jak Apple i Google. Według Browna częściej używają alternatywnego hasła, aby połączyć użytkowników ze swoim ekosystemem, niż pracować nad przyszłością przyjazną dla użytkownika i pozbawioną haseł.
„Chrome i Safari próbują zmusić Cię do korzystania z rozwiązania hybrydowego (kabel), w którym skanujesz telefonem kod QR w celu uwierzytelnienia”.Deweloper wyjaśnił. Aby skorzystać z klucza bezpieczeństwa, użytkownicy będą musieli żmudnie klikać menu.
W większości przypadków zajmuje to więcej niż 60 sekund „Niezbyt dobre doświadczenie”. Interfejs użytkownika jest „Bardziej niż znienawidzony”. Nawet gra z hasłami Neala Agarwala zapewnia lepszą obsługę.
Krytyka Androida
Deweloper nie powiedział też dobrego słowa na temat implementacji klucza dostępu w Androidzie. Z powodu błędów w systemie operacyjnym w niektórych przypadkach system operacyjny Google nie jest w stanie wygenerować kluczy bez resetowania oprogramowania sprzętowego danego urządzenia.
„Klucze mogą być przechowywane na kliencie, ale nie na serwerze, co powoduje, że zduplikowane konta i dane uwierzytelniające nie działają lub, co gorsza, użytkownicy usuwają prawdziwe dane uwierzytelniające”.– powiedział Brown.
Nawet użytkownicy znający się na technologii często są przytłoczeni takimi problemami. „Jeśli ci użytkownicy nie będą mogli tego uzyskać, jak poradzą sobie ludzie w innych obszarach?”zapytał deweloper.
Brown zaleca menedżery haseł
Konkluzja Browna była druzgocąca. „Myślę, że w tym momencie klucze zawiodą w rękach ogółu społeczeństwa”.„Utracono możliwość anulowania haseł” – powiedział programista. „Ponieważ chcieli podbić rynki i stworzyć szum”..
W tym projekcie interesy korporacji zignorowały dobre doświadczenia użytkowników. Brown zakłada, że klucze dostępu, podobnie jak programy blokujące reklamy, będą w przyszłości używane tylko przez użytkowników znających się na technologii, ale nie przez ogół społeczeństwa.
„Menedżer haseł zapewnia lepszą obsługę niż klucze.”– podsumował deweloper – i podtrzymuje ten wniosek Nie jest tam sam. „Zdobądź coś takiego jak Bitwarden lub Vaulttwarden, jeśli lubisz własny hosting. Pozwól mu tworzyć i zarządzać Twoimi hasłami”.Zalecenie Browna. Deweloper radzi tym, którzy nadal polegają na kluczach, aby przechowywali je w menedżerze haseł i nie polegali na kontrolowanych przez platformę sklepach z kluczami.
Nie oznacza to jednak końca pracy Browna nad webauthn-rs. Zapowiedział, że będzie kontynuował prace nad tym i powiązanymi projektami. „To nadal jest dla mnie ważne, nawet jeśli jestem rozczarowany kierunkiem rozwoju ekosystemu”.były jego ostatnie słowa.
