• Corona powinna być tylko prekursorem nowych typów wirusów.
• Zmiana klimatu powoduje, że więcej wirusów przechodzi ze zwierząt na ludzi.
• Badacze ostrzegają również: „Rozwoju nie można już zatrzymać”.

Więcej tematów dotyczących kryzysu klimatycznego znajdziesz tutaj

Nowa Korona wirus A pandemia, która spowodowała SARS-CoV-2, powinna być tylko z góry przyjętym pojęciem. Z powodu Zmiana klimatu Zapewni to rozprzestrzenianie się większej liczby wirusów między gatunkami zwierząt, a ostatecznie wśród ludzi. Właśnie to przewidział zespół naukowców kierowany przez naukowców z Georgetown University w Waszyngtonie w ramach prowadzonych obecnie badań Opublikowano w czasopiśmie „Nature”. on jest. Jeszcze bardziej niepokojące jest to, że nie można już temu zapobiec.

Wszystko to jest znane od dawna. Jednak naukowcy kierowani przez Colina Carlsona i Grega Albery’ego dokonali kilku zaskakujących odkryć, jak powiedzieli na konferencji prasowej na temat badania. Wśród dużych gatunków gryzoni żyjących w Ameryce Północnej są psy preriowe. Są nieco podobne do borsuków i żyją w dużej części Stanów Zjednoczonych na wschód od Gór Skalistych. Po zachodniej stronie tych gór żyje inny rodzaj miniaturowego borsuka: wiewiórka kalifornijska.

Gatunki zwierząt spotykają się i wymieniają wirusy

Jeśli zmiana klimatu sprawi, że ich zakresy są dla nich zbyt gorące, mogą migrować wyższe góry na chłodniejsze wzniesienia lub na północ do chłodniejszych szerokości geograficznych. Rezultat: „Spotkanie, które być może nigdy wcześniej nie miało miejsca”, mówi Colin Carlson.

To, co może wydawać się dziwne, stanowi zagrożenie, przynajmniej dla gryzoni: pasożyty i patogeny są zawsze obecne w tych spotkaniach, a wraz z nimi ryzyko rozprzestrzeniania wirusów wiewiórki na pieski preriowe i odwrotnie. Nowi gospodarze mogą mieć niewiele do przeciwdziałania nieznanym patogenom. Jak to może wyglądać pandemia koronacyjna Zostało to wyraźniej pokazane ludziom w ostatnich latach. Ponieważ SARS-CoV-2 również pierwotnie pochodził od nietoperzy, jest to choroba zachodząca między zwierzętami, nazywana chorobą odzwierzęcą.

Wirusy w rzeczywistości są wyspecjalizowane dla swoich żywicieli i mogą optymalnie się rozmnażać tylko u tego typu zwierząt. Jednak, podobnie jak w przypadku koronawirusa, wiele osób może przeskoczyć do innych gatunków, w tym ludzi, kontynuować adaptację i poważnie zachorować na nowych żywicieli.

Całkowicie nowe spotkania między gatunkami ssaków prawdopodobnie gwałtownie wzrosną w nadchodzących dziesięcioleciach – nie trzeba mieć medium, aby to przewidzieć. Jednak badacze z Georgetown University zdobyli dalsze spostrzeżenia.

Przez pięć lat włączali swoje komputery, aby zobaczyć, jak do 2070 r. zmieni się rozmieszczenie 3870 gatunków ssaków na całym świecie. Jako scenariusze wykorzystali cztery różne prognozy klimatyczne — od ograniczenia ocieplenia do poniżej dwóch stopni zgodnie z paryskim porozumieniem klimatycznym po ocieplenie o więcej niż cztery stopnie. W swoich modelach uwzględnili również zmiany użytkowania gruntów. „Mieliśmy niespodzianki w każdym wyniku pośrednim” – mówi Colin Carlson.

Od dawna jesteśmy w środku tego rozwoju

Wiele opublikowanych dotychczas badań dotyczących zmian klimatycznych i chorób koncentrowało się w dużej mierze na poszczególnych aspektach. Na przykład zbadali, w jaki sposób szybkość przenoszenia patogenów zmienia się wraz z ociepleniem klimatu oraz jak wylesianie, zmiany w użytkowaniu gruntów i handlu zwierzętami wpływają na choroby odzwierzęce. Inni wyszli z założenia, że ​​globalne ocieplenie osłabia ludzi i zwierzęta, a tym samym czyni ich bardziej podatnymi na choroby. Fakt, że kwestia podatności organizmu na nowe patogeny odgrywa główną rolę, pozostaje luką, którą zamyka to badanie.

I bez względu na to, jakiego typu użyjesz – efekty z pewnością są ogromne – mówi Greg Alper: „Zmiana klimatu wstrząsa naszymi ekosystemami głęboko w środku. „Nawet jeśli spełnią się najlepsze prognozy, siedliska wielu gatunków zmienią się o 100 km. Naukowcy obliczyli, że może to doprowadzić do od 4500 do 15 000 początkowych kontaktów między wcześniej rozdzielonymi gatunkami.

W przypadku każdego z tych kontaktów jeden lub nawet kilka rodzajów wirusa może przenieść się na nowego gospodarza. Modele przewidują największą liczbę na okres do 2040 r. – więc jesteśmy już w trakcie tej zmiany.

Wiadomo, że co najmniej 10 000 rodzajów wirusów może zarażać ludzi. Jak dotąd nie stanowiły zagrożenia dla innych potencjalnych żywicieli, ponieważ występują u ssaków żyjących z dala od innych i nigdy nie spotykanych przez ludzi. W końcu tylko siedem procent wszystkich ssaków dzieli swoje obszary występowania z innymi ssakami.

Szczególnie wiele nowych kontaktów w Afryce Środkowo-Wschodniej i Azji Południowo-Wschodniej

Obecnie bioróżnorodność jest największa w lasach. Eksperci podejrzewają również obecność większości nieznanych wirusów. Dlatego wcześniej zakładali, że większość transferów do nowych gospodarzy będzie miała miejsce w lasach. Jednak modele Uniwersytetu Georgetown sugerują, że większość tych spotkań będzie miała miejsce na gęsto zaludnionych obszarach. To z kolei zwiększa ryzyko rozprzestrzenienia się patogenu na ludzi.

modele wyłączone Waszyngton Sugerują, że nowe połączenia będą szczególnie powszechne w dwóch regionach świata: wysokogórskich regionach Afryki Wschodniej i Środkowej oraz Azji Południowo-Wschodniej. W tropikach występuje zdecydowanie najwięcej gatunków. Ssaki muszą przemieszczać się na te obszary z różnych kierunków, jeśli mają uciec przed upałem ich tradycyjnych siedlisk. Wirus Zaire Ebola jest jednym ze znanych wirusów, które mogą przenosić zwierzęta na zupełnie nowe obszary podczas tej migracji. Do tej pory ograniczało się to do Konga i kilku innych krajów Afryki Zachodniej.

To Ameryka Południowa Z rozległym lasem deszczowym Amazonii Zdaniem autorów fakt, że obszary występowania wielu gatunków są tam bardzo ograniczone i nie mogą wystarczająco szybko dotrzeć do chłodniejszych regionów, nie jest jednym z gorących punktów. Zamiast tego ofiarą zmian klimatycznych pada tam duża liczba gatunków.

„Rozwoju nie można już zatrzymać”

Wiele zależy od tego, jak szybko postępują zmiany klimatyczne i jak szybko poruszają się poszczególne gatunki zwierząt. Dlatego naukowcy przypisują szczególną rolę nietoperzom, ponieważ te małe ssaki potrafią latać i pokonywać już odległości kilkuset kilometrów.

Autorzy pisali, że populacja małych ssaków nie była w stanie pokonać takich odległości nawet za 50 lat. Naukowcy spodziewają się około 8500 początkowych spotkań nietoperzy z małpami. W ten sposób potwierdzają wiedzę, że nietoperze od dawna odgrywają główną rolę w chorobach odzwierzęcych.

I jeszcze jedna rzecz, którą Colin Carlson i Greg Alper podkreślili podczas prezentacji swoich badań: rozwoju nie można już zatrzymać. „Nie możemy włożyć antropocenu z powrotem do butelki” – mówi Carlson. Ale jednocześnie on i jego koledzy ostrzegają przed popadnięciem w fatalizm. Zamiast tego domagają się, aby zrobiono wszystko, aby spowolnić zmiany klimatyczne i chronić siedliska, aby uniknąć ryzyka pierwszych spotkań i małych skoków. Jednocześnie jednak musimy lepiej przygotować systemy opieki zdrowotnej na całym świecie, aby sprostać tym zagrożeniom.

Fakt, że badanie ograniczono do ssaków, jest słabością, którą przyznali autorzy. W badaniu nie uwzględniono nawet ssaków morskich. Istnieją obecnie przykłady zmniejszającej się pokrywy lodowej Arktyki, umożliwiającej konkretnie wymianę nowych wirusów, omówionych w tym artykule. Ptaki są również całkowicie nieobecne w tym badaniu. Obecne epidemie ptasiej grypy wyraźnie pokazują, że ptaki również odgrywają ważną rolę w chorobach odzwierzęcych. Potrzebne są do tego dalsze badania.

A ponieważ nasze oczy często natykają się na konsekwencje dla nas, ludzi: nawet jeśli my, ludzie, zostaniemy uratowani przed nowymi wirusami, skoki mogą mieć daleko idące konsekwencje i mogą dramatycznie osłabić, a nawet zniszczyć całe populacje gatunków zwierząt.

Wykorzystane źródła:

• Nature.com: Zmiana klimatu zwiększa ryzyko przenoszenia międzygatunkowego
• Nature.com: Pojawienie się wirusa u ssaków morskich na Północnym Pacyfiku może być związane z redukcją lodu w Arktyce