Dziś o 16:15 Valentino Rossi ogłosi swoje plany na przyszłość. W ciągu ostatnich kilku tygodni i miesięcy wielokrotnie obiecywał trzy różne scenariusze, chociaż pozostanie w Petronas Yamaha do 2022 roku nie było tak naprawdę poważnym problemem na długo. Szef Petronas Razlan Razalli wyjaśnił niedawno, że jego zespół tworzy drużynę juniorów dla Yamaha Motor Racing, dlatego ludzie po trzydziestce, tacy jak Andrea Dovizioso i Johnny Rea, nie wchodzą w rachubę.

W zeszły weekend Rossi ponownie trafił na nagłówki gazet, ponieważ włoscy dziennikarze przypomnieli sobie, że 42-letni koń został wyraźnie wybrany jako wymarzony jeździec dla swojego zespołu Sky VR46 Ducati MotoGP. Arabia Saudyjska TANAL Entertainment Sport & Media, holding należący do Jego Wysokości Księcia Abdulaziza bin Abdullaha bin Sauda bin Abdulaziz Al Saud, finansuje w tym roku podróż brata Valentino, Luki Mariniego w MotoGP do Avintia-Ducati. Dzięki projektowi „Saudi Vision 2030” książę chce wzbudzić zainteresowanie saudyjskich firm Moto GB, ponieważ Aramco Mineral Oils jest przedmiotem dyskusji jako sponsor. A Valentino Rossi musi konkurować jako kierowca numer 1 przez co najmniej rok.

Kiedy TANAL Entertainment Sport & Media ogłosił konferencję prasową w prywatnej rezydencji Jego Królewskiej Wysokości, włoskie media w weekend przekonały się, że Rossi pozwoli sobie przenieść się w kolejny rok do MotoGP jako kierowca wyścigowy, a w 2022 roku poprowadzi Ducati Desmosedici dla pierwszy raz od 2011r. i 2012r.

Ale każdy, kto zapytał dziś na Red Bull Ring ze starymi kumplami i przyjaciółmi Yamaha, Petronas i Sky VR46 Rossiego, otrzymał jasną odpowiedź: 115-krotny zwycięzca GP ogłosi dziś odejście na emeryturę jako motocyklista.

Rossi miał ponury rok w 2010, kiedy był 15. w Pucharze Świata, a w 2021 sytuacja nadal się pogarszała. Tylko jeden z dziesięciu najlepszych na dziesięć wyścigów.

Dziewięciokrotny mistrz świata zajmie się akademią VR46 Riders Academy, zespołem Moto2 i nowym zespołem wyścigowym MotoGP Ducati.

Z wielu powodów gwiazda ostatnio nie utrzymała świecy dla nowej generacji z Marc Marquez, Quartararo, Miller, Mir, Oliveira, Banaya itp.

42-letni Włoch ma kłopoty przez całą wiosnę. Najpierw musiał zawrzeć pięcioletni kontrakt na MotoGP z Dorną, a potem musiał wybrać kontrakt ze znanym producentem. Yamaha, Suzuki, Ducati i Aprilia były przedmiotem dyskusji. „Doktor” porozumiał się z Ducati na trzy lata.

Jednocześnie odnoszący sukcesy przedsiębiorca, łowca talentów i mistrz świata musi walczyć o czołowe miejsca z nieostrożnymi śmiałkami, takimi jak Quartararo, i zastanowić się, czy kontynuować w 2022 roku.

W czasie wakacji lęg trwał do lipca.

Czy Vale zdoła ponownie poprawić swoją nadszarpniętą reputację w swoim zespole w Ducati w 2022 roku?

A może spirala spadkowa (15. Puchar Świata 2020, teraz 19. Puchar Świata) będzie kontynuowana?

Ponadto, po 16 latach spędzonych w MotoGP z Yamahą, Rossi został ambasadorem drugiego co do wielkości producenta na świecie. Jako legenda może tam zarabiać do końca życia, robiąc występy promocyjne itp.

Rossi: 235 GP podium

Valentino prawdopodobnie zrobi sobie przysługę, kończąc karierę w wyścigach Grand Prix po 26 latach. Brał już udział w niesamowitych 433 nagrodach i zdobył wyjątkową liczbę 235 podiów.

Wiedząc dzisiaj, mógł uratować się w zeszłym sezonie w zespole klienta Petronas i powinien przestać po tym, jak został zwolniony przez personel Yamahy.

Ale oczywiście Rossi zawsze miał nadzieję, że znów zmieni sytuację.

Być może wszystko potoczyłoby się inaczej, gdyby Yamaha nie przedłużyła w styczniu 2020 roku kontraktu z rozczarowującym Vinales na 2021 i 2022 rok.

Diabeł był już w pełnym rozkwicie na konferencji prasowej poświęconej rezygnacji Lorenzo w 2019 roku w Walencji. Rezygnacja Rossiego wywoła dziś światową prasę – pomimo Olimpiady w Tokio.

Byłaby to bardzo emocjonalna zapowiedź pożegnania, zdecydowanie płaczliwa. Widziałem to w przeszłości z takimi gwiazdami motocykli, jak Giacomo Agostini, Schwantz i innymi działami sportowymi, a supergwiazda skateboardingu, Marcel Hirscher, również był bliski łez, kiedy przeszedł na emeryturę.

Nawet z Markiem Marquezem nie można było przeoczyć emocjonalnego wybuchu na Sachsenring, nawet w pierwszym zwycięstwie po złamaniu kości ramiennej w Jerez w 2020 roku.

Ale Valentino Rossi jest tak zapalonym motocyklistą, że zostanie z nami na dłuższą metę, nawet jeśli od czasu do czasu pojawi się w przyszłości jako sportowiec w samochodach sportowych, turystycznych czy rajdowych.

Vale zachwyci nas jako właściciel zespołu, promotor talentów, ekspert w kwestiach bezpieczeństwa, doradca Dorny, renomowany i bystry partner do rozmów kwalifikacyjnych – i ogólnie jako doradca we wszystkich sytuacjach.

Valentino, szacunek, kapelusze. Decyzja nie była dla ciebie łatwa. Ponad połowę życia spędziłeś w terenie.

Kończy się wyjątkowo rosyjska epoka. Świetny zawodnik w sporcie wycofuje się jako osoba aktywna.

Z niecierpliwością czekamy na przyszłe sukcesy Valentino – jako odnoszącego sukcesy Team Leadera.

Rekord Valentino Rossiego w Mistrzostwach Świata MotoGP:

1996: WM-9. W Aprilii 125, 111 punktów, wygrana Grand Prix
1997: WM-1. W Aprilia 125, 321 punktów, jedenaście zwycięstw
1998: WM-2. W Aprilia 250, 201 punktów, pięć zwycięstw
1999: WM-1. W Aprilia 250, 309 punktów, dziewięć zwycięstw
2000: WM-2. Na Hondzie 500, 209 punktów, 2 zwycięstwa
2001: WM-1. Na Hondzie 500, 325 punktów, jedenaście zwycięstw
2002: WM-1. Na Hondzie 990, 355 punktów, jedenaście zwycięstw
2003: WM-1. Na Hondzie 990 357 punktów, dziewięć zwycięstw
2004: WM-1. Nad Yamahą 990, 304 punkty, dziewięć zwycięstw
2005: WM-1. Na Yamasze 990 367 punktów, jedenaście zwycięstw
2006: Drugi Puchar Świata na Yamaha 990, 247 punktów, pięć zwycięstw
2007: World Cup 3. Na Yamaha 800, 241 punktów, cztery zwycięstwa
2008: WM-1. Na Yamaha 800 373 punkty, dziewięć zwycięstw
2009: WM-1. Na Yamaha 800, 306 punktów, sześć zwycięstw
2010: III Puchar Świata Yamaha 800, 233 punkty, 2 zwycięstwa
2011: Puchar Świata 7. Na Ducati 800, 139 punktów, bez zwycięstwa
2012: Puchar Świata 6. Ducati ma 1000 punktów 163 punkty bez wygranej
2013: 4. Puchar Świata na Yamaha 1000, 237 punktów, 1 wygrana
2014: World Cup 2. Na Yamaha 1000, 295 punktów, 2 zwycięstwa
2015: WM-2. Na Yamaha 1000, 325 punktów, cztery zwycięstwa
2016: WM-2. Na Yamaha 1000, 249 punktów, 2 zwycięstwa
2017: World Cup 5. Ponad Yamaha 1000, 208 punktów, wygrana
2018: World Cup 3. Na Yamaha 1000, 198 punktów, bez zwycięstwa
2019: World Cup 7. Na Yamaha 1000, 174 punkty, bez zwycięstwa
2020: WM-15. Na Yamaha 1000, 66 punktów, bez zwycięstwa
2021 w pierwszej połowie: WM-19. Na Yamaha 1000 17 punktów, nie ma wygranej