Reprezentacja Niemiec w końcu ponownie zaprezentowała przekonujący mecz. Zespół Hansiego Flicka, który od czasu do czasu wygrywał 6-0 z Armenią, objął prowadzenie w grupie eliminacyjnej Pucharu Świata. Cel jest jasny i wydaje się możliwy do zrealizowania bez żadnych problemów: udział w mundialu w Katarze w przyszłym roku.

Byłby to turniej, który był mocno krytykowany na długo przed rozpoczęciem. Odkąd FIFA ogłosiła swoją decyzję o przyznaniu emiratu Pucharu Świata w grudniu 2010 roku, pojawiły się wezwania do bojkotu ze względu na warunki pracy wokół stadionów i sytuację praw człowieka w pustynnym stanie. Niedawno okazało się, że samolot transportowy Sił Powietrznych Kataru przywiózł z Doha do Afganistanu przywódców politycznych talibów.

Jednak nic z tego nie przeraża FIFA przed pozostaniem przy Katarze jako gospodarzu Mistrzostw Świata. Krytyka sędziów w Katarze ostrzegała co najwyżej federacje i zawodników. Teraz to się zmieniło, kapitan Finlandii Tim Sparff znalazł jasne słowa we wpisie gościnnym na „The Players Tribune”. Sparf radzi sobie ze skargami w trudny sposób i nie skąpi samokrytycyzmu.

„Obudziliśmy się za późno. Obudziłem się za późno.”

List otwarty Sparf jest adresowany do „każdego, komu zależy na prawach człowieka”, zwracając się do wszystkich graczy, stowarzyszeń, fanów i dziennikarzy, zachęcając ich do dalszych rozmów na temat łamania praw człowieka i warunków pracy w Katarze. „Kontynuuj dyskusję. Nadal wyrażaj swoje poparcie dla pracowników gościnnych. Wywieraj większą presję na Katar i FIFA” – napisał Sparf. Według raportu gazety Guardian 6500 pracowników z Pakistanu, Indii, Nepalu, Sri Lanki i Bangladeszu zmarło od czasu przyznania Katarowi Pucharu Świata.

W grudniu 2022 roku Sparf może zagrać w Pucharze Świata z reprezentacją Finlandii na stadionach, które zbudowali głównie pracownicy z tych krajów. Finlandia jest w swojej grupie kwalifikacyjnej, cztery punkty za Francją, na drugim miejscu, ale ma o dwa mecze mniej od obrońcy tytułu.

W ciągu ostatnich dwóch i pół roku wyruszyłem w osobistą podróż, aby dowiedzieć się więcej o sytuacji w Katarze. Wkrótce mogliśmy grać na stadionach, na których robotnicy musieli stracić życie. My, gracze, będziemy twarzą turnieju, nad którym nie mamy kontroli” – napisał Sparf, dlatego chciał dowiedzieć się więcej: „Rozmawiałem bezpośrednio z pracownikami. Czują się zachęceni, ponieważ są tacy, którzy ich wspierają i zachęcają”.

Dlatego ważne jest, aby ciemna strona tego mundialu nie została wymazana pod stołem: „Kibice powinni o tym mówić, dziennikarze powinni o tym pisać, organizacje powinny wskazywać. A zawodnicy powinni mówić.”

Sparv robi to w bolesny sposób. 34-latek, który grał rok w drugiej lidze Greuther Fürth w 2013 roku i od tego czasu wrócił do Helsinek, nie tylko szanuje siebie, ale także krytycznie odnosi się do swojego zachowania: „Wiem, że piszę ten artykuł wielu lata temu za późno. Może. Mogliśmy coś zmienić i poprawić warunki pracy. Mogliśmy nawet uratować życie. Cholera, obudziliśmy się za późno. Obudziłam się za późno.

Jego kolega Rico Riski odmówił wyjazdu do Kataru

Sparf mówi, że obudził się po ukończeniu obozu treningowego z reprezentacją Kataru w 2019 roku. Jego kolega Rico Riski odmówił podróży do Kataru z powodów moralnych i etycznych. Właśnie to skłoniło Sparva do myślenia. Dowiedz się o łamaniu praw człowieka, nieludzkich warunkach pracy i roli FIFA. „Przyjrzałem się dużym organizacjom, takim jak FIFA. Łatwo założyć, że dokładnie wiedzą, co robią” – mówi Sparf.

Kapitan reprezentacji Finlandii przyznaje również, że w ostatnich latach warunki pracy nieznacznie się poprawiły i że FIFA zmienia się w kwestii praw człowieka w krajach goszczących. Ale pisze też: „Pomimo ostatnich pozytywnych reform nie wolno nam ani przez chwilę wierzyć, że w Katarze jest dobrze”.

* Artykuł powstał w Centrum Kompetencji Sportowych (SPORT BILD, BILD, WELT) i został po raz pierwszy opublikowany przez WELT.