Spadkobiercy Colliny są obciążeni
Dlaczego Frankfurt nie otrzymał „taniej” kary

Ze scenariuszem Alexa Feuerradta
15.08.2022, 07:17

Eintracht Frankfurt otrzymał w Berlinie rzut karny w ostatniej chwili, co na pierwszy rzut oka wydaje się rozsądne. Jednak sędzia sprowadził go z powrotem po konsultacji z VAR – a następnie szczegółowo wyjaśnił swoje powody. Pozostają jednak pytania.

89. minuta meczu Hertha Berlin – Eintracht Frankfurt (1:1) odbyła się na Stadionie Olimpijskim w Berlinie, kiedy goście ponownie próbowali strzelić zwycięskiego gola. Randall Kolo Mwane podał piłkę do Raphaela Bure na skraju pola, który minął bramkarza Olivera Christensena w lewym rogu pola, a następnie upadł. Sędzia Frank Wallenburg bez wahania oddał rzut karny, a także ostrzegł bramkarza Herthy. Sędzia ocenił jego użycie jako metodę udaremnienia okazji do zdobycia jasnej bramki i odpowiednio ukarał go żółtą kartką.

Jeśli jest kara, kontrola decyzji przez asystenta wideo jest obowiązkowa. Kiedy badanie Marcusa Schmidta zostało zakończone w Kolonii, po krótkiej konsultacji z VAR, sędzia podbiegł do ekranu, aby ponownie zobaczyć obrazy dla siebie. Przegląd terenowy trwał dokładnie 90 sekund, a Willenborg kilkakrotnie pokazywał pojedynek Christensena i Bury’ego z różnych punktów widzenia. Następnie odzyskał gwizdek karny i żółtą kartkę i powtórzył mecz upuszczając piłkę.

Była to decyzja, która wywołała mieszane reakcje. Na przykład Sandro Schwartz powitał go: „Nie każde połączenie jest złe” – powiedział trener Herthy. Z drugiej strony, bramkarz z Frankfurtu, Kevin Trapp, powiedział: „Sędzia wideo jest po to, aby przeanalizować wyraźnie błędne decyzje, a jeśli sędzia potrzebuje dziesięciu minut, aby cofnąć tę decyzję, nie jest to dla mnie ewidentnie zła decyzja”. Trapp Kristensen w Berlinie nie trafił w piłkę w omawianej scenie i krótko uderzył Bury’ego w prawą stopę lewą ręką. W każdym razie nie było tradycyjnej „połykania”.

Willenborg: Po prostu „bar”, nie „odejść”

W wywiadzie dla Sky, sędzia później szczegółowo skomentował. – Na boisku uważam, że bramkarz odbierze zawodnikowi nogę – wyjaśnił. Ale zdjęcia obalają to przekonanie. Chociaż istniało powiązanie, „nie było to przyczyną upadku gracza” – powiedział Frank Wallenburg. To była tylko „taśma”, a nie „szarpnięcie” stopy – innymi słowy: mniej intensywny wypad. Sędzia wskazał na jego ogólnie hojną interpretację zasad podczas oceniania pojedynków w tym meczu i zrozumiałe zauważył: „Nie gwizdłbym na tak małe dotknięcie w pomocy”.

Ostatecznie jednak pojawia się pytanie, czy podjęta decyzja była tak wyraźnie i tak wyraźnie błędna, że ​​nie można jej dopuścić. Albo czy nie ma argumentów na ich korzyść, nawet jeśli jest coś więcej do innej decyzji. W „Doppelpass” Willenborg określił tę karę jako „tanią karę”, „tanią karę”, której nie powinno się podawać jako wyroku, jeśli to możliwe. To oznaczenie rzeczywiście pasuje do pierwotnej decyzji – jednak interwencja VAR powinna być podejmowana tylko w przypadku oczywistych błędów i nie zmieniania kontrowersyjnej decyzji w mniej kontrowersyjną.

W jaki sposób sędzia i VAR ustalają, czy istnieje pozorny błąd?

Jednak warto wiedzieć, w jaki sposób VAR i sędzia ustalają, czy istnieje wyraźny i oczywisty błąd. Robi to głównie sędzia opisujący swoje postrzeganie technologii VAR oraz asystent wideo, który porównuje ją z materiałem zdjęciowym. Jeśli istnieje wyraźna rozbieżność, często po tym następuje porada dotycząca przeglądu w terenie. W konkretnym przypadku Frank Wallenburg donosi, że zauważył, że jego stopa „odchodzi”. Ale zdjęcia wyraźnie tego nie pokazywały, pokazywały jedynie krótki kontakt dłoni Christensena z kostką Bury’ego, co niekoniecznie było oceniane jako przyczyna upadku napastnika Eintrachtu.

Z drugiej strony, jeśli spojrzymy na to z zewnątrz, ma się tendencję do postrzegania całej decyzji, ponieważ nie wiadomo dokładnie, jaką uwagę sędzia skierował do VAR. Może to doprowadzić do sytuacji, w której np. gwizdek karny jest uzasadniony, którego wystąpienie było jednak uzależnione od błędnego postrzegania przez sędziego, który z kolei wezwał VAR do działania. Bez znajomości zwykłych procesów i tego, co Frank Wallenburg wyjaśnił w wywiadzie, oświadczenie Kevina Trappa po meczu wydaje się co najmniej zrozumiałe. Ponieważ decyzja jest oczywiście bardzo błędna, jeśli osąd na ekranie potrzebuje więcej czasu, aby dojść do ostatecznego wyroku?

Jednak trzeba też wiedzieć jedno: kiedy sędzia podbiega do ekranu, całkowicie przewartościowuje przedstawianą mu scenę. Oczywiście przejdzie do obszaru przeglądu tylko wtedy, gdy VAR to zaleci, ponieważ zidentyfikował błędne lub brakujące postrzeganie sędziego. Oczywiście sędzia nie zmieni swojej decyzji, chyba że będzie przekonany, że wcześniej się mylił lub stracił coś istotnego. Ważne jest jednak to, że jego pierwotna decyzja nie jest barierą, którą będzie musiał najpierw pokonać.

Czy lepiej mieć za dużo recenzji terenowych niż za mało?

Przed sezonem sędzia główny Lutz Michael Frolich i kierownik projektu VAR Jochen Dreis zauważyli na warsztatach medialnych we Frankfurcie, że krytyka VAR w miejscach publicznych była szczególnie silna, gdy miała lub faktycznie powstrzymała się od interwencji. W mediach i klubach często mówi się, że sędzia powinien mieć przynajmniej jeszcze jedną szansę na samodzielne obejrzenie zdjęć przed podjęciem nieodwołalnego zobowiązania. Z drugiej strony, domniemana lub faktycznie nieuzasadniona ingerencja z Kolonii raczej nie spowoduje frustracji.

To dlatego asystenci wideo zostali poproszeni o doradzanie sędziom, aby częściej niż rzadko przeprowadzali przegląd w terenie. Z drugiej strony jest to zrozumiałe, bo w szczególnie kontrowersyjnych sprawach sędzia jest ostatnią osobą, która ogląda zdjęcia przed podjęciem ostatecznej decyzji. Z drugiej strony może obniżyć próg interferencji dla techniki VAR do tego stopnia, że ​​zasada interferencji jest osłabiona tylko wtedy, gdy występują oczywiste i oczywiste błędy. Ale byłoby to sprzeczne z podstawową ideą asystenta wideo. To wciąż skomplikowane.

Niezależnie od tego, dziękuję Frankowi Wallenburgowi za wyjaśnienie swoich pomysłów i podejścia w sposób kompleksowy i zrozumiały. Nie chciał oddać rzutu karnego zmieniającego przebieg gry, do czego nie jest już przekonany po konsultacji z VAR Marcusem Schmidtem. „Ważne jest dla mnie, aby w końcu została podjęta właściwa decyzja” – powiedział Willenburg Sky. Dlatego poświęcił „czas na właściwą ocenę”. Dokładność jest ważniejsza od szybkości. A przejrzystość, jak pokazał 43-letni reżyser gry z Osnabrück, zapewnia większą akceptację.