mam tęsknotę O „Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2” Czekaj, który miał się ukazać w 2020 roku, ale teraz pogrążony jest w piekle rozwoju. Rozwój Oficjalnie trwa, ale po zmianie studia deweloperskiego sytuacja bardzo się uspokoiła. Vampire: The Masquerade Swansong zostało wydane w tym tygodniu jako alternatywne zaspokojenie dla fanów długopisowej gry RPG World of Darkness (WOD). Rzuciłem okiem na narracyjne RPG do przetestowania.

Francuski twórca tej gry, Big Bad Wolf, wydał grę bardzo podobną do „The Council” w 2018 roku. Jeśli więc grałeś w The Council, znasz mechanikę rozgrywki w Vampire: The Masquerade Swansong. Nie ma tu absolutnie żadnych bitew, ale najważniejsze „bitwy” toczą się w dialogach. Do tego wykorzystujesz swoją siłę woli, dzięki której możesz używać umiejętności takich jak elokwencja. Punktów krwi możesz też używać do używania specjalnych umiejętności – nawet poza dialogami. Jednak to sprawi, że będziesz głodny. Od czasu do czasu trzeba zwabić ludzi w ustronne zakątki i wtedy można ugasić pragnienie.

W tej klimatycznej wampirzej przygodzie wcielasz się w trzech bohaterów: Emem, który dominuje w nocnym klubie w Bostonie, potężny wampirzy szlachetny Ghalib i psychopatka Leysha. Wszyscy trzej należą do różnych klanów wampirów: Toreador, Ventrue i Malkavian. W tym miejscu ujawniają się mocne i słabe strony Vampire: The Masquerade Swansong: gra rzuca cię w sam środek historii, że tak powiem. Chociaż szorstki tekst wyjaśnia scenariusz, każdy, kto nie miał żadnego kontaktu z World of Darkness, będzie chciał albo przeczytać wpisy w folderze gry, albo nacisnąć przycisk odinstalowania całkowicie zanurzony.

Pobijasz więc bezpośrednio gracza nazwami różnych klanów wokół uszu, przeplatasz postacie w ścisłą hierarchię wampirów, a także wprowadzasz wiele innych kombinacji i postaci drugoplanowych. Podobało mi się, nie jestem zaznajomiony z WOD, ale mam wystarczającą wiedzę, aby móc wszystko skategoryzować. Pod tym względem Big Bad Wolf od samego początku wygląda na tytuł dla fanów.

Dlatego też mam tendencję do wybaczania niedociągnięć technicznych, które były widoczne w momencie premiery. W szczególności zamierzone sceny cierpią na błędy graficzne: tekstury znikają z dużym opóźnieniem, włosy wirują dziko bez powodu, a także zdarzało się, że nie mogłem kliknąć na obiekt oznaczony jako interaktywny. Testowałem Vampire: The Masquerade Swansong na X-Box Seria X. Wydajność również ulega wahaniom, więc deweloperzy zdecydowanie powinni tu dodać kilka poprawek.

Ogólnie jednak ta gra nie rzuca się w oczy: od czasu do czasu tworzy się naprawdę przyjemny nastrój świetlny, a twarze postaci są szczegółowe. Jednak animacja jest tak drewniana, że ​​czasami wydaje Ci się, że oglądasz teatr lalek. Tutaj to, co jest oferowane, odstaje nawet od ostatniej generacji konsol. Wyjście audio (w języku angielskim) również wywołuje mieszane uczucia. Czasami głośność głośników nagle się zmieniała, a wtedy akcenty w dialogu nie były w ogóle odpowiednie. Wybrani prelegenci są dobrze dobierani w prawie wszystkich dziedzinach, a trendu od czasu do czasu brakuje.

Muzyka jest używana z umiarem w Vampire: The Masquerade Swansong i niespecjalnie jej pamiętam. Pasuje do skali głosu, ale jest też bardziej efektywny. Tym, co więc najbardziej przyciąga do gry, jest ponury klimat, częściowo przypominający thrillery typu „Sieben”. Ponieważ na początku opowieści ustawiasz się jako detektyw: włączony jest Code Red, coś idzie nie tak z wampirami, które potajemnie kontrolują tropy w naszym społeczeństwie. Dotknęło to amerykańskie miasto Boston, rządzone przez Hazel Iversen.

W ramach ścisłej hierarchii wampirów próbuje się wyjaśnić, co dokładnie poszło nie tak, ponieważ niektórzy z bliskich wampirów zostali zabici. Ktoś musi zapłacić, ale kto? Wampiry powinny trzymać się „farsy”: ludzie nie powinni jej wykrywać, ponieważ może to zaburzyć równowagę. Każdy, kto rozbije bal maskowy, zostanie skazany na śmierć. Wszyscy trzej główni bohaterowie pracują w różnych scenariuszach lub zmieniają lokalizacje – więc nie możesz się dowolnie przełączać, na przykład, aby rozwiązać zadanie z ulubioną postacią.

Na początku masz wybór, jak zaprojektować ich cechy i umiejętności: wolisz rozmawiać z postaciami z sukcesem, czy je zastraszać? Czy wybieranie zamków jest dla Ciebie ważniejsze? A może to specjalistyczna wiedza i złożone umiejętności? Jednak niektóre umiejętności są wkrótce bardziej przydatne niż inne. Na przykład, zwykle można znaleźć klucze do zamkniętych drzwi i innych zamków, po niewielkim przeszukiwaniu świata gry. Co najważniejsze, jesteś w stanie rozszyfrować wskazówki lub odnieść sukces w dialogach.

Nie tylko umiejętności postaci, które możesz zwiększać za pomocą punktów doświadczenia, mają wpływ na przebieg historii. Na bieżąco podejmujesz również decyzje: czy zgodnie z instrukcją stawiasz swojego najlepszego przyjaciela przed księciem, czy pozwalasz jej po cichu uciec? Podsumowując, „Vampire: The Masquerade Swansong” przypomina mieszankę gier Telltale i tytułów „Sherlock Holmes” od Frogwares.

Pozostaje zabawna przygoda z wampirami/RPG, ale musisz być przygotowany na wybaczenie technicznych niedociągnięć. Każdy, kto ma nadzieję na zdobycie pocieszyciela, który skróci czas oczekiwania na „Vampire: The Masquerde – Bloodlines 2”, zdecydowanie powinien się temu przyjrzeć. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli już cieszyłeś się Radą i/lub znasz świat ciemności na wylot.

Ten artykuł zawiera linki partnerskie. Kliknięcie go przeniesie Cię bezpośrednio do dostawcy. Jeśli zdecydujesz się tam dokonać zakupu, dostaniemy niewielką prowizję. Dla Ciebie nic nie zmienia się w cenie. Dziękuję za wsparcie!