Uśmiechnął się po raz pierwszy, teraz jest wzorem do naśladowania
Berlińska lodziarnia przeciwstawia się alarmowi gazowemu

Ze scenariuszem Marka Dempville’a
26/6/2022 o 16:44

Kryzys gazowy obnaża uzależnienie Niemiec od paliw kopalnych. Długo działający Florida Eis w Berlinie wcześnie podjął środki ostrożności dzięki zrównoważonemu podejściu – i teraz to się opłaca.

Olaf Hoon jest zmartwiony. O wojnie na Ukrainie, kryzysie energetycznym i prawicowych politykach. A przede wszystkim o środowisko. Ale prezes Florida Ice Cream to ten, który załatwia sprawy. Berlińska fabryka produkuje lody od 1927 roku. Höhn przejął działalność w latach 80. i rozwinął się. Około 2000 supermarketów w Berlinie i Brandenburgii oferuje charakterystyczne niebieskie kubki w swoich zamrażarkach. Ponieważ lody na Florydzie wiedzą, jak się reklamować. Zamiast utrzymywać tradycyjny, zakurzony wizerunek, firma sprawia wrażenie startupu. Producent lodów ceni sobie regionalizm, ręczną pracę i przede wszystkim: zgodność z klimatem.

„Kiedy zacząłem zajmować się ochroną klimatu, wielu mówiło: „Odpuść sobie!” – wspomina Hon w wywiadzie dla ntv.de. Ponad dziesięć lat temu poinformował go o sprawie jego syn. Pomimo początkowego oporu, a może właśnie dzięki temu, ambicja Hona została rozbudzona. Fabryka zbudowana w berlińskiej dzielnicy Spandau w 2013 roku, pierwsza w Niemczech, która produkowała lody całkowicie neutralne dla klimatu, pokazuje, jak poważnie podchodzi do niej 72-latek.

Höhn nie jest z tego zadowolony. Wciąż się kręci, realizuje pomysły i znów je ignoruje, inwestując w nowe technologie. Nie można tego pominąć w zakładzie produkcyjnym zlokalizowanym na dużym obszarze przemysłowym. Systemy fotowoltaiczne układają dachy, ciężarówka elektryczna jest ładowana przy pompie benzynowej, od podłogi po komin, wszystko tutaj jest zaprojektowane tak, aby było jak najbardziej przyjazne dla środowiska. To ma swoją cenę. „Oczywiście, ciągłe nowe inwestycje na początku się nie opłacają”, przyznaje szef około 100 pracowników. „Ale teraz jesteśmy bardzo wydajni i mamy dobre wyniki sprzedaży”. Według Hon, zeszłoroczna sprzedaż przekroczyła dziesięć milionów euro.

„Zakłócenie rynku”

Nawet jeśli większość firm jest świadoma zmian klimatycznych, wiele z nich nie chce brać odpowiedzialności. Sam sektor przemysłowy jest drugim największym emitentem gazów cieplarnianych w Niemczech. „W obecnym systemie firmy, które polegają na środkach ochrony klimatu, są w niekorzystnej sytuacji” – mówi Katharina Reuter NTV. „Rynek jest w tym momencie zniekształcony, ponieważ rzeczywiste koszty w ogóle się nie pojawiają: szkody dla środowiska, szkody dla klimatu, podaż więzy.” de. Hej JiDyrektor Zarządzający Federalnego Stowarzyszenia na rzecz Zrównoważonej Gospodarki, które reprezentuje około 600 firm. Jeśli chcesz w zrównoważony sposób dostosować swoją firmę, nie możesz po prostu dążyć do maksymalizacji zysków – co jest niekorzystne dla konkurencyjności. Reuter wyjaśnia, że ​​konkurenci, którzy nie dbają o środowisko i prawa człowieka, mogą oferować swoje produkty po znacznie niższych cenach.

Innymi słowy: ochrona klimatu zależy przede wszystkim od chęci kierownictwa danego przedsiębiorstwa. Jeśli potraktujesz to poważnie, musisz pogodzić się ze stratami ekonomicznymi. Ze wszystkich rzeczy kryzys gazowy może teraz skłonić do ponownego przemyślenia. Rosja znacząco ogranicza dostawy do Niemiec, a z gazociągu Nord Stream 1 korzysta tylko 40 proc. Federalny minister gospodarki Robert Habeck poczuł się w czwartek do tego zobowiązany Ogłosić drugą fazę planu awaryjnego. „Gaz jest w Niemczech rzadkim towarem” – powiedział Habeck. Poleganie na paliwach kopalnych grozi lotem przeciwko Niemcom.

Branża już teraz odczuwa skutki gwałtownego wzrostu cen gazu. W przeciwieństwie do lodów na Florydzie wiele firm nie było zainteresowanych alternatywami, w tym Fabryka szkła Harzkristall w Saksonii-Anhalt. Tam zgasły języki wielkiego pieca gazowego. Bo żeby szkło się stopiło, piec musi pracować przez całą dobę przy 1180 stopniach – dziennie zużywa w domu nawet cztery osoby rocznie. W tej chwili jest to bardzo drogie. „Jeśli wcześniej duża oprawa uliczna kosztowała 150 euro, teraz nagle kosztuje 600 euro. Nie można jej wprowadzić na rynek”, mówi dyrektor firmy Otto Sievers w rozmowie z RTL. Więc zamówienia zostały anulowane. Używany jest tylko najmniejszy piekarnik elektryczny. „Ponadto myślimy głównie o tym, czy powinniśmy w przyszłości polegać na energii elektrycznej”. Z drugiej strony przedsiębiorca lodziarski Höhn pomyślał o tym wystarczająco wcześnie.

Zrównoważony rozwój jest często kpiną

„Widzimy, że opłaca się to firmom, które przeforsowały transformację energetyczną na wczesnym etapie” – wyjaśnia Reuter. „Teraz nie są one dotknięte tak poważnie, po prostu dlatego, że same wytwarzają energię elektryczną, połączyły inteligentny sektor z mobilnością elektroniczną lub polegają na ogrzewaniu peletami”. Uśmiechnąłem się do takich inwestycji kilka lat temu. Kiedy Höhn opowiada o spotkaniach ze swoimi współpracownikami czy przedstawicielami branży, okazuje się, że wielu nadal nie traktuje go poważnie.

Höhn nie odstraszył jednak krytyki i sceptycyzmu wobec swoich planów – skutecznie. 30 procent energii, której potrzebuje jego fabryka, jest produkowane na miejscu, a reszta pochodzi z zielonej energii elektrycznej. Jest to możliwe tylko dzięki specjalnej technologii. W chłodnictwie, które zużywa dużo energii, stosuje się tzw. chłodnice adsorpcyjne. Przetwarzają ciepło odpadowe ze sprężarek na zimno w sposób przyjazny dla klimatu. Ich cel: stracić jak najmniej energii z zakładu produkcyjnego. Jeśli chodzi o produkcję energii elektrycznej, berliński producent lodów korzysta z sezonowych wahań w branży. Zapotrzebowanie na lody wzrasta, gdy świeci słońce – wtedy też pracują pełną parą panele słoneczne.

Flota pojazdów jest stopniowo przekształcana na e-mobilność. Małą rewolucją jest ciężarówka elektryczna, która transportuje lód za pomocą chłodzenia magazynowego. Po podłączeniu do stacji, obszar załadunku ciężarówki schładza się do -78 stopni, a chłodnia jest przechowywana do dwóch dni po wysyłce. Do komina systemu grzewczego pelletu dołączony jest nawet dodatkowy filtr przeciwpyłowy. Jednak największy spadek emisji występuje na podłodze w komorze głębokiego mrożenia. Jest to izolowane kamykami ze szkła piankowego, dzięki czemu nie jest wymagane dodatkowe ogrzewanie.

„Chcemy być samowystarczalni w 99%”.

Według własnych danych, dzięki tej interakcji technologicznej, Florida Eis zdołała zaoszczędzić ponad 1800 ton dwutlenku węgla w ciągu pięciu lat. Samowystarczalność zapewnia również pewną odporność na kryzysy. „Nawet jeśli nie otrzymujemy elektryczności z zagranicy, przez jakiś czas nadal możemy łączyć się regionalnie”, mówi Höhn. Wysokie ceny energii są obecnie łagodzone przez system magazynowania i obiegu.

Koncepcja lodów z Florydy znajduje coraz więcej naśladowców. Niemal co tydzień do Berlina Zachodniego przyjeżdżają przedstawiciele biznesu i polityki z całego świata. Ponieważ zrównoważony rozwój to nie tylko czynnik marketingowy, stał się on niezbędny, szczególnie w czasach „alarmu gazowego”. Rozwijają się innowacyjne koncepcje.

Średniej wielkości producent lodów buduje obecnie drugą fabrykę w Magdeburgu. Ambicje są wysokie: „Chcemy być samowystarczalni w 99 procentach, ale przynajmniej w 85 procentach”, wyjaśnia Hon, który również chce być wzorem do naśladowania dla innych. „W zasadzie każdy może robić to, co my. Ale kto w ten sposób po prostu zdemontowałby swoje dotychczasowe urządzenia?”

Kryzys energetyczny może stanowić do tego konieczność gospodarczą. „Pieniądze nie zostały wykorzystane w ostatnich latach, ponieważ nie zwróciły się w krótkim okresie czterech do pięciu lat” – wyjaśnia Reuter. Jednak w międzyczasie wiele firm zdaje sobie sprawę, że suwerenność energetyczna to także kwestia bezpieczeństwa. „Kryzysy pokazują, jak kruchy jest ten system. Naprawdę dajemy sobie radę, ponieważ wcześniej przemiana energetyczna była tak powolna. Teraz to pobudka dla wszystkich”.